Unlucky Cupid
Chapters 31 to 50
Help :)
Press Ctrl + F and type the
chapter for easy navigation
chapter for easy navigation
➶ Chapter 31: Vague
Hindi ako nakausap. Narinig kong lumabas na siya ng room at biglang nagbukas ang ilaw. Ang sakit sa mata. Tss. Pero teka lang, yung wallet nasaan? Tss. Nahihilo ang mata ko. Oo, mata ko yung nahihilo hindi ako. Chot.
"Asan na ba yung wallet na yun?" tanong ko sa hangin habang inaaninag yung paligid.
Bahala na nga, makalabas na. Wala nanamang saysay siguro kung mahanap ko yun at baka yung may-ari naman ang wala. Ayos noh, tagutaguan ang approach eh.
Pagkalabas ko, medyo nasisilaw pa rin ako. Pero teka, si miss nawawala-yung-wallet ko yun ah?
Kinusot ko mata ko, pero wala eh, silaw pa rin ako. May nakita akong lalaking lumapit kay miss nawawala-yung-wallet ko. Shemay! Ang haba naman ng code name ko kay babae. Hmm. Wallet girl nalang. Haha. At wait?
May inabot na wallet yung lalaki. Di kaya siya si Knight? Andami ko namang taong nakausap ngayon na hindi ko kakilala. Una, si Wallet Girl. Pangalawa, si panget one. Pangatlo, si panget two. Pang-apat, si knight in shining armor daw. Unknown, unknowns. Tssk. Nae-elyen ako eh.
Pero on to reality muna...
"Waaaaaaaait!" sigaw ko habang papalapit sa kanila. Huminga muna akong malalim, at yung mata ko wala pa ring pinagbago. "Siya yata yung kumuha ng wallet." Tinuro ko si Knight. Hahaha! Pahamak eh.
"It's okay, Miss. Kasama ko siya." sabi ni wallet girl.
"Miss," tawag ni knight. "Anong ako yung kumuha? Ay, oo nga, ako nga yung kumuha sa mga magngunguha."
"Ang gulo nyo, makaalis na nga." bulong ko sa sarili ko habang tumalikod na at lumakad papalayo. Ang sakit ng ulo ko ah. Tss.
"Wait Miss!" tawag sakin ni wallet girl. Lumingon naman ako. Nakita kong nagpaalam muna yata yung kasama niyang lalaki.
"I'm Andrea, by the way." she stretched her hands for a shake. I shook it.
"I'm Kath." matipid kong sagot.
"Nice to finally meet you in person." she smiled, ang ganda niya.
"Ha?"
"I added you on facebook, remember?"
Wait, processing pa.
Facebook, facebook. Hmmm? AHA! Oo nga.
"Oh. Naaalala ko na. Pero bakit nung tinanong kita kung nagkakilala na tayo, sabi mo hindi."
"Eh hindi pa naman talaga diba. See, we just met."
DOH! Basag yata ako. Tss. But I'm not irritated or something, she's amazing eh. Nakakawonderstuck yung ganda niya.
"On second thought, you're right." I chuckled. "Pero I don't know you that much, bakit mo nga pala ako nai-add? Well, that's if you don't mind me asking."
"Oh, because of a friend." she smiled again. "Well, I gotta go. See you soon. Bye." then she skipped away.
Because of a friend? Ay ano raw? Bahala na. I've had enough mistery for today.
Tinext ko na sila Yna at Lindsay kung anong nangyari sa akin, at ayun nag-meet muna kami sa Pizza Hut. I crave for pizzas. Ayun, I told them the rest of the story at grabe naman silang makareact. Most especially sa part na 'Secret admirer from past'. But I ignored them instead. Then after eating, ayun nanuod na kami ng Abduction. Todo tili naman silang dalawa kapag may scene na si Nathan. Si Lindsay ang super fan ni Taylor, minsan nga inasar ko na paano kapag parehas may show si Taylor at si Jake Flynn na sabay, sino ang pupuntahan niya. Akala ko si Taylor na, pero si Jake Flynn pa rin, grabe lang ha. The story is awesome, pero mukhang si Taylor lang ang dahilan kung bakit pinanuod nila to ah. Tss. Like yung dati, may isang movie na guest star si Jake Flynn, yun lang din ang reason kung bakit nila pinanuod. And to think na less then five minutes lang yung cameo niya dun.
After nung movie nagshopping naman yung dalawa. Ako naman, ayaw ko ng mga ganitong bagay. Bahala na si mom na bumili sakin ng mga susuotin. Hassle eh.
Habang tumitingin sila ng mga damit, nandito ako nakaupo sa upuan. Naga-iPod. Naalala ko tuloy si Panget two. Haha.
"AAHHH! Die you piggies, dieeee!" I murmured. Nakakainis eh. Sarap ibato nitong iPod gawa ng mga piggies.
"Wow Kath. Talagang with feelings pa talaga yang paglalaro mo ha." someone uttered.
"Syempre nam—" tumingala ako. Si Weird Guy. "Oy, ikaw pala yan... uh... basta ikaw pala yan." tumawa siya. Eh malay ko ba sa pangalan niya, di naman niya sinasabi eh.
"Nathan."
Pfft. Hahaha. Nathan daw. Parang kapapanuod palang namin kay Nathan ah, tapus nadito na agad siya. Chot. Haha.
I looked at him from head to toe. "Yeah, not much of a Jacob, y'know. Haha."
"Haha. Grabe ka naman. At least may biceps naman ako oh." he bragged.
"Biceps ka dyan. Baka bicycle. Joke."
"Sus. Hehe. Maiba naman tayo. Bakit ka nga pala nandito?"
"Wala, trip lang. Nandito ako para maglaro ng angry birds."
"Grabe naman y—"
"Kath, tingnan mo. Bagay kaya sa'kin iton—" napatigil si Lindsay nang makatingin na siya sa akin. "Ay, may kausap ka pala. H-hehehe. Don't mind me." Umatras siya at nasanggi niya yung isang clothes rack, ang dami pa naman niyang bitbit na damit. She's clumsy, and I think I know why.
"Okay ka lang Linds?" tanong ko sa kanya.
"O-oo, okay lang ako. H-hehehe. S-sige, ba-babalik na ako doon." she's stummering. I smirked.
"Nathan, pwedi bang pakitulungan naman si Lindsay oh. She's my friend by the way."
"I know." he smiled at Lindsay, na namula naman. Sabi ko na eh! "Sige, tulungan na kita dyan."
/LINDSAY’S PERSPECTIVE
I'm not serious when it comes to boys.
Yet, I am not a play girl.
Well, honestly I am. But not that much.
I thought I saw someone who broke my past a while ago. But I chose not to mind it. I am not innocent. I drink, but I don't smoke. I flirt, yet they can't touch. I dress seductive at bar nights, but looking fierce at the same time.
My parents are always been in love with our company that I am thinking they prioritize the business more than their own daughter. That's another reason why I became this kind of disgusting teenager.
Despite of me being like this, I value my friends more than anything. I love them more than I love my parents. And I am heck serious about all of these.
Seryoso ako nang sobra. Simula pa lang ng first day of school lagi na akong nasa bar. Nag-cutting na agad kami ni Yna noon after we met Kenneth and Kath along our way. Iba naman si Kath kaya hindi ko na siya pinilit pang magpupunta sa mga ganitong klase ng lugar. I love her and Yna SO much.
"Hi boys." I threw them a cocky smile.
Feeling ko hinuhubaran na nila ako sa mga tingin pa lang nila eh. Oh well, this is my image. I don't care. The daughter of major business partners is a playgirl and somewhat a delinquent. What can I say, they did not raise their own child well. And I hate them for that.
"Hey babe." someone hugged me from behind. I can feel the intensity of the alcohol in his mouth. Yuck!
I am not buying his games, I won't lose. I will play with this b*stard.
"Oh, hi there sweetie." I hung both of my arms on his shoulder. He seemed a bit shocked, but had let it passed quickly.
"Wanna have some fun?" I know this smile. It's giving me goosebumps, really. Eww!
"Oh no." I shook my head. "You're drunk, honey. And you know I don't play with people's subconcious. Come back next time." tinanggal ko yung kamay ko, at ang kamay niya rin. Umalis na ako sa paningin niya at baka kung ano pang mangyari.
These people are disgusting! Could someone remind me why am I even here again? Tss.
When it comes to studies my grades are fine. Just average, I must say. Hindi naman ako yung pabaya, kahit naman hate ko ang kumpanya namin dapat ko pa rin yung ihandle someday. Sayang din ang makukuha ko dun.
Hindi naman naging thrilling ang school life ko. Hindi pa, at least.
Pero nagbago yun nung nakita ko si Nathan sa back garden na naglilinis. Ewan ko kung bakit naglilinis yun eh, masipag lang ba talaga o may sira na ang ulo niya? May kaya naman sila, so bakit siya magp-part time job diba. Well I don't care, as long as nakikita ko siya ayos na ako.
Yes, I like him. Pero hindi ako aamin sa kanya. AS IF! Matalo nanaman ako sa larong pag-ibig na 'to. I can wrap boys around my fingers in just a snap, so why bother.
Kinakalimutan ko na rin nga siya eh, ang pangit lang kasing isipin na ang isang play girl na 'to ay nagiging stalker na. Ang pangit naman sa name ko diba. Tss. Pero eto eh, ang pangit naman! Nakita ko pa yata siya sa mall. Whatever, I might as well continue doing shopping.
Nawala si Kath. Kinabahan kami ng sobra ni Yna. Hinanap namin siya kung saan saan hanggang sa nag-give up na kami at humingi ng tulong sa guards. Pero wala ring kwenta, hindi rin nila nasolusyonan. Ayos naman si Kath, walang nangyaring masama sa kanya, para ngang wala lang nangari eh. Kaya yun, kumain na kami at tumuloy na sa panunuod ng Abduction.
Okay, I'll be fan girling muna. Hihihihi. TAYLOR LAUTNER. :""">
Ngayon ko lang narealize, Nathan din pala ang name ng role ni Taylor dito. Coincidence much. But what the hell, I don't care.
After naming manuod, nagshopping naman kami ni Yna. Ayaw ni Kath kaya ayun, panay ang laro ng nakakainis na Angry Birds. Stay put, Katherine ha. Kidding.
"Kath, tingnan mo. Bagay kaya sa'kin iton—" Napatigil ako sa pagtatanong kay Kath. "Ay, may kausap ka pala. H-hehehe. Don't mind me."
Kausap niya si Nathan. Napaatras tuloy ako at nabuwal ko yung isang rack of clothes. Nakakahiya. Why did I feel suddenly like this? Asar!
"Okay ka lang Linds?" tanong ni Kath.
"O-oo, okay lang ako. H-hehehe. S-sige, ba-babalik na ako doon." Why am I stummering? Fk. I hate this!
"Nathan, pwedi bang pakitulungan naman si Lindsay oh. She's my friend by the way." Gaahh. Gumaganti yata si Kath ah. Whatever nga naman. If I'm not weak, then I'll not decline this GAME. This should be fun, boy.
"I know." ngumiti siya sa akin. "Sige, tulungan na kita dyan."
GAAHH! I can feel pressure in my face. I gotta admit, naaapektuhan ako sa kanya. Pero ayoko, feeling ko kasi may gusto rin siya kay Kath eh. Kaya wag na lang, baka kasi maulit pa yung incident nung elementary.
"No, thank you. I can handle this." there, I said that straight.
"I insist." nahawakan niya yung kamay ko, then I felt electricity. Psh. Old school. Hindi ako in love! Kaines.
"Fine." I rolled my eyes. I got to play insanely.
Tinulungan niya nga ako, kahit saan ako magpunta sinusundan niya ako. Naiilang ako, pero di ko pinapakita. I won't look as if I'm easy. I'm cynical already, and there's no changing back.
Around seven umuwi na sila, but I didn't.
What did I do?
I got straight to the bar. I don't care about anything. If I wanted this, no one can force me out.
Hindi naman sumama si Kath, as usual. Si Yna rin umuwi na muna, may gagawin daw sa acads. Psh. They're so innocent, that's why I love them. Mabuti nang ako nalang itong ganito, kesa naman sa pare-parehas kaming tatlo. I am lucky with them, di naman kasi sila nahahawa sa akin at never pa akong nasabihang bad influence ng parents nila, despite nang pagiging ganito ng attitude ko.
"Tequila Sunrise, please."
Ok na yan. I'm not in the mood.
"Coming right up, my lady." response naman nung bartender. He's a flirt. Yck!
"Yeah, I'm not easy."
"I'm not what you think, ma'am." he suddenly became formal. Tama lang.
"Good."
Then ininom ko na, pampalipas oras. Ayoko sa bahay, wala naman akong kasama kundi ang mga kasambahay lang namin. Nahilo yata ako. Tss. Ano naman.
"Hi, babe." someone greeted in a flirty way. As usual.
"Fck off!" tinulak ko kung sino man siya. Nahihilo ako so I can't see things clearly. Di naman ako lasing, hilo lang talaga at pagod na pati.
"Hard to get, huh." hinawakan niya ako sa waist, nearly hugging me. Tinulak ko sya.
"Hey b*stard! Ang baho mo, please! Lumayo ka!" masusuka ata ako. Sana masukahan ko tong unggoy na to.
"Oh, c'mon babe. One night wouldn't hurt right?"
I was about to answer, but someone interrupted.
"But she's mine forever. That inludes day and night, so do what she said. Back off piggy!"
Sino yun?
I blinked thrice, not twice.
Is it Nathan?
"Ano ba pare! Ako ang nauna sa kanya, kaya humanap ka na lang ng iba!" tinulak nung lalaki si Nathan. Basta alam ko si Nathan yun.
"Stop kidding yourself. She's mine before she even discovered this place." tumawa siya nang mapait.
Akala ko magaaway na sila. Thank God at hindi naman. Tinulak lang ulit nung lalaki si Nathan nang malakas, at tsaka umalis na sa harapan namin. Lumakad naman ako palabas ng bar. Nine PM pa lang pala. Yes, PALA. Pero gusto ko nang matulog.
Wala na masyadong dumadaan na mga sasakyan dito. Pero sinubukan ko pa ring tumawag ng taxi, pero ayaw nila akong pansinin. Ayaw pala ha. Tss.
Tinaas ko yung palda ko ng konti. Let's see kung tatantanan nila ang charms ko!
"Taxi!"
Oh gahd! No!!!
Hindi tumitigil yung taxi na para bang hindi makitang may tao sa gitna ng daan. Tatakbo na ako kaso I broke my heel, ang sakit! Sht! Bakit ang malas ko ngayon?! I guess this is the end of my nonsense life. I still don't care. I didn't from the start, and I won't until the end.
Here's the end. But,
Someone hugged me from behind, and the next thing I knew is that I was on top of someone laying at the side of the road.
"Nathan?"
Tumayo na ako, ako ang una syempre ako ang nasa itaas niya eh.
*BLEURGGHH*
I accidentally puked at him. GAAHH.
"I'm sorry, I'm sorry." I tried to clean his jacket, pero nagsalita siya agad.
"Ano ka ba naman ha? Gusto mo na bang mamatay?" out of the blue niyang tanong.
"Kung pwede lang sana, dati pa."
"ANO?!"
"Ang OA mo namang mag-react."
"Sensya naman, nadala lang. Eh ano ba kasing pumasok sa isipan mo at nagmodel ka sa gitna ng kalsada?"
Natawa ako. "Baliw ka."
"Oo, sayo."
"H-ha? A-ano?"
I saw him turned red. "Wala. Tara upo muna tayo dun sa bench."
Pagkaupo namin ay wala lang, dead air.
"Bakit ka nandito?" he asked, finally breaking the silence.
"Gusto ko lang." matipid kong sagot.
"May sasakyan ka naman diba? Bakit kailangan mo pang tumawag ng taxi?"
"Adik ka ba? Nahihilo ako."
"Eh diba sabi mo gusto mo nang mamatay?" straight-forward niyang tanong.
Okay, bakit nga ba? Siguro I found some reason, unconsciously, for me to stay and make my life worth living. Pero hindi ko sa kanya sasabihin, di kami close.
"Wala kang pakielam." is what I said instead.
"I do."
H-ha?
Silence again. Nilalamig na ako.
I caress my arms. Sana naman makaramdam siyang nilalamig ako.
Tinanggal niya yung jacket niya. Yun! Nakaramdam rin pal--
At tsaka niya nilapag sa sahig. Baliw ba siya?! Ako yung nilalamig, hindi yung sahig. tss. Coo coo brain!
"Lika na!" sabay hila niya sakin.
"H-ha? Saan?"
Tumigil muna kami at tsaka niya ako...
Niyakap.
"Are you warm enough?"
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
➶ Chapter 32: He's Back
/KATHERINE’S PERSPECTIVE
Bakit ganun, ilang weeks na ang nakalipas pero wala pa ring sign of Kenneth? Di kaya na-abduct na siya ng aliens? Anu ba naman yun. Haish. Ang dami na niyang nami-miss na school works ah, tapus siya naman ang nami-miss ko. Joke lang! Mas gusto ko nang wala siya dito. Walang kaagaw sa place of honors kundi si Sharlyn lang.
As much as I hate to admit it, pero miss ko na nga talaga siya.
"Ms. Villanueva!"
Nagulat ako. "H-ha? Po, anu po iyon?" I asked, panicked.
"Are you not paying attention to the discussion today? Are you sick?" Prof. asked.
"Ah, eh. Hindi po. Pasensya na po, di ko po kasi naintindihan yung last part ng sinabi nyo."
That was an alibi. Wait, come to think of it, wala naman talaga akong naintindihan sa discussion. Kaines na Kenneth. Asan ka na ba kasi?!
After school tumambay muna kami sa Techno Park ng school, maagap kasi ang dismissal today.
"Uy balita ko magre-release ng bagong album si Jake Flynn ah?" panimula ni Yna.
"Oh? Ang tagal ko nang hindi nakakarinig ng balita kay loves ah, buti na lang active na siya ngayon." Sagot naman ni Lindsay.
Ako naman tahimik lang, nagbabasa.
"Oo nga eh. Nagresearch na din ako sa kanya kagabi. Sabi raw nagkasakit si JF kaya nag-hiatus muna."
"Buti na lang okay na siya. Bar tayo mamaya?" yaya na naman ni Lindsay kay Yna.
"Na naman? Wala ka nang kasawaan Linds ah."
"Wala talaga. So, later?"
"Hindi ako pwede. Bumabawi ako sa Geometry, ang baba ng grades ko dun eh. Wala naman akong makuhang tutor."
"Dami mo namang sinabi. Sige na, wag ka na." sabay tingin naman sakin ni Linds. Uh-oh! "Kath?"
"No." Matipid kong sagot.
"Pleaaaaase?"
"I can't."
"What's your reason this time, nerd?"
"May review kami ni Nathan ngayon."
Haha. Kidding. Wala naman eh.
"H-ha? Oh, okay." nanahimik si Linds at namula nang konti.
"Joke lang. Hahaha. Kinikilig si Linds." pang-asar ko.
"In his face. Remember who I am, Kath." at tsaka siya umisnab. Denial! Sus.
"Kasi naman, Linds." panimula ko ulit. "You're not a playgirl, okay? Kung play girl ka edi sana marami ka ng boyfriend ngayon na sabay-sabay. At tsaka hindi ganyan ang approach ng players, mas wild and racy sila. But look at yourself, you're just simple and natural."
"So you're telling me that I need to be intense revealing to claim that title?"
"Absolutely not!" I half-yelled. "Grabe ka naman kasi. What I'm trying to say is... Ugh! I give up."
Natawa naman yung dalawa. They know I hate explaining for the second time.
"Kath sa inyo na lang tayo?" Yna
"Ha?"
"Sa inyo na lang tayo mag-gawa ng project sa Technology. Pleaaase?" and then she flashed me her puppy dog eyes. Psh.
"Okay." tipid kong pag sang-ayon. Sayang saliva.
"In ka Linds? Wag ka na kasi sa bar tumambay."
"Oh sige. Next time na nga lang ako magpaparty. Hihi."
"Parang may something sa tawa ni Linds, diba nga Yna?" I smirked.
"I knooow right!"
"H-ha? W-wala ha. Ano ba naman kayo. Tss. Tara na nga."
"Segue ka ah. Hahaha."
Along our way puro pang-aasar lang ang ginawa namin kay Lindsay. Lagi namang ganito, pero sa huli sana sila rin. Hindi naman talaga playgirl si Linds eh, siya lang nagbansag sa sarili niya nun. Mabait siya, sobra. At tsaka ma—
"Lindsaaay!"
Muntik na kaming masubsob nun sa unahan ng sasakyan.
"May pusa, hindi mo ba nakita?!" hinihingal na sabi ni Yna.
"H-hindi ko nakita. Pasensya naman! Ikaw kaya magdrive rito eh."
Naalala ko tuloy si baby Kenneth sa Church. Yung cute na batang hinahanap ang Cat nya. Nahanap na kaya niya?
Pagdating namin sa labas ng bahay, maraming school shoes ang nasa labas ng pintuan namin. Ano kayang meron?
"Ang yaman nyo naman Kath sa sapatos ha. Haha." pang-asar ni Yna.
"Baliw ka. Tara na nga."
Pagpasok namin, may mga studyante na taga-Sermount din. Mga nanunuod. Ah, classmates pala ni Lyka.
"Lyka nasan sila mom?" tanong ko. Sinenyasan ko na sila Linds na tumaas na sa kwarto ko.
"May pinuntahang meeting si dad. Si mom naman lumabas para bumili n snacks and dinner mamaya."
"Si kuya?"
"Google map ako? Hanapin mo kaya. Tss. Alis na ate, nanunuod ako oh. Mamaya—AAHHH!"
Juice ko po! Nagulat ako sa sigaw ng mga batang ito. Paranormal three ang pinapanuod, pirated naman. At may 'lights-off' effect pang nalalaman sila ha.
"Ang OA mo, Lyka. Sige na, tataas na ako."
"Finally!" mahina nyang sabi.
Adik na bata iyun.
Si Lindsay nakaharap sa PC ko, si Yna naman ay sa TV.
"Akala ko ba project?"
"Nah. That can wait." sabi ni Lindsay nang hindi inaalis ang mata niya sa computer.
"Psh. Bahala kayo, sisimulan ko na."
Kinuha ko na yung mga wires, nails, plywood at martilyo, at nagsimula nang maggawa. Sayang din yung time. Hindi naman ako masyadong makapagconcentrate sa ginagawa ko, ang bigat kaya ng martilyo. Paling yung mga pako, tapus yung wires naman tabingi rin. Bahala na. Okay na to.
"Tapus na ako. Di pa talaga kayo gagawa?" tanong ko sa kanila.
"Ang bilis mo namang ginawa yan, Kath. Baka gusto mong ipaggawa nalang kami? Hahaha."
"Heh! Bahala kayo."
"Ay ang sungit naman ni—OH MY GOSH!" gulat na sabi ni Lindsay.
"Bakit? Nasira ba PC?!"
"Ang OA mo talaga, Kath. Hindi! Sabi kasi rito sa website ng Myx; Jake Flynn is back on the music road." Binasa niya samin nang malakas, with matching kilig feelings pa. "His new song titled How Do You Sleep will be airing at MyxTV exactly six PM." mahaba pa yung article pero tumigil na siya pagbasa.
"Anong oras na?!" excited na tanong ni Yna.
"Eight."
"Eh? Five thirty-three palang eh. Adik ka Kath!"
Tinawanan ko lang yung dalawa. Ang adik kasi eh. Kinuha ko nalang yung Harry Potter book ko, I'm re-reading it. Nakakamiss kasi.
"Ang tagal namang mag-six." Inip na inip nilang sabi. Si Lindsay tumigil na sa pagcocomputer at nasa harapan na rin ng Tv, kalapit ni Yna. Ako ay nasa kama lang, chill. Sana wag nang mag-six para di na magulo buhay ko. Tss.
***
"Kyaaaah!"
Sabi na eh, six na at on air na ang new music video ni JF.
♪ It’s been about a year now, ain't seen or heard from you. I’ve been missing you crazy. How do you, how do you sleep? ♪
Baka naman hindi ako makatulog nito eh. Ang titinis ng tili nitong dalawa. Ano ba yan!
♪ I found the letter you wrote me, it still smells just like you. Man, those sweet memories! How do you, how do you sleep? How do you sleep? Tried my best at moving on. Have yet to find a girl like you. See things that I didn't before.
Now I'm wishing I had more time with you ♪
"You can have all my time Jake. Eeeep!" kinikilig na tili ni Yna.
"Mine too. Hihihi." that was Lindsay. Alangan namang ako. Tss. Okay, nagiiba talaga itong si Linds pag dating kay JF.
♪ How do you stay awake knowing all I do is think of you? All the things we thought about that never will happen again. I can just see you ♪
"Kyaaaah! Hindi na ako makakatulog nitooo!" Sigaw ng ibang babae.
"I knoooow!" Nabosesan ko. Si Lyka yung isa sa mga sumisigaw. Nandito na pala sila. Ano ba yan, ako lang ba talaga dito ang walang paki dito?
♪ If I had my way I'd come and get ya girl, in your favorite car with the missing top. Remember 'round my way where we used to walk, And did all those things to steal your heart. Baby, all that I hear from my friends again, again and again. Compliments 'bout you, they say. We saw your girl at the game, and man, we gotta say, a big mistake by you ♪
"Linds! Idownload mo na sa iTunes to!"
"Later. Uwaaaa! Ang cute cute ni JF my loves!”
Grabeng adik nila. Tss!
♪ Not only do I miss your ways, but I miss the conversation too. Tell me that you gettin' no sleep, can't think, can't eat until I come see you ♪
♪ If I had my way I'd come and get ya girl, in your favorite car with the missing top. Remember 'round my way where we used to walk, And did all those things to steal your heart.♪
Weird pero,
May naaalala ako sa boses ni JF. Pero nevermind!
♪ It’s been about a year now, ain't seen or heard from you. I’ve been missing you crazy. How do you, how do you sleep? ♪
♪ I found the letter you wrote me, it still smells just like you. Man, those sweet memories! How do you, how do you sleep? How do you sleep?♪
That's it! I can't take this anymore. I hate to admit this but,
I think I liked the song.
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
➶ Chapter 33: Eventless
"Later today, the rankings of honor students will be posted at the bulletin board in the lobby. Please make sure to avoid any fracus later. That is all." announce nung nasa intercom.
"Sino kaya ang first ngayon?" Yna
"Malamang eto oh." at nginusuan ako ni Lindsay.
"Baka si Sharlyn na yan, mababa ako sa ano eh."
"Saan na naman? Ganyan ka rin last time, pero first pa rin. Sus! Pa-humble ka pa dyan." Yna
"Oo nga. Pero yaan na, baka naman may distraction si Kath kaya ganyan?" Lindsay
"Huy wala ha. I'm completely focused. At ano naman ang pagkakaabalahan ko, or distraction naman? Tch."
"Si ano..." Linds
"Si you-know-who." Yna
"Ahh! So Voldemort?—Aray ha. Ang effort mong manghampas, Alyna. Salamat na lang." I spat sarcastically.
"You're welcome." Yna
"Tama na nga yan. Si Kenneth kasi. Ke-neth. K-E-N—"
I cut Lindsay off, "I get it already!" Nakapang-iba ng mood. Tss. Tumahimik naman ang atmosphere.
"You miss him, right?"
And I unconsciously said, "Yes." My hand immediately flew right into my mouth.
"S'okay."
After that moment, wala na ulit akong gana sa klase or ano. Nung dismissal na, nag-part ways muna kaming tatlo nina Linds at Yna. Babawi sa grades ni Aly, at di ko naman alam kung saan pupunta si Linds. Baka sa bar na naman? Psh. I gotta stop her from that habit of hers.
Pumunta na ako sa may lobby. Nakita kong maraming tao kaya umalis muna ako. Sa library ako nagpalipas ng oras.
"KATHY!"
I turned around.
Wala namang tao. Everybody seemed so quiet and busy reading. So who would even dare to shout my name?
I remembered him.
I pulled out a book. Magbabasa muna ako habang nagaantay mawalan ng mga estudyante sa lobby. Makikita ko rin naman ang results eh, kaya what's the use of maneuvering inside wild students?
Cupid and Psyche. Interesting!
Greek Myth--
An envelope fell. Familar 'to ah. Ang tagal ko na din palang di nakakatanggap ng ganitong letter. Na-miss ko. Joke.
***
"He used all of his might,
But his heart already to rode a flight."
***
As usual I didn't get it. But still, there's a part of me that tells I have to keep these letters. I smiled in confusion.
Five PM na, siguro naman wala ng studyante sa may lobby. Pagkarating ko may tao pa rin pero konti nalang na di katulad nung kanina. I heaved out a heavy sigh before peeking.
Here it goes,
LIST OF SECOND GRADING HONORS OF THIRD YEAR LEVEL
1. Katherine Villanueva
2. Sharlyn Mae Sandoval
3. Celina Soro
4. (...)
Halos parehas lang din naman ng result noong first quarter eh. Wala nga lang si Kenneth.
Kenneth na naman?! Tss. Will you shut up brain?! It's not freaking funny anymore!
Nag-drop na ba talaga siya or what? Ang tagal na nyang hindi pumapasok ah. Nakalipas na ang first at second quarter wala pa rin siya. Sana naman tinapos na niya ang first grading para naman malaman talaga kung sino ang angat samin. Duwag yata siya eh? PSH.
Hindi ko nakasabay paguwi ngayon sila Lindsay. May kanya kanya na namang agenda. Kaya naman nagpasundo na lang ako kay kuya Kev.
"Si Lindsay?" panimula ni Kuya.
"May pupuntahan daw kaya hindi ako maihahatid."
"At pumayag ka naman? Ang tangerks mo rin eh. Sayang pa tuloy gas ng sasakyan ko!"
"Ang kuripot mo kahit kelan, alam mo yun?!" tsaka ko siya tinaasan ng kilay.
"Hindi. Nga pala, asan si Kenneth? Tagal ko nang hindi nakikita ah."
"Google map ako? Tanung mo kay answers dot com, baka may mapala ka." Kairita eh!
"Why so irk? Break na ba kayo?" he asked out of the blue.
Nagulat naman ako. "Ha?! Hindeeeeee!"
"Ah. So hindi pa kayo break. Yun naman pala e—"
"Hala! Hindi naman yun ang ibigsabihin ko eh! Tss."
"Ayaw pa, ayaw pa. Gusto naman!" he smirked.
"Heh! Bahala ka nga sa buhay mo. Bilisan mo nalang at marami pa akong gagawing school works."
"Congrats sis! I'm proud of you." He smiled.
I guess he already knew. "I know you are."
"Ang hangin mo naman. Di ba pweding magpa-humble ka muna?"
"Nah. Doesn't suite me." tsaka ko siya tinawanan. "Libre mo naman ako kuya."
"Next time nalang, may pinagiipunan pa ako."
"At ano na naman yon? Lagi na lang may pinagiipunan tapus wala naman pala talaga. Kaines!"
"Si Telle nga kasi."
"Uyyyy! Lumelevel-up ka na ah. Liligawan mo na?"
"Hinde, pakakasalan ko. Tss. Tatanung pa eh."
"Masama? Psh. Sige na kasi, libre mo na akooo!"
"A-yo-ko! Sino bang may mas malaking allowance sa'tin?"
Tinaasan ko uliy siya ng kilay. "Eh sino bang may kotse sa'tin ha? Knowing na tumataas na ang presyo ng gasolina!"
"Whatever."
Hanggang sa huli ay hindi ko pa rin napilit si Kuya na ilibre ako. Ang damot! Bahala siya! Pagkapasok ko ng bahay, nakapang-alis sila mom at dad. Tinanung ko kung saan pupunta tapus ang sabi naman nila ay may Induction daw na kailangang puntahan ni dad, eh isasama raw si mom. Si Lyka raw ay tulog na, galing kasi sa sleepover kagabi. Kaya naman kami na lang ni Kuya ang maiiwan dito, technically.
"Walang prepared dinner, Kevin. Pero ikaw na bahala kay Katkat ha? Si Lyka pag nagising bilhan mo nalang ng takeout sa labas o ano. Basta, I trust you Kev."
"Don't mom." I kid. And Kuya Kev glared at me.
Umalis na nga sila. Pumasok muna akong kwarto, si Kuya naman kasi bahala sa dinner eh. Bahala siyang mamroblema, ang kuripot niya kasi!
NagOnline muna ako for Research purposes. Then tsaka ko na naicheck ang social net accounts ko.
- - -
Top Story;
Sermount University Offical Page- The list of honors in each level are as follows:
FIRST YEAR HONORS
(...)
SECOND YEAR HONORS
(...)
THIRD YEAR HONORS
(...)
and
FOURTH YEAR HONORS
(...)
Congrats Students!
- - -
3103 Likes 426 Comments
Posted kaagad eh? Ayos ah. Pero anu ba yan, nakakahiya naman at nakapost din ang name ko. Psh.
Maya maya ay may nagPM.
Andrea Louisse Hernandez (2): Hi Katherine!
Congrats nga pala! :)
Oh, it's her. Yung-nawawala-ang wallet-ko girl. Haha.
Me: Oh ikaw pala yan. Hehe. Salamat! =)
Andrea Louisse Hernandez: Di naman tayo close pero let's celebrate? ^___^
Me: Ha? Wag na. Nakakahiya naman.
Andrea Louisse Hernandez (3): Nahihiya rin naman ako eh. Haha. Pero I really want to be close with you.
So ano? =) Max's at seven-thirty?
Please?
Nahihiya talaga ako, pero she's compulsive. Maybe she's another friend in disguise. I'll take it.
Me: Sure. My treat. =)
Andrea Louisse Hernandez (2):Nako! No. Ako nalang. Haha. So I'll see you in a. Few minutes.
Bye! I'm out.
Me: Bye. See you rin.
Andrea Louisse Hernandez: Ingat ha. May nagaalala pa naman sayo. Hahahaha. Sige na.
And with that she went online. Nag-reply pa rin naman ako ng ingat or something, baka kasi isipin nya ay wala akong paki-chu chu.
May kumakatok… Ay hindi na pala dahil bigla nalang pumasok si kuya. Bastos eh!
"Learn some manners Kevin!"
"Tsk. And use yours!"
"At least you admit I have. But you? Go to school! Tss."
"Magbihis ka." Bigla nalang niyang sinabi.
"Bakit?"
"Sa labas tayo kakain. We'll take out for Lyka nalang just in case." I stared at him for almost ten seconds. "Wag kang mag-alala, ako magbabayad. Alam ko namang mas kuripot ka sakin."
"Kapal talaga! Sige na. Labas na! I'll gussy up."
Habang nagaayos ako, bigla nalang pumasok sa isip ko si Andrea. How could I forget about her easily. Naku! Pano na to kay kuya?
Wala na rin akong nagawa, pero sinabi ko kay kuya na sa Max's nalang kami kumain. Pumayag naman kaagad kaya wala na akong ibang prinoblema. Ang kaso nga lang si Kuya? Bahala na nga ulit.
Pagkarating namin konti lang ang tao, buti naman. Umupo na kami ni Kuya at nilapitan ng waiter. Siya na yung nag-order, kahit naman ako sa'kin eh. Pero ang totoo ay hinahanap ko lang talaga si Andrea. Baka kasi isipin niyang I ditched her or something.
Nakakain na kami't lahat ni Kuya pero di ko pa rin nakikita si Andrea. I don't have her number, so how? Tss.
"Kuya may pupuntahan lang ako ha. Mauna ka na sa bahay."
"At saan ka naman pupunta ha?"
"Sa Bookstore lang. So don't worry."
"Baka ma-kidnap ka! Wag na."
"Nyeh! Ang OA mo na." sabi ko nang nakapoker face. Over naman kasi.
"Basta wag na."
Ano ba 'to! Pano na kami magkikita ni Andrea? Eh ang epal naman kasi ni Kevin! Iyamot! Nawawala tuloy ang galang ko. Bahala siya! Magmumukmok ako hanggang mamaya! Kainesss!
My phone vibrated.
Unknown Number
Hi Katherine! Where are you? Nasa Max's ka pa ba? Bago pa lang kami aalis. Maraming interference ah. Pero I'll be there. K?
"Samahan mo ako." hindi ko sinagot si Kuya. Bahala na talaga siya! Nakakainis kasi.
"Dyan lang sa thrift mart. Tara?" tuloy ni Kuya. Wala pa rin naman akong imik. "Hay nako Kath. Ang kulit mong nilalang. Tssk. Sige na, pumunta ka na nga sa dapat mong puntahan. Mauuna na ako, may bibilin."
"YES!" tsaka lang ako nagreact.
"Ano ba, magkikita ba kayo ni Kenneth at ganyan ka makareact?"
Nabatukan ko tuloy. "Haha. Baliw hindi. Friend."
"Friend?"
"Oo. Amigo. Dito lang naman eh kaya di na ako aalis dito."
"Sige na. Una na ako. Make sure na si Kenneth maghahatid sayo ha?! Or else." he glared at me. I was slightly taken aback. Pero paano naman ako magpapahatid kay kenneth eh wala nga siya sa mundong ibabaw? Psh.
Pero,
"Opo! Sige."
Naku patay! Bahala na sa mangyayari. Basta I'll meet Andrea. Umalis na si Kuya kaya magisa na lang ako rito. Habang tumatakbo ang oras, parang...
Kinakabahan ako.
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
"Sino kaya ang first ngayon?" Yna
"Malamang eto oh." at nginusuan ako ni Lindsay.
"Baka si Sharlyn na yan, mababa ako sa ano eh."
"Saan na naman? Ganyan ka rin last time, pero first pa rin. Sus! Pa-humble ka pa dyan." Yna
"Oo nga. Pero yaan na, baka naman may distraction si Kath kaya ganyan?" Lindsay
"Huy wala ha. I'm completely focused. At ano naman ang pagkakaabalahan ko, or distraction naman? Tch."
"Si ano..." Linds
"Si you-know-who." Yna
"Ahh! So Voldemort?—Aray ha. Ang effort mong manghampas, Alyna. Salamat na lang." I spat sarcastically.
"You're welcome." Yna
"Tama na nga yan. Si Kenneth kasi. Ke-neth. K-E-N—"
I cut Lindsay off, "I get it already!" Nakapang-iba ng mood. Tss. Tumahimik naman ang atmosphere.
"You miss him, right?"
And I unconsciously said, "Yes." My hand immediately flew right into my mouth.
"S'okay."
After that moment, wala na ulit akong gana sa klase or ano. Nung dismissal na, nag-part ways muna kaming tatlo nina Linds at Yna. Babawi sa grades ni Aly, at di ko naman alam kung saan pupunta si Linds. Baka sa bar na naman? Psh. I gotta stop her from that habit of hers.
Pumunta na ako sa may lobby. Nakita kong maraming tao kaya umalis muna ako. Sa library ako nagpalipas ng oras.
"KATHY!"
I turned around.
Wala namang tao. Everybody seemed so quiet and busy reading. So who would even dare to shout my name?
I remembered him.
I pulled out a book. Magbabasa muna ako habang nagaantay mawalan ng mga estudyante sa lobby. Makikita ko rin naman ang results eh, kaya what's the use of maneuvering inside wild students?
Cupid and Psyche. Interesting!
Greek Myth--
An envelope fell. Familar 'to ah. Ang tagal ko na din palang di nakakatanggap ng ganitong letter. Na-miss ko. Joke.
***
"He used all of his might,
But his heart already to rode a flight."
***
As usual I didn't get it. But still, there's a part of me that tells I have to keep these letters. I smiled in confusion.
Five PM na, siguro naman wala ng studyante sa may lobby. Pagkarating ko may tao pa rin pero konti nalang na di katulad nung kanina. I heaved out a heavy sigh before peeking.
Here it goes,
LIST OF SECOND GRADING HONORS OF THIRD YEAR LEVEL
1. Katherine Villanueva
2. Sharlyn Mae Sandoval
3. Celina Soro
4. (...)
Halos parehas lang din naman ng result noong first quarter eh. Wala nga lang si Kenneth.
Kenneth na naman?! Tss. Will you shut up brain?! It's not freaking funny anymore!
Nag-drop na ba talaga siya or what? Ang tagal na nyang hindi pumapasok ah. Nakalipas na ang first at second quarter wala pa rin siya. Sana naman tinapos na niya ang first grading para naman malaman talaga kung sino ang angat samin. Duwag yata siya eh? PSH.
Hindi ko nakasabay paguwi ngayon sila Lindsay. May kanya kanya na namang agenda. Kaya naman nagpasundo na lang ako kay kuya Kev.
"Si Lindsay?" panimula ni Kuya.
"May pupuntahan daw kaya hindi ako maihahatid."
"At pumayag ka naman? Ang tangerks mo rin eh. Sayang pa tuloy gas ng sasakyan ko!"
"Ang kuripot mo kahit kelan, alam mo yun?!" tsaka ko siya tinaasan ng kilay.
"Hindi. Nga pala, asan si Kenneth? Tagal ko nang hindi nakikita ah."
"Google map ako? Tanung mo kay answers dot com, baka may mapala ka." Kairita eh!
"Why so irk? Break na ba kayo?" he asked out of the blue.
Nagulat naman ako. "Ha?! Hindeeeeee!"
"Ah. So hindi pa kayo break. Yun naman pala e—"
"Hala! Hindi naman yun ang ibigsabihin ko eh! Tss."
"Ayaw pa, ayaw pa. Gusto naman!" he smirked.
"Heh! Bahala ka nga sa buhay mo. Bilisan mo nalang at marami pa akong gagawing school works."
"Congrats sis! I'm proud of you." He smiled.
I guess he already knew. "I know you are."
"Ang hangin mo naman. Di ba pweding magpa-humble ka muna?"
"Nah. Doesn't suite me." tsaka ko siya tinawanan. "Libre mo naman ako kuya."
"Next time nalang, may pinagiipunan pa ako."
"At ano na naman yon? Lagi na lang may pinagiipunan tapus wala naman pala talaga. Kaines!"
"Si Telle nga kasi."
"Uyyyy! Lumelevel-up ka na ah. Liligawan mo na?"
"Hinde, pakakasalan ko. Tss. Tatanung pa eh."
"Masama? Psh. Sige na kasi, libre mo na akooo!"
"A-yo-ko! Sino bang may mas malaking allowance sa'tin?"
Tinaasan ko uliy siya ng kilay. "Eh sino bang may kotse sa'tin ha? Knowing na tumataas na ang presyo ng gasolina!"
"Whatever."
Hanggang sa huli ay hindi ko pa rin napilit si Kuya na ilibre ako. Ang damot! Bahala siya! Pagkapasok ko ng bahay, nakapang-alis sila mom at dad. Tinanung ko kung saan pupunta tapus ang sabi naman nila ay may Induction daw na kailangang puntahan ni dad, eh isasama raw si mom. Si Lyka raw ay tulog na, galing kasi sa sleepover kagabi. Kaya naman kami na lang ni Kuya ang maiiwan dito, technically.
"Walang prepared dinner, Kevin. Pero ikaw na bahala kay Katkat ha? Si Lyka pag nagising bilhan mo nalang ng takeout sa labas o ano. Basta, I trust you Kev."
"Don't mom." I kid. And Kuya Kev glared at me.
Umalis na nga sila. Pumasok muna akong kwarto, si Kuya naman kasi bahala sa dinner eh. Bahala siyang mamroblema, ang kuripot niya kasi!
NagOnline muna ako for Research purposes. Then tsaka ko na naicheck ang social net accounts ko.
- - -
Top Story;
Sermount University Offical Page- The list of honors in each level are as follows:
FIRST YEAR HONORS
(...)
SECOND YEAR HONORS
(...)
THIRD YEAR HONORS
(...)
and
FOURTH YEAR HONORS
(...)
Congrats Students!
- - -
3103 Likes 426 Comments
Posted kaagad eh? Ayos ah. Pero anu ba yan, nakakahiya naman at nakapost din ang name ko. Psh.
Maya maya ay may nagPM.
Andrea Louisse Hernandez (2): Hi Katherine!
Congrats nga pala! :)
Oh, it's her. Yung-nawawala-ang wallet-ko girl. Haha.
Me: Oh ikaw pala yan. Hehe. Salamat! =)
Andrea Louisse Hernandez: Di naman tayo close pero let's celebrate? ^___^
Me: Ha? Wag na. Nakakahiya naman.
Andrea Louisse Hernandez (3): Nahihiya rin naman ako eh. Haha. Pero I really want to be close with you.
So ano? =) Max's at seven-thirty?
Please?
Nahihiya talaga ako, pero she's compulsive. Maybe she's another friend in disguise. I'll take it.
Me: Sure. My treat. =)
Andrea Louisse Hernandez (2):Nako! No. Ako nalang. Haha. So I'll see you in a. Few minutes.
Bye! I'm out.
Me: Bye. See you rin.
Andrea Louisse Hernandez: Ingat ha. May nagaalala pa naman sayo. Hahahaha. Sige na.
And with that she went online. Nag-reply pa rin naman ako ng ingat or something, baka kasi isipin nya ay wala akong paki-chu chu.
May kumakatok… Ay hindi na pala dahil bigla nalang pumasok si kuya. Bastos eh!
"Learn some manners Kevin!"
"Tsk. And use yours!"
"At least you admit I have. But you? Go to school! Tss."
"Magbihis ka." Bigla nalang niyang sinabi.
"Bakit?"
"Sa labas tayo kakain. We'll take out for Lyka nalang just in case." I stared at him for almost ten seconds. "Wag kang mag-alala, ako magbabayad. Alam ko namang mas kuripot ka sakin."
"Kapal talaga! Sige na. Labas na! I'll gussy up."
Habang nagaayos ako, bigla nalang pumasok sa isip ko si Andrea. How could I forget about her easily. Naku! Pano na to kay kuya?
Wala na rin akong nagawa, pero sinabi ko kay kuya na sa Max's nalang kami kumain. Pumayag naman kaagad kaya wala na akong ibang prinoblema. Ang kaso nga lang si Kuya? Bahala na nga ulit.
Pagkarating namin konti lang ang tao, buti naman. Umupo na kami ni Kuya at nilapitan ng waiter. Siya na yung nag-order, kahit naman ako sa'kin eh. Pero ang totoo ay hinahanap ko lang talaga si Andrea. Baka kasi isipin niyang I ditched her or something.
Nakakain na kami't lahat ni Kuya pero di ko pa rin nakikita si Andrea. I don't have her number, so how? Tss.
"Kuya may pupuntahan lang ako ha. Mauna ka na sa bahay."
"At saan ka naman pupunta ha?"
"Sa Bookstore lang. So don't worry."
"Baka ma-kidnap ka! Wag na."
"Nyeh! Ang OA mo na." sabi ko nang nakapoker face. Over naman kasi.
"Basta wag na."
Ano ba 'to! Pano na kami magkikita ni Andrea? Eh ang epal naman kasi ni Kevin! Iyamot! Nawawala tuloy ang galang ko. Bahala siya! Magmumukmok ako hanggang mamaya! Kainesss!
My phone vibrated.
Unknown Number
Hi Katherine! Where are you? Nasa Max's ka pa ba? Bago pa lang kami aalis. Maraming interference ah. Pero I'll be there. K?
"Samahan mo ako." hindi ko sinagot si Kuya. Bahala na talaga siya! Nakakainis kasi.
"Dyan lang sa thrift mart. Tara?" tuloy ni Kuya. Wala pa rin naman akong imik. "Hay nako Kath. Ang kulit mong nilalang. Tssk. Sige na, pumunta ka na nga sa dapat mong puntahan. Mauuna na ako, may bibilin."
"YES!" tsaka lang ako nagreact.
"Ano ba, magkikita ba kayo ni Kenneth at ganyan ka makareact?"
Nabatukan ko tuloy. "Haha. Baliw hindi. Friend."
"Friend?"
"Oo. Amigo. Dito lang naman eh kaya di na ako aalis dito."
"Sige na. Una na ako. Make sure na si Kenneth maghahatid sayo ha?! Or else." he glared at me. I was slightly taken aback. Pero paano naman ako magpapahatid kay kenneth eh wala nga siya sa mundong ibabaw? Psh.
Pero,
"Opo! Sige."
Naku patay! Bahala na sa mangyayari. Basta I'll meet Andrea. Umalis na si Kuya kaya magisa na lang ako rito. Habang tumatakbo ang oras, parang...
Kinakabahan ako.
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
➶ Chapter 34: Meeting
"Hi Katherine."
Lumingon ako. Nakita kong nagiisa lang si Andrea. I smiled.
"Hello." we shook hands. Nahihiya ako sa totoo lang.
"So, let's eat?"
Hala. Pano ba to, eh tapus na ako? Gah. Di na 'to kaya ng sikmura ko.
"Ah, eh ano kasi eh—"
"YUN!" biglang sigaw ni Andrea habang nakatingin sa likod ko. Napatingin din naman ako.
"Nadito ka na pala eh! Ang tagal mo naman. Upo ka na bilis!" mapilit na sabi ni Andrea run sa lalaking nasa likod ko.
He's like a geek. Loljk. Wala lang, may ear piercing lang sya tapus nakablack. Like a goth. Pero di naman yung may lipstick na black. Lol. That's like insane. Di ko naman masyadong makita mukha niya or marecognize kasi gawa nung buhok na nakaharang. But he's like familiar.
Papaupo na sana yung guy sa lapit ni Andrea, pero biglaan niyang nilagay ang bag niya sa upuan na kalapit niya.
"Sorry, lalagay ko lang dito yung bag ko ha. Di kasi ako sanay nang hawak 'to habang kumakain. Hihi." sabi niya run sa kasama niya.
"Tsk." he glared at Andrea. Magkasama ba talaga sila or napulot lang ni Andrea yung lalaki? Weirdo!
"You were saying Kath?" pagbabalik-tanong ni Andrea sakin. Tapus umupo naman yung lalaki sa tabi ko. Okay, awkward.
"Kasi ano, nakakain na kami ng kuya ko eh. Pasensya ha." straight kong sagot.
"Ah ganun ba?" her face slightly fell, but she tried to smile. "Sige okay lang, late na naman kasi kami eh. Hehe."
"Kain na tayo." biglang salita nung guy. Bigla ko naman siyang natitigan.
For at least a minute ay nakatitig ako sa kanya. I felt like I'm in need to study his face or something. I think I--
"Are you ready for your order, sir, ma'am?" biglang dating ng waitress.
I was over thinking that I got startled by her. Usual lang din naman ang nangyari, kwentuhan naman about school and me. Syempre tinanong ko rin naman yung life status niya. Okay naman daw. Pero sa tagal naming naguusap, tahimik lang yung kasama niya. Tumitingin naman kaso sobrang sandali lang. May problema kaya siya?
"May dumi po ba sa mukha ko?" natatakot kong tanong dito sa kalapit ko. Kanina kasi aayaw nga dibang tumingin sakin, tapus ngayon nakatitig na? Psh.
Natawa naman siya nang mahina. I felt relief.
"Wala naman." Tapos ngumiti na rin siya nang matipid. Oh gah! He's cute.
Pero cute lang naman eh. Then yung voice niya ay medyo familiar din. Oh ako lang talaga 'to?
"So Kath, may outing kami. Di pa nga lang sure yung date. Pero gusto sana kitang iinvite. Okay lang?" Andrea asked.
"Ahh, ehh—"
"Ah, eh?" paguulit ni Andrea. "I think that's a yes. And I won't take a no for an answer. Kay?"
Medyo may pagkaposessive rin pala ito. Okay lang naman siya. Ang cute nga niya eh. Bagay sila ni guy.
Matanong na nga.
"Ahm." tumingin na ako rito sa kalapit ko. Nakakahiya pa rin. "I'm Kath nga po pala. And you are?"
"Do you think I don't know you?" his voice is calm. Pero medyo na-tense ako. He snob at somewhere. "Pssh. Nevermind." tumayo na siya at tumalikod sa amin. Parang lalabas na ata siya?
Pero lumingon ulit siya.
"Anthony." and then he left.
Nabalik na ang tingin ko kay Andrea na mukang natahimik.
"May problema ka rin ba?" tanong ko.
"Naku wala. Hehehe. Pagpasensyahan mo na yun ha. Sadyang maarte lang talaga yung lalaking yun."
Ngumiti na lang din ako. Napatingin naman ako agad sa wrist watch ko. It's past eight-thirty na. Kailangan ko nang makauwi!
"So let's meet again?" muling salita ni Andrea. Buti naman at siya na itong nauna.
"Sure." matipid ko ring sagot. Ano ba 'to, nakakahawa naman yun katahimikan ni Anthony!
Sabay naman kaming lumabas papuntang parking lot. Nung nandoon na kami tsaka ko lang naalala na wala na pala akong sasakyang nakapark dito. Shemay! Kay Kenneth pala ako pinapahatid ni Kuya. Namaaan!
"Sabay ka na kaya?" yaya sa akin ni Andrea.
Pero hinigit ko muna siya papalayo sa sasakyan. Porsche rin naman. Ang cool!
"Bakit?"
"Ano kasi... Ano--"
"Ano ba yun Katherine?" biglang tanong na niya. Eh nakakahiya naman kasi yung itatanong ko eh. >__<
"Yung sasakyan..."
Ano ba yan! Di ko pa rin masabi.
"Ay Porsche Carera GT. What else?"
"Hindi. Ano kasi..." huminga muna ako nang malalim. "Kanino ba yung sasakyan?"
Oo na! Nahihiya na nga ako kay Anthony. Para kasing may nagawa akong kasalanan sa kanya sa bawat titig niya sakin eh. Nakakagoose bumps!
"Kay Anthony yun, ano ka ba! Wag kang magalala mabait naman yun eh. Di nangangagat, nangangain lang. Joke. Kaya tara na!" hinila na nya ako papasok sa sasakyan nang hindi ako pinagsasalita.
And guess what?!
Ako ang nasa passenger seat sa unahan. At si Andrea naman ang nasa likod. Kamusta naman to?! Nakakailang eh. Nung nakaramdam ng dead air sa kotse si Andrea bigla nalang niyang binuksan ang radio. Tama nga naman.
♪ It's been about a year now, Ain't seen or heard from you. I been missing you crazy. How do you, how do you sleep? ♪
Kanta na naman ni Jake Flynn ang bumungad sakin. Psssh!
"YESSS!" tumili si Andrea. Napatigin naman kami. "Hehehe. Sorry."
Ang cute nya lang talaga eh. Bagay talaga sila ni Anthony. :">
***
"Sige ibaba mo nalang ako dyan sa kanto, Jap."
Jap?
Biglaan ulit, napatingin ako kay Andrea. "Sino Andrea?" natanong ko agad.
"Ayy. Anthony pala. Hehe."
Natahimik nalang ako.
"Hindi pwede. Hahatid kita sa may gate nyo." sagot ni Anthony.
"Tsk. Ayaw pa. Gushjaksnsdbes—" bulong naman niya kaya di na namin masyadong narinig.
Nang makababa na si Andrea, bigla naman akong nakaramdam ng antok. San na ba kami? Malayo pa sa bahay. Ano ba to? Ba't parang naging mabagal naman ang takbo ng sasakyan? Haist. Humarap nalang ako sa bintana. Biglang umulan. Lumamig pa tuloy lalo. Nagmoist na rin yung bintana. Wala naman akong magawa kaya nagsulat nalang ako dun. Hehehe. Pasensya naman.
K-E-N--
ERASE! ERASE! Ano ba tong nasusulat ko eh?!
Pagkaharap ko naman, o pagkaayos ko nang upo, nakita kong nakatingin si Anthony. Hala!
"Uy pasensya na ha. Nakakaantok lang kasi eh, umulan pa kaya naglilibang lang." Hindi naman na sya sumagot. Makaidlip na nga lang.
***
"Excuse me."
Someone poked me. I think. Sus! Si kuya lang to!
"Mamaya na ako papasok. Matutulog muna ako!"
May tumawa ba? Ang gulo. Tsk.
"Gising na dali."
Tapos niyugyog na ako ni kuya. Kaines!
"Kuya naman kasi eh! Ano ba—"
FAIL!
"Hay. Pasensya na ulit. Sige lalabas na ako. Salamat po ulit sa paghatid."
Nakakahiya! Nasa loob pa pala kasi ako ng kotse ni Anthony. Waah! Epic fail!
Pagkalabas ko hindi na umuulan. Buti nalang. Pero teka! Paano ba nalaman ni Anthony ang bahay namin? Eh I didn't even tell him any directions?
Baka sinabi ni Andrea? Nah. Hindi naman niya alam ang bahay namin eh. Eh ano na ba talaga kasi? Ang w-weird nang mga nangyari ngayon.
Anthony, parang kailangan kitang kilalanin.
Ano ba kasing meron ka?
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
Lumingon ako. Nakita kong nagiisa lang si Andrea. I smiled.
"Hello." we shook hands. Nahihiya ako sa totoo lang.
"So, let's eat?"
Hala. Pano ba to, eh tapus na ako? Gah. Di na 'to kaya ng sikmura ko.
"Ah, eh ano kasi eh—"
"YUN!" biglang sigaw ni Andrea habang nakatingin sa likod ko. Napatingin din naman ako.
"Nadito ka na pala eh! Ang tagal mo naman. Upo ka na bilis!" mapilit na sabi ni Andrea run sa lalaking nasa likod ko.
He's like a geek. Loljk. Wala lang, may ear piercing lang sya tapus nakablack. Like a goth. Pero di naman yung may lipstick na black. Lol. That's like insane. Di ko naman masyadong makita mukha niya or marecognize kasi gawa nung buhok na nakaharang. But he's like familiar.
Papaupo na sana yung guy sa lapit ni Andrea, pero biglaan niyang nilagay ang bag niya sa upuan na kalapit niya.
"Sorry, lalagay ko lang dito yung bag ko ha. Di kasi ako sanay nang hawak 'to habang kumakain. Hihi." sabi niya run sa kasama niya.
"Tsk." he glared at Andrea. Magkasama ba talaga sila or napulot lang ni Andrea yung lalaki? Weirdo!
"You were saying Kath?" pagbabalik-tanong ni Andrea sakin. Tapus umupo naman yung lalaki sa tabi ko. Okay, awkward.
"Kasi ano, nakakain na kami ng kuya ko eh. Pasensya ha." straight kong sagot.
"Ah ganun ba?" her face slightly fell, but she tried to smile. "Sige okay lang, late na naman kasi kami eh. Hehe."
"Kain na tayo." biglang salita nung guy. Bigla ko naman siyang natitigan.
For at least a minute ay nakatitig ako sa kanya. I felt like I'm in need to study his face or something. I think I--
"Are you ready for your order, sir, ma'am?" biglang dating ng waitress.
I was over thinking that I got startled by her. Usual lang din naman ang nangyari, kwentuhan naman about school and me. Syempre tinanong ko rin naman yung life status niya. Okay naman daw. Pero sa tagal naming naguusap, tahimik lang yung kasama niya. Tumitingin naman kaso sobrang sandali lang. May problema kaya siya?
"May dumi po ba sa mukha ko?" natatakot kong tanong dito sa kalapit ko. Kanina kasi aayaw nga dibang tumingin sakin, tapus ngayon nakatitig na? Psh.
Natawa naman siya nang mahina. I felt relief.
"Wala naman." Tapos ngumiti na rin siya nang matipid. Oh gah! He's cute.
Pero cute lang naman eh. Then yung voice niya ay medyo familiar din. Oh ako lang talaga 'to?
"So Kath, may outing kami. Di pa nga lang sure yung date. Pero gusto sana kitang iinvite. Okay lang?" Andrea asked.
"Ahh, ehh—"
"Ah, eh?" paguulit ni Andrea. "I think that's a yes. And I won't take a no for an answer. Kay?"
Medyo may pagkaposessive rin pala ito. Okay lang naman siya. Ang cute nga niya eh. Bagay sila ni guy.
Matanong na nga.
"Ahm." tumingin na ako rito sa kalapit ko. Nakakahiya pa rin. "I'm Kath nga po pala. And you are?"
"Do you think I don't know you?" his voice is calm. Pero medyo na-tense ako. He snob at somewhere. "Pssh. Nevermind." tumayo na siya at tumalikod sa amin. Parang lalabas na ata siya?
Pero lumingon ulit siya.
"Anthony." and then he left.
Nabalik na ang tingin ko kay Andrea na mukang natahimik.
"May problema ka rin ba?" tanong ko.
"Naku wala. Hehehe. Pagpasensyahan mo na yun ha. Sadyang maarte lang talaga yung lalaking yun."
Ngumiti na lang din ako. Napatingin naman ako agad sa wrist watch ko. It's past eight-thirty na. Kailangan ko nang makauwi!
"So let's meet again?" muling salita ni Andrea. Buti naman at siya na itong nauna.
"Sure." matipid ko ring sagot. Ano ba 'to, nakakahawa naman yun katahimikan ni Anthony!
Sabay naman kaming lumabas papuntang parking lot. Nung nandoon na kami tsaka ko lang naalala na wala na pala akong sasakyang nakapark dito. Shemay! Kay Kenneth pala ako pinapahatid ni Kuya. Namaaan!
"Sabay ka na kaya?" yaya sa akin ni Andrea.
Pero hinigit ko muna siya papalayo sa sasakyan. Porsche rin naman. Ang cool!
"Bakit?"
"Ano kasi... Ano--"
"Ano ba yun Katherine?" biglang tanong na niya. Eh nakakahiya naman kasi yung itatanong ko eh. >__<
"Yung sasakyan..."
Ano ba yan! Di ko pa rin masabi.
"Ay Porsche Carera GT. What else?"
"Hindi. Ano kasi..." huminga muna ako nang malalim. "Kanino ba yung sasakyan?"
Oo na! Nahihiya na nga ako kay Anthony. Para kasing may nagawa akong kasalanan sa kanya sa bawat titig niya sakin eh. Nakakagoose bumps!
"Kay Anthony yun, ano ka ba! Wag kang magalala mabait naman yun eh. Di nangangagat, nangangain lang. Joke. Kaya tara na!" hinila na nya ako papasok sa sasakyan nang hindi ako pinagsasalita.
And guess what?!
Ako ang nasa passenger seat sa unahan. At si Andrea naman ang nasa likod. Kamusta naman to?! Nakakailang eh. Nung nakaramdam ng dead air sa kotse si Andrea bigla nalang niyang binuksan ang radio. Tama nga naman.
♪ It's been about a year now, Ain't seen or heard from you. I been missing you crazy. How do you, how do you sleep? ♪
Kanta na naman ni Jake Flynn ang bumungad sakin. Psssh!
"YESSS!" tumili si Andrea. Napatigin naman kami. "Hehehe. Sorry."
Ang cute nya lang talaga eh. Bagay talaga sila ni Anthony. :">
***
"Sige ibaba mo nalang ako dyan sa kanto, Jap."
Jap?
Biglaan ulit, napatingin ako kay Andrea. "Sino Andrea?" natanong ko agad.
"Ayy. Anthony pala. Hehe."
Natahimik nalang ako.
"Hindi pwede. Hahatid kita sa may gate nyo." sagot ni Anthony.
"Tsk. Ayaw pa. Gushjaksnsdbes—" bulong naman niya kaya di na namin masyadong narinig.
Nang makababa na si Andrea, bigla naman akong nakaramdam ng antok. San na ba kami? Malayo pa sa bahay. Ano ba to? Ba't parang naging mabagal naman ang takbo ng sasakyan? Haist. Humarap nalang ako sa bintana. Biglang umulan. Lumamig pa tuloy lalo. Nagmoist na rin yung bintana. Wala naman akong magawa kaya nagsulat nalang ako dun. Hehehe. Pasensya naman.
K-E-N--
ERASE! ERASE! Ano ba tong nasusulat ko eh?!
Pagkaharap ko naman, o pagkaayos ko nang upo, nakita kong nakatingin si Anthony. Hala!
"Uy pasensya na ha. Nakakaantok lang kasi eh, umulan pa kaya naglilibang lang." Hindi naman na sya sumagot. Makaidlip na nga lang.
***
"Excuse me."
Someone poked me. I think. Sus! Si kuya lang to!
"Mamaya na ako papasok. Matutulog muna ako!"
May tumawa ba? Ang gulo. Tsk.
"Gising na dali."
Tapos niyugyog na ako ni kuya. Kaines!
"Kuya naman kasi eh! Ano ba—"
FAIL!
"Hay. Pasensya na ulit. Sige lalabas na ako. Salamat po ulit sa paghatid."
Nakakahiya! Nasa loob pa pala kasi ako ng kotse ni Anthony. Waah! Epic fail!
Pagkalabas ko hindi na umuulan. Buti nalang. Pero teka! Paano ba nalaman ni Anthony ang bahay namin? Eh I didn't even tell him any directions?
Baka sinabi ni Andrea? Nah. Hindi naman niya alam ang bahay namin eh. Eh ano na ba talaga kasi? Ang w-weird nang mga nangyari ngayon.
Anthony, parang kailangan kitang kilalanin.
Ano ba kasing meron ka?
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
➶ Chapter 35: Intramurals
Maagap ang uwian namin ngayon, naiwan sa school ang mga varsity players para sa Inter-school Sports Competition. At dahil hindi naman kami kasali nila Linds at Yna, nagstay nalang ulit kami sa bahay namin.
"Ano na kayang ginagawa sa school noh?" Lindsay
"Malamang nagreready ang mga players for the sports fest." Yna
"Ahh. Balik kaya tayo? Gusto kong makita ang exercise routines nila." pilit ni Lindsay.
"Wag na." sabi ko naman. Wala naman kaming mapapala sa pagpunta eh.
"Oo nga. Ano namang gagawin natin doon? Magbboy hunting? Haha. I'm in!" Yna
"Ano ka ba Alyna! Hindi ah. S-sige w-wag na nga."
Binuksan nalang nila yung TV. At dahil wala ako sa mood ngayong magbasa, tumutok na rin ako.
"Lipat mo yung Channel Yna. Ang pangit naman ng movie eh!" reklamo ni Linds.
"Huhuhu." nagfake cry si Yna, pero in the end talo pa rin siya. "Oh iyo na remote!"
"Salamaaat." Linds replied sarcastically.
"Labas nalang tayo?" yaya ko. "Gala naman tayo. Wala namang magandang palabas pag hapon eh."
"Wait lang!" Yna
"Ohh my gossh!" Lindsay
Napaharap naman ako bigla sa TV. Nasa Myx na naman. Alam ko na naman kung sino ang inaabangan nitong dalawa eh.
"And yes, that is true. Jake Flynn's album will be out earlier than its original date of release. He'll be working on his music videos starting this weekend." announced nung VJ.
"Nakakaexcite yung music video! Sana maging leading lady naman niya tayo some time. Hihi." kinikilig na sabi ni Yna.
"I know right!" sagot ni Linds, tsaka naman sila nag-high five.
"Psh. Fan girls." I murmured. Siguradong mapagtutulungan ako ng dalawang yan pag nilakas ko. Pero mukhang narinig na nila eh. Hala!
"Selos ka lang." Yna
"At bakit naman?" tinaasan ko sila ng kilay.
"Kasi napapanood namin ang labiduds namin. Eh sayo bigla nalang nagdisappear eh."
"H-hoy! W-ala akong l-labidoods ha. Kapal."
"Sus. Bahala ka nga. Denial pa kasi eh." Lindsay.
"Another great news from Team JF was revealed by his manager." pagpapatuloy nung VJ. Tapos bigla naman nagflash ang interview with his manager.
"Since Jake's presence was a little bit low because of his previous health condition, he's now rehearsing for an Asia Mall Tour." sabi nung manager na hindi ko alam ang pangalan. Kasi nga diba FAN ako ni JF. Psh. As if.
"If he's rehearsing for his mall tour, then how about the music videos everyone's excited about?" tanong nung interviewer.
"We've got his schedule ahead of us."
"One more thing Manager Louie. Please do take the advantage and promote Jake Flynn's Album."
"Ah, right. About that. Have a copy of Jake Flynn's new album; How Do You Sleep. It's already out this weekend."
After nung interview, pinatay ko kaagad yung Tv. Buti naman at hindi na nagfreak out 'tong dalawa.
"Oooooohh MY GOSH!"
Okay, I'm wrong. Thanks alot JF for breaking my ear drums.
"Let's buy na this sabado, Linds!" Yna
"Sure! Pero meron na ba nun dito sa Pinas? Or baka sa L.A palang?"
"Hmm. Good point. Pero let's make tingin tingin pa rin ha?"
"Why so conyo Alynna? Nacaught ka ba sa interview? Haha." singit ko.
"Heaven yeah. So what now?"
"Sabi ko naman sa inyo eh, labas na tayo. Ang boring ng ambiance oh, nakakaantok."
"Sure. Let's go to school." Linds
"Ay! Ang bonga mo teh! Kelan mo pa naman nagustuhang magtambay sa school?" Yna
"Oo nga. Siguro sisilay ka lang kay Nathan noh? Haha." pangasar ko.
"Hindi na kase! Sisilay ako sa ibang boys! You know me." then she smirked.
"Ay ayan ka na naman eh. Bahala ka nga. Tara na."
Bumalik na nga kami sa school. Ako? Di ko naman alam ang gagawin dito sa bahay kaya sumama na lang din ako. Wala naman akong makakausap eh. Si Lyka, may rehearsal ng Ballet. Si kuya naman ay kasali sa Basketball Varsity. Si dad and mom as usual nasa work. What's left for me? Psh. Siguro magsstay nalang ako sa garden ng school. Tahimik pa. Tama!
/LINDSAY’S PERSPECTIVE
Gusto ko talagang bumalik ng school para makita ang mga ginagawa ng players. Di lang naman din yun ang gusto ko eh. Pero basta, bahala na. Sana makapasok.
"Hihiwalay muna ako ha. Library lang." paalam ni Kath.
"Ingat."
"Oh ikaw Yna, baka may pupuntahan ka?" Sana meron!
"Wala naman. Bakit? Sama na lang tayo."
Gad. Hindi kasi pwedi. Nakakahiya naman kasi kung sasabihin ko eh. Think of a way, Lindsay!
"Wala ka bang naiwan sa locker or sa room? Sige na kunin mo na, tapos text mo nalang ako pag okay na."
"Ano bang meron kasi?" tiningnan niya ako nang matagal. "Ahh! Oo nga pala. Ang Geom book ko lagi ko na lang nakakalimutan. Yun lang pala gusto mong sabihin eh. Sana sinabi mo pa kanina. Thanks Linds! I'll text you."
Success!
Nung di ko na tanaw si Yna, dumiretso na ako sa pool ng school kung saan nagttrain ang swimmers. Pagkapasok ko, marami ding studyanteng nanunuod ng practice. Support daw. Sus. Gusto lang nilang maka-silay.
Sa gilid na lang ako pumwesto, malapit sa office ng coach nila. Wala naman kasing masyadong students sa part na 'to.
"Ha?! Where is he? Sabihin mo naman pakibilisan at sobrang late na siya sa training!"
Sino yun? Yung coach kaya? Siguro.
"Kulang na nga ng magagaling na swimmers ang school natin tapus ganyan pa ang inaasta niya?! And I can't just terminate him from the team. He's a great loss! And the fact na we ONLY have thirteen players in training right now! AT KAPAG—"
Sumisigaw na yung coach. He's really mad. At ayokong mapaginitan, may plano pa naman ako. Lumayo na ako sa place na yun at nakipagsiksikan na sa mga estudyanteng malapit sa gutter ng pool.
At heaven ang nakita ko.
Ang gagaling nga naman ng players. Pero kulang sila. Iba kasing sports fest ang magaganap this year. Sa bawat school na lalaban, may ipapadala doon na representatives from each school. Since five schools ang maglalaban, we need fifteen swimmers. Three students ang ipapadala sa bawat school. Since maghhost din naman ang school namin, maiiwan dito ang tatlong magagaling na swimmers.
"HALAAA!"
"OH MY GOSH!"
Nadulas yung isang swimmer. Tss! Ang galing galing pa naman pero medyo clumsy pala. Tsk. Sayang ang galing. Ano ba yan!
Maya maya lumabas na yung coach nila. Medyo umayos na rin ang mood niya based from his reaction.
"Just wow. Marami pala ang nagssupport sa swimmers natin." sabi nung coach sa assistant niya.
"Oo nga ser. O di kaya naman may gusto pang magtry makapasok sa team?"
Kinabahan na nabuhayan ako bigla.
"Now that you have mentioned it. I think I have a plan." ngumiti naman yung coach. "Kunin mo yung megaphone, dali." utos niya.
Pagkabalik nung assistant ay pinatigil muna sandali nung coach ang mga nasa pool.
"Time out players. I have an announcement to students here."
"Since nakikita nyo naman na thirteen players lang ang nagttrain ngayon, at yung pinakamagaling na swimmer..."
"Kyaaah!" Sigaw naman agad agad nung mga babae. Gosh. Desperates.
"Ay wala pa. Lalong lalo na ang isang player ay nasprain niya ang ankle niya, kinakailangan ko ng mga marurunong lumangoy dito. Students, we need your help. If anyone's interested just go back here after practice. That is all."
Pagkatapos magsalita nung coach, nagsimula na ang bulungan ng mga tao. Nag-resume na rin ang practice.
Bahala sila. Basta ako?
I'll do the try-out. Isa na lang naman ang natitirang slot, kaya kailangan kong pagbutihin. Makukuha ko yun. Psh. Kelan ba ako natalo sa mga ganyan? I'm a champion six times in a row. Kaya nga siguro naging fit ang body structure ko eh. Makukuha ko yun. I know. I'm not just a player but I'm a sporty playgirl.
***
Balak ko sanang umuwi para magtrain nang konti, pero naalala ko sila Kath at Yna. Tiningnan ko ang phone ko, wala namang text. Hahanapin ko na lang sila imbes na magtrain. Besides, I don't need to freaking practice. I'm going to get that slot.
Sabi ni Kath nasa library daw siya, si Yna naman kinukuha ang Geom book pero I doubt na nasa lockers area pa yun. Pero tiningnan ko pa rin si Yna dun. And I'm surprised, nandoon si Yna nakaupo sa tapat ng locker niya at may binabasa sa phone.
"Huy ano yan?"
"GAAAH!" nagulat siya. "Ano ka ba naman eh. Ginulat mo ako."
"May tinatago ka ba?"
"W-wala h-ha! Baka ikaw dyan. Ang weird mo kanina pa."
"H-ha?" sht! Ako naman ang dinali. "Baka ikaw!"
"Tara na nga. Asan si Kath?” di ko siya sinagot. Instead, bigla ko nalang hinablot ang phone nya. “Hala! Akin na yan! Lindsay!"
Binelatan ko siya. "No. Di ko ibabalik hangga't di mo sinasabi kung anong meron."
"Ehh wala nga kasi. Akin na!" pilit nyang hinahablot yung phone.
"Nooo."
"Fine. I'll tell." Tiningnan ko lang siya, queueing her to continue. "May free wifi kasi kaya ayun, natuwa ako. YUN LANG! Now akin na!"
"Weh? Meron pa eh."
"Kung meron pa, ano naman yon? Tigilan mo nga ako Linds! Bilis na kasiii!"
Tumakbo muna ako palayo nang konti at tinignan na ang phone nya. Kaya pala ha.
Max Torres.
Nakaview yung profile nya. Ay kaya naman pala ngingiti-ngiti ang babae. Gwapo naman sya, pero wala pa rin sa'kin to.
"Max Torres pala ha! Yiiiee si Alyna, dalaga na."
"Oo na, magkarhyme na nga yang sinabi mo. Kaya akin na phone ko!"
I smirked. "Ang sabihin mo, oo na dalaga na talaga ako." tsaka ko siya tinawanan. Binalik ko na rin sa kanya phone niya, baka gantihan ako eh.
"Bahala ka na nga dyan. Hanapin na natin si Kath."
Nung natiempuhan namin si Kath sa library nagyaya naman siyang umuwi. Finally. Si Yna rin uuwi na daw, may kailangan daw isearch. Sinabi ko kay Kath yung nakita ko sa phone ni Yna, kaya naman ginalit namin na baka ang issearch ni Yna ay mapunta sa pagsstalk dun sa Max. Gantihan lang dre.
Umuwi naman din ako sandali, medyo maagap pa naman para bumalik sa school.
Nagiiba na naman ang aura ko kapag bumabalik sa pamamahay na ito. Hindi ako mabait na anak. Pero sinisigurado kong mapagmahal ako na kaibigan.
"Ang agap nyo naman po señorita." Bati sakin ng isa naming kasambahay.
"Yeah right. Please prepare me some snacks. Pakilagay na lang sa table malapit sa pool."
At dahil hindi nga ako mabait, wala rin akong galang sumagot sa mga matandang katulong namin. Lalo naman sa echuserang menor de edad na isa pa naming katulong. Mas matanda naman siya sakin pero she's still a teen.
Nagpalit muna ako ng damit pang-swim. Sayang naman ang outfit ko. Then I headed straight at the backyard. Nakita kong nandun si Denise, ang echusera kong katulong. Nagdidilig.
"Ano ba yan. Ang ganda ganda ng panahon, pero may nagpapapangit ng ambiance DITO." pagpaparinig ko habang tinatanggal ang ipit ko gracefully.
"Excuse me!" Halatang pikon.
"Nubeyen, PIKON?" I spat.
"Baka ikaw?!"
"See? You're over reacting." I snobbed her. "Pwedi bang lumayas ka muna dito? I want to swim PEACEFULLY." then I smiled bitterly.
"Sorry po ma'am! Aalis na po ang magandang si ako!" sarcastic nyang pagkakasabi.
Alone at last. I dived in. I don't want to sound mahangin pero alam kong wala pa rin akong kupas sa paglangoy. Hah!
"Feeling sexy." narinig kong sabi ng kung sino.
Alam ko na naman agad kung sino eh. "At least ako may kayang iexpose. Kaya yung mga palaka diyan magtigil nalang!" sigaw ko. Umalis na ulit sya. Psh. Annoying frog!
Kumain ako sandali habang nagpapahinga. Pagkatapos ay bumalik na akong school. Simple lang ang attire ko, syempre sa tubig din naman ang bagsak ko eh.
***
"Ready?"
Nakapwesto na lahat ng magttry. Simple lang naman ang pinapagawa, we'll race and then whoever wins will be the one to join the team. Plus, baka makasali rin sa varsity.
"One, two, three. Go!"
Hindi ako kaagad nagdive, instead nagbilang pa ulit ako ng three seconds. I'll prove them my skills. Then that's it. They're also fast, but nothing compared to moi. Hah!
"That's great students. Mabibilis kayong lahat. Napahanga naman ako ni..."
Syempre ako yan!
"Ann. Dahil maganda ang gestures ng paglangoy nya." pagpapatuloy ni coach. What?! Ann?! Si Ann pa talaga? Ano ba!
"Pero mas napahanga naman ako ni Ms. Lindsay sa mabilis nyang paglangoy."
See? I've got the skills.
"Mahirap namang pumili sa inyong lahat pero we must choose only one."
"Ms. Lindsay," lumapit sakin si coach. He offered his hands and, "Congratulations. You're in!"
I didn't freak out that much. I already knew that this was coming.
"Thanks coach. You won't regret a thing."
I smiled.
Papauwi na sana kaming mga natira rito pero sabi ni coach ay maiwan muna ako at ittrain niya daw ako at ang isa pang swimmer.
"Sino po ba?"
"Si—"
"Sorry coach! Sumakit lang ang ulo ko."
Oh gahd!
"Lindsay?"
"Nathan?!"
"What are you doing here?!" tanong ko na medyo gulat.
He can't possibly be the one we're waiting for!
"Kasali ako sa team. Ikaw anong ginagawa mo rito? Susuportahan mo ba ako?" then he wiggled his eyebrows.
"Hell no! In your dreams."
"Then let me sleep in your lap and never wake me up."
I felt uneasy. Pero buti nalang ay tinawag na kami ni coach.
Buong araw kami magkasama, sa isang place, isang pool. Grabe! Ang malas ko nga naman!
"That's it for today. You two are really good. Pagsasamahin ko kayong dalawa sa pairings, tsaka ko nalang din sasabihin ang isa pa nyong kasama. Gabi na rin kaya magingat kayo pag uwi."
Pumasok na si coach sa office nya.
"Anong pagsasamahin?! No way!" reklamo ko.
"Trust me, pag si coach ang nagsabi wala ka nang magagawa."
"Pano kung meron?"
"Wala."
"Meron."
"Wala."
Nakakainis to ah. Wala nang wala. Tss! "Meron nga eh!"
"Meron." Siya
"Wala." Ako
Sht! Anong wala ang nasabi ko?! Gaah! Nakakainis to! Naisahan ako!
"Hahaha. Kaw na rin nagsabi, wala." I glared at him. Hindi naman nya pinansin. "Tara na?"
"Tara mo your life! May sarili akong ride."
"Oh edi tara na nga." Lumapit siya sakin. "You are my life kasi."
Kung ibang lalaki 'to, kanina ko pa siguro to nasagot sa banat nya eh. Pero bakit ba naiiba siya pagdating sakin? Oh sht. Hindi pwedi yun! Tinalikuran ko na lang siya at nagwalk out na. Hindi ko na siya pinansin sa kung ano mang mga pinagsasabi pa nya. Ang feeler nya ha. Naramdaman kong sumusunod pa rin siya kaya naman mas binilisan ko pa ang paglalakad, with poise pa rin naman.
Pagkasakay ko ng kotse akala ko wala na sya. Pero ayun, nakasunod pa rin. Dahil wala namang taong nagmamalasakit sakin sa bahay, nag-stroll muna ako somewhere para mailigaw yung sasakyan na sumusunod sakin. Ay kanino pa nga ba? Kay Nathan. Nung nakakuha na ako ng tiempo, nakatakas na ako sa paningin niya at dumiretso uwi na.
Ang mga sumunod na araw ay paulit ulit lang. Major subjects na lang muna ang kinaklase namin ngayong nagaganap ang Intramurals. Then after lunch ay pwedi nang umuwi ang mga hindi players, then yung iba ay diretso na sa designated teams nila. Syempre ako sa swimming team. Lagi namang seven-thirty uwi namin kaya naman paguwi sa bahay ay sobrang pagod ako. Minsan nga hindi ko na nakakain ang dinner ko sa pagod. Okay lang naman dahil nasisigurado kong worth it lahat ng ito.
Nung last day na ng training ay sobrang hassle na to. Or more like torture. Katatapos lang at nine PM na. Hindi pa rin kami mga nagddinner. Kaya naman ang iba ay biglaan na ang paguwi. Bukas naman ay Saturday eh kaya walang pasok. Sa Monday na ang official start ng sports fest.
"Lindsay uuwi ka na ba?" tanong ni Sheila na ka-team mate ko. Mabait yan magaling pa. Nakaclose ko na rin siya nang konti dahil nga rito sa practice.
"Ah oo eh. Pagod." sagot ko habang inaayos ang mga gamit ko sa bag.
"Sama ka na kaya sa'min, magddinner lang."
"Wag na, okay lang. Sa bahay na. Ingat na lang kayo." tsaka naman ako ngumiti. Wala na kasi talaga akong energy. Di ko na nga yata kayang magdrive. Sht!
Magisa na lang yata ako rito. Si coach at yung assistant nya ay nasa office na. Maliwanag pa rin naman dito, wala na nga lang tao, ako na lang. Binilisan ko na ang pagaayos ng gamit ko bago pa ako tuluyang antukin.
Pagkatayo ko medyo nahilo ako. Hindi ako naglunch kasi maraming tao sa cafeteria kanina, wala nga naman kasing mga klase. Eh kung umuwi naman ako kanina edi na late naman ako sa training. Kaya bumili na lang ako ng water then that's it. Kaya siguro ako nahihilo. O sa sobrang pagod 'to? Bahala na basta ako ay uuwi at matutulog.
***
This is extremely weird!
Ano ba?! Nasa bahay na ba ako o talagang may nagpalit ng mata ko? O bulag na ba ako o ano?!
Sht!
Where am I?!
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
"Ano na kayang ginagawa sa school noh?" Lindsay
"Malamang nagreready ang mga players for the sports fest." Yna
"Ahh. Balik kaya tayo? Gusto kong makita ang exercise routines nila." pilit ni Lindsay.
"Wag na." sabi ko naman. Wala naman kaming mapapala sa pagpunta eh.
"Oo nga. Ano namang gagawin natin doon? Magbboy hunting? Haha. I'm in!" Yna
"Ano ka ba Alyna! Hindi ah. S-sige w-wag na nga."
Binuksan nalang nila yung TV. At dahil wala ako sa mood ngayong magbasa, tumutok na rin ako.
"Lipat mo yung Channel Yna. Ang pangit naman ng movie eh!" reklamo ni Linds.
"Huhuhu." nagfake cry si Yna, pero in the end talo pa rin siya. "Oh iyo na remote!"
"Salamaaat." Linds replied sarcastically.
"Labas nalang tayo?" yaya ko. "Gala naman tayo. Wala namang magandang palabas pag hapon eh."
"Wait lang!" Yna
"Ohh my gossh!" Lindsay
Napaharap naman ako bigla sa TV. Nasa Myx na naman. Alam ko na naman kung sino ang inaabangan nitong dalawa eh.
"And yes, that is true. Jake Flynn's album will be out earlier than its original date of release. He'll be working on his music videos starting this weekend." announced nung VJ.
"Nakakaexcite yung music video! Sana maging leading lady naman niya tayo some time. Hihi." kinikilig na sabi ni Yna.
"I know right!" sagot ni Linds, tsaka naman sila nag-high five.
"Psh. Fan girls." I murmured. Siguradong mapagtutulungan ako ng dalawang yan pag nilakas ko. Pero mukhang narinig na nila eh. Hala!
"Selos ka lang." Yna
"At bakit naman?" tinaasan ko sila ng kilay.
"Kasi napapanood namin ang labiduds namin. Eh sayo bigla nalang nagdisappear eh."
"H-hoy! W-ala akong l-labidoods ha. Kapal."
"Sus. Bahala ka nga. Denial pa kasi eh." Lindsay.
"Another great news from Team JF was revealed by his manager." pagpapatuloy nung VJ. Tapos bigla naman nagflash ang interview with his manager.
"Since Jake's presence was a little bit low because of his previous health condition, he's now rehearsing for an Asia Mall Tour." sabi nung manager na hindi ko alam ang pangalan. Kasi nga diba FAN ako ni JF. Psh. As if.
"If he's rehearsing for his mall tour, then how about the music videos everyone's excited about?" tanong nung interviewer.
"We've got his schedule ahead of us."
"One more thing Manager Louie. Please do take the advantage and promote Jake Flynn's Album."
"Ah, right. About that. Have a copy of Jake Flynn's new album; How Do You Sleep. It's already out this weekend."
After nung interview, pinatay ko kaagad yung Tv. Buti naman at hindi na nagfreak out 'tong dalawa.
"Oooooohh MY GOSH!"
Okay, I'm wrong. Thanks alot JF for breaking my ear drums.
"Let's buy na this sabado, Linds!" Yna
"Sure! Pero meron na ba nun dito sa Pinas? Or baka sa L.A palang?"
"Hmm. Good point. Pero let's make tingin tingin pa rin ha?"
"Why so conyo Alynna? Nacaught ka ba sa interview? Haha." singit ko.
"Heaven yeah. So what now?"
"Sabi ko naman sa inyo eh, labas na tayo. Ang boring ng ambiance oh, nakakaantok."
"Sure. Let's go to school." Linds
"Ay! Ang bonga mo teh! Kelan mo pa naman nagustuhang magtambay sa school?" Yna
"Oo nga. Siguro sisilay ka lang kay Nathan noh? Haha." pangasar ko.
"Hindi na kase! Sisilay ako sa ibang boys! You know me." then she smirked.
"Ay ayan ka na naman eh. Bahala ka nga. Tara na."
Bumalik na nga kami sa school. Ako? Di ko naman alam ang gagawin dito sa bahay kaya sumama na lang din ako. Wala naman akong makakausap eh. Si Lyka, may rehearsal ng Ballet. Si kuya naman ay kasali sa Basketball Varsity. Si dad and mom as usual nasa work. What's left for me? Psh. Siguro magsstay nalang ako sa garden ng school. Tahimik pa. Tama!
/LINDSAY’S PERSPECTIVE
Gusto ko talagang bumalik ng school para makita ang mga ginagawa ng players. Di lang naman din yun ang gusto ko eh. Pero basta, bahala na. Sana makapasok.
"Hihiwalay muna ako ha. Library lang." paalam ni Kath.
"Ingat."
"Oh ikaw Yna, baka may pupuntahan ka?" Sana meron!
"Wala naman. Bakit? Sama na lang tayo."
Gad. Hindi kasi pwedi. Nakakahiya naman kasi kung sasabihin ko eh. Think of a way, Lindsay!
"Wala ka bang naiwan sa locker or sa room? Sige na kunin mo na, tapos text mo nalang ako pag okay na."
"Ano bang meron kasi?" tiningnan niya ako nang matagal. "Ahh! Oo nga pala. Ang Geom book ko lagi ko na lang nakakalimutan. Yun lang pala gusto mong sabihin eh. Sana sinabi mo pa kanina. Thanks Linds! I'll text you."
Success!
Nung di ko na tanaw si Yna, dumiretso na ako sa pool ng school kung saan nagttrain ang swimmers. Pagkapasok ko, marami ding studyanteng nanunuod ng practice. Support daw. Sus. Gusto lang nilang maka-silay.
Sa gilid na lang ako pumwesto, malapit sa office ng coach nila. Wala naman kasing masyadong students sa part na 'to.
"Ha?! Where is he? Sabihin mo naman pakibilisan at sobrang late na siya sa training!"
Sino yun? Yung coach kaya? Siguro.
"Kulang na nga ng magagaling na swimmers ang school natin tapus ganyan pa ang inaasta niya?! And I can't just terminate him from the team. He's a great loss! And the fact na we ONLY have thirteen players in training right now! AT KAPAG—"
Sumisigaw na yung coach. He's really mad. At ayokong mapaginitan, may plano pa naman ako. Lumayo na ako sa place na yun at nakipagsiksikan na sa mga estudyanteng malapit sa gutter ng pool.
At heaven ang nakita ko.
Ang gagaling nga naman ng players. Pero kulang sila. Iba kasing sports fest ang magaganap this year. Sa bawat school na lalaban, may ipapadala doon na representatives from each school. Since five schools ang maglalaban, we need fifteen swimmers. Three students ang ipapadala sa bawat school. Since maghhost din naman ang school namin, maiiwan dito ang tatlong magagaling na swimmers.
"HALAAA!"
"OH MY GOSH!"
Nadulas yung isang swimmer. Tss! Ang galing galing pa naman pero medyo clumsy pala. Tsk. Sayang ang galing. Ano ba yan!
Maya maya lumabas na yung coach nila. Medyo umayos na rin ang mood niya based from his reaction.
"Just wow. Marami pala ang nagssupport sa swimmers natin." sabi nung coach sa assistant niya.
"Oo nga ser. O di kaya naman may gusto pang magtry makapasok sa team?"
Kinabahan na nabuhayan ako bigla.
"Now that you have mentioned it. I think I have a plan." ngumiti naman yung coach. "Kunin mo yung megaphone, dali." utos niya.
Pagkabalik nung assistant ay pinatigil muna sandali nung coach ang mga nasa pool.
"Time out players. I have an announcement to students here."
"Since nakikita nyo naman na thirteen players lang ang nagttrain ngayon, at yung pinakamagaling na swimmer..."
"Kyaaah!" Sigaw naman agad agad nung mga babae. Gosh. Desperates.
"Ay wala pa. Lalong lalo na ang isang player ay nasprain niya ang ankle niya, kinakailangan ko ng mga marurunong lumangoy dito. Students, we need your help. If anyone's interested just go back here after practice. That is all."
Pagkatapos magsalita nung coach, nagsimula na ang bulungan ng mga tao. Nag-resume na rin ang practice.
Bahala sila. Basta ako?
I'll do the try-out. Isa na lang naman ang natitirang slot, kaya kailangan kong pagbutihin. Makukuha ko yun. Psh. Kelan ba ako natalo sa mga ganyan? I'm a champion six times in a row. Kaya nga siguro naging fit ang body structure ko eh. Makukuha ko yun. I know. I'm not just a player but I'm a sporty playgirl.
***
Balak ko sanang umuwi para magtrain nang konti, pero naalala ko sila Kath at Yna. Tiningnan ko ang phone ko, wala namang text. Hahanapin ko na lang sila imbes na magtrain. Besides, I don't need to freaking practice. I'm going to get that slot.
Sabi ni Kath nasa library daw siya, si Yna naman kinukuha ang Geom book pero I doubt na nasa lockers area pa yun. Pero tiningnan ko pa rin si Yna dun. And I'm surprised, nandoon si Yna nakaupo sa tapat ng locker niya at may binabasa sa phone.
"Huy ano yan?"
"GAAAH!" nagulat siya. "Ano ka ba naman eh. Ginulat mo ako."
"May tinatago ka ba?"
"W-wala h-ha! Baka ikaw dyan. Ang weird mo kanina pa."
"H-ha?" sht! Ako naman ang dinali. "Baka ikaw!"
"Tara na nga. Asan si Kath?” di ko siya sinagot. Instead, bigla ko nalang hinablot ang phone nya. “Hala! Akin na yan! Lindsay!"
Binelatan ko siya. "No. Di ko ibabalik hangga't di mo sinasabi kung anong meron."
"Ehh wala nga kasi. Akin na!" pilit nyang hinahablot yung phone.
"Nooo."
"Fine. I'll tell." Tiningnan ko lang siya, queueing her to continue. "May free wifi kasi kaya ayun, natuwa ako. YUN LANG! Now akin na!"
"Weh? Meron pa eh."
"Kung meron pa, ano naman yon? Tigilan mo nga ako Linds! Bilis na kasiii!"
Tumakbo muna ako palayo nang konti at tinignan na ang phone nya. Kaya pala ha.
Max Torres.
Nakaview yung profile nya. Ay kaya naman pala ngingiti-ngiti ang babae. Gwapo naman sya, pero wala pa rin sa'kin to.
"Max Torres pala ha! Yiiiee si Alyna, dalaga na."
"Oo na, magkarhyme na nga yang sinabi mo. Kaya akin na phone ko!"
I smirked. "Ang sabihin mo, oo na dalaga na talaga ako." tsaka ko siya tinawanan. Binalik ko na rin sa kanya phone niya, baka gantihan ako eh.
"Bahala ka na nga dyan. Hanapin na natin si Kath."
Nung natiempuhan namin si Kath sa library nagyaya naman siyang umuwi. Finally. Si Yna rin uuwi na daw, may kailangan daw isearch. Sinabi ko kay Kath yung nakita ko sa phone ni Yna, kaya naman ginalit namin na baka ang issearch ni Yna ay mapunta sa pagsstalk dun sa Max. Gantihan lang dre.
Umuwi naman din ako sandali, medyo maagap pa naman para bumalik sa school.
Nagiiba na naman ang aura ko kapag bumabalik sa pamamahay na ito. Hindi ako mabait na anak. Pero sinisigurado kong mapagmahal ako na kaibigan.
"Ang agap nyo naman po señorita." Bati sakin ng isa naming kasambahay.
"Yeah right. Please prepare me some snacks. Pakilagay na lang sa table malapit sa pool."
At dahil hindi nga ako mabait, wala rin akong galang sumagot sa mga matandang katulong namin. Lalo naman sa echuserang menor de edad na isa pa naming katulong. Mas matanda naman siya sakin pero she's still a teen.
Nagpalit muna ako ng damit pang-swim. Sayang naman ang outfit ko. Then I headed straight at the backyard. Nakita kong nandun si Denise, ang echusera kong katulong. Nagdidilig.
"Ano ba yan. Ang ganda ganda ng panahon, pero may nagpapapangit ng ambiance DITO." pagpaparinig ko habang tinatanggal ang ipit ko gracefully.
"Excuse me!" Halatang pikon.
"Nubeyen, PIKON?" I spat.
"Baka ikaw?!"
"See? You're over reacting." I snobbed her. "Pwedi bang lumayas ka muna dito? I want to swim PEACEFULLY." then I smiled bitterly.
"Sorry po ma'am! Aalis na po ang magandang si ako!" sarcastic nyang pagkakasabi.
Alone at last. I dived in. I don't want to sound mahangin pero alam kong wala pa rin akong kupas sa paglangoy. Hah!
"Feeling sexy." narinig kong sabi ng kung sino.
Alam ko na naman agad kung sino eh. "At least ako may kayang iexpose. Kaya yung mga palaka diyan magtigil nalang!" sigaw ko. Umalis na ulit sya. Psh. Annoying frog!
Kumain ako sandali habang nagpapahinga. Pagkatapos ay bumalik na akong school. Simple lang ang attire ko, syempre sa tubig din naman ang bagsak ko eh.
***
"Ready?"
Nakapwesto na lahat ng magttry. Simple lang naman ang pinapagawa, we'll race and then whoever wins will be the one to join the team. Plus, baka makasali rin sa varsity.
"One, two, three. Go!"
Hindi ako kaagad nagdive, instead nagbilang pa ulit ako ng three seconds. I'll prove them my skills. Then that's it. They're also fast, but nothing compared to moi. Hah!
"That's great students. Mabibilis kayong lahat. Napahanga naman ako ni..."
Syempre ako yan!
"Ann. Dahil maganda ang gestures ng paglangoy nya." pagpapatuloy ni coach. What?! Ann?! Si Ann pa talaga? Ano ba!
"Pero mas napahanga naman ako ni Ms. Lindsay sa mabilis nyang paglangoy."
See? I've got the skills.
"Mahirap namang pumili sa inyong lahat pero we must choose only one."
"Ms. Lindsay," lumapit sakin si coach. He offered his hands and, "Congratulations. You're in!"
I didn't freak out that much. I already knew that this was coming.
"Thanks coach. You won't regret a thing."
I smiled.
Papauwi na sana kaming mga natira rito pero sabi ni coach ay maiwan muna ako at ittrain niya daw ako at ang isa pang swimmer.
"Sino po ba?"
"Si—"
"Sorry coach! Sumakit lang ang ulo ko."
Oh gahd!
"Lindsay?"
"Nathan?!"
"What are you doing here?!" tanong ko na medyo gulat.
He can't possibly be the one we're waiting for!
"Kasali ako sa team. Ikaw anong ginagawa mo rito? Susuportahan mo ba ako?" then he wiggled his eyebrows.
"Hell no! In your dreams."
"Then let me sleep in your lap and never wake me up."
I felt uneasy. Pero buti nalang ay tinawag na kami ni coach.
Buong araw kami magkasama, sa isang place, isang pool. Grabe! Ang malas ko nga naman!
"That's it for today. You two are really good. Pagsasamahin ko kayong dalawa sa pairings, tsaka ko nalang din sasabihin ang isa pa nyong kasama. Gabi na rin kaya magingat kayo pag uwi."
Pumasok na si coach sa office nya.
"Anong pagsasamahin?! No way!" reklamo ko.
"Trust me, pag si coach ang nagsabi wala ka nang magagawa."
"Pano kung meron?"
"Wala."
"Meron."
"Wala."
Nakakainis to ah. Wala nang wala. Tss! "Meron nga eh!"
"Meron." Siya
"Wala." Ako
Sht! Anong wala ang nasabi ko?! Gaah! Nakakainis to! Naisahan ako!
"Hahaha. Kaw na rin nagsabi, wala." I glared at him. Hindi naman nya pinansin. "Tara na?"
"Tara mo your life! May sarili akong ride."
"Oh edi tara na nga." Lumapit siya sakin. "You are my life kasi."
Kung ibang lalaki 'to, kanina ko pa siguro to nasagot sa banat nya eh. Pero bakit ba naiiba siya pagdating sakin? Oh sht. Hindi pwedi yun! Tinalikuran ko na lang siya at nagwalk out na. Hindi ko na siya pinansin sa kung ano mang mga pinagsasabi pa nya. Ang feeler nya ha. Naramdaman kong sumusunod pa rin siya kaya naman mas binilisan ko pa ang paglalakad, with poise pa rin naman.
Pagkasakay ko ng kotse akala ko wala na sya. Pero ayun, nakasunod pa rin. Dahil wala namang taong nagmamalasakit sakin sa bahay, nag-stroll muna ako somewhere para mailigaw yung sasakyan na sumusunod sakin. Ay kanino pa nga ba? Kay Nathan. Nung nakakuha na ako ng tiempo, nakatakas na ako sa paningin niya at dumiretso uwi na.
Ang mga sumunod na araw ay paulit ulit lang. Major subjects na lang muna ang kinaklase namin ngayong nagaganap ang Intramurals. Then after lunch ay pwedi nang umuwi ang mga hindi players, then yung iba ay diretso na sa designated teams nila. Syempre ako sa swimming team. Lagi namang seven-thirty uwi namin kaya naman paguwi sa bahay ay sobrang pagod ako. Minsan nga hindi ko na nakakain ang dinner ko sa pagod. Okay lang naman dahil nasisigurado kong worth it lahat ng ito.
Nung last day na ng training ay sobrang hassle na to. Or more like torture. Katatapos lang at nine PM na. Hindi pa rin kami mga nagddinner. Kaya naman ang iba ay biglaan na ang paguwi. Bukas naman ay Saturday eh kaya walang pasok. Sa Monday na ang official start ng sports fest.
"Lindsay uuwi ka na ba?" tanong ni Sheila na ka-team mate ko. Mabait yan magaling pa. Nakaclose ko na rin siya nang konti dahil nga rito sa practice.
"Ah oo eh. Pagod." sagot ko habang inaayos ang mga gamit ko sa bag.
"Sama ka na kaya sa'min, magddinner lang."
"Wag na, okay lang. Sa bahay na. Ingat na lang kayo." tsaka naman ako ngumiti. Wala na kasi talaga akong energy. Di ko na nga yata kayang magdrive. Sht!
Magisa na lang yata ako rito. Si coach at yung assistant nya ay nasa office na. Maliwanag pa rin naman dito, wala na nga lang tao, ako na lang. Binilisan ko na ang pagaayos ng gamit ko bago pa ako tuluyang antukin.
Pagkatayo ko medyo nahilo ako. Hindi ako naglunch kasi maraming tao sa cafeteria kanina, wala nga naman kasing mga klase. Eh kung umuwi naman ako kanina edi na late naman ako sa training. Kaya bumili na lang ako ng water then that's it. Kaya siguro ako nahihilo. O sa sobrang pagod 'to? Bahala na basta ako ay uuwi at matutulog.
***
This is extremely weird!
Ano ba?! Nasa bahay na ba ako o talagang may nagpalit ng mata ko? O bulag na ba ako o ano?!
Sht!
Where am I?!
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
➶ Chapter 36: He'll be Back
/NATHAN’S PERSPECTIVE
Nakakapagod magtrain, sobra. Minsan nga tinatamad na akong sumali rito eh. Pero hindi rin naman ako makapagquit kasi Dad is expecting too much from me. Yung matandang hukluban na yun! I'm not like him. Tss.
Last day na ngayon ng training, and I feel relieved. Sino ba naman ang hindi. Tomorrow is rest day na. Time for us to relax kasi next week, which is second week of October, ay start na ng official sports fest.
"Coach alis na po ako." paalam ko pagkatapos kong magshower at ayusin ang gamit.
"Sige Son. Ingat."
Tumango naman ako, at nagpaalam na rin kay Jason, assistant ni coach.
"Ser ika'y magingat ho."
Tsaka naman na ako lumabas. Coach is more like a father to me. Unlike my dad. Tss. Kaya nga kaya kong maging makulit pagdating kay coach eh. Since grade four kasi ay sya na ang trainor ko.
Papalabas na ako nang makita kong may tulog na tao. Baka naman kung sino lang 'to kaya hindi ko na masyadong pinansin.
Bago pa naman ako makalayo sa pool area ay narinig kong may nahulog. Yung cellphone nung babae. No choice, nilapitan ko na.
Pagkatingin ko,
Si Jake Flynn yung wallpaper. Sus! Babaeng babae nga 'to. Pero may nagtext din. Si Alyna? Di kaya si...
Si Lindsay nga 'tong natulog. Ano ba namang nangyayari sa kanya? Pambihira naman oh. Kung sabagay nakakapagod naman talaga. Miske ako ay pagod na. Tinawagan ko na ang driver namin para sunduin kami malapit sa gate. Buti na lang at fit si Lindsay at hindi masyadong mabigat.
Inuwi ko na muna siya sa bahay namin. Wala namang ibang tao run kundi ang mga kasambahay at si mom. Sinabi ko na rin kay mom na eto yung babaeng pinapangarap ko kaya naman hindi na siya nagtanong pa ng kung ano ano, at siya na rin ang nagpalit ng damit kay Lindsay.
Sa kama ko siya nakahiga. Hindi ko na sya lalapitan, baka kung ano pang isipin nito. Pero bago ako humiga sa couch ay tinitigan ko muna sya.
Ang ganda niya. Iba ang tangos ng ilong niya, at ang mata niya ay sobrang maamo. Pagdating naman sa labi niya ay mapula. Nilayo ko na ang tingin ko at baka makanakaw pa ako ng halik. What can I say, I'm a boy.
I heaved a sigh. "Hayy. Kelan ka ba kasi magiging akin?"
And with that natulog na rin ako.
"AAAAAHHHH!!!"
Wala pa ako sa sarili nang biglang may tumunog. Tunog ng ano? Tss. Kaines naman oh. Natutulog yung tao eh! Tinalukbong ko na lang ang kumot ko sa mukha at pinisil ang unan sa may tenga ko.
"WAAAHHH! OH MY GAHD!"
May sumigaw. For sure tao yun. Hay. Wala pa talaga ako sa sarili. Tumingin ako sa relos ko na hindi ko na natanggal sa sobrang pagod. It's just two AM. Ano ba yun kase?!
Bigla kong naalala na narito pala sa kwarto ko si Lindsay. Patay!
"What did you do?!" panic na panic na siya. At bakit naman kaya? Siya na nga itong tinulungan eh.
Nanghihina pa rin ako. Nakakaasar aba! Kailangan ko munang gisingin ang diwa ko. Napahikab naman ako bago makapagsalita. "Ha? Wala. Matulog ka nalang ulit. Inaantok pa ako." at tsaka na ulit ako pumikit.
"HOY! LALAKE! Umamin ka nga!"
Inaantok pa rin ako. Ang tindi naman nitong babaeng to! Kagagaling lang sa training eh parang recovered agad. Grabe eh.
"Ano bang aaminin ko? Na inaantok pa ako?" napahikab ulit ako. "Yun inamin ko na. Matulog ka na lang ulit, pwedi ba? Pagod ako." nakapikit kong sabi.
"HOY ANU BA! Gumising ka nga dyan at ihatid mo ako!" sumisigaw pa rin sya.
Lord patawarin nyo po ako sa hihilingin ko, pero sana naman mawalan muna ng boses itong babaeng to hanggang mamayang umaga.
"Wala, tulog ako." mahina kong sabi. Inaantok ako kasi eh. Oh tama na, paulit ulit na.
"Sisigaw talaga ako nang malakas kapag hindi ka tumayo dyan!"
Walanja naman oh. Hindi pa sya sumisigaw nyan?! Grabe. Lord yung pong hiling ko, please?
Yun! Tumahimik rin. Makakatulog na yata ako ni--
"HOY!" bigla nyang sigaw sa tenga ko.
Napatayo naman ako bigla. "Ano ka ba?!" napalakas yung boses ko sa gulat.
"Ihatid mo na kasi ako ehh! Wala naman akong ibang masasakyan. Tapos yung yaya ko baka hinahanap na ako. Eh iyun pa naman ay OA at protective. Tapos yung si—"
Ang daldal nya pala. Sa tagal kong pagsunod sa kanya, ito ang hindi ko alam. Tss. Halikan ko sya eh.
Hinila ko siya at napahiga siya sa taas ko. Nahulog naman sya sa kabilang side ko, at eto magkatabi na kami ngayon. Niyakap ko na lang sya para hindi na sya makapagsalita. Buti naman at tumahimik nga sya.
Salamat Lord. Mahal ko 'to eh.
/LINDSAY’S PERSPECTIVE
A-ano ba 'tong ginawa nya? Nahihibang na ba sya?!
Gustung gusto kong gumalaw pero parang naging bato ang katawan ko. Ano bang klase epekto to ha? Bakit ba hindi ko mai-define? Kainis!
What exactly I'm feeling really is unpredictable. The only thing I know is that I'm comfortable in his arms. Should I take advantage of his warmth? Or push him away even though that means breaking up this wonderful scenario?
My conscience agrees with the first one. After all, I break hearts. And one of the reason for that is being unfair. I'm THIS. So I'll stick with it. I want to cuddle with this reality, but there's a part of me that prompts me to close my eyes and dream.
***
Nagising ako sa tabi ni Nathan. Nagising dahil sa tumutunog na cellphone. Ano ba yun, ang ingay!
♪ I'm only gonna break, break your, break, break your heart. ♪
Bigla ko nalang naitulak si Nathan pahulog sa couch at tsaka hinanap ang phone ko. Although I'm delinquent, I still worry about the scolds of my father. Paano nalang kung bawiin nya ang lahat ng binigay nya sakin? Like my car. I'm still a minor, but I already own one. I own a student's license. At dahil maraming connection si dad and because of his omnipotence, I am allowed to drive.
Sinagot ko ang tawag nang hindi natingnan ang caller's ID. "Hello?" mahina kong greeting.
"Aww." reklamo ni Nathan dahil sa pagkatulak ko sa kanya. Sinenyasan ko naman sya na huwag maingay at buti naman nakisama sya.
"Linds!"
Nawala ang kaba ko. Si Yna lang pala. Buti naman pala at walang pakielam sa akin ang mga tao sa bahay.
"Let's go na sa mall? Remember, JF's album?" pagreremind nya.
"Ah, right. Kakagising ko pa lang, I'll gussy up."
"Sure, kay. I'll go over to your house na. I'm just so so so over excited!" exaggerated nyang pagkakasabi.
"OA na." emotionless kong sagot.
"Whatever. So punta na ako at tsaka--"
"WAIT!" napasigaw ako. I'm still here at Nathan's. Grabe. At hindi pa rin naman nila alam ang pagsali ko sa swimming team. Balak ko sanang hindi na sabihin sa kanila until matapos ang event. Onto my alibi.
"Ah eh. Ano kasi... S-susunduin na lang kita. Okay?"
"Wag na. Pupunta na nga ako sa inyo para mabilis tayong makaalis. Baka maubusan na naman tayo ng stocks like last time. Psh. And I hate lates. So byeee. I'll be on my way in a minute." And she hung up.
What the heaven?! Hindi nya pweding malamang dito ako natulog! And I start panicking. I did a not-stop pace around his room. Hanggang sa pinansin na ako ni Nathan.
"Anong nangyayari sayo?"
"Wala." I snobbed him. Kinuha ko na ang mga gamit ko. Tumingin ako sa kanya. "Pweding pahatid?"
Makapal na kung makapal. I don't care, as long as makauwi ako FAST.
"Sige. Ikaw pa." at tsaka sya ngumiti. Pumasok siya sa cr at hindi ko na alam ang ginawa nya. Pero nung pagkalabas nya, iba na damit nya kaya nagpalit siguro sya.
Hinatid na nga nya ako sa amin. Ang awkward lang ng ambiance sa sasakyan. Bakit ba nahihiya kasi ako rito sa lalaking 'to, eh isa lamang siyang hamak na stranger.
Okay, hindi na nga stranger. Matagal ko na rin siyang pinagpapantasyahan. Nilunok ko na pride ko dun ha. Psh. Pero wala na ngayon. I don't care a thing!
Nung nasa may labas na kami ng bahay hindi na ako nagbother magthank you o magpaalam sa kanya. Thank you? Bakit at para saan? That's just a shallow thing to do for a girl who slept accidentally. Paalam? 'kay, no time for that. Baka maabutan pa ako ni Yna na nasa labas eh.
Tumakbo ako papasok sa kwarto without greeting the maids or anyone else. Nagshower agad ako. Habang nasa bathroom ako, narinig ko na si Yna.
"Liiiinds! Where art thou?" sigaw nya. Nasa kwarto ko na sya malamang.
"I'm here obviously. Be quiet!" I shouted back. Hindi na naman sya sumagot, baka nakikigamit na naman ng desktop. Binilisan ko na ang pagaayos. Tapus nilapitan ko na si Yna.
"Let's go?"
"Saan ka ba nanggaling?"
Hala! Wait. Baka decoy lang 'to. I'll play safe.
"Sa bathroom, where else?"
"Hah! Kala ko sa pacific ocean eh. Grabe lang yung basa ng buhok mo. Magdryer ka nga muna!" at binalik na nya yung tingin nya sa monitor. Phew! That was close.
Ginawa ko naman yung sinabi nya. After that umalis na kami at nagpunta na sa mall. I don't need permission of anyone. I'm free.
We got disappointments from the mall. Turns out the album's release here is scheduled tomorrow. Nakakapagod na kaya. Psh. Well ako pagod syempre.
"Si Kath nga pala asan?" tanung ko.
"Sus! Alam mo naman yun. As if ineexpect mong sumama sa ganitong lakad especially if about kay JF."
She's got a point. Kumain na rin naman kami ng brunch at pinalanong pumunta kina Kath. Nandun ang buong family nya. They were happily eating. I decided to leave the room for a while then headed to their garden. Maglalabas lang ng hinanakit.
Bakit si Kath ang swerte sa pamilya? Eh ako ang malas malas! Si Yna kuntento na sa kung anong meron sila ng pamilya nya, pero ako kahit anong ibigay nila hindi sapat?!
Ang gusto ko lang namang ibigay nila sakin ay ang mismong sarili nila bilang mga magulang. Why can't they give their love fully to me, and set aside those business which can never pay them love back? Am I this unlucky?
Tears fell.
Just this time I'll be a loving daughter who'll say, my parents are worthy of my tears. But how come I do not deserve even a pint of their love? It's breaking my heart big time. My love interest already shattered me, then comes this family thing that closed my heart from loving.
I'm moving on.
I received a text.
Nathan
Bka ndi ka ok? I just felt my heart skipped a beat. Pls smile, okay? -Nathan.
Nagpakilala pa, eh matagal nang nakasave sa phone ko number nya. Pero sabagay, di naman nya alam. I feel loosen a bit.
I replied,
Me
It's ok na. I'm fine. Tnx! :) C, I'm smiling na.
Ang saya lang nang konti sa feeling. Pero syempre di naman ako naga-assume.
Bigla namang dumating sila Kath at pinahiran ko nang mabilis yung mukha ko. Umupo sila sa magkabilang tabi ko at tinitigan ako.
"What?" tanong ko.
"Sus! Halata namang umiyak ka eh!" sagot ni Yna.
"Umiyak ka ba ulit?" si Kath. Alam nya yung ugali ko. Umiiyak ako kada makakakita ako ng masayang pamilya. At knowing Kath, aayaw nyang nasasaktan kami ni Yna.
"Ah, hindi. Hehe." I fake a laugh. "Tara na nga sa loob." tumayo ako.
"Wait, upo ka muna Linds." utos ni Kath. Hala na! Napaupo naman ako ulit.
"Aminin mo na kasi. Hindi naman namin pagkakalat sa mundo eh. Haha." Yna
"Yeah. You can trust us. Kelan ba hindi?" Kath
Tama nga naman sila. They're like more than family to me. Bakit ba ako naghesitate in the first place? Hay.
"Wala lang. I just miss my parents. And," napatungo ako. "I think there's a possibility that they might not even come back here in the Phil." napaluha na naman ako. Pero expressionless pa rin ang mukha ko. Immune na siguro. Ewan. Tsk. Niyakap nila ako. Gusto ko sanang itulak sila kasi mas lalo lang akong napapaiyak. Pero napagisip isip ko na mas gugustuhin ko pang mamugto ang mata ko basta ba manatili lang kaming ganto.
"Sabi ba nila?" tanong ni Yna.
"No. Just a thought."
"Hindi naman pala eh. Wag mo nang isipin yun." Yna
"Yna, it's been two years since I saw them in person. I only hear their voices through phone calls and online. And you know what? Minsan lang yun mangyari! What's worse? I spent Christmas and New Year alone of their presence! My birthday was one hell of a thing! They didn't even bother sending themselves here as their present for me. Yes I do get lots of material things, but that's not what I want. I want a home and not a mansion. And most of all, I want a true family. Our family." I continued sobbing.
Yna is still hugging me while Kath is eyeing me confusingly.
"Ano bang pinagsasasabi mo?" tanung nya. Pero dahil sa dala kong emosyon, hindi ko magawang sumagot.
"Of course you're longing for a family. Pero never did we made you out of place in ours. You don't deserve this state, but who knows, malay natin may mas maganda pa pala silang plano para sa iyo. Please naman Lindsay, wag mo namang pangunahan ang tadhana. Kung patuloy ka lang sa pagasta nang ganyan may mangyayari ba? Wala. Nandito kami kahit hindi mo hilingin ang oras namin. Kaya na ayaw kitang nasasaktan eh. But I failed, you're hurting. Please stop Linds. I can't afford to see you like this anymore." she's not crying, but I can see sincerity in her eyes and feel her love and concern.
"I'm sorry." was all I could utter.
After this unwanted scenario pinatawa na nila ako. They did lots of goofy things, and that moment I realized that I'm more than lucky to have them.
I'm giving in.
"Nood kayo ng swimming events next week." sabi ko.
"Bakit 'kayo'? Dapat tayo noh!" Yna
"Well I don't know, baka lang kasi makita nyo ako na lumalangoy dun." sabay tawa ko.
"Haha. Hala. Kelan ka pa naman naging sporty ha?" Yna
"Since elementary?" I shrugged.
"Ha? E classmates na tayo nun ah? Ba't wala naman kaming napapansin?" tanong ni Kath.
"Remember my busy times? Yeah, that."
"Ah, yung nawawala ka sa mga bondings at activity sa school? Gets ko na!" Yna
"So totoo nga?" Kath
"Na?"
"Na nasa swimming team ka na lalaban next week?" Kath
I nodded.
"Ay, ang bongga mo teh!" Yna
Then the rest was just our usual chit-chats, pero lumipat na kami sa room ni Kath. Plinano na namin na bukas kami bibili ng album ni JF. At miracle na napasama namin si Kath. Hihihi.
Next day nakabili na kami ng album. Muntik na nang mapaaway si Yna kasi limited lang yung stocks. Pero there, nakuha pa rin namin yung dalawang last album.
/KATHERINE’S PERSPECTIVE
"Eh miss, kami nga kasi yung nauna eh! Kaya amin yang dalawang album na yan!" mataray na sabi ni Yna sa babae.
"Eh umalis kayo eh. Kaya amin na to!" sagot naman nung babaeng mukang mataray din.
"Excuse me! Hindi porque't iniwan namin ay hindi na namin babalikan o hindi na namin pagaari!"
"E bakit nyo nga iniwan?! Alam nyo namang isang malaking Quiapo ang ginagalawan nyo!"
"Oh please! Kung sa akin, para sakin lang. Ang sayo, SAKIN pa rin! And excuse me, nasa mall kami. Baka ikaw ang nasa Quiapo, mukha ka kasing magna." —nakaw?
Wala manlang kaming magawa ni Lindsay. Inaawat na rin namin sya pero aayaw magpatalo eh. I always knew that this JF is trouble! Haist. Umalis na yung babae. Nakuha na naman niya yung album kaya nakangiti syang tumingin sa'min. Hindi na rin ako nagreact. Tapos na eh. Bahala na. Nagbabayad na sila habang nadito naman ako sa magazine stand. May nakita akong isang Philippine Magazine na si Jake Flynn ang cover. Kinuha ko hindi para tingnan, kundi para ilagay sa likod ng iba pang magazines. Baka makita pa nila Yna eh, mahirap na.
Pero bago ko pa man mailagay, may nakita akong phrase.
"Jake Flynn will be arriving here in Philippines this next Saturday, which is October fifteen to shoot a scene for his music video."
And with that pinagkalikuran ko na talaga yung magazine. Siguradong magffreak-out na naman yung dalawa lalo na si Yna. So pupunta pala si JF dito ha, as if I care!
Umuwi na kami sa amin at nagstay ulit sa kwarto ko. Ganun ulit ginawa namin, freak out sa ibang artista pero pag kay JF na ay OP ako. Kasi naman eh. Ayaw ko talaga sa kanya eh.
"Kyaaaahh!" sigaw na naman nung dalawa. Psh. At ayun nakita na nga nila yung news sa TV about sa pag punta rito ni Jake Flynn. Kaines! Bakit kasi kailangang i-broadcast pa sa TV eh. Papansin yung conceited na yun.
Mayamaya balik na ulit sa pagsurf ng net si Yna. Sumigaw na naman after ilang seconds.
"Ano na naman ba yan ha?" naiiritang tanong ko.
"Wala kang paki. Haha. About kay JF kasi, gusto mong malaman?" Yna
"Wag na pala. Sige, carry on." tsaka naman na ako nagbasa ulit.
Lumapit si Lindsay kay Yna at tiningnan kung ano ba yung dahilan ng pagsigaw ni Yna. Wala nga akong paki, pero naririnig ko naman ang pinaguusapan nila. Tsk.
"Hoy anu ba yan?" Lindsay
"Eh kasi naman nai-tweet ako ni Jake Flynn." with matching kilig sa boses na naman ni Yna.
"Oh my gosh! Patingin nga!"
"Oh eto babasahin ko,
I just bought @jakeflynnofficial 's album. I can't wait to hear all of them. :"">" Yna
"Namaaan! Ang lande! Anung reply naman?"
"Inggit ka lang. O eto naman reply,
@just_alyna thanks! If you can't wait to hear it, then I can't wait to see you on Phil." kinikilig na basa ni Yna
Parang naitweet lang eh. Big deal na agad? Tss. Pero di na lang ako nagreact.
"Ang landi mo talaga! Haha." Lindsay
"Inggit ka lang eh!" tsaka bumelat si Yna
Before dinner naman ay umuwi na sila agad. Di na nga nai-off yung desktop at TV sa sobrang pagmamadali eh. Nakalimutan kasi ni Yna na may family dinner sila ngayon at Sunday kasi.
Pagkabalik kong kwarto agad ko namang in-off muna ang TV kasi wala namang magandang panuorin. Humarap ako sa desktop ko. Nakita kong di pa nakalogout ang twitter account ni Yna.
At nasa profile pa ni Jake Flynn. Tss. Ewan ko ba pero the next thing I know is that I am reading his tweets.
From old to latest;
"Tell me, how can you sleep in this nightmare?"
"I want to go back. I miss you. :("
"I left my heart. Please find it. It's within you, honestly."
"I got an awesome announcement for you guys! Peeps in Philippines, I'm going to see you all!"
"I'll be back for you."
"Mahal ko kayo Philippines. But, mas mahal kita."
That's his last tweet. Nakita kong di sya masyadong active sa twitter. Siguro busy nga? When the heaven did I start to care? Tss. Never.
1 new tweet
May nagtweet. Naiclick ko naman. Wala namang masama.
jakeflynnofficial "I love K."
K? Okay.
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
Nakakapagod magtrain, sobra. Minsan nga tinatamad na akong sumali rito eh. Pero hindi rin naman ako makapagquit kasi Dad is expecting too much from me. Yung matandang hukluban na yun! I'm not like him. Tss.
Last day na ngayon ng training, and I feel relieved. Sino ba naman ang hindi. Tomorrow is rest day na. Time for us to relax kasi next week, which is second week of October, ay start na ng official sports fest.
"Coach alis na po ako." paalam ko pagkatapos kong magshower at ayusin ang gamit.
"Sige Son. Ingat."
Tumango naman ako, at nagpaalam na rin kay Jason, assistant ni coach.
"Ser ika'y magingat ho."
Tsaka naman na ako lumabas. Coach is more like a father to me. Unlike my dad. Tss. Kaya nga kaya kong maging makulit pagdating kay coach eh. Since grade four kasi ay sya na ang trainor ko.
Papalabas na ako nang makita kong may tulog na tao. Baka naman kung sino lang 'to kaya hindi ko na masyadong pinansin.
Bago pa naman ako makalayo sa pool area ay narinig kong may nahulog. Yung cellphone nung babae. No choice, nilapitan ko na.
Pagkatingin ko,
Si Jake Flynn yung wallpaper. Sus! Babaeng babae nga 'to. Pero may nagtext din. Si Alyna? Di kaya si...
Si Lindsay nga 'tong natulog. Ano ba namang nangyayari sa kanya? Pambihira naman oh. Kung sabagay nakakapagod naman talaga. Miske ako ay pagod na. Tinawagan ko na ang driver namin para sunduin kami malapit sa gate. Buti na lang at fit si Lindsay at hindi masyadong mabigat.
Inuwi ko na muna siya sa bahay namin. Wala namang ibang tao run kundi ang mga kasambahay at si mom. Sinabi ko na rin kay mom na eto yung babaeng pinapangarap ko kaya naman hindi na siya nagtanong pa ng kung ano ano, at siya na rin ang nagpalit ng damit kay Lindsay.
Sa kama ko siya nakahiga. Hindi ko na sya lalapitan, baka kung ano pang isipin nito. Pero bago ako humiga sa couch ay tinitigan ko muna sya.
Ang ganda niya. Iba ang tangos ng ilong niya, at ang mata niya ay sobrang maamo. Pagdating naman sa labi niya ay mapula. Nilayo ko na ang tingin ko at baka makanakaw pa ako ng halik. What can I say, I'm a boy.
I heaved a sigh. "Hayy. Kelan ka ba kasi magiging akin?"
And with that natulog na rin ako.
"AAAAAHHHH!!!"
Wala pa ako sa sarili nang biglang may tumunog. Tunog ng ano? Tss. Kaines naman oh. Natutulog yung tao eh! Tinalukbong ko na lang ang kumot ko sa mukha at pinisil ang unan sa may tenga ko.
"WAAAHHH! OH MY GAHD!"
May sumigaw. For sure tao yun. Hay. Wala pa talaga ako sa sarili. Tumingin ako sa relos ko na hindi ko na natanggal sa sobrang pagod. It's just two AM. Ano ba yun kase?!
Bigla kong naalala na narito pala sa kwarto ko si Lindsay. Patay!
"What did you do?!" panic na panic na siya. At bakit naman kaya? Siya na nga itong tinulungan eh.
Nanghihina pa rin ako. Nakakaasar aba! Kailangan ko munang gisingin ang diwa ko. Napahikab naman ako bago makapagsalita. "Ha? Wala. Matulog ka nalang ulit. Inaantok pa ako." at tsaka na ulit ako pumikit.
"HOY! LALAKE! Umamin ka nga!"
Inaantok pa rin ako. Ang tindi naman nitong babaeng to! Kagagaling lang sa training eh parang recovered agad. Grabe eh.
"Ano bang aaminin ko? Na inaantok pa ako?" napahikab ulit ako. "Yun inamin ko na. Matulog ka na lang ulit, pwedi ba? Pagod ako." nakapikit kong sabi.
"HOY ANU BA! Gumising ka nga dyan at ihatid mo ako!" sumisigaw pa rin sya.
Lord patawarin nyo po ako sa hihilingin ko, pero sana naman mawalan muna ng boses itong babaeng to hanggang mamayang umaga.
"Wala, tulog ako." mahina kong sabi. Inaantok ako kasi eh. Oh tama na, paulit ulit na.
"Sisigaw talaga ako nang malakas kapag hindi ka tumayo dyan!"
Walanja naman oh. Hindi pa sya sumisigaw nyan?! Grabe. Lord yung pong hiling ko, please?
Yun! Tumahimik rin. Makakatulog na yata ako ni--
"HOY!" bigla nyang sigaw sa tenga ko.
Napatayo naman ako bigla. "Ano ka ba?!" napalakas yung boses ko sa gulat.
"Ihatid mo na kasi ako ehh! Wala naman akong ibang masasakyan. Tapos yung yaya ko baka hinahanap na ako. Eh iyun pa naman ay OA at protective. Tapos yung si—"
Ang daldal nya pala. Sa tagal kong pagsunod sa kanya, ito ang hindi ko alam. Tss. Halikan ko sya eh.
Hinila ko siya at napahiga siya sa taas ko. Nahulog naman sya sa kabilang side ko, at eto magkatabi na kami ngayon. Niyakap ko na lang sya para hindi na sya makapagsalita. Buti naman at tumahimik nga sya.
Salamat Lord. Mahal ko 'to eh.
/LINDSAY’S PERSPECTIVE
A-ano ba 'tong ginawa nya? Nahihibang na ba sya?!
Gustung gusto kong gumalaw pero parang naging bato ang katawan ko. Ano bang klase epekto to ha? Bakit ba hindi ko mai-define? Kainis!
What exactly I'm feeling really is unpredictable. The only thing I know is that I'm comfortable in his arms. Should I take advantage of his warmth? Or push him away even though that means breaking up this wonderful scenario?
My conscience agrees with the first one. After all, I break hearts. And one of the reason for that is being unfair. I'm THIS. So I'll stick with it. I want to cuddle with this reality, but there's a part of me that prompts me to close my eyes and dream.
***
Nagising ako sa tabi ni Nathan. Nagising dahil sa tumutunog na cellphone. Ano ba yun, ang ingay!
♪ I'm only gonna break, break your, break, break your heart. ♪
Bigla ko nalang naitulak si Nathan pahulog sa couch at tsaka hinanap ang phone ko. Although I'm delinquent, I still worry about the scolds of my father. Paano nalang kung bawiin nya ang lahat ng binigay nya sakin? Like my car. I'm still a minor, but I already own one. I own a student's license. At dahil maraming connection si dad and because of his omnipotence, I am allowed to drive.
Sinagot ko ang tawag nang hindi natingnan ang caller's ID. "Hello?" mahina kong greeting.
"Aww." reklamo ni Nathan dahil sa pagkatulak ko sa kanya. Sinenyasan ko naman sya na huwag maingay at buti naman nakisama sya.
"Linds!"
Nawala ang kaba ko. Si Yna lang pala. Buti naman pala at walang pakielam sa akin ang mga tao sa bahay.
"Let's go na sa mall? Remember, JF's album?" pagreremind nya.
"Ah, right. Kakagising ko pa lang, I'll gussy up."
"Sure, kay. I'll go over to your house na. I'm just so so so over excited!" exaggerated nyang pagkakasabi.
"OA na." emotionless kong sagot.
"Whatever. So punta na ako at tsaka--"
"WAIT!" napasigaw ako. I'm still here at Nathan's. Grabe. At hindi pa rin naman nila alam ang pagsali ko sa swimming team. Balak ko sanang hindi na sabihin sa kanila until matapos ang event. Onto my alibi.
"Ah eh. Ano kasi... S-susunduin na lang kita. Okay?"
"Wag na. Pupunta na nga ako sa inyo para mabilis tayong makaalis. Baka maubusan na naman tayo ng stocks like last time. Psh. And I hate lates. So byeee. I'll be on my way in a minute." And she hung up.
What the heaven?! Hindi nya pweding malamang dito ako natulog! And I start panicking. I did a not-stop pace around his room. Hanggang sa pinansin na ako ni Nathan.
"Anong nangyayari sayo?"
"Wala." I snobbed him. Kinuha ko na ang mga gamit ko. Tumingin ako sa kanya. "Pweding pahatid?"
Makapal na kung makapal. I don't care, as long as makauwi ako FAST.
"Sige. Ikaw pa." at tsaka sya ngumiti. Pumasok siya sa cr at hindi ko na alam ang ginawa nya. Pero nung pagkalabas nya, iba na damit nya kaya nagpalit siguro sya.
Hinatid na nga nya ako sa amin. Ang awkward lang ng ambiance sa sasakyan. Bakit ba nahihiya kasi ako rito sa lalaking 'to, eh isa lamang siyang hamak na stranger.
Okay, hindi na nga stranger. Matagal ko na rin siyang pinagpapantasyahan. Nilunok ko na pride ko dun ha. Psh. Pero wala na ngayon. I don't care a thing!
Nung nasa may labas na kami ng bahay hindi na ako nagbother magthank you o magpaalam sa kanya. Thank you? Bakit at para saan? That's just a shallow thing to do for a girl who slept accidentally. Paalam? 'kay, no time for that. Baka maabutan pa ako ni Yna na nasa labas eh.
Tumakbo ako papasok sa kwarto without greeting the maids or anyone else. Nagshower agad ako. Habang nasa bathroom ako, narinig ko na si Yna.
"Liiiinds! Where art thou?" sigaw nya. Nasa kwarto ko na sya malamang.
"I'm here obviously. Be quiet!" I shouted back. Hindi na naman sya sumagot, baka nakikigamit na naman ng desktop. Binilisan ko na ang pagaayos. Tapus nilapitan ko na si Yna.
"Let's go?"
"Saan ka ba nanggaling?"
Hala! Wait. Baka decoy lang 'to. I'll play safe.
"Sa bathroom, where else?"
"Hah! Kala ko sa pacific ocean eh. Grabe lang yung basa ng buhok mo. Magdryer ka nga muna!" at binalik na nya yung tingin nya sa monitor. Phew! That was close.
Ginawa ko naman yung sinabi nya. After that umalis na kami at nagpunta na sa mall. I don't need permission of anyone. I'm free.
We got disappointments from the mall. Turns out the album's release here is scheduled tomorrow. Nakakapagod na kaya. Psh. Well ako pagod syempre.
"Si Kath nga pala asan?" tanung ko.
"Sus! Alam mo naman yun. As if ineexpect mong sumama sa ganitong lakad especially if about kay JF."
She's got a point. Kumain na rin naman kami ng brunch at pinalanong pumunta kina Kath. Nandun ang buong family nya. They were happily eating. I decided to leave the room for a while then headed to their garden. Maglalabas lang ng hinanakit.
Bakit si Kath ang swerte sa pamilya? Eh ako ang malas malas! Si Yna kuntento na sa kung anong meron sila ng pamilya nya, pero ako kahit anong ibigay nila hindi sapat?!
Ang gusto ko lang namang ibigay nila sakin ay ang mismong sarili nila bilang mga magulang. Why can't they give their love fully to me, and set aside those business which can never pay them love back? Am I this unlucky?
Tears fell.
Just this time I'll be a loving daughter who'll say, my parents are worthy of my tears. But how come I do not deserve even a pint of their love? It's breaking my heart big time. My love interest already shattered me, then comes this family thing that closed my heart from loving.
I'm moving on.
I received a text.
Nathan
Bka ndi ka ok? I just felt my heart skipped a beat. Pls smile, okay? -Nathan.
Nagpakilala pa, eh matagal nang nakasave sa phone ko number nya. Pero sabagay, di naman nya alam. I feel loosen a bit.
I replied,
Me
It's ok na. I'm fine. Tnx! :) C, I'm smiling na.
Ang saya lang nang konti sa feeling. Pero syempre di naman ako naga-assume.
Bigla namang dumating sila Kath at pinahiran ko nang mabilis yung mukha ko. Umupo sila sa magkabilang tabi ko at tinitigan ako.
"What?" tanong ko.
"Sus! Halata namang umiyak ka eh!" sagot ni Yna.
"Umiyak ka ba ulit?" si Kath. Alam nya yung ugali ko. Umiiyak ako kada makakakita ako ng masayang pamilya. At knowing Kath, aayaw nyang nasasaktan kami ni Yna.
"Ah, hindi. Hehe." I fake a laugh. "Tara na nga sa loob." tumayo ako.
"Wait, upo ka muna Linds." utos ni Kath. Hala na! Napaupo naman ako ulit.
"Aminin mo na kasi. Hindi naman namin pagkakalat sa mundo eh. Haha." Yna
"Yeah. You can trust us. Kelan ba hindi?" Kath
Tama nga naman sila. They're like more than family to me. Bakit ba ako naghesitate in the first place? Hay.
"Wala lang. I just miss my parents. And," napatungo ako. "I think there's a possibility that they might not even come back here in the Phil." napaluha na naman ako. Pero expressionless pa rin ang mukha ko. Immune na siguro. Ewan. Tsk. Niyakap nila ako. Gusto ko sanang itulak sila kasi mas lalo lang akong napapaiyak. Pero napagisip isip ko na mas gugustuhin ko pang mamugto ang mata ko basta ba manatili lang kaming ganto.
"Sabi ba nila?" tanong ni Yna.
"No. Just a thought."
"Hindi naman pala eh. Wag mo nang isipin yun." Yna
"Yna, it's been two years since I saw them in person. I only hear their voices through phone calls and online. And you know what? Minsan lang yun mangyari! What's worse? I spent Christmas and New Year alone of their presence! My birthday was one hell of a thing! They didn't even bother sending themselves here as their present for me. Yes I do get lots of material things, but that's not what I want. I want a home and not a mansion. And most of all, I want a true family. Our family." I continued sobbing.
Yna is still hugging me while Kath is eyeing me confusingly.
"Ano bang pinagsasasabi mo?" tanung nya. Pero dahil sa dala kong emosyon, hindi ko magawang sumagot.
"Of course you're longing for a family. Pero never did we made you out of place in ours. You don't deserve this state, but who knows, malay natin may mas maganda pa pala silang plano para sa iyo. Please naman Lindsay, wag mo namang pangunahan ang tadhana. Kung patuloy ka lang sa pagasta nang ganyan may mangyayari ba? Wala. Nandito kami kahit hindi mo hilingin ang oras namin. Kaya na ayaw kitang nasasaktan eh. But I failed, you're hurting. Please stop Linds. I can't afford to see you like this anymore." she's not crying, but I can see sincerity in her eyes and feel her love and concern.
"I'm sorry." was all I could utter.
After this unwanted scenario pinatawa na nila ako. They did lots of goofy things, and that moment I realized that I'm more than lucky to have them.
I'm giving in.
"Nood kayo ng swimming events next week." sabi ko.
"Bakit 'kayo'? Dapat tayo noh!" Yna
"Well I don't know, baka lang kasi makita nyo ako na lumalangoy dun." sabay tawa ko.
"Haha. Hala. Kelan ka pa naman naging sporty ha?" Yna
"Since elementary?" I shrugged.
"Ha? E classmates na tayo nun ah? Ba't wala naman kaming napapansin?" tanong ni Kath.
"Remember my busy times? Yeah, that."
"Ah, yung nawawala ka sa mga bondings at activity sa school? Gets ko na!" Yna
"So totoo nga?" Kath
"Na?"
"Na nasa swimming team ka na lalaban next week?" Kath
I nodded.
"Ay, ang bongga mo teh!" Yna
Then the rest was just our usual chit-chats, pero lumipat na kami sa room ni Kath. Plinano na namin na bukas kami bibili ng album ni JF. At miracle na napasama namin si Kath. Hihihi.
Next day nakabili na kami ng album. Muntik na nang mapaaway si Yna kasi limited lang yung stocks. Pero there, nakuha pa rin namin yung dalawang last album.
/KATHERINE’S PERSPECTIVE
"Eh miss, kami nga kasi yung nauna eh! Kaya amin yang dalawang album na yan!" mataray na sabi ni Yna sa babae.
"Eh umalis kayo eh. Kaya amin na to!" sagot naman nung babaeng mukang mataray din.
"Excuse me! Hindi porque't iniwan namin ay hindi na namin babalikan o hindi na namin pagaari!"
"E bakit nyo nga iniwan?! Alam nyo namang isang malaking Quiapo ang ginagalawan nyo!"
"Oh please! Kung sa akin, para sakin lang. Ang sayo, SAKIN pa rin! And excuse me, nasa mall kami. Baka ikaw ang nasa Quiapo, mukha ka kasing magna." —nakaw?
Wala manlang kaming magawa ni Lindsay. Inaawat na rin namin sya pero aayaw magpatalo eh. I always knew that this JF is trouble! Haist. Umalis na yung babae. Nakuha na naman niya yung album kaya nakangiti syang tumingin sa'min. Hindi na rin ako nagreact. Tapos na eh. Bahala na. Nagbabayad na sila habang nadito naman ako sa magazine stand. May nakita akong isang Philippine Magazine na si Jake Flynn ang cover. Kinuha ko hindi para tingnan, kundi para ilagay sa likod ng iba pang magazines. Baka makita pa nila Yna eh, mahirap na.
Pero bago ko pa man mailagay, may nakita akong phrase.
"Jake Flynn will be arriving here in Philippines this next Saturday, which is October fifteen to shoot a scene for his music video."
And with that pinagkalikuran ko na talaga yung magazine. Siguradong magffreak-out na naman yung dalawa lalo na si Yna. So pupunta pala si JF dito ha, as if I care!
Umuwi na kami sa amin at nagstay ulit sa kwarto ko. Ganun ulit ginawa namin, freak out sa ibang artista pero pag kay JF na ay OP ako. Kasi naman eh. Ayaw ko talaga sa kanya eh.
"Kyaaaahh!" sigaw na naman nung dalawa. Psh. At ayun nakita na nga nila yung news sa TV about sa pag punta rito ni Jake Flynn. Kaines! Bakit kasi kailangang i-broadcast pa sa TV eh. Papansin yung conceited na yun.
Mayamaya balik na ulit sa pagsurf ng net si Yna. Sumigaw na naman after ilang seconds.
"Ano na naman ba yan ha?" naiiritang tanong ko.
"Wala kang paki. Haha. About kay JF kasi, gusto mong malaman?" Yna
"Wag na pala. Sige, carry on." tsaka naman na ako nagbasa ulit.
Lumapit si Lindsay kay Yna at tiningnan kung ano ba yung dahilan ng pagsigaw ni Yna. Wala nga akong paki, pero naririnig ko naman ang pinaguusapan nila. Tsk.
"Hoy anu ba yan?" Lindsay
"Eh kasi naman nai-tweet ako ni Jake Flynn." with matching kilig sa boses na naman ni Yna.
"Oh my gosh! Patingin nga!"
"Oh eto babasahin ko,
I just bought @jakeflynnofficial 's album. I can't wait to hear all of them. :"">" Yna
"Namaaan! Ang lande! Anung reply naman?"
"Inggit ka lang. O eto naman reply,
@just_alyna thanks! If you can't wait to hear it, then I can't wait to see you on Phil." kinikilig na basa ni Yna
Parang naitweet lang eh. Big deal na agad? Tss. Pero di na lang ako nagreact.
"Ang landi mo talaga! Haha." Lindsay
"Inggit ka lang eh!" tsaka bumelat si Yna
Before dinner naman ay umuwi na sila agad. Di na nga nai-off yung desktop at TV sa sobrang pagmamadali eh. Nakalimutan kasi ni Yna na may family dinner sila ngayon at Sunday kasi.
Pagkabalik kong kwarto agad ko namang in-off muna ang TV kasi wala namang magandang panuorin. Humarap ako sa desktop ko. Nakita kong di pa nakalogout ang twitter account ni Yna.
At nasa profile pa ni Jake Flynn. Tss. Ewan ko ba pero the next thing I know is that I am reading his tweets.
From old to latest;
"Tell me, how can you sleep in this nightmare?"
"I want to go back. I miss you. :("
"I left my heart. Please find it. It's within you, honestly."
"I got an awesome announcement for you guys! Peeps in Philippines, I'm going to see you all!"
"I'll be back for you."
"Mahal ko kayo Philippines. But, mas mahal kita."
That's his last tweet. Nakita kong di sya masyadong active sa twitter. Siguro busy nga? When the heaven did I start to care? Tss. Never.
1 new tweet
May nagtweet. Naiclick ko naman. Wala namang masama.
jakeflynnofficial "I love K."
K? Okay.
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
➶ Chapter 37: Twice Broken
/LINDSAY’S PERSPECTIVE
Coach already assigned teammates na na lalaban sa bawat school. Fortunately nagawan ko ng paraan yung sa pairings na plano ni coach dati, yung kay Nathan. Buti na lang! Mamaya na ang first competition ng bawat sport. Pangatlo ang pair namin, so sa Wednesday pa kami. Everyday kasi ang ginawa, para naman daw may support ang bawat school sa bawat game.
"Excuse me, nakita nyo po ba si Nathan?" tanong ng isang babaeng studyante ng school na ito sa akin.
"No." maikli kong sagot. I have no time to befriend with these people, if that's their intention, I'll pass.
"Sa school nyo rin po sya, right?" tanong naman ulit ng isa pang babae.
"Yeah." Dang! I can't focus sa game. Yes, it's already on-going.
"Pwedi nyo po ba syang hanapin? Idol po kasi namin sya eh."
Hay! Ang kukulit naman! Di na naman sila mga bata. They're already high school by the looks of it, pero yung ugali eh. Kairita!
Pasagot na sana ako ng hindi nang nag time-out muna ang game. Di ko alam kung bakit, and I don't care.
"Uy nag-time out yung game!" sabi nung babae sa napakarami nyang kasama. Yeah. Ang dami nilang nakapalibot sakin at nakakainis lang! "Ate gusto nyo po magkwentuhan muna tayo habang hinihintay si idol Nathan?"
Ugh. "No, I'll find him for you."
Tsaka naman umalis na ako. Tutal marami na namang supporters ang school namin, ayos na. Uuwi na ako. Bahala na sila dun. I'm taking no one's favor.
"Lindsaaay!"
And look who's calling? Tss.
"Oh?" tumigil ako sa paglalakad at tsaka tumingin sa kanya.
"Nandito ka pala. Hehe."
Nonsense! Tsk. "Duh." tsaka ko naman pinagpatuloy ang paglalakad ko. Uuwi na talaga ako, naiinis ako!
"Wait! San ka pupunta?" hinawakan nya balikat ko para pigilan ako sa paglakad.
"Uuwi na ako." lumakad ulit ako.
"Tara sabay na tayo."
Tumigil na naman ako at tumingin sa kanya. "Look! Kung gusto mong umuwi, edi umuwi ka na. Basta wag kang sasabay sa'kin."
Lumakad na naman ako at napahinto ulit. May nakalimutang sabihin.
"And by the way, may naghahanap sayong mga babae. Baka gusto mong makipagflirt na sa kanila?" I smirked. "Have fun!"
Dumiretso na ako sa parking lot at sumakay. Hindi ako kaagad nakaalis. Parang nanlamig kasi buong katawan ko. Ngayon ko lang narealize yung sinabi ko kay Nathan.
By the window, nakita kong sumakay na sya sa kotse nila at umalis na agad. Parang nasaktan ako ulit. Whatever, it's my fault anyway.
The rain fell.
***
***TUESDAY
Second day ng game ngayon. Pero di ako makakapunta, di ko alam kung anong nangyari sakin at nagkasakit. Delayed reaction ng katawan sa intense training? Tss. Ayos ha!
May nagtext.
Alyna
Dka pu2nta sa nxt game? Txt me up, if ever ssunod ka.
Me
Nah. Smakit ulo ko. Nd tom's my game nmn sa school eh. I'll be fine here.
Alyna
Kay. Rest now, mss gorgeous! ;)
At nagpahinga naman ako. Before sleeping, inayos ko na muna yung gagamitin ko for tomorrow. Ang sakit talaga na ng ulo ko kaya natulog na rin ako kaagad.
***Next day; WEDNESDAY
This is it. My game. My head still hurts a bit, but it's tolerable. Nagpahatid na lang ako sa driver namin sa school, sabay sabay daw kasi kami nila coach pupunta sa Jentherson All Boys School.
Ooh, many fishes there. Eww.
Nang makarating na ako sa school, parang umiikot paligid ko. Ay ewan. But I'm still going to continue, sayang ang effort.
"Ready team?" intense na tanong ni coach.
Sumagot naman kami. Nandito pa rin kami sa school. Lagi naman siyang may little pep-talk before the game eh. Nung tapos na, diretso na sila sa school bus. Nagpaiwan ako sandali kasi nahilo ako nang sobra. Umupo muna ako sa bench.
"Okay ka lang?"
Si Nathan.
"Yeah."
"Bakit di ka pa sumasakay?"
"Paki mo ba?!" natarayan ko na naman siya.
"May pakielam ako. Baka kasi di ka okay tapus pupunta ka sa game."
"Tsk." Nahihilo pa rin ako.
"Saang school kayo?"
Great, di nya nga pala alam. Paabsent absent pa kasing nalalaman eh. Psh.
"Jentherson." maikli ko na namang sagot habang hinihimas ang noo ko.
"JENTHERSON?!" napasigaw sya.
"Oh? Makasigaw naman to." calm ko namang sabi.
"Bakit doon ka naiassign?! Diba school for boys only yun?!"
I smirked. "I know." But the truth is, this assignment svcks.
"Hindi pwedi yan! Magpapalit tayo! Ako lalaban ngayon! Kakausapin ko si coach."
Tatayo na sana siya paalis, pero pinigilan ko muna.
"What are you thinking?! This one's mine. Don't make a crime. Ugh."
"Boys' school yun, Lindsay!"
"So?"
"At babae ka!"
"Would you stop that?! Bakit mo ba ako pinagtataasan ng boses ha?"
"Because I care!"
"Care ka dyan! Ano bang karapatan mo?! Bakit, ayaw mo akong papuntahin sa game?! Gusto mo ikaw ba lang lagi ang magaling? Well guess what?! Hindi na ngayon!"
"Wala akong sinabing ganyan!"
"But that's what you're trying to say, right?! Mean it!" I glared at him.
"Hindi. Kahit sayo na lahat, basta wag ka lang dyan sa school na yan. Please?" tumungo siya at biglang lumuhod.
Gusto ko siyang itayo, pero di ko kaya. Nahihilo ako at malaki siya. Tiningnan ko na lang siya, instead.
"No." last ko na yang word na sinabi bago tumayo at lumakad palayo.
Bago ako makaalis sa pool area, nagsalita ulit si Nathan.
"Hindi ko naman kasi alam kung bakit ako nagkakaganyan sayo eh."
Napahinto ako at humarap sa kanya. Nakatalikod siya sakin at nakita ko siyang nakaluhod pa rin sa posisyong pagkakaiwan ko sa kanya.
"Pwedi naman kasing hindi na lang ikaw diba? Ha-ha-ha! Ang saya noh? Sanay ka na naman yata kasing dumurog ng mga puso kaya wala kang awa."
Sa sinabi niya yun, puso ko naman ang biniyak niya.
"Bahala na. I'm setting aside this very very STUPID feelings. Nakakatanga na eh. Sabi nga nila tanga na nga ang mga nagmamahal. Pero mas lalo mo pa akong pinapatanga eh. Yan naman gusto mo. Now, you can add me to your bucket list of broken guys. I hope you're happy."
Hindi ko na kinaya. Napaluha na ako, pero hindi humagulgol. Ang sakit din pala.
Is he making me taste my own medicine? Kung ganon, bakit parang over dose ako?
Let me die now. Ang sikip dito oh. Dito sa may puso ko.
***
/NARRATION
Tahimik buong byahe papuntang Jentherson si Lindsay habang ang ibang swimmers ay masasayang nagkkwentuhan. Malungkot pa rin si Lindsay sa mga nangyayari ngayon.
Gusto nya rin si Nathan pero hindi nya pa rin inaamin iyon sa sarili nya. Paano nga naman nya paniniwalaan yung tao kung hindi pa nya nasasabi ang tatlong salita.
Pagkababang pagkababa nila, maraming lalaking estudyante na agad ang sumalubong sa kanila. Nagiisang babae si Lindsay sa pairings nila. Dalawang lalaki at siya ang naka-assign dito sa skwelahang ito.
Habang naglalakad sila, malalagkit na tingin ang kinaiinisan ni Lindsay.
(Lindsay: This place is disgusting! Maganda nga ang school. But the students made this place a hell on earth.)
Hindi naman mapakali si Nathan sa bahay. Matapos kasi ang scenario nila sa may pool area ay minabuti nyang umuwi muna para ipahinga ang sarili. Di niya alam kung susundan ba nya si Lindsay sa Jentherson o pababayaan na lang siya. Wala naman agad syang napagpasyahan kundi ang humarap na lang muna sa TV at nilibang ang sarili habang ginagawang distraction ang pagkain.
Malapit nang magsimula ang competition. Nakita naman ni Lindsay sila Kath at Yna sa bleachers, and that made her level of confidence rise even more. Kahit nahihilo siya, she convinced herself that she's just nervous.
Nagsimula na ang contest proper. Magaling talagang lumangoy si Lindsay, at halatang halata ito ng kanyang mga kaibigan at school mates. Naging mahigpit ang labanan. Nung una ay nahuhuli ang Sermount University, ngayon naman ay sila na ang leading.
Hilong hilo si Lindsay na umahon sa pool. Pero naisip niyang sobrang worth it naman ito dahil sila naman ang nanalo. Pumasok na lang si Lindsay sa assigned room para sa school nila at nagpalit na ng damit. Baka lumala pa kasi ang kung ano mang nararamdaman nya.
Nakaupo na lang si Lindsay nang may dumaang mga estudyante ng Jentherson. Nakabukas ang pinto ng kwartong pinagsstay-han ni Lindsay kaya naman pinasok na nila ito, lalo pa't walang kasama ito.
"Hi miss, you're great a while ago. Are you great as well in bed?" sabi ng isang lalaki kay Lindsay.
This time, kinabahan na siya. Kung sa bar ay nakukuha pa nyang makipagsagutan sa mga lalaki, dito naman ay hindi. Naisip nyang iba na ito dahil apat na malalaking lalaki ang nasa harapan niya ngayon.
"Nah. I'm too tired for that." confident na sagot ni Lindsay para magmukha siyang tough. Pero sa loob loob nya ay takot na takot na siya, dahil na rin sa alam nyang wala siyang laban at masakit ang ulo nya.
Umupo naman ang isang lalaki sa lapit niya at yung isa ay sa kabila. Sinara naman ng isa pang lalaki ang pinto at nakatitig lang ang huling lalaki sa kanya. Bigla naman niyang kinapa ang cellphone niya sa bag, at nagtext kahit hindi niya alam ang napipindot niya.
Pinagpapawisan na siya sa kaba habang patuloy pa rin ang pagpindot sa cellphone na nasa loob ng bag. Hindi naman talaga siya nakakapagtext, dahil nga sa hindi nay nakikita ang ginagawa. Ang totoo nyan ay nagddial na pala sa number ni Nathan.
"Do you want to do it here?" another man asked her.
(Lindsay: Please, please. Sana tama ang ginagawa kong pagttype!)
Hindi na sumagot si Lindsay dahil ikinagulat niya ang sumunod na mga nangyari.
Biglang nahulog ang basong hawak ni Nathan nang nag-ring ang kanyang cellphone. Tiningnan naman nya ito kaagad. Nakita nga niyang si Lindsay ito. Nung una ay parang may pumipigil sa kanya sa pagsagot pero mas kinakabahan siya kaya sinagot na nya.
Hindi na naman niya alam ang mararamdaman sa mga naririnig
"Oh come on babe. Masaya naman to eh. Magaling naman ako, and I'm sure you'll be entertained." salita ng lalaki sa kabilang line.
(Nathan: Talaga bang gusto nya akong pahirapan? Mas lalo lang nyang pinapalala eh.)
"No! Let me go you, perv!" sagot naman ng boses babae. Naisip na agad ni Nathan na si Lindsay iyon.
"Ahh. Playing hard to get huh? I like that."
Naginit na ang ulo ni Nathan. Iba naman pala siguro ang gustong iparating ni Lindsay kaya naman biglaan siyang nagpahatid sa Jentherson High.
Galit na galit siyang nagtanong kung nasaan ang room ng Sermount. Hindi na siya makapagtimpi sa nangyayari. Nang nasagot na ang tanong niya bigla na syang tumakbo papuntang lugar kung nasaan man si Lindsay.
Nagdiriwang pa rin ang mga tao sa pool area ng school habang hindi nila alam ang nangyayari kay Lindsay.
"Don't ever come near me, bstrd!" sigaw ni Lindsay sa lalaking patuloy ang paglapit sa kanya. Sisigaw na sana si Lindsay ng tulong nang biglang may kumatok sa pintuan.
"MAY TAO BA DITO?! PLEASE OPEN THE DOOR, NOW!" utos ni Nathan na nakarating na sa labas.
"Pare patay tayo!" bulong ng isang lalaki.
Natakot naman ang apat na lalaki dahil oras na may makaalam ng balak nila ay pwedi silang madrop mula sa school na ito at malilipat sa isang military school.
Si Lindsay naman ay nakatungo na sa isang sulok at lumuluha na.
"Dude, sa bintana na tayo lumabas!" and with that tuluyan na silang nakawala.
Hindi na naman makagalaw si Lindsay kaya hindi na niya mabuksan buksan ang pinto. Natakot na talaga siya. Hindi na matiis ni Nathan ang mga naiisip niya, kaya sinira na nya ang pinto.
Lumapit kaagad siya kay Lindsay na ngayon ay takot pa rin.
"Hey, hey. Sshh. I'm here." niyakap niya ito at hinimas ang likod. Kahit pa masakit pa rin ang nararamdaman niya, mahalaga pa rin sa kanya si Lindsay.
"Please, wag mo akong iiwan." humahagulgol na sabi ni Lindsay.
"I won't. Uwi na tayo?" yakap yakap pa rin nya ito.
"Please stay with me here. Akin ka na muna. Wag mo akong iiwan."
Nanlambot na naman ang puso ni Nathan. Pero hindi naman talaga alam ni Lindsay ang kanyang mga pinagsasasabi. Marahil ay traumatized na siya sa mga nangyari. Inuwi na ni Nathan si Lindsay sa kanila nang ito ay makatulog. Nagexplain na rin sya sa kanilang coach ng kung anong alibi. Mahirap na magulo pa ang sitwasyon. Kung ano na rin ang sinabi ni Nathan sa coach ay yun na rin ang sinabi nya kina Kath at Yna.
***
/LINDSAY’S PERSPECTIVE
Nagising na ako. I thought I was still in that place of misery. I'll never be back again in there. I swear.
I couldn't remember anything. Did we win? Pinilit kong tumayo kahit masakit katawan ko. Hindi na lang siguro ako ulit manunuod ng game ngayon.
Itetext ko pa lang sana sila Kath na di ako makakapunta, tsaka naman may biglang nagtext.
Nathan.
U fine? Reply ha. I'm worried. Tkecare.
Salamat na lang Nathan sa tulong mo kahapon, pero ayokong umasang ginawa mo yun dahil sa isang bagay. Siguro mabait ka lang talaga. I'll try. We'll try.
Replying,
Me
Yeah. I thnk I'm fine. Tnx for yesterday.
Maya maya ay pumasok si manang sa kwarto ko. May dalang pagkain. Well I'm not hungry.
"Señorita, kumain na po kayo at uminom ng gamot." sabi nay habang nilalapag at inaayos ang pagkain sa harapan ko.
"Di ako gutom. Besides I'm oka—" di ko na natuloy. Sa pagkakahawak ko sa noo ko, naramdaman kong mainit to. Kaya pala hirap akong bumangon. Pero wala akong magagawa. Kumain na rin ako nang konti at ininom ang gamot. Nung medyo bandang hapon na ay naging maayos na yata ang pakiramdam ko. Nakatanggap naman ako ng tawag kay coach na hindi raw makakalaro yung isang player.
Kahit ganito pakiramdam ko, I volunteered myself. Di ko alam kung pweding lumaro ang player two times, pero pumayag naman si coach kaya I think it's fine.
Pinilit kong umalis ng bahay kahit pinagbawalan ako ni manang. Tss. This is my game. Walang kokontra!
Dumiretso agad akong school. Buti na lang pala hapon ang game. Akala ko okay na ang pakiramdam ko, pero medyo nahihilo pa rin pala ako. It's okay, kung nakaya ko kahapon kaya ko rin ngayon.
"Nandito na pala si Lindsay eh. Let's go team!" sabi ni coach. Pagkatapos nyang ayusin gamit nila ay sumakay na rin sila sa bus.
"Kuya Jason pasabi naman kay coach magc-CR lang ako."
"Sige. Bilisan mo ha."
I nodded at pumunta na ng cr. Nasusuka ako. Parang nahihirapan din akong huminga. Ano ba tong nangyayari sakin?! Mamamatay na ba ako? Tsk.
Bago ako tuluyang pumasok ng CR ng girls, nakita ko si Nathan na may kayakap na babae sa may bandang sulok. I can actually tell na yumayakap talaga si Nathan doon sa babae. Mas lalong sumikip ang dibdib ko kaya isinuka ko na 'to sa isang cubicle. Ang sakit ng lalamunan ko. It was bitter, the taste I mean.
Naghilamos na ako. Humingang malalim bago ulit lumabas. Parang natatakot akong lumabas. Bakit ba?! Natatakot akong makita ulit syang may kayakap na iba. Tss. Ano ba tong naiisip ko, eh wala nga diba akong pakielam sa kanya! Kaasar!
Pagkalabas ko naman wala na sila. Napasandal ako sandali sa dingding at napaupo. Gusto ko na sanang umuwi para tuluyan nang makapagpahinga, but I can't back out now.
"Uy!"
"Ay suka mo!" napasigaw ako at napahawak sa dibdib.
"Anong nangyayari sayo? Okay ka na ba?" Nathan
Parang kaninang kanina lang before makita ko yung scene nila nung girl ay gusto ko syang pasalamatan, ngayon ewan ko na.
"Wala. Umalis ka na!"
"I'm sorry kahapon at di ako kaagad nakarating."
"Yeah whatever. Sige umalis ka na at baka hanapin ka na ng labiduds mo!"
Natawa sya. "Labiduds? Ano ka ba naman Lindsay."
Labiduds! Shet nahahawa na ako kay Yna. Tsk.
"Wala yon. Sige na, go away!" tumayo na ako at lalakad na ulit palayo nang bigla siyang nagsalita.
"Nagseselos ka ba?" natatawa pa nyang tanong. Nainis naman ako. Parang nainsulto ako roon ah! Ugghh! Nakakainis! Hinarap ko sya at di ko na napigilan,
nasampal ko siya. I've got attitude, I know.
"Ang kapal mo rin noh?! Sino ba talaga sa atin ang naglalaro ha? Eh ako yata ang ginagawa mong tanga eh! Seriously?!"
"I-I was just kidding..."
"YAN! Lagi namang joke eh. Grabe lang! Akala nyo kasi lahat madadaan sa joke. Akala nyo lahat maf-fall sa mga pagbibiro nyo. Well you know what?! Di nakakatawa, promise!"
"Hindi ako nagbibiro Lindsay. Sa tingin mo magbibiro ako sa ganitong bagay ha?!" sumeryoso ang mukha nya at medyo tumaas ang tono ng boses nya.
"Well duh!"
Hinawakan nya nang mahigpit ang magkabila kong balikat. Natakot ako.
"Kahit kelan hindi ako nagloko sa ganitong bagay. Bakit at para saan ko gagawin yon?! Wala akong mapapala. Bakit ba ayaw mong maniwala sakin. Gusto kita dating dati pa. Sana naman paniwalaan mo na ako!"
Gusto nya ako, oo. Pero bakit parang may kulang? Hindi yon ang gusto kong marinig sa kanya.
Niyapos nya ako pero tinulak ko kaagad sya. Umatras ako nang kaonti.
"Wala kang karapatang pagtaasan ako ng boses. Walang karapatang pagbawalan ako sa mga bagay bagay. Wag mo akong hahawakan nang ganoon dahil hindi naman kita kaano ano! To sum all of it, wala kang karapatan sa akin! Wag ka nang lalapit. Dahil alam mo pag lumapit ka pa, di ko na alam ang susunod kong magagawa."
Naiyak na naman ako. Pero pagkatapos ko namang sabihin yun ay tumakbo na ako papuntang bus. Pinagmadali na ako ni coach dahil baka raw malate pa kami. Tahimik na naman ako sa byahe. Tinanong na rin nila ako kung bakit sabi ko naman parang yung last time lang, at tahimik lang talaga ako.
Pero ang totoo kating kati na akong sabihing dahil kay Nathan at nasasaktan ako. Yumuko na lang ako then I silently cried habang masaya na naman sila. Tinulog ko na lang ang sakit at pagod, so the next thing I knew is nasa school na kami ng paglalabanan.
The game started. Ako na naman ang huling nagdive sa pair namin. Was it all just my imagination, or are we really losing? Nanlalamig na talaga ang buo kong katawan sa ilalim ng tubig. Naging blurry naman ang paningin ko kaya di na ako masyadong nakalangoy ng maayos. Sumikip ang dibdib ko at tuluyan na akong nahugutan ng hininga.
***
Napaubo ako. Am I dead now?
"God she's okay!" sigaw ni coach yata.
Minulat ko nang tuluyan ang mata ko. Tiningnan ko ang paligid. Nagstop ang game at lahat nakatingin sa kinatatayuan namin.
"I'm outta here." pinigilan ko Siya sa pagtayo, at tsaka niyakap.
"Thank you, Nathan." I whispered on his ears.
He saved me twice. Siguro kailangan ko na talagang nagsorry sa kanya. Nagguilty ako sobra! Siguro nga nagselos lang ako kanina, pero aayusin ko na talaga lahat ngayon.
Pero bakit tinanggal nya ako sa pagkakayakap?
Binaba pa nya ang kamay ko tsaka umatras nang konti. Tiningnan nya ako sa mata. I can feel pain and seriousness in his eyes at the same time.
"Wala diba akong karapatang hawakan ka? Pero sorry ha, niligtas ko pa kasi ang buhay mo. At simula ngayon,"
Tumayo siya at naglakad muna palayo bago ulit nagsalita.
"Lalayuan na kita dahil wala ka rin namang karapatan sa akin."
And then he left.
Ang sakit!
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
Coach already assigned teammates na na lalaban sa bawat school. Fortunately nagawan ko ng paraan yung sa pairings na plano ni coach dati, yung kay Nathan. Buti na lang! Mamaya na ang first competition ng bawat sport. Pangatlo ang pair namin, so sa Wednesday pa kami. Everyday kasi ang ginawa, para naman daw may support ang bawat school sa bawat game.
"Excuse me, nakita nyo po ba si Nathan?" tanong ng isang babaeng studyante ng school na ito sa akin.
"No." maikli kong sagot. I have no time to befriend with these people, if that's their intention, I'll pass.
"Sa school nyo rin po sya, right?" tanong naman ulit ng isa pang babae.
"Yeah." Dang! I can't focus sa game. Yes, it's already on-going.
"Pwedi nyo po ba syang hanapin? Idol po kasi namin sya eh."
Hay! Ang kukulit naman! Di na naman sila mga bata. They're already high school by the looks of it, pero yung ugali eh. Kairita!
Pasagot na sana ako ng hindi nang nag time-out muna ang game. Di ko alam kung bakit, and I don't care.
"Uy nag-time out yung game!" sabi nung babae sa napakarami nyang kasama. Yeah. Ang dami nilang nakapalibot sakin at nakakainis lang! "Ate gusto nyo po magkwentuhan muna tayo habang hinihintay si idol Nathan?"
Ugh. "No, I'll find him for you."
Tsaka naman umalis na ako. Tutal marami na namang supporters ang school namin, ayos na. Uuwi na ako. Bahala na sila dun. I'm taking no one's favor.
"Lindsaaay!"
And look who's calling? Tss.
"Oh?" tumigil ako sa paglalakad at tsaka tumingin sa kanya.
"Nandito ka pala. Hehe."
Nonsense! Tsk. "Duh." tsaka ko naman pinagpatuloy ang paglalakad ko. Uuwi na talaga ako, naiinis ako!
"Wait! San ka pupunta?" hinawakan nya balikat ko para pigilan ako sa paglakad.
"Uuwi na ako." lumakad ulit ako.
"Tara sabay na tayo."
Tumigil na naman ako at tumingin sa kanya. "Look! Kung gusto mong umuwi, edi umuwi ka na. Basta wag kang sasabay sa'kin."
Lumakad na naman ako at napahinto ulit. May nakalimutang sabihin.
"And by the way, may naghahanap sayong mga babae. Baka gusto mong makipagflirt na sa kanila?" I smirked. "Have fun!"
Dumiretso na ako sa parking lot at sumakay. Hindi ako kaagad nakaalis. Parang nanlamig kasi buong katawan ko. Ngayon ko lang narealize yung sinabi ko kay Nathan.
By the window, nakita kong sumakay na sya sa kotse nila at umalis na agad. Parang nasaktan ako ulit. Whatever, it's my fault anyway.
The rain fell.
***
***TUESDAY
Second day ng game ngayon. Pero di ako makakapunta, di ko alam kung anong nangyari sakin at nagkasakit. Delayed reaction ng katawan sa intense training? Tss. Ayos ha!
May nagtext.
Alyna
Dka pu2nta sa nxt game? Txt me up, if ever ssunod ka.
Me
Nah. Smakit ulo ko. Nd tom's my game nmn sa school eh. I'll be fine here.
Alyna
Kay. Rest now, mss gorgeous! ;)
At nagpahinga naman ako. Before sleeping, inayos ko na muna yung gagamitin ko for tomorrow. Ang sakit talaga na ng ulo ko kaya natulog na rin ako kaagad.
***Next day; WEDNESDAY
This is it. My game. My head still hurts a bit, but it's tolerable. Nagpahatid na lang ako sa driver namin sa school, sabay sabay daw kasi kami nila coach pupunta sa Jentherson All Boys School.
Ooh, many fishes there. Eww.
Nang makarating na ako sa school, parang umiikot paligid ko. Ay ewan. But I'm still going to continue, sayang ang effort.
"Ready team?" intense na tanong ni coach.
Sumagot naman kami. Nandito pa rin kami sa school. Lagi naman siyang may little pep-talk before the game eh. Nung tapos na, diretso na sila sa school bus. Nagpaiwan ako sandali kasi nahilo ako nang sobra. Umupo muna ako sa bench.
"Okay ka lang?"
Si Nathan.
"Yeah."
"Bakit di ka pa sumasakay?"
"Paki mo ba?!" natarayan ko na naman siya.
"May pakielam ako. Baka kasi di ka okay tapus pupunta ka sa game."
"Tsk." Nahihilo pa rin ako.
"Saang school kayo?"
Great, di nya nga pala alam. Paabsent absent pa kasing nalalaman eh. Psh.
"Jentherson." maikli ko na namang sagot habang hinihimas ang noo ko.
"JENTHERSON?!" napasigaw sya.
"Oh? Makasigaw naman to." calm ko namang sabi.
"Bakit doon ka naiassign?! Diba school for boys only yun?!"
I smirked. "I know." But the truth is, this assignment svcks.
"Hindi pwedi yan! Magpapalit tayo! Ako lalaban ngayon! Kakausapin ko si coach."
Tatayo na sana siya paalis, pero pinigilan ko muna.
"What are you thinking?! This one's mine. Don't make a crime. Ugh."
"Boys' school yun, Lindsay!"
"So?"
"At babae ka!"
"Would you stop that?! Bakit mo ba ako pinagtataasan ng boses ha?"
"Because I care!"
"Care ka dyan! Ano bang karapatan mo?! Bakit, ayaw mo akong papuntahin sa game?! Gusto mo ikaw ba lang lagi ang magaling? Well guess what?! Hindi na ngayon!"
"Wala akong sinabing ganyan!"
"But that's what you're trying to say, right?! Mean it!" I glared at him.
"Hindi. Kahit sayo na lahat, basta wag ka lang dyan sa school na yan. Please?" tumungo siya at biglang lumuhod.
Gusto ko siyang itayo, pero di ko kaya. Nahihilo ako at malaki siya. Tiningnan ko na lang siya, instead.
"No." last ko na yang word na sinabi bago tumayo at lumakad palayo.
Bago ako makaalis sa pool area, nagsalita ulit si Nathan.
"Hindi ko naman kasi alam kung bakit ako nagkakaganyan sayo eh."
Napahinto ako at humarap sa kanya. Nakatalikod siya sakin at nakita ko siyang nakaluhod pa rin sa posisyong pagkakaiwan ko sa kanya.
"Pwedi naman kasing hindi na lang ikaw diba? Ha-ha-ha! Ang saya noh? Sanay ka na naman yata kasing dumurog ng mga puso kaya wala kang awa."
Sa sinabi niya yun, puso ko naman ang biniyak niya.
"Bahala na. I'm setting aside this very very STUPID feelings. Nakakatanga na eh. Sabi nga nila tanga na nga ang mga nagmamahal. Pero mas lalo mo pa akong pinapatanga eh. Yan naman gusto mo. Now, you can add me to your bucket list of broken guys. I hope you're happy."
Hindi ko na kinaya. Napaluha na ako, pero hindi humagulgol. Ang sakit din pala.
Is he making me taste my own medicine? Kung ganon, bakit parang over dose ako?
Let me die now. Ang sikip dito oh. Dito sa may puso ko.
***
/NARRATION
Tahimik buong byahe papuntang Jentherson si Lindsay habang ang ibang swimmers ay masasayang nagkkwentuhan. Malungkot pa rin si Lindsay sa mga nangyayari ngayon.
Gusto nya rin si Nathan pero hindi nya pa rin inaamin iyon sa sarili nya. Paano nga naman nya paniniwalaan yung tao kung hindi pa nya nasasabi ang tatlong salita.
Pagkababang pagkababa nila, maraming lalaking estudyante na agad ang sumalubong sa kanila. Nagiisang babae si Lindsay sa pairings nila. Dalawang lalaki at siya ang naka-assign dito sa skwelahang ito.
Habang naglalakad sila, malalagkit na tingin ang kinaiinisan ni Lindsay.
(Lindsay: This place is disgusting! Maganda nga ang school. But the students made this place a hell on earth.)
Hindi naman mapakali si Nathan sa bahay. Matapos kasi ang scenario nila sa may pool area ay minabuti nyang umuwi muna para ipahinga ang sarili. Di niya alam kung susundan ba nya si Lindsay sa Jentherson o pababayaan na lang siya. Wala naman agad syang napagpasyahan kundi ang humarap na lang muna sa TV at nilibang ang sarili habang ginagawang distraction ang pagkain.
Malapit nang magsimula ang competition. Nakita naman ni Lindsay sila Kath at Yna sa bleachers, and that made her level of confidence rise even more. Kahit nahihilo siya, she convinced herself that she's just nervous.
Nagsimula na ang contest proper. Magaling talagang lumangoy si Lindsay, at halatang halata ito ng kanyang mga kaibigan at school mates. Naging mahigpit ang labanan. Nung una ay nahuhuli ang Sermount University, ngayon naman ay sila na ang leading.
Hilong hilo si Lindsay na umahon sa pool. Pero naisip niyang sobrang worth it naman ito dahil sila naman ang nanalo. Pumasok na lang si Lindsay sa assigned room para sa school nila at nagpalit na ng damit. Baka lumala pa kasi ang kung ano mang nararamdaman nya.
Nakaupo na lang si Lindsay nang may dumaang mga estudyante ng Jentherson. Nakabukas ang pinto ng kwartong pinagsstay-han ni Lindsay kaya naman pinasok na nila ito, lalo pa't walang kasama ito.
"Hi miss, you're great a while ago. Are you great as well in bed?" sabi ng isang lalaki kay Lindsay.
This time, kinabahan na siya. Kung sa bar ay nakukuha pa nyang makipagsagutan sa mga lalaki, dito naman ay hindi. Naisip nyang iba na ito dahil apat na malalaking lalaki ang nasa harapan niya ngayon.
"Nah. I'm too tired for that." confident na sagot ni Lindsay para magmukha siyang tough. Pero sa loob loob nya ay takot na takot na siya, dahil na rin sa alam nyang wala siyang laban at masakit ang ulo nya.
Umupo naman ang isang lalaki sa lapit niya at yung isa ay sa kabila. Sinara naman ng isa pang lalaki ang pinto at nakatitig lang ang huling lalaki sa kanya. Bigla naman niyang kinapa ang cellphone niya sa bag, at nagtext kahit hindi niya alam ang napipindot niya.
Pinagpapawisan na siya sa kaba habang patuloy pa rin ang pagpindot sa cellphone na nasa loob ng bag. Hindi naman talaga siya nakakapagtext, dahil nga sa hindi nay nakikita ang ginagawa. Ang totoo nyan ay nagddial na pala sa number ni Nathan.
"Do you want to do it here?" another man asked her.
(Lindsay: Please, please. Sana tama ang ginagawa kong pagttype!)
Hindi na sumagot si Lindsay dahil ikinagulat niya ang sumunod na mga nangyari.
Biglang nahulog ang basong hawak ni Nathan nang nag-ring ang kanyang cellphone. Tiningnan naman nya ito kaagad. Nakita nga niyang si Lindsay ito. Nung una ay parang may pumipigil sa kanya sa pagsagot pero mas kinakabahan siya kaya sinagot na nya.
Hindi na naman niya alam ang mararamdaman sa mga naririnig
"Oh come on babe. Masaya naman to eh. Magaling naman ako, and I'm sure you'll be entertained." salita ng lalaki sa kabilang line.
(Nathan: Talaga bang gusto nya akong pahirapan? Mas lalo lang nyang pinapalala eh.)
"No! Let me go you, perv!" sagot naman ng boses babae. Naisip na agad ni Nathan na si Lindsay iyon.
"Ahh. Playing hard to get huh? I like that."
Naginit na ang ulo ni Nathan. Iba naman pala siguro ang gustong iparating ni Lindsay kaya naman biglaan siyang nagpahatid sa Jentherson High.
Galit na galit siyang nagtanong kung nasaan ang room ng Sermount. Hindi na siya makapagtimpi sa nangyayari. Nang nasagot na ang tanong niya bigla na syang tumakbo papuntang lugar kung nasaan man si Lindsay.
Nagdiriwang pa rin ang mga tao sa pool area ng school habang hindi nila alam ang nangyayari kay Lindsay.
"Don't ever come near me, bstrd!" sigaw ni Lindsay sa lalaking patuloy ang paglapit sa kanya. Sisigaw na sana si Lindsay ng tulong nang biglang may kumatok sa pintuan.
"MAY TAO BA DITO?! PLEASE OPEN THE DOOR, NOW!" utos ni Nathan na nakarating na sa labas.
"Pare patay tayo!" bulong ng isang lalaki.
Natakot naman ang apat na lalaki dahil oras na may makaalam ng balak nila ay pwedi silang madrop mula sa school na ito at malilipat sa isang military school.
Si Lindsay naman ay nakatungo na sa isang sulok at lumuluha na.
"Dude, sa bintana na tayo lumabas!" and with that tuluyan na silang nakawala.
Hindi na naman makagalaw si Lindsay kaya hindi na niya mabuksan buksan ang pinto. Natakot na talaga siya. Hindi na matiis ni Nathan ang mga naiisip niya, kaya sinira na nya ang pinto.
Lumapit kaagad siya kay Lindsay na ngayon ay takot pa rin.
"Hey, hey. Sshh. I'm here." niyakap niya ito at hinimas ang likod. Kahit pa masakit pa rin ang nararamdaman niya, mahalaga pa rin sa kanya si Lindsay.
"Please, wag mo akong iiwan." humahagulgol na sabi ni Lindsay.
"I won't. Uwi na tayo?" yakap yakap pa rin nya ito.
"Please stay with me here. Akin ka na muna. Wag mo akong iiwan."
Nanlambot na naman ang puso ni Nathan. Pero hindi naman talaga alam ni Lindsay ang kanyang mga pinagsasasabi. Marahil ay traumatized na siya sa mga nangyari. Inuwi na ni Nathan si Lindsay sa kanila nang ito ay makatulog. Nagexplain na rin sya sa kanilang coach ng kung anong alibi. Mahirap na magulo pa ang sitwasyon. Kung ano na rin ang sinabi ni Nathan sa coach ay yun na rin ang sinabi nya kina Kath at Yna.
***
/LINDSAY’S PERSPECTIVE
Nagising na ako. I thought I was still in that place of misery. I'll never be back again in there. I swear.
I couldn't remember anything. Did we win? Pinilit kong tumayo kahit masakit katawan ko. Hindi na lang siguro ako ulit manunuod ng game ngayon.
Itetext ko pa lang sana sila Kath na di ako makakapunta, tsaka naman may biglang nagtext.
Nathan.
U fine? Reply ha. I'm worried. Tkecare.
Salamat na lang Nathan sa tulong mo kahapon, pero ayokong umasang ginawa mo yun dahil sa isang bagay. Siguro mabait ka lang talaga. I'll try. We'll try.
Replying,
Me
Yeah. I thnk I'm fine. Tnx for yesterday.
Maya maya ay pumasok si manang sa kwarto ko. May dalang pagkain. Well I'm not hungry.
"Señorita, kumain na po kayo at uminom ng gamot." sabi nay habang nilalapag at inaayos ang pagkain sa harapan ko.
"Di ako gutom. Besides I'm oka—" di ko na natuloy. Sa pagkakahawak ko sa noo ko, naramdaman kong mainit to. Kaya pala hirap akong bumangon. Pero wala akong magagawa. Kumain na rin ako nang konti at ininom ang gamot. Nung medyo bandang hapon na ay naging maayos na yata ang pakiramdam ko. Nakatanggap naman ako ng tawag kay coach na hindi raw makakalaro yung isang player.
Kahit ganito pakiramdam ko, I volunteered myself. Di ko alam kung pweding lumaro ang player two times, pero pumayag naman si coach kaya I think it's fine.
Pinilit kong umalis ng bahay kahit pinagbawalan ako ni manang. Tss. This is my game. Walang kokontra!
Dumiretso agad akong school. Buti na lang pala hapon ang game. Akala ko okay na ang pakiramdam ko, pero medyo nahihilo pa rin pala ako. It's okay, kung nakaya ko kahapon kaya ko rin ngayon.
"Nandito na pala si Lindsay eh. Let's go team!" sabi ni coach. Pagkatapos nyang ayusin gamit nila ay sumakay na rin sila sa bus.
"Kuya Jason pasabi naman kay coach magc-CR lang ako."
"Sige. Bilisan mo ha."
I nodded at pumunta na ng cr. Nasusuka ako. Parang nahihirapan din akong huminga. Ano ba tong nangyayari sakin?! Mamamatay na ba ako? Tsk.
Bago ako tuluyang pumasok ng CR ng girls, nakita ko si Nathan na may kayakap na babae sa may bandang sulok. I can actually tell na yumayakap talaga si Nathan doon sa babae. Mas lalong sumikip ang dibdib ko kaya isinuka ko na 'to sa isang cubicle. Ang sakit ng lalamunan ko. It was bitter, the taste I mean.
Naghilamos na ako. Humingang malalim bago ulit lumabas. Parang natatakot akong lumabas. Bakit ba?! Natatakot akong makita ulit syang may kayakap na iba. Tss. Ano ba tong naiisip ko, eh wala nga diba akong pakielam sa kanya! Kaasar!
Pagkalabas ko naman wala na sila. Napasandal ako sandali sa dingding at napaupo. Gusto ko na sanang umuwi para tuluyan nang makapagpahinga, but I can't back out now.
"Uy!"
"Ay suka mo!" napasigaw ako at napahawak sa dibdib.
"Anong nangyayari sayo? Okay ka na ba?" Nathan
Parang kaninang kanina lang before makita ko yung scene nila nung girl ay gusto ko syang pasalamatan, ngayon ewan ko na.
"Wala. Umalis ka na!"
"I'm sorry kahapon at di ako kaagad nakarating."
"Yeah whatever. Sige umalis ka na at baka hanapin ka na ng labiduds mo!"
Natawa sya. "Labiduds? Ano ka ba naman Lindsay."
Labiduds! Shet nahahawa na ako kay Yna. Tsk.
"Wala yon. Sige na, go away!" tumayo na ako at lalakad na ulit palayo nang bigla siyang nagsalita.
"Nagseselos ka ba?" natatawa pa nyang tanong. Nainis naman ako. Parang nainsulto ako roon ah! Ugghh! Nakakainis! Hinarap ko sya at di ko na napigilan,
nasampal ko siya. I've got attitude, I know.
"Ang kapal mo rin noh?! Sino ba talaga sa atin ang naglalaro ha? Eh ako yata ang ginagawa mong tanga eh! Seriously?!"
"I-I was just kidding..."
"YAN! Lagi namang joke eh. Grabe lang! Akala nyo kasi lahat madadaan sa joke. Akala nyo lahat maf-fall sa mga pagbibiro nyo. Well you know what?! Di nakakatawa, promise!"
"Hindi ako nagbibiro Lindsay. Sa tingin mo magbibiro ako sa ganitong bagay ha?!" sumeryoso ang mukha nya at medyo tumaas ang tono ng boses nya.
"Well duh!"
Hinawakan nya nang mahigpit ang magkabila kong balikat. Natakot ako.
"Kahit kelan hindi ako nagloko sa ganitong bagay. Bakit at para saan ko gagawin yon?! Wala akong mapapala. Bakit ba ayaw mong maniwala sakin. Gusto kita dating dati pa. Sana naman paniwalaan mo na ako!"
Gusto nya ako, oo. Pero bakit parang may kulang? Hindi yon ang gusto kong marinig sa kanya.
Niyapos nya ako pero tinulak ko kaagad sya. Umatras ako nang kaonti.
"Wala kang karapatang pagtaasan ako ng boses. Walang karapatang pagbawalan ako sa mga bagay bagay. Wag mo akong hahawakan nang ganoon dahil hindi naman kita kaano ano! To sum all of it, wala kang karapatan sa akin! Wag ka nang lalapit. Dahil alam mo pag lumapit ka pa, di ko na alam ang susunod kong magagawa."
Naiyak na naman ako. Pero pagkatapos ko namang sabihin yun ay tumakbo na ako papuntang bus. Pinagmadali na ako ni coach dahil baka raw malate pa kami. Tahimik na naman ako sa byahe. Tinanong na rin nila ako kung bakit sabi ko naman parang yung last time lang, at tahimik lang talaga ako.
Pero ang totoo kating kati na akong sabihing dahil kay Nathan at nasasaktan ako. Yumuko na lang ako then I silently cried habang masaya na naman sila. Tinulog ko na lang ang sakit at pagod, so the next thing I knew is nasa school na kami ng paglalabanan.
The game started. Ako na naman ang huling nagdive sa pair namin. Was it all just my imagination, or are we really losing? Nanlalamig na talaga ang buo kong katawan sa ilalim ng tubig. Naging blurry naman ang paningin ko kaya di na ako masyadong nakalangoy ng maayos. Sumikip ang dibdib ko at tuluyan na akong nahugutan ng hininga.
***
Napaubo ako. Am I dead now?
"God she's okay!" sigaw ni coach yata.
Minulat ko nang tuluyan ang mata ko. Tiningnan ko ang paligid. Nagstop ang game at lahat nakatingin sa kinatatayuan namin.
"I'm outta here." pinigilan ko Siya sa pagtayo, at tsaka niyakap.
"Thank you, Nathan." I whispered on his ears.
He saved me twice. Siguro kailangan ko na talagang nagsorry sa kanya. Nagguilty ako sobra! Siguro nga nagselos lang ako kanina, pero aayusin ko na talaga lahat ngayon.
Pero bakit tinanggal nya ako sa pagkakayakap?
Binaba pa nya ang kamay ko tsaka umatras nang konti. Tiningnan nya ako sa mata. I can feel pain and seriousness in his eyes at the same time.
"Wala diba akong karapatang hawakan ka? Pero sorry ha, niligtas ko pa kasi ang buhay mo. At simula ngayon,"
Tumayo siya at naglakad muna palayo bago ulit nagsalita.
"Lalayuan na kita dahil wala ka rin namang karapatan sa akin."
And then he left.
Ang sakit!
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
➶ Chapter 38: A Memory
/YNA'S PERSPECTIVE
Ansabe naman ng sports fest na ito. Buti na lang may ganito at nakakapagpuyat ako. Hihi. Bakit ba eh gusto kong kachat si Maximillion sa skype eh.
Siguro nga nai-add ko na rin sya dahil Max ang pangalan. Ewan! Ang lakas lang kasi ng dating sakin ng pangalan na yon. Mabait sya compared dun sa Max na nakilala ko rati. Kakaimbyerna iyun! Tss. Pero gwapo. Eehhh! Mas gwapo pa rin si Jake Flynn. Hihihi.
Maximillion: Hey! :)
Ohh my gahd! Naipm na naman nya ako. Hihihihi. Landi mode muna. Hahaha.
Me: What's up?
Maximillion: I'm down. :(
Me: Hey, why?
Maximillion: 'coz I miss you.
Kyaaah! Anubey! Walanja naman itong si gwapo, pinapakikilig ako. Hihihihi. Actually picture ko pa lang sya nakikita, ayaw daw nya munang makipagvideo call kasi may surprise raw siya sakin. Waaahh!
Ay teka muna, ano bang irereply ko rito? Hmm. Pakipot muna.
Me: U don't know me that much, why do u miss me?
Maximillion: Ü may think dat, gorgeous. But u're wrong. I've seen u. :"">
Me: Huh? Dat's rlly confusing u know. U're in LA, how come u saw me alrdy? Haha. Dat's unless if u went here in Phil.
Maximillion: Maybe u're right. ;)
Me: Rlly?
Maximillion: No.
Me: Hahaha. Silly!
Maximillion: So what're u up to?
Me: Not much. U?
Maximillion: Thinking of u. :"">
Halaaaa! Tumayo ako sa harap ng computer at nagpagulong gulong sa kama.
"Iiihhh! Kinikilig akooo! Kyaaahhh!"
Tumayo naman ako sa kama at ngtatalon.
Bok bok bok! Chicky, chicky daaaance!
*bang!*
"Hoy! Kakain na daw! Ang weirdo mo, bumaba ka na nga!"
Ang walang galang na si Angelito.
"Hoy Angelito! Wala kang galang ah!" sigaw ko habang napatigil ako sa pagsasayaw. Namaaaan! Nasira ang happy dance moment ko. Tss.
"Angelo nga kasi!" inis nyang sabi, tsaka umalis na at sinara nang malakas ang pinto.
Kahit kelan talaga ang moody nung Squidward na yun. Hohoho! Wala na sya! Party party na ulit mga puso ko! ^o^ Hahaha.
Ay wait! Nakalimutan ko na kaagad si Maxi-my-labs!
Me: Hahaha. Silly. Well, I gotta go. Bye! :)
Maximillion: tkecare my girl. <3 :*
Kyaaahhh! Namaaan eh! Kinikilig na naman ako. Hihihi. Di ko na sya nireplayan kasi Baka kiligin na naman ako. Hahahaha.
Pagkababa ko ayun kumakain na sila. Tiningnan ko nang masama si Angelito kasi nakakainis yung kanina. Tss.
"Bakit ka ba nakatingin eh?!" sabay isnob nya.
"Paki mo ba?! Angelito ka talaga! Ay mali, di pala bagay sayo yung monicker na yon!" inisnob ko rin sya.
"Tsk. Whatever." nagmake-face sya sakin at binaling naman ang tingin Nya kina mommy.
"Mommy! Alam nyo ba may boyfriend na si Ate." sabay smirk sakin.
Kaines! Pahamak kang bata ka ah! Arrggh!
Tiningnan tuloy ako nila mommy. Tss. Patay na. "Totoo ba yon?" walang tono yung boses nya kaya mas lalo akong kinabahan.
"H-hindi po! N-naku, w-wag po kayong maniniwala dyan!" nagpilit ako ng ngiti para di halata. Ayy halata! Eh wala naman talaga eh. Crush lang. :p
"Pakipot ka ate!"
"Heh! Lyka!" bigla kong nasabi. Alam ko kasing classmate nya yung kapatid ni Kath. Eh sya lang naman ang kilala kong babae sa section nil. Pang-asar lang kumbaga.
Pero tingnan mo nga naman, natigilan si Angelo at nagblush. Hahaha! I got you now.
"Manahimik ka nga riyan Alyna." saway sakin ni Angelito. Nakakaines! Walang galang talaga eh. Ayos lang kina mommy at daddy yang pagganyan ni Gelo, kasi biruan lang naman. Pero pag sumobra na uupakan ko to!
"Che!"
Ayun natapos ang dinner na parang iniwan ng mga sundalo ng world war I. Landi kasi ni Gelo! Mapang-asar siya rin naman ang talo.
Nung kinagabihan na talaga. Yung as in gabi na. Hohoho! Naka-skype ko ulit si Maximillion. Hihi. Napagusapan lang naman namin ang Saturday. Ewan ko sa gwapong ito kung bakit tanung nang tanong tungkol sa plano ko this weekend. Eh as if namang magkikita kami. Pero hihihi, kinikilig ako sa naiisip ko.
This week masaya, wala kasing klase. Sarreh nalang sa mga Nerds dyan. Puro sports thingy kasi ang nagaganap. Oki lang, waley naman me paki.
Pero nanunuod kami ni Kath.
HAHA! Wateber!
Sinuportahan lang naman namin si beauty Lindsay. She's so so guhhh-reat! Bagay talaga sila ni Nathan. Hohoho.
Sana sila nalang. Tapos kami ni Maximillion. Ay, hihihihihi. Ang landi ko lang.
Pero gaahd! Nalunod daw si Lindsay nung Thursday. Di naman namin alam na may game sya. Waley din naman sinasabi samin kaya di namin knowing. Haay. Pero at least okay lang sya.
But no.
Na-hospital sya after. Sinugod sya dahil daw sa taas ng lagnat. Di ko na naman inalam kung ano pang sakit nya, baka kasi ulo ko naman ang sumakit. You know, di kaya ni brainy. Hihi.
Friday nang nagbantay kami ni Kath kay Lindsay. Pasaway nga itong batang ito eh. Pssh.
"Pupunta akong Monteza High!" pagpipilit ni Lindsay kahit naka-confine sya.
"Tama na Linds! Magpapahinga ka lang dito." sabi naman ni Kath na parang may warning sa tono nya.
"Kath, please? I got to go." nagmakaawa na sya. Gusto nya kasi talagang mapanood ang players ng school namin sa DATI naming school.
Yes, elementary school namin yung Monteza. Di naman High yun dati, ewan ko kung anong nangyari.
"Bakit mo ba gustong mapanood? Ay!" napapalakpak naman ako bigla. "Si Nathan dun lalaban right?" I grinned.
Namula naman at parang natahimik sya.
"Ayyy! Ansabe ng lola mo Linds! Hahaha. Payagan na natin Kath?"
Kami lang naman nagbabantay kay Linds kasi nga diba wala ang parents niya. Minsan naman ay pumunta rito ang mom ni Kath, pati na rin ang mother dear ko para magasikaso.
"Hindi kasi pwedi. Paano nalang natin 'to idadahilan sa kanila ha?" Kath
"Sabagay, paano ba natin ie-escapade itong si Lindsy kung nakaconfine. Hmm."
Nagisip ako. Hahahaha! Minsan lang magisip kaya pagbigyan na. Hoho.
BUMBILYA!
Aha! That's the way, ahuh, ahuh, AYLAKT ET!
"ALAM KU NA TEH!" excited kong sabi with matching sparkly eyes. *u*
"Oh-ohh! Parang kinakabahan ako sa sasabihin nitong si Alyna." Kath
"Yabang naman neto oh. Maganda 'to promise!" nag-wink pa ako.
"Simple lang naman eh." panimula ko sa kanila at sinabi na ang napakagandang kasing-beauty kong plano. Hohoho!
/LINDSAY'S PERSPECTIVE
Nagpahatid kami ni Yna sa Monteza High. Sana Lang maabutan ko pa yung game. Gusto ko talagang mag-sorry sa kanya. He doesn't deserve that kind of treatment. But I do. Parusa kumbaga. </3
Natawa nga ako sa plano ni Yna eh. Naiwan si Kath dun, kunwari siya ako. Hahaha. Antagal nga bago yun napapayag eh.
"Miss Gonzales?" bati sakin ng isang matandang babae.
"Ma'am Catalina?"
"The one and only. Kamusta ka na? Mabuti naman at nakabisita ka ulit."
"Oo nga po eh. Hehe. Buti naman po at nagtu—"
"Ma'am Catalina may kailangan po ang Dean sa inyo. Puntahan nyo--" napatigil ang babae sa paghalungkat ng mga papers na hawak nya at napatingin sa akin.
"Lindsay?"
"Ma'am Ana!"
Si ma'am Ana ang sexy-ng secret swimming coach ko rati. Lumalaban ako nang hindi alam ng student body. Ayoko lang kasing ipaalam. Naiwan na muna kami ni ma'am Catalina. Nagkakwentuhan naman kami hanggang sa naalala ko ang pinunta ko rito.
"Halika Lindsay sa office ko. May nakalimutan akong certificates at medal na ibigay sayo." yaya sa akin ni ma'am Ana.
"Mamaya nalang po pwedi? May kailangan pa po kasi akong puntahan dito eh."
"Sus sige na. Busy naman mga tao rito gawa ng sports fest kaya tara na." hinigit na ako ni mam papuntang office nya. Wala na akong nagawa eh. Tss. Bilisan ko nalang.
Nang nakapasok na kami, ang daming pinabago ng room na 'to. May mga pictures na ng swimmers ngayon ni coach na naka-hang sa wall.
Nakita yata ako ni ma’am na nakatigin sa mga pictures kaya nilapitan muna ako.
"Wag kang magalala nandyan din kayong mga dati kong trainees. Look over there. Hahanapin ko lang yung ibibigay ko sayo."
Lumapit naman ako sa lugar Kung saan may mga pictures and trophies pa rin. Nandito nga kami. Ako at ang iba ko pang swimming buddies. I felt proud.
I continued scanning the walls filled with our photos, until something caught my eye.
Yung picture ng isang boy na may hawak na trophy. Actually crush ko yata rin 'to eh nung elementary. MAS nga lang si Jap kasi nasa ibang Campus 'tong boy.
Natatandaan ko magkasama nga kaming naittrain ni mam Ann. Magkaibigan pa nga kami nun eh. He saved my life once rin, muntik na akong malunod nun sa beach nung may victory party ang swimming team. He's such a charmer. After nun di ko na sya nakita, wala na kaming communication.
Ayun! Si Chubby ang tawag ko sa kanya. Ewan ko Kung bakit pero di ko nalaman talaga ang real name nya. Pero dahil dito sa pic na 'to nalaman ko na. Lalo akong nanghina.
NATHAN CARLO VERDIDA
Swimming Champion
Year 2006
Siya ba? </3
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
Ansabe naman ng sports fest na ito. Buti na lang may ganito at nakakapagpuyat ako. Hihi. Bakit ba eh gusto kong kachat si Maximillion sa skype eh.
Siguro nga nai-add ko na rin sya dahil Max ang pangalan. Ewan! Ang lakas lang kasi ng dating sakin ng pangalan na yon. Mabait sya compared dun sa Max na nakilala ko rati. Kakaimbyerna iyun! Tss. Pero gwapo. Eehhh! Mas gwapo pa rin si Jake Flynn. Hihihi.
Maximillion: Hey! :)
Ohh my gahd! Naipm na naman nya ako. Hihihihi. Landi mode muna. Hahaha.
Me: What's up?
Maximillion: I'm down. :(
Me: Hey, why?
Maximillion: 'coz I miss you.
Kyaaah! Anubey! Walanja naman itong si gwapo, pinapakikilig ako. Hihihihi. Actually picture ko pa lang sya nakikita, ayaw daw nya munang makipagvideo call kasi may surprise raw siya sakin. Waaahh!
Ay teka muna, ano bang irereply ko rito? Hmm. Pakipot muna.
Me: U don't know me that much, why do u miss me?
Maximillion: Ü may think dat, gorgeous. But u're wrong. I've seen u. :"">
Me: Huh? Dat's rlly confusing u know. U're in LA, how come u saw me alrdy? Haha. Dat's unless if u went here in Phil.
Maximillion: Maybe u're right. ;)
Me: Rlly?
Maximillion: No.
Me: Hahaha. Silly!
Maximillion: So what're u up to?
Me: Not much. U?
Maximillion: Thinking of u. :"">
Halaaaa! Tumayo ako sa harap ng computer at nagpagulong gulong sa kama.
"Iiihhh! Kinikilig akooo! Kyaaahhh!"
Tumayo naman ako sa kama at ngtatalon.
Bok bok bok! Chicky, chicky daaaance!
*bang!*
"Hoy! Kakain na daw! Ang weirdo mo, bumaba ka na nga!"
Ang walang galang na si Angelito.
"Hoy Angelito! Wala kang galang ah!" sigaw ko habang napatigil ako sa pagsasayaw. Namaaaan! Nasira ang happy dance moment ko. Tss.
"Angelo nga kasi!" inis nyang sabi, tsaka umalis na at sinara nang malakas ang pinto.
Kahit kelan talaga ang moody nung Squidward na yun. Hohoho! Wala na sya! Party party na ulit mga puso ko! ^o^ Hahaha.
Ay wait! Nakalimutan ko na kaagad si Maxi-my-labs!
Me: Hahaha. Silly. Well, I gotta go. Bye! :)
Maximillion: tkecare my girl. <3 :*
Kyaaahhh! Namaaan eh! Kinikilig na naman ako. Hihihi. Di ko na sya nireplayan kasi Baka kiligin na naman ako. Hahahaha.
Pagkababa ko ayun kumakain na sila. Tiningnan ko nang masama si Angelito kasi nakakainis yung kanina. Tss.
"Bakit ka ba nakatingin eh?!" sabay isnob nya.
"Paki mo ba?! Angelito ka talaga! Ay mali, di pala bagay sayo yung monicker na yon!" inisnob ko rin sya.
"Tsk. Whatever." nagmake-face sya sakin at binaling naman ang tingin Nya kina mommy.
"Mommy! Alam nyo ba may boyfriend na si Ate." sabay smirk sakin.
Kaines! Pahamak kang bata ka ah! Arrggh!
Tiningnan tuloy ako nila mommy. Tss. Patay na. "Totoo ba yon?" walang tono yung boses nya kaya mas lalo akong kinabahan.
"H-hindi po! N-naku, w-wag po kayong maniniwala dyan!" nagpilit ako ng ngiti para di halata. Ayy halata! Eh wala naman talaga eh. Crush lang. :p
"Pakipot ka ate!"
"Heh! Lyka!" bigla kong nasabi. Alam ko kasing classmate nya yung kapatid ni Kath. Eh sya lang naman ang kilala kong babae sa section nil. Pang-asar lang kumbaga.
Pero tingnan mo nga naman, natigilan si Angelo at nagblush. Hahaha! I got you now.
"Manahimik ka nga riyan Alyna." saway sakin ni Angelito. Nakakaines! Walang galang talaga eh. Ayos lang kina mommy at daddy yang pagganyan ni Gelo, kasi biruan lang naman. Pero pag sumobra na uupakan ko to!
"Che!"
Ayun natapos ang dinner na parang iniwan ng mga sundalo ng world war I. Landi kasi ni Gelo! Mapang-asar siya rin naman ang talo.
Nung kinagabihan na talaga. Yung as in gabi na. Hohoho! Naka-skype ko ulit si Maximillion. Hihi. Napagusapan lang naman namin ang Saturday. Ewan ko sa gwapong ito kung bakit tanung nang tanong tungkol sa plano ko this weekend. Eh as if namang magkikita kami. Pero hihihi, kinikilig ako sa naiisip ko.
This week masaya, wala kasing klase. Sarreh nalang sa mga Nerds dyan. Puro sports thingy kasi ang nagaganap. Oki lang, waley naman me paki.
Pero nanunuod kami ni Kath.
HAHA! Wateber!
Sinuportahan lang naman namin si beauty Lindsay. She's so so guhhh-reat! Bagay talaga sila ni Nathan. Hohoho.
Sana sila nalang. Tapos kami ni Maximillion. Ay, hihihihihi. Ang landi ko lang.
Pero gaahd! Nalunod daw si Lindsay nung Thursday. Di naman namin alam na may game sya. Waley din naman sinasabi samin kaya di namin knowing. Haay. Pero at least okay lang sya.
But no.
Na-hospital sya after. Sinugod sya dahil daw sa taas ng lagnat. Di ko na naman inalam kung ano pang sakit nya, baka kasi ulo ko naman ang sumakit. You know, di kaya ni brainy. Hihi.
Friday nang nagbantay kami ni Kath kay Lindsay. Pasaway nga itong batang ito eh. Pssh.
"Pupunta akong Monteza High!" pagpipilit ni Lindsay kahit naka-confine sya.
"Tama na Linds! Magpapahinga ka lang dito." sabi naman ni Kath na parang may warning sa tono nya.
"Kath, please? I got to go." nagmakaawa na sya. Gusto nya kasi talagang mapanood ang players ng school namin sa DATI naming school.
Yes, elementary school namin yung Monteza. Di naman High yun dati, ewan ko kung anong nangyari.
"Bakit mo ba gustong mapanood? Ay!" napapalakpak naman ako bigla. "Si Nathan dun lalaban right?" I grinned.
Namula naman at parang natahimik sya.
"Ayyy! Ansabe ng lola mo Linds! Hahaha. Payagan na natin Kath?"
Kami lang naman nagbabantay kay Linds kasi nga diba wala ang parents niya. Minsan naman ay pumunta rito ang mom ni Kath, pati na rin ang mother dear ko para magasikaso.
"Hindi kasi pwedi. Paano nalang natin 'to idadahilan sa kanila ha?" Kath
"Sabagay, paano ba natin ie-escapade itong si Lindsy kung nakaconfine. Hmm."
Nagisip ako. Hahahaha! Minsan lang magisip kaya pagbigyan na. Hoho.
BUMBILYA!
Aha! That's the way, ahuh, ahuh, AYLAKT ET!
"ALAM KU NA TEH!" excited kong sabi with matching sparkly eyes. *u*
"Oh-ohh! Parang kinakabahan ako sa sasabihin nitong si Alyna." Kath
"Yabang naman neto oh. Maganda 'to promise!" nag-wink pa ako.
"Simple lang naman eh." panimula ko sa kanila at sinabi na ang napakagandang kasing-beauty kong plano. Hohoho!
/LINDSAY'S PERSPECTIVE
Nagpahatid kami ni Yna sa Monteza High. Sana Lang maabutan ko pa yung game. Gusto ko talagang mag-sorry sa kanya. He doesn't deserve that kind of treatment. But I do. Parusa kumbaga. </3
Natawa nga ako sa plano ni Yna eh. Naiwan si Kath dun, kunwari siya ako. Hahaha. Antagal nga bago yun napapayag eh.
"Miss Gonzales?" bati sakin ng isang matandang babae.
"Ma'am Catalina?"
"The one and only. Kamusta ka na? Mabuti naman at nakabisita ka ulit."
"Oo nga po eh. Hehe. Buti naman po at nagtu—"
"Ma'am Catalina may kailangan po ang Dean sa inyo. Puntahan nyo--" napatigil ang babae sa paghalungkat ng mga papers na hawak nya at napatingin sa akin.
"Lindsay?"
"Ma'am Ana!"
Si ma'am Ana ang sexy-ng secret swimming coach ko rati. Lumalaban ako nang hindi alam ng student body. Ayoko lang kasing ipaalam. Naiwan na muna kami ni ma'am Catalina. Nagkakwentuhan naman kami hanggang sa naalala ko ang pinunta ko rito.
"Halika Lindsay sa office ko. May nakalimutan akong certificates at medal na ibigay sayo." yaya sa akin ni ma'am Ana.
"Mamaya nalang po pwedi? May kailangan pa po kasi akong puntahan dito eh."
"Sus sige na. Busy naman mga tao rito gawa ng sports fest kaya tara na." hinigit na ako ni mam papuntang office nya. Wala na akong nagawa eh. Tss. Bilisan ko nalang.
Nang nakapasok na kami, ang daming pinabago ng room na 'to. May mga pictures na ng swimmers ngayon ni coach na naka-hang sa wall.
Nakita yata ako ni ma’am na nakatigin sa mga pictures kaya nilapitan muna ako.
"Wag kang magalala nandyan din kayong mga dati kong trainees. Look over there. Hahanapin ko lang yung ibibigay ko sayo."
Lumapit naman ako sa lugar Kung saan may mga pictures and trophies pa rin. Nandito nga kami. Ako at ang iba ko pang swimming buddies. I felt proud.
I continued scanning the walls filled with our photos, until something caught my eye.
Yung picture ng isang boy na may hawak na trophy. Actually crush ko yata rin 'to eh nung elementary. MAS nga lang si Jap kasi nasa ibang Campus 'tong boy.
Natatandaan ko magkasama nga kaming naittrain ni mam Ann. Magkaibigan pa nga kami nun eh. He saved my life once rin, muntik na akong malunod nun sa beach nung may victory party ang swimming team. He's such a charmer. After nun di ko na sya nakita, wala na kaming communication.
Ayun! Si Chubby ang tawag ko sa kanya. Ewan ko Kung bakit pero di ko nalaman talaga ang real name nya. Pero dahil dito sa pic na 'to nalaman ko na. Lalo akong nanghina.
NATHAN CARLO VERDIDA
Swimming Champion
Year 2006
Siya ba? </3
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
➶ Chapter 39: Chubby and Babes
Hindi ko na inantay si ma'am Ana at tumakbo na ako palabas, papuntang pool area ng Monteza High.
I need to talk to him.
"Excuse me!"
"Paraan po!"
"Makikiusod!"
Nakipagsiksikan na ako sa mga students dito kahit masakit pa ulo't katawan ko.
Good thing nakita ko si Yna sa may bleachers. Nakipagsagupaan na naman ako sa maraming estudyante na narito. Sht! Ang iingay pa! Tss.
"Uy. Bakit ang tagal mo?" tanong sakin ni Yna.
"Kinausap lang sandali ni ma'am Ana. Ano nang standing ng game?"
"Okay pa naman ang Sermounth. Ayan! Magsisimula na next."
And there. I saw him. He's serious. Nakaka-turn on. I'm into him, I admit. I think... I... I lov--
"Linds! Diba si Jap yun?" tinuro nya yung lalaking naka-swimming attire rin.
I looked at him. Still the usual him. Smiling and all that. But no, I'm over him. For three years, sino ba naman ang hindi makakapagmove-on nun sa sakit na naranasan.
I just smiled, "Yeah. It's him. Positive."
"Sus! Kilig ka naman! Hahaha."
I smacked her arm. "Oy hindi ah. Kay Na—" napatigil ako.
"...than ka na. Haha. Ayaw pa kasing i-admit eh. Pakipot effect ka pang lola ka."
"Hey, whatever."
I can't open the Chubby topic. Hindi nga kasi diba nila alam na swimmer ako nung elementary. So yeah. I sat quiet.
The game started. As usual panghuling nag-dive si Nathan. He's good. Really good.
"Now, Sermounth is leading. Will they continue to leave other schools behind? -- Woah and SERMOUNTH WON!" announced the man in the microphone.
"Woohh!" People cheered. Napatayo kami sa pagkakaoverwhelmed. I cheered also. Pero iba lumabas sa bibig ko.
"Go Chubbyyyyyyyyy!" I clapped as I shouted.
Shoot! Hala. He saw me. He glanced at me. Patay na. I just wanted to shout that since it's his trademark when we're still friends back then.
And he flashed me a weak smile.
Waaaahhh! My heart raced so fast!!!
I felt relieved.
"Ang galing ng labiduds mo Linds ha!" then she poked me.
"I know." then I smiled, still looking at Nathan's way.
"Uyyyy! Inaamin na. Hihi."
"There's nothing to deny about Yna. I'm sure now. Absolutely sure."
"Oh my gosh! Narealize mo rin Lola! Tagal non ha. Osya. I'll be waiting at your car. Alam ko namang kakausapin mo siya."
Then umalis na sya. I texted coach na kung pweding makausap ko muna si Nathan, pero wag sasabihing intention ko talaga. I asked na kung pweding iwan muna si Nathan sa may pool area kapag wala ng mga estudyante. At syempre pumayag si coach. Hindi ko na tinanung kung anong sinabi ni coach. Ang inisip ko na lang ngayon ay kung paano ko ba sasabihin kay Nathan ang nararamdaman ko.
Nagtago muna ako sa baba ng bleachers. Nakita kong hinatid si Nathan ng mga kaibigan nya rito sa pool area.
"Guys! Guys! Bakit nyo ba ako dinala rito?" nakasmile na tanong ni Nathan sa mga kaibigan nya.
"Tol, pare, dito ka na yata liligaya eh! Hahaha."
Nakatawa pa rin si Nathan. Bumilis ang tibok ng puso ko. Mag-back out na kaya ako? Waaahh!
"Oh kaya baka naman dito ka na mentally mamatay. Hahaha. Biro lang dude."
"Seriously guys. Kung umuuwi na kaya tayo at nagcecelebrate eh." sagot ni Nathan. Natatawa pa rin sa mga sagot ng kaibigan.
"No tol. Dito ka lang. Dyan ka na magcelebrate. Hahaha!"
Tinulak nila nang mahina si Nathan medyo papasok pa nang konti sa pool area. At bigla na nilang sinara ang gate at nilock.
"Paalam dude! Wag kang pakamatay ha. Hahahaha!" tawanan ang mga kaibigan nya na umalis na rin.
Nakangiti pa rin si Nathan. Bakit ganun, parang ang easy-easy lang nya. Napaka-optimistic. Buti pa sya.
Pero hala! Gusto ko na talagang mag-back out. Siguro next time na lang kapag hindi masakit ang ulo ko. Tama! Next time na nga lang.
There's no other way out? No. Ayun! Sa emergency exit. Hah! Yesss! I'm safe today.
Yumuko ako at lumakad papalapit sa exit. Halos hindi na nga ako humihinga para lang hindi makagawa ng ingay. Ayan na! Malapit na ako!
Yess—!
"Lindsay?"
Napatigil ako at napaharap sa kanya, "Hehehehe." nagsmile ako ng pilit. Kinakabahan eh. "Ah-- eh. Hehe. Aalis nako. Bye!" naglakad na ako nang mabilis. Hindi ako tumakbo dahil sa bukod na madulas ang sahig, ay baka mahalata nyang tinatakasan ko sya.
"Wait lang!"
Hindi ko alam pero sa isang salita nya lang na yon, automatically I stopped.
"So naalala mo na pala?" napatawa siya nang sobrang hina. Malayo pa rin sya sa kinatatayuan ko.
Si Chubby.
"Yeah." matipid ko na namang sagot. Hindi ako handa sa speech na 'to. Waaahh.
"So naniniwala ka na?" tanong nya.
"Na ano?" pakipot muna. Tiningnan ko siya, nakangiting malapad at natatawa nang konti. Bakit ba kasi ang gwapo nya?
"Na mahal kita."
"H-ha? A-ano u-ulit yon?" nauutal kong tanong. First time nyang sinabi yan!!!
"Gusto mo talagang pinaulit-ulit ha?" natawa na naman siya.
This time lumapit na sya sakin.
"So now you believe me? Believe that I really love you." nakasmile nyang sabi.
Hindi yun cocky smile, kundi nakakainlove na smile. Sht! Naiinlove ako lalo eh.
"P-pero, h-hindi ka ba g-galit s-sakin?" nauutal na naman ako. Pano pala kapag masasakit na salita ang sabihin nya? Okay lang naman, I think I deserve those. Pero baka lang talaga di ko kayanin.
"No." lumakad na sya papalapit sakin habang naguusap.
"H-ha?" I can't believe it.
"I said I'm not mad or anything." seryoso na siya.
"B-bakit?"
"Kasi nga mahal kita. At hindi ko kayang magalit sa taong mahal ko."
Gah! Butterflies in my stomach, please do leave me alone!
Hindi ako nakasagot. Napatungo ako. Nag-guilty pa ako. Bakit hindi man lang nya nagawang magalit sakin kapalit ng mga ginawa at pinagsasabi ko sa kanya?
"Mahal nga kasi kita eh." paguulit nya. Lumapit pa siya lalo at hinawakan ang chin ko, inangat para itingin sa kanya. "Mahal kita, okay? Mahal pa rin kita kahit hindi mo ako mahal dati. Mahal pa rin kita kahit ganun mo ako pakitunguhan dati. Mahal pa rin kita kahit may masasakit na salita kang nasabi. Mahal pa rin kita kahit pagbaligtarin mo man ang mundo. Mahal pa rin kita kahit," napatigil siya at natawa ng konti. "kahit naka-hospital dress ka pa."
Napatingin ako sa suot ko. Oo nga. Hala! Nakakahiya. Kaya pala ganun nalang ako pagtinginan ng tao kanina. Okay lang, at least nandito na ako. Pakiramdam ko sasaya na talaga ako.
"Seryoso ka ba Chubby?"
"Haha. Naalala mo na nga. Seryoso ako. Seryosong Chubby na 'to. Ang Chubby na nagligtas sayo rati ay tulad pa rin ng Chubby na nagligtas na naman sayo two times ngayon."
Hala. "Thanks for all of those. Salamat talaga. Ikaw na yata ang Batman ko eh."
"No. I'm your man." ngumiti na naman sya nang nakakasilaw.
"Eh. Pero seriously di ka talaga galit? Hindi mo man lang ako sasabihan ng masasakit na salita?"
"Hindi. Ayokong saktan ang buhay ko. Pero may isa akong iuutos sayo. Kapalit ng lahat."
"Hala. Pweding magpaalam muna kina Kath at sa parents ko? Ayoko pang mawala. Waaah."
"Haha. Silly." ginulo nya ang buhok ko. "Hindi kita papatayin. Sa pagmamahal pwedi na. Pero hindi basta kita gaganunin."
"Eh ano pala?" cool kong pagkakasabi, pero sa totoo lang gusto ko nang sumigaw sa kilig dito.
"You'll be my girl."
"H-ha?"
"And I'll be your boyfriend."
"H-ha?" nababaliw na yata ako. Paulit ulit eh. "W-walang ligawan portion?" seryoso kong tanong.
Natawa na naman sya. "Ligaw? Sige ba, nagsuggest ka eh."
"H-ha? Oy hindi yun suggestion. Ang yabang mo!"
"Hindeee. Sabi mo eh. Haha."
"Yabang mo! Tss." nagwalk out ako, nakakahiya kasi. Hindi naman ako nagsuggest eh. Parang nagtanong lang eh.
Pero kinilig ako. Shet.
"Uy, wait lang."
Hinabol niya ako at niyakap mula sa likod. Aray. Static.
"Seryoso na. Nanliligaw talaga ako. Wag mo lang akong pahihirapan ha." tumawa na naman siya nang mahina.
"Tss."
"I'm guessing that's a yes." ngumiti na nanaman siya nang malapad.
"Whatever." umisnob ako, pero nangingiti ako eh. Di ko mapigilan.
"I love you too. Haha."
"Heh. Balik na ako sa hospital. Kaawa na siguro run si Kath."
"Ahh. Si Kath. Ang bridge."
"Anong bridge ka dyan?"
"Nagpapatulong kaya ako sa kanya rati. Halos ginugulo ko na nga ang pagrereview nya makatanong lang ako tungkol sayo."
Kaya naman pala. "Heh. Baliw ka."
"Tagal na akong baliw sayo. Kaso nga lang mataba pa ako rati kaya di ako maka-Da moves sayo. Haha."
"Haha. Cute ka naman nun eh."
"Uy sinabihan akong cute."
Feeling ko namula ako. Tss. "Kahit na ba. Dati yun. Dati."
"Ah. Kasi gwapo na nga pala ako ngayon. Haha."
"Conceited."
Tuloy lang kulitan namin habang naglalakad palabas ng pool area. Sa emergency exit na nga kami lumabas. Nakasalubong pa nga namin yung nag-lock eh. Nakakatawa lang.
"O-oy tol. Anong milagro at nakalabas kayo dun ha?" tanong nung isa niyang kaibigan.
"Nag-magic ako, bakit ba." sagot ni Nathan. Natawa na lang kami.
"So pare, kayo na ba?" tanong na naman nila.
Lumapit lalo sakin si Nathan at umakbay. "Oo. Kami na. Diba babes."
"H-ha? Upakan kita dyan eh!" pilit kong tinanggal yung kamay niya sa balikat ko pero ang bigat eh.
"Hayaan nyo na guys. Pakipot si babes."
"Yuuuun!" sabay sabay nilang hiyawan.
"Pano ba yan pare, manlilibre ka na ba sa club? Haha."
"Hinde. Pati ayoko nang mag-club. Kay babes lang ako magdamag."
Hiyawan na naman sila. "Iba na talaga pag inlababo noh? Hahaha."
"Yeah." sagot ni babes. Ay ni Nathan pala. Psh. Kahawa eh! "Sige guys kay babes na girlfriend ko na muna ako sasabay ha."
Siniko ko sya. "Hindi pa nga kita boyfriend!"
"Uy may sinabing 'Pa'. Haha. Hayaan mo na, dun din naman yun hahantong."
"Che!"
Umuna na nga ang swimming team at mga kaibigan ni Nathan pauwi. Sabi ko kasi kailangan ko pang balikan si ma'am Ana dahil may ibibigay pa. Sabi ko nga sa kanya umuna na paguwi kasi baka hindi nya ako maantay. Ang sagot ba naman,
"Ilan taon nga akong nagantay para pumayat at mapansin mo ako eh. Eto pa kayang may ibibigay lang sayo si coach? Magisip babes. Mahal pa naman kita. Haha."
Nabatukan ko nga.
Sumama na sa loob ng office ni coach Ana si Nathan. Magkakilala din naman sila eh.
"Mam pasensya po bigla akong nawala kanina."
"Ah yun ba. Okay lang. Eto na nga pala yung—Nathan?" nagulat si mam nung makita nya si Nathan sa tabi ko.
"Yes coach." nagsalute pa sya. Ang adik lang eh.
"Woah. Kayo na ba?" tanong ni mam.
Hala. Eto na naman po. Inakbayan na naman ako at sinabing kami na nga. Siniko ko na naman kasi hindi na ako makaimik at makasingit sa pinaguusapan nila. Tss.
"Wow lang talaga. Si Lindsay magaling lumangoy. Ikaw Nathan magaling din. Match made in heaven."
Ang lapad ulit ng ngiti ng isang 'to. Nakakainlove lang.
"Oo nga po coach eh." sagot ulit ni Nathan. "Baka nga po pati anak namin magaling din lumangoy eh."
Hinataw ko nga yung braso. "Baliw!"
Natawa lang naman si coach. Nagkwentuhan at kulitan lang kami sa office ni mam. Maya maya nang maalala ko na naman si Kath eh nagpaalam na kami. Ano na kayang itsura dun ni Kath? Hahaha.
Nung nakalabas kami,
"Ano ba? Hindi mo pa nga ako girlfriend! Tss." I crossed my arms.
"Eh ano? Asawa na agad? Haha."
"Heh. May pa-anak anak ka pang nalalaman dyan." feeling ko namula na naman ako.
"E tama naman diba? Parehas tayong swimmer, edi ganun na rin ang anak natin." ngumiti na naman nang nakakaloko.
"Che! Tumigil ka na nga."
"Sabihan mo muna akong 'I love You babes. Mwaah' yung with feelings ha?" ang cute nang pagkakasabi nya. Hahaha.
Pero di ko gagawin. -.-
"Bahala ka babes. Pagkakalat ko sa school na kasal na tayo." nagsmirk pa ang loko.
"Tss. Sige na. I Love You b-babes. Mwa." expressionless kong sabi.
"Eh. Gusto ko with feelings."
"I love you b-babes. Mwa. With feelings." pero expressionless pa rin mukha ko at parang pampatay na bata ang tono. Haha.
"Sus. Gusto mo lang talagang ipagkalat ko na kasal na tayo eh." tinaas-baba nya ang kilay nya habang nakangiti sakin nang nakakaloko.
"Kapal."
Tinawanan nya ulit ako habang papunta kami sa parking. Tumigil ako at napatigil din sya.
"Nathan." tiningnan ko sya nang seryoso. "I love you." tsaka ko siya naikiss sa cheeks. Namula sya, ang cute plus yung shocked face pa nya. Haha. Then after that...
RUUUUUN! Tinakbuhan ko. Haha. Pero narinig ko syang sumigaw ng,
"Oy babes! Bawal yun! Gagantihan kita! Gagantihan kita ng halik! Huy pakiss!" sigaw nya habang tumatakbo palapit sakin.
Dahil sa nangyaring ito, feeling ko lumambot na nang tuluyan ang puso ko. Salamat Nathan.
Salamat Chubby ko.
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
I need to talk to him.
"Excuse me!"
"Paraan po!"
"Makikiusod!"
Nakipagsiksikan na ako sa mga students dito kahit masakit pa ulo't katawan ko.
Good thing nakita ko si Yna sa may bleachers. Nakipagsagupaan na naman ako sa maraming estudyante na narito. Sht! Ang iingay pa! Tss.
"Uy. Bakit ang tagal mo?" tanong sakin ni Yna.
"Kinausap lang sandali ni ma'am Ana. Ano nang standing ng game?"
"Okay pa naman ang Sermounth. Ayan! Magsisimula na next."
And there. I saw him. He's serious. Nakaka-turn on. I'm into him, I admit. I think... I... I lov--
"Linds! Diba si Jap yun?" tinuro nya yung lalaking naka-swimming attire rin.
I looked at him. Still the usual him. Smiling and all that. But no, I'm over him. For three years, sino ba naman ang hindi makakapagmove-on nun sa sakit na naranasan.
I just smiled, "Yeah. It's him. Positive."
"Sus! Kilig ka naman! Hahaha."
I smacked her arm. "Oy hindi ah. Kay Na—" napatigil ako.
"...than ka na. Haha. Ayaw pa kasing i-admit eh. Pakipot effect ka pang lola ka."
"Hey, whatever."
I can't open the Chubby topic. Hindi nga kasi diba nila alam na swimmer ako nung elementary. So yeah. I sat quiet.
The game started. As usual panghuling nag-dive si Nathan. He's good. Really good.
"Now, Sermounth is leading. Will they continue to leave other schools behind? -- Woah and SERMOUNTH WON!" announced the man in the microphone.
"Woohh!" People cheered. Napatayo kami sa pagkakaoverwhelmed. I cheered also. Pero iba lumabas sa bibig ko.
"Go Chubbyyyyyyyyy!" I clapped as I shouted.
Shoot! Hala. He saw me. He glanced at me. Patay na. I just wanted to shout that since it's his trademark when we're still friends back then.
And he flashed me a weak smile.
Waaaahhh! My heart raced so fast!!!
I felt relieved.
"Ang galing ng labiduds mo Linds ha!" then she poked me.
"I know." then I smiled, still looking at Nathan's way.
"Uyyyy! Inaamin na. Hihi."
"There's nothing to deny about Yna. I'm sure now. Absolutely sure."
"Oh my gosh! Narealize mo rin Lola! Tagal non ha. Osya. I'll be waiting at your car. Alam ko namang kakausapin mo siya."
Then umalis na sya. I texted coach na kung pweding makausap ko muna si Nathan, pero wag sasabihing intention ko talaga. I asked na kung pweding iwan muna si Nathan sa may pool area kapag wala ng mga estudyante. At syempre pumayag si coach. Hindi ko na tinanung kung anong sinabi ni coach. Ang inisip ko na lang ngayon ay kung paano ko ba sasabihin kay Nathan ang nararamdaman ko.
Nagtago muna ako sa baba ng bleachers. Nakita kong hinatid si Nathan ng mga kaibigan nya rito sa pool area.
"Guys! Guys! Bakit nyo ba ako dinala rito?" nakasmile na tanong ni Nathan sa mga kaibigan nya.
"Tol, pare, dito ka na yata liligaya eh! Hahaha."
Nakatawa pa rin si Nathan. Bumilis ang tibok ng puso ko. Mag-back out na kaya ako? Waaahh!
"Oh kaya baka naman dito ka na mentally mamatay. Hahaha. Biro lang dude."
"Seriously guys. Kung umuuwi na kaya tayo at nagcecelebrate eh." sagot ni Nathan. Natatawa pa rin sa mga sagot ng kaibigan.
"No tol. Dito ka lang. Dyan ka na magcelebrate. Hahaha!"
Tinulak nila nang mahina si Nathan medyo papasok pa nang konti sa pool area. At bigla na nilang sinara ang gate at nilock.
"Paalam dude! Wag kang pakamatay ha. Hahahaha!" tawanan ang mga kaibigan nya na umalis na rin.
Nakangiti pa rin si Nathan. Bakit ganun, parang ang easy-easy lang nya. Napaka-optimistic. Buti pa sya.
Pero hala! Gusto ko na talagang mag-back out. Siguro next time na lang kapag hindi masakit ang ulo ko. Tama! Next time na nga lang.
There's no other way out? No. Ayun! Sa emergency exit. Hah! Yesss! I'm safe today.
Yumuko ako at lumakad papalapit sa exit. Halos hindi na nga ako humihinga para lang hindi makagawa ng ingay. Ayan na! Malapit na ako!
Yess—!
"Lindsay?"
Napatigil ako at napaharap sa kanya, "Hehehehe." nagsmile ako ng pilit. Kinakabahan eh. "Ah-- eh. Hehe. Aalis nako. Bye!" naglakad na ako nang mabilis. Hindi ako tumakbo dahil sa bukod na madulas ang sahig, ay baka mahalata nyang tinatakasan ko sya.
"Wait lang!"
Hindi ko alam pero sa isang salita nya lang na yon, automatically I stopped.
"So naalala mo na pala?" napatawa siya nang sobrang hina. Malayo pa rin sya sa kinatatayuan ko.
Si Chubby.
"Yeah." matipid ko na namang sagot. Hindi ako handa sa speech na 'to. Waaahh.
"So naniniwala ka na?" tanong nya.
"Na ano?" pakipot muna. Tiningnan ko siya, nakangiting malapad at natatawa nang konti. Bakit ba kasi ang gwapo nya?
"Na mahal kita."
"H-ha? A-ano u-ulit yon?" nauutal kong tanong. First time nyang sinabi yan!!!
"Gusto mo talagang pinaulit-ulit ha?" natawa na naman siya.
This time lumapit na sya sakin.
"So now you believe me? Believe that I really love you." nakasmile nyang sabi.
Hindi yun cocky smile, kundi nakakainlove na smile. Sht! Naiinlove ako lalo eh.
"P-pero, h-hindi ka ba g-galit s-sakin?" nauutal na naman ako. Pano pala kapag masasakit na salita ang sabihin nya? Okay lang naman, I think I deserve those. Pero baka lang talaga di ko kayanin.
"No." lumakad na sya papalapit sakin habang naguusap.
"H-ha?" I can't believe it.
"I said I'm not mad or anything." seryoso na siya.
"B-bakit?"
"Kasi nga mahal kita. At hindi ko kayang magalit sa taong mahal ko."
Gah! Butterflies in my stomach, please do leave me alone!
Hindi ako nakasagot. Napatungo ako. Nag-guilty pa ako. Bakit hindi man lang nya nagawang magalit sakin kapalit ng mga ginawa at pinagsasabi ko sa kanya?
"Mahal nga kasi kita eh." paguulit nya. Lumapit pa siya lalo at hinawakan ang chin ko, inangat para itingin sa kanya. "Mahal kita, okay? Mahal pa rin kita kahit hindi mo ako mahal dati. Mahal pa rin kita kahit ganun mo ako pakitunguhan dati. Mahal pa rin kita kahit may masasakit na salita kang nasabi. Mahal pa rin kita kahit pagbaligtarin mo man ang mundo. Mahal pa rin kita kahit," napatigil siya at natawa ng konti. "kahit naka-hospital dress ka pa."
Napatingin ako sa suot ko. Oo nga. Hala! Nakakahiya. Kaya pala ganun nalang ako pagtinginan ng tao kanina. Okay lang, at least nandito na ako. Pakiramdam ko sasaya na talaga ako.
"Seryoso ka ba Chubby?"
"Haha. Naalala mo na nga. Seryoso ako. Seryosong Chubby na 'to. Ang Chubby na nagligtas sayo rati ay tulad pa rin ng Chubby na nagligtas na naman sayo two times ngayon."
Hala. "Thanks for all of those. Salamat talaga. Ikaw na yata ang Batman ko eh."
"No. I'm your man." ngumiti na naman sya nang nakakasilaw.
"Eh. Pero seriously di ka talaga galit? Hindi mo man lang ako sasabihan ng masasakit na salita?"
"Hindi. Ayokong saktan ang buhay ko. Pero may isa akong iuutos sayo. Kapalit ng lahat."
"Hala. Pweding magpaalam muna kina Kath at sa parents ko? Ayoko pang mawala. Waaah."
"Haha. Silly." ginulo nya ang buhok ko. "Hindi kita papatayin. Sa pagmamahal pwedi na. Pero hindi basta kita gaganunin."
"Eh ano pala?" cool kong pagkakasabi, pero sa totoo lang gusto ko nang sumigaw sa kilig dito.
"You'll be my girl."
"H-ha?"
"And I'll be your boyfriend."
"H-ha?" nababaliw na yata ako. Paulit ulit eh. "W-walang ligawan portion?" seryoso kong tanong.
Natawa na naman sya. "Ligaw? Sige ba, nagsuggest ka eh."
"H-ha? Oy hindi yun suggestion. Ang yabang mo!"
"Hindeee. Sabi mo eh. Haha."
"Yabang mo! Tss." nagwalk out ako, nakakahiya kasi. Hindi naman ako nagsuggest eh. Parang nagtanong lang eh.
Pero kinilig ako. Shet.
"Uy, wait lang."
Hinabol niya ako at niyakap mula sa likod. Aray. Static.
"Seryoso na. Nanliligaw talaga ako. Wag mo lang akong pahihirapan ha." tumawa na naman siya nang mahina.
"Tss."
"I'm guessing that's a yes." ngumiti na nanaman siya nang malapad.
"Whatever." umisnob ako, pero nangingiti ako eh. Di ko mapigilan.
"I love you too. Haha."
"Heh. Balik na ako sa hospital. Kaawa na siguro run si Kath."
"Ahh. Si Kath. Ang bridge."
"Anong bridge ka dyan?"
"Nagpapatulong kaya ako sa kanya rati. Halos ginugulo ko na nga ang pagrereview nya makatanong lang ako tungkol sayo."
Kaya naman pala. "Heh. Baliw ka."
"Tagal na akong baliw sayo. Kaso nga lang mataba pa ako rati kaya di ako maka-Da moves sayo. Haha."
"Haha. Cute ka naman nun eh."
"Uy sinabihan akong cute."
Feeling ko namula ako. Tss. "Kahit na ba. Dati yun. Dati."
"Ah. Kasi gwapo na nga pala ako ngayon. Haha."
"Conceited."
Tuloy lang kulitan namin habang naglalakad palabas ng pool area. Sa emergency exit na nga kami lumabas. Nakasalubong pa nga namin yung nag-lock eh. Nakakatawa lang.
"O-oy tol. Anong milagro at nakalabas kayo dun ha?" tanong nung isa niyang kaibigan.
"Nag-magic ako, bakit ba." sagot ni Nathan. Natawa na lang kami.
"So pare, kayo na ba?" tanong na naman nila.
Lumapit lalo sakin si Nathan at umakbay. "Oo. Kami na. Diba babes."
"H-ha? Upakan kita dyan eh!" pilit kong tinanggal yung kamay niya sa balikat ko pero ang bigat eh.
"Hayaan nyo na guys. Pakipot si babes."
"Yuuuun!" sabay sabay nilang hiyawan.
"Pano ba yan pare, manlilibre ka na ba sa club? Haha."
"Hinde. Pati ayoko nang mag-club. Kay babes lang ako magdamag."
Hiyawan na naman sila. "Iba na talaga pag inlababo noh? Hahaha."
"Yeah." sagot ni babes. Ay ni Nathan pala. Psh. Kahawa eh! "Sige guys kay babes na girlfriend ko na muna ako sasabay ha."
Siniko ko sya. "Hindi pa nga kita boyfriend!"
"Uy may sinabing 'Pa'. Haha. Hayaan mo na, dun din naman yun hahantong."
"Che!"
Umuna na nga ang swimming team at mga kaibigan ni Nathan pauwi. Sabi ko kasi kailangan ko pang balikan si ma'am Ana dahil may ibibigay pa. Sabi ko nga sa kanya umuna na paguwi kasi baka hindi nya ako maantay. Ang sagot ba naman,
"Ilan taon nga akong nagantay para pumayat at mapansin mo ako eh. Eto pa kayang may ibibigay lang sayo si coach? Magisip babes. Mahal pa naman kita. Haha."
Nabatukan ko nga.
Sumama na sa loob ng office ni coach Ana si Nathan. Magkakilala din naman sila eh.
"Mam pasensya po bigla akong nawala kanina."
"Ah yun ba. Okay lang. Eto na nga pala yung—Nathan?" nagulat si mam nung makita nya si Nathan sa tabi ko.
"Yes coach." nagsalute pa sya. Ang adik lang eh.
"Woah. Kayo na ba?" tanong ni mam.
Hala. Eto na naman po. Inakbayan na naman ako at sinabing kami na nga. Siniko ko na naman kasi hindi na ako makaimik at makasingit sa pinaguusapan nila. Tss.
"Wow lang talaga. Si Lindsay magaling lumangoy. Ikaw Nathan magaling din. Match made in heaven."
Ang lapad ulit ng ngiti ng isang 'to. Nakakainlove lang.
"Oo nga po coach eh." sagot ulit ni Nathan. "Baka nga po pati anak namin magaling din lumangoy eh."
Hinataw ko nga yung braso. "Baliw!"
Natawa lang naman si coach. Nagkwentuhan at kulitan lang kami sa office ni mam. Maya maya nang maalala ko na naman si Kath eh nagpaalam na kami. Ano na kayang itsura dun ni Kath? Hahaha.
Nung nakalabas kami,
"Ano ba? Hindi mo pa nga ako girlfriend! Tss." I crossed my arms.
"Eh ano? Asawa na agad? Haha."
"Heh. May pa-anak anak ka pang nalalaman dyan." feeling ko namula na naman ako.
"E tama naman diba? Parehas tayong swimmer, edi ganun na rin ang anak natin." ngumiti na naman nang nakakaloko.
"Che! Tumigil ka na nga."
"Sabihan mo muna akong 'I love You babes. Mwaah' yung with feelings ha?" ang cute nang pagkakasabi nya. Hahaha.
Pero di ko gagawin. -.-
"Bahala ka babes. Pagkakalat ko sa school na kasal na tayo." nagsmirk pa ang loko.
"Tss. Sige na. I Love You b-babes. Mwa." expressionless kong sabi.
"Eh. Gusto ko with feelings."
"I love you b-babes. Mwa. With feelings." pero expressionless pa rin mukha ko at parang pampatay na bata ang tono. Haha.
"Sus. Gusto mo lang talagang ipagkalat ko na kasal na tayo eh." tinaas-baba nya ang kilay nya habang nakangiti sakin nang nakakaloko.
"Kapal."
Tinawanan nya ulit ako habang papunta kami sa parking. Tumigil ako at napatigil din sya.
"Nathan." tiningnan ko sya nang seryoso. "I love you." tsaka ko siya naikiss sa cheeks. Namula sya, ang cute plus yung shocked face pa nya. Haha. Then after that...
RUUUUUN! Tinakbuhan ko. Haha. Pero narinig ko syang sumigaw ng,
"Oy babes! Bawal yun! Gagantihan kita! Gagantihan kita ng halik! Huy pakiss!" sigaw nya habang tumatakbo palapit sakin.
Dahil sa nangyaring ito, feeling ko lumambot na nang tuluyan ang puso ko. Salamat Nathan.
Salamat Chubby ko.
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
➶ Chapter 40: Meet Again
/KATHERINE'S PERSPECTIVE
Ang baliw lang talaga ni Yna. Planuhin bang iwan ako rito magisa eh. Nakakainis. Ano ba, kanina pa ako naghihintay dito ah! Ano nalang idadahilan ko mamaya kung may pumasok dito? Pano pala kapag papainumin na ng gamot si Linds? Ano yun ako ang iinom? Malamang hindi. Sigradong napagalitan na ako ng nurse rito sa pagpapatakas namin kay Linds.
Okay lang. Hindi naman kasi mental hospital to eh. What am I thinking. Eh yun--
*tok* *tok*
Oh my gosh, it's doomsday!
Pumasok yung nurse. Bigla nalang akong pumailalim sa kumot at nagdasal. Halaaa! Alyna you're dead when you get back! Linds bilisan mo. Gaaaahd!
"Ms. Lindsay, it's time to eat na." sabi nung nurse.
"Hmmm!" it's a no. Hindi ako makapagsalita. Syempre ang layo naman ng boses ko kay Linds.
"Miss Gonzales, kumain na po kayo. Mapapagalitan ako ng doctor nito eh. Sige miss."
I don't care. I'm not Lindsay! Shemay!
"Hmmm. No!"
Hala! Sana hindi nakahalata yung nurse. Patay na!
"Miss Lindsay. Please kumain na po kayo."
Kinagat ko yung kamay ko tsaka nagsalita. "Later, promise." para hindi masyadong halata yung boses ko.
"Haay. Sige na nga. Babalikan kita after fifteen minutes ha. Osige. Iwan ko muna 'tong pagkain dito."
Yesss! Narinig kong lumabas na yung nurse. Guys bilisan nyo na naman!
***After thirteen minutes;
Gaaah! Ba't wala pa rin sila?! Oh my gahd! Baka bumalik na yung nurse. Ano na namang idadahilan ko aba?! Tss.
Biglang bumukas yung pinto.
Ay. Thank heaven! Nandito na sila. Tumayo ako sa kama ang nagcross arms.
"Bakit ang tagal tagal nyo Alyna ha?" walang imik si Yna. Tumingin naman ako kay Lindsay. "At Linds okay ka lang ba? Wala ka na bang sakit?"
"Okay na ako." ngumiti sya. Kakaiba ngiti nya ha. Mukhang may bago.
"Oh? Anung nangyari?" tanong ko.
"Look." tinuro ni Yna yung pinto.
"Nathan?"
"The one and only." ngumiti sya.
"Ansabe nila diba? Labiduds na sila. Yiipeee!" pagccheer ni Yna.
"Kayo na ba?" tanong ko habang nakangiti sa kanila nang malapad.
"Of cour—" Nathan
Hindi nya naituloy yung sasabihin nya dahil siniko sya ni Lindsay. Haha. Cute.
"Sapakin kita dyan eh. Hihiga na ako." Lindsay
"Sus. Wala ka nanamang sakit dahil kay Nathan." sabi ni Yna at nag-high five sila ni Nathan.
"Haha. Sya. Guys pwedi bang umuwi muna ako—ay di pala. Kami ni Yna?" tiningnan ko si Yna at nilakihan ng mata. Syempre para maiwan naman namin yung dalawa. Oo nakapagusap na sila, pero syempre kailangan may follow-up portion yun.
Okay naman daw na umuwi kami ni Yna basta raw isasama namin si Nathan. Haha. Pakipot pa si Linds. Pero syempre in the end naiwan pa rin si Nathan para magbatay. Nagcommute na rin kami pauwi sa amin. Dito raw matutulog si Yna kasi bukas naman daw ay magpapasama sya sakin sa Mall. Pumayag naman ako kasi wala naman akong gagawin.
Kinabukasan ay pinuntahan muna namin si Linds sa hospital. Lalabas na rin naman daw sya kasi medyo maayos na pakiramdam nya.
Habang naglalakad kami ni Yna sa mall, natawa naman ako sa sinabi nya.
"Kath matatae yata ako." with matching facial expression pa yan ha.
Nasobrahan naman yata tawa ko kaya tiningnan ako nang masama ni Yna. "Pasensya. Ikaw kase eh. Out of the blue."
"Eehh. Kaines ka. Tara na nga sa may Odyssey. Bibili akong Myx Magazine. nasa cover si Jake Flynn e diba ngayon yung mall tour nya rito. Hihi."
"Hala!"
"Hala ka dyan? Tara na." then she dragged me all the way. Tenen! Doomsday na nga. -.-
Reluctant lang ako. Ayoko naman kasi eh. OP lang talaga ako kasi pagdating kay Flynn. Tss. Sana pala kung kahapon pa sinabi ni Yna ang kung anong meron dito edi sana hindi na ako sumama. Kaines lang talaga. Gets mo yon?! Haist.
"Kath tara na! Pila na tayo!" naka-grin na yaya ni Yna.
"Pila?" nanlaki mata ko.
"Yeah. Sa bonggang mini-concert ni labiduds Jake Flynn." kinikilig nyang sagot.
Napatulala nalang ako. Siguradong maraming tao run, e ayoko ng ganun lalo pa't alam kong out of place talaga ako. Bahala na. Pwedi namang manahimik nalang eh. Tama! Wala namang mangyayari eh. Pumila na kami at bumili ng ticket para sa venue. Yna paid for me since napasama lang naman daw ako rito, and I agreed naman. Ganun talaga. Nung nasa concert grounds na kami, ang iingay agad ng mga fans kahit wala pa yung star. Psh. Pang-asar lang eh noh? Ayaw ko namang iwan si Yna at walang ibang kasama. Sayang si Linds, sana silang dalawa nalang eh.
After one and a half hour na pagiintay, nag-announce na yung speaker na lalabas na raw si Flynn.
"This is it girls! The moment you've all been waiting for..."
Salita pala nung emcee tilian na, pano pa kaya kung si Flynn na yun? Tsk. Mababasag eardrums ko nito eh, pramis!
"The teenage singing sensation has finally come into new step towards higher level of his music. Let us present to you..."
The stage dimmed, and the crowds went wild. Ang ingay. Katahimikan! Lol.
"Jake Flyyyyyyn!"
"KYAAAHHHH!"
As expected mas malakas pa nag yung tilian ngayon. Grabe lang hindi ko na yata 'to kakayanin, pramis. Shet. OP na nga, basag pa eardrums. Sama mo na pati tenga. Baka mamaya pigtal na 'to. Tss.
"Uhm, hey guys!" panimula ni Flynn. Tilian nanaman ang mga babae. Grabe lang. Kayo rin naman mamalatin!
"I'm not saying that this is my first time here in Philippines to notice this, but there are lots of beautiful ladies here tonight."
"KYAAAHHHH!" Girls
Syempre nagpaganda dahil sayo. Mga pa-impress, you know. Eh si Yna lang naman maganda rito eh. Hihihi. Di ako biased. Simple lang kasi suot ni Yna, pero sobrang ganda nya. Pag naging tomboy ako liligawan ko 'to eh. Joke lang.
Ako naman naka-pants lang at simpleng t-shirt na pusa ang design. Malay ko bang dito pupunta, pati paki ko ba!
"This one's from my new album, How Do You Sleep, hope you'll like it."
Nagsimulang mag-play ang music.
"KYAAAH! We love you Jake Flynn!" sigaw nung grupo ng mga babaeng naka-tshirt na pareparehong may design na; WE.r.'da.JF's.GF
Pfffft~! Hahahaha! Nakakatawa naman yung design.
"I love you Jaaaaake! I can't sleep." sigaw nung babae. Malamang di ka makakatulog, maingay eh. Common sense naman teh.
"We already love it JF!!!"
"Nakakainlove ka! Pakasalan mo na akooo!"
"Jake! Ikaw ang ama ng aso ko, balikan mo na kami. Wuuhooo!"
Hahaha. Sari sari mga sinisigaw aba. Natawa naman ako sa huli kong narinig. Epic!
♫ She has no problem with secrets, she knows how to keep them, she never felt the need to let them show. And I've had no trouble with speaking, or trusting my instincts ♫
♫ That maybe this is one that I should know. But as I'm waiting there the devil on my shoulder stares, laughing that the one thing I can't get is what I need... ♫
"I'm what you need, Jaaaaaaaake!"
"Ako naman ang angel sa shoulder mo!!! Ay sa puso paalaaaa! Kyaaah!"
♫ She, She is the words that I can't find. How can the only thing that's killing me make me feel so alive. And I couldn't speak, I couldn't breathe to save my life. All of my chances swim like sinking ships. This time it's it I'll drown or make her mine. ♫
"YOU CAN FIND ME JF!"
"Don't drooooown!"
"Wuuuhoooo!"
♫ My vocal chords have been fighting, my mouth likes to spite me. It never says the words that come to mind. I brought a stick to a gun fight, and I'm stuck with my tongue tied. I run but I can't hide what's always there is... ♫
♫ She, She is the words that I can't find. How can the only thing that's killing me make me feel so alive. And I couldn't speak, I couldn't breathe to save my life. All of my chances swim like sinking ships. This time it's it I'll drown or make her mine ♫
♫ I can see these things I'd do, but never seem to follow through. She, She is the words that I can't find. How can the only thing that's killing me make me feel so alive ♫
"I'll kill you!!!"
"Halaaa!"
"Joke lang friend, syempre sabi kung ano pa raw yung pumapatay sa kanya sya pa tong nagpapabuhay. Kaya papatayin ko na sya sa pagmamahal. :""> Kyaaaahh!"
Convo nung dalawang magkaibigan. Nyaaah.
♫ I couldn't speak, I couldn't breathe to save my life. All of my chances swim like sinking ships. This time it's it I'll drown or make her mine. ♫
"KYAAAAAHHH!"
After nung mga iba pa nyang kinanta, nagexit na sya at lumiwanag na ang concert ground. Buti naman. Haist. Inaantok na ako. Tumitingin ako sa cellphone ko para malaman yung oras, 10:43PM. Gah! Inaantok na talaga ako.
Unti unti nang naglalabasan ang mga tao, pero nandito pa rin kami, nagaantay na lumuwag yung saan para hindi na kami makipagsiksikan.
"Uuwi na ba tayo?" tanong ko kay Yna pagkatapos kong maghikab.
"Anu ka ba! May autograph signing pa oh. Hihihi. Makikita ko na rin si Jake Flynn my laaaabs! Eto na yata ang—" napahawak sya sa tyan nya. "Tyan ko ang sakit. Shet!"
Pumunta ako sa tabi nya para hagudin yung likod nya. "Okay ka lang ba? Baka gutom ka na?"
"Hinde. Matatae nga yata ako eh."
Tiningnan ko naman sya ng what-the-hell look. Anu ba! Yung bibig mo Alyna.
"Arte mo! Oh edi majejebs. Nasabi nang matatae—" tiningnan ko nanaman sya nung look na yun. "Hehehehe. Majejebs! Sabi ko nga."
Medyo nawala na rin ang mga audience sa part namin, kaya papunta na rin kami sa labas. At dahil nga may signing event pa hindi kaagad kami nakauwi. Nakapila kami ngayon sa autograph line event. Dapat nga hindi na ako sasama eh kaso mapilit 'tong si Yna. Sabi mahirap na raw maghanapan mamaya dahil nga marami pa ring tao. Mukhang may tama naman sya kaya sumang-ayon na ako at kasalukuyang nasa Flynn's hell.
Plano ko lang bumuntot kay Yna dahil wala naman akong ipapasign kay Flynn. Papalapit na nang papalapit. Matatapos na rin to sa wakas!
"Araaay!" mahinang reklamo ni Yna sa kanyang tyan.
"Huy! Ayos ka lang ba dyan?"
"Ahh, oo. De, joke lang. Hindi yata? Ansakit talaga na eh!"
"Mag-CR ka na kaya?" suggestion ko.
"E pano 'to?" pinakita nya sakin yung album at yung magazine.
"Edi wag mo nang papirmahan. Pangit naman kung sa harap ka pa nung artista umire."
"Heh! E kasiii. Katherine, favor?" tas tsaka sya ngumiti na parang ewan.
Gumalaw na naman yung pila. Three persons away nalang turn na ni Yna.
"Tsk. Ayaw. Tiisin mo na nga lang. Ayan na oh, malapit ka na."
"Shet!" napahawak nanaman sya sa tyan. "Kath di ko na talaga kaya. Please?"
Two fans away.
"Dadalawa nalang oh. Tiisin mo na eeehh!"
"Halaaa! Shet. Kath, sorry." bigla nyang nilagay yung album at CD sa kamay ko at tumakbo na papuntang CR. So whatever happened to 'mahirap nang maghanapan' thingy?! Tss.
Isang tao nalang, turn ko na. Bakit parang kinakabahan ako? Anu ba 'to! Parang magpapasign lang eh. Pinakinggan ko muna yung babae na nasa unahan ko.
"Oh my gosh! It's really you! It's really you Jake Flynn! Kyaaaahhh! I can't believe you're right in front of me. Am I dreaming? Kyaaaahhh! I love you Jaaaake!"
Shet ang ingay nitong babaeng 'to. Tssk. Well, I'll not be like that.
Maya maya umalis na sa harapan ko yung babae. Ako na, turn ko na. Sht talaga kinakabahan ako! Bakit ba?! Si Flynn lang 'to, Si Jake Flynn na walang kwenta sa buhay mo Kath. Wala.
Lumakad na ako palapit. Slow motion pa nga ata eh. Hala, ewan! Basta ako'y naglakad papalapit. Nakatungo siya. May sinusulat ata sa papel. Malay ko naman kung ano, at ano bang paki ko?
"So hey beautiful la—" napatigil sya nang makita nya ako. Edi ako na ang hindi maganda. Pang-asar 'to!
"I know I'm not beautiful but please can you sign these?" monotone kong pagkakasabi habang tinuro yung CD at magazine.
"O-of course." tapus dinumihan na nya yung album at magazine. Ang bitter ko sa artista, bakit ba!
"So, are you a fan?" out-of-the-blue nyang tanong. "And are these yours?" ngumti pa sya.
Edi siya na itong gwapo. Gets ko na, oo. Di mo na kailangan pang gawing masyadong obvious, k?
"No. That's my friend's. Where should I go next?" Gusto ko nang makaalis dito aba.
"T-there." he's stammering. Hindi ba dapat ako yung ganyan kasi artista aya at sanay na sa maraming tao at nagiisa lang naman ako? Psh.
"Thanks." sabi ko tapos umalis na sa harapan ni Flynn.
May nag-guide naman sakin palabas pero napatigil ako nang biglang may sumigaw ng,
"Kathy!"
Napalingon ako.
Si Jake Flynn ba yung tumawag sakin? Agad agad naman nagkaroon ng commotion ang mga fans nya.
"Ang swerte nya noh?"
"Magkakilala kaya sila ni Jake my loves!"
"Nako! Magpapapalit na ako ng pangalan na Kath bukas na bukas din!"
"Mukhang wala namang reaksyon yung babae. Fan ba sya? Bakit hindi man lang sya nagffreak-out?"
"Baka bingi sya?"
"Tangek! Edi sana hindi yan lumingon nung tinawag. Pero teka sya nga ba yung tinawag?"
Oo nga naman. Ako nga ba yung tinawag? Baka naman hindi ako. Kaya naman nagpatuloy na lang ako sa paglalakad.
"Wait up!"
I'm walking, nobody's calling.
I'm walking, nobody's calling.
I'm walking, nobody's cal--
Someone grabbed me by my shoulder. Lumingon na naman ako.
"Flynn?" mahina kong salita. Kilala nya ba ako or ano? I'll be straight forward. "uhm. Do you know me or something?"
"Ye—NO!" parang siya na mismo ang nagulat sa sarili nya. "What I meant a while ago was the cat on your shirt."
Sabi ko na na ba eh. "Oh. So do you need something or what?"
He ruffled his hair. He's cute. Oo na, gwapo. Pero mas gwapo si Kenne—WOAH THERE! Bakit ba biglaang sumagi yun sa isip ko? Gaaaash!
"Uhm, here." hinawakan nya kamay ko. Oo hinawakan talaga, binuka tapos may nilagay syang panyo. "This is yours I believe." then he smiled.
"You should have thrown that away. You're a celebrity, and you shouldn't be bothered about that." I rolled my eyes. Prangka na, wala akong paki dre.
"Well I'm not like that!" napasigaw sya. Natigilan naman ako. Sya rin ay parang nabigla sa pagtaas ng tono ng kanyang boses. Fair enough. "I-I j-just... Look I'm sorry." tumungo sya at bumalik na sa kinauupuan nya kanina.
Parang nakakaguilty naman. What if iba nga talaga sya gaya ng mga sinasabi nila Yna?
Lumabas na nga ako. Naglalakad papuntang CR nang may maapakan akong malagkit. Ugh! Ano 'to?! Tch. Chewing gum. :| Kinaskas ko nalang pero may konting nadikit sa paa ko. Ano ba yan! Wala akong tissue, alangan namang panyo ko ipampahid ko? No way!
Lumakad muna ako, Baka sa cr may tissue. Pero yes! Maraming nagkalat na papel. Kumuha akong isa. Syempre tiningnan ko muna nakasulat or something.
Mukha pala ni Jake Flynn. Flyers? Or mini-posters? Basa either of the two itong hawak ko. Pumilas ako nang konting part tapus pinunasan na nag yung chewing gum paalis sa paa ko. Yes! Okay na.
But,
Seeing these posters makes me guilty even more. Aba naman! Malay ko ba kasing iba iyung lalaking iyun. Tss. Makapagsorry na lang.
Kumuha ulit ako nung papel at sinulatan sa likod;
Flynn,
Hey Mr. Self-proclaimed great singer, I'm sorry. I didn't mean all that. Even if you won't accept my sorry, who cares? I'm not a fan and mostly I do not know you at all. Well at least I've said my sorry. Good bye. Hope we WON'T meet again.
Really sincere,
Your not-fan stranger and odd-looking girl who is NOT your fan again.
Tapus na! Bahala na sa irereact nya. Di ko naman sya kilala in person. I crumpled the paper in a ball and headed back to the autograph signing event. Ang mangyayari? Alam na! Hahaha.
Nung medyo malapit na ako, nagtago ako sa may likuran ng isang poste. Ay ewan ko pala, basta kasi mukhang poste. Tapos binato ko yung papel. Hahaha!
Dapat kasi sa table ko lang papa-landing-in, pero...
Sa mukha nya tumama. Yung itsura nya? Priceless! Mukhang naiinis na ewan, syempre di kayang magalit at sobrang daming camera ang nakatutok sa kanya. Bleh.
Pero hala! Nakita nya yata akong mamatay-matay na sa katatawa? HALA. Oo nga. Kasi ngayon may papalapit na sa aking malalaking body guard. Bouncer ba? Waaaaah!
Takboooooooo!
Positive. Hinahabol nga nila ako. And worst? Mukhang di pa Filipino ang mga iyun. Madali lang sana pag-Pinoy. Gullible kasi. Joke. Pero mostly.
Takbo lang ako nang takbo hanggang sa,
Nadulas ako. Aish! Patay na!
"You cannot outrun us now young lady." sabi sakin nung isa habang itinatayo ako. Pero hindi pa rin nya kinalas hawak nya sakin.
"What are you doing sir? I didn't do anything!" sabi ko.
"Hah! Guilty!" tumawa nang konti yung isang bouncer habang tinuturo ako gamit ang index finger nya.
"Seriously?!" hindi sila sumagot. Hinigit lang nila ako pabalik dun. I don't wanna! "Am I introuble?" mahina kong tanong.
"You bet you are lady." sagot nung isa habang pinasok na ako sa sasakyan.
Woah Limousine. *O* Hihi. Sensya, first time eh.
"What am I gonna do here?"
"Just wait." sabay sarado ng pinto.
Tss. Beystos!
Nakaraan ang ilang oras may nagbukas na ng pinto.
HALA!
Shet! Mamamatay na ba ako?
"O-oy! F-flynn! Why did you bring me here?!"
Tama. Si Jake nga yung nagbukas ng pinto.
"What do you think, huh?" nagsmirk sya bago pumasok nang tuluyan at sinara ang pintuan.
"I-I, uhh..." shet! Kinakabahan na talaga ako. "I need to go home! Mom's waiting."
"What? I don't care. It's not my problem anyway."
Aray! So ganito pala yung feeling ng walang paki sayo ang kausap mo. Tss. Whatever.
"You'll be sorry Lady." nakasmirk pa rin sya.
"W-what?!" ngulat ako. "I-I'm not scared." pagmamaangan ko.
"Look who's stuttering." napatawa sya nang mahina. Pero iba kasi yung tawa nya eh. Parang nananakot na ewan.
"Tss. I'm getting out." sinubukan kong tumayo at buksan yung pinto, pero hinawakan nya ako at hinila papalapit sa kanya.
Hala! Ang gwapo nya. Este, ang lapit ng mukha nya. Shemay! Yung hininga nya. Ambahoooo!
Joke lang. Ang bango. Parang may cologne or something lang eh. Ang cool. Pero he really reminds me of someone.
Kenneth.
Ugh. Why's that he's all I could think of?! Shizzz!
"Playtime's over, lady. You're going on a date tomorrow with me!" bigla nyang sabi. Ayan, nagising tuloy ako sa pagoobserve ko sa mukha niya.
"Oka—HEY!" nilayo ko na yung sarili ko sa kanya. "Ano ka sinuswerte?" bulong ko.
"I'll be lucky if you'll say yes."
"H-huh?!" nanlaki na naman mata ko. Nakakaintindi sya ng Tagalog?
"So whether you like it or you like it, tomorrow, at seven PM there'll be a service for you."
"What if I don't like?" tinaas ko kilay ko.
"Then I'll just kidnap you." he shrugged.
Hala! Sadist yata ito eh! Aba naman!
"No!"
"Oh, yes." cool nyang pagkakasabi. At parang nasa sinabi nyang yun ay 'wala na akong magagawa' kaya nanahimik na lang ako.
"I'll get you home."
"K. Die." mahina kong sagot. Nakakainis lang kasi. Gusto ko yung crush ko ang first date ko aba! Pang-asar!
Tinuro ko na yung daan para hindi na mapatagal pa 'to. Ilang oras lumipas nakarating na rin ako sa labas ng bahay namin.
Akmang bubuksan ko na ulit yung pintuan sa may tabi ko nang buksan ni Flynn yung kanya. Whatever. Bubuksan ko rin 'to.
Ay, nakalock. Epal. So walang choice, bumaba ako sa binabaan din ni Jake.
"Bye." tumakbo na ako papasok ng gate.
"Tomorrow at Seven don't forget." sigaw nya. Di ko sinagot. "Take care of yourself Kathy."
Parang nanlambot naman ako run. Halaaaa! Bakit ganito puso ko? Anlandi! Papasok na sya sana sa limo pero tinawag ko sya.
"Jaaake! Wait."
Bumaba ulit sya. Lumabas naman ulit ako ng gate at lumapit sa kanya.
"Thank you." sabi ko.
Ngumiti sya. Kakaiba na talaga 'tong ngiting 'to. Buti na lang at gabi na at walang tao sa labas. Kundi baka magsisigaw lang mga babae rito.
"Anything for you."
Halaaaa!
"So, bye." sabi naman nya.
"Wait!"
May naaalala talaga ako sa kanya. Taong namimiss ko na. Kaya...
"Pweding pa-hug?" Nakakahiya! Shet!
Natawa sya. Pero niyapos na rin nya ako. Hindi ko sya nayakap pabalik kasi nakakulong din sa yakap nya yung dalawa kong braso.
"Is that enough?" he chuckled. "Good night Kathy."
And then he kissed the top of my head. Ganyan ka ba talaga Jake Flynn? Sweet sa mga babae?
Shet! Ayokong makasama sa epidemya. Ayokong mahawa sa plague!
Yung heart ko ang kulit kase.
It's like it's beating for someone familiar, when no one's ever really known.
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
Ang baliw lang talaga ni Yna. Planuhin bang iwan ako rito magisa eh. Nakakainis. Ano ba, kanina pa ako naghihintay dito ah! Ano nalang idadahilan ko mamaya kung may pumasok dito? Pano pala kapag papainumin na ng gamot si Linds? Ano yun ako ang iinom? Malamang hindi. Sigradong napagalitan na ako ng nurse rito sa pagpapatakas namin kay Linds.
Okay lang. Hindi naman kasi mental hospital to eh. What am I thinking. Eh yun--
*tok* *tok*
Oh my gosh, it's doomsday!
Pumasok yung nurse. Bigla nalang akong pumailalim sa kumot at nagdasal. Halaaa! Alyna you're dead when you get back! Linds bilisan mo. Gaaaahd!
"Ms. Lindsay, it's time to eat na." sabi nung nurse.
"Hmmm!" it's a no. Hindi ako makapagsalita. Syempre ang layo naman ng boses ko kay Linds.
"Miss Gonzales, kumain na po kayo. Mapapagalitan ako ng doctor nito eh. Sige miss."
I don't care. I'm not Lindsay! Shemay!
"Hmmm. No!"
Hala! Sana hindi nakahalata yung nurse. Patay na!
"Miss Lindsay. Please kumain na po kayo."
Kinagat ko yung kamay ko tsaka nagsalita. "Later, promise." para hindi masyadong halata yung boses ko.
"Haay. Sige na nga. Babalikan kita after fifteen minutes ha. Osige. Iwan ko muna 'tong pagkain dito."
Yesss! Narinig kong lumabas na yung nurse. Guys bilisan nyo na naman!
***After thirteen minutes;
Gaaah! Ba't wala pa rin sila?! Oh my gahd! Baka bumalik na yung nurse. Ano na namang idadahilan ko aba?! Tss.
Biglang bumukas yung pinto.
Ay. Thank heaven! Nandito na sila. Tumayo ako sa kama ang nagcross arms.
"Bakit ang tagal tagal nyo Alyna ha?" walang imik si Yna. Tumingin naman ako kay Lindsay. "At Linds okay ka lang ba? Wala ka na bang sakit?"
"Okay na ako." ngumiti sya. Kakaiba ngiti nya ha. Mukhang may bago.
"Oh? Anung nangyari?" tanong ko.
"Look." tinuro ni Yna yung pinto.
"Nathan?"
"The one and only." ngumiti sya.
"Ansabe nila diba? Labiduds na sila. Yiipeee!" pagccheer ni Yna.
"Kayo na ba?" tanong ko habang nakangiti sa kanila nang malapad.
"Of cour—" Nathan
Hindi nya naituloy yung sasabihin nya dahil siniko sya ni Lindsay. Haha. Cute.
"Sapakin kita dyan eh. Hihiga na ako." Lindsay
"Sus. Wala ka nanamang sakit dahil kay Nathan." sabi ni Yna at nag-high five sila ni Nathan.
"Haha. Sya. Guys pwedi bang umuwi muna ako—ay di pala. Kami ni Yna?" tiningnan ko si Yna at nilakihan ng mata. Syempre para maiwan naman namin yung dalawa. Oo nakapagusap na sila, pero syempre kailangan may follow-up portion yun.
Okay naman daw na umuwi kami ni Yna basta raw isasama namin si Nathan. Haha. Pakipot pa si Linds. Pero syempre in the end naiwan pa rin si Nathan para magbatay. Nagcommute na rin kami pauwi sa amin. Dito raw matutulog si Yna kasi bukas naman daw ay magpapasama sya sakin sa Mall. Pumayag naman ako kasi wala naman akong gagawin.
Kinabukasan ay pinuntahan muna namin si Linds sa hospital. Lalabas na rin naman daw sya kasi medyo maayos na pakiramdam nya.
Habang naglalakad kami ni Yna sa mall, natawa naman ako sa sinabi nya.
"Kath matatae yata ako." with matching facial expression pa yan ha.
Nasobrahan naman yata tawa ko kaya tiningnan ako nang masama ni Yna. "Pasensya. Ikaw kase eh. Out of the blue."
"Eehh. Kaines ka. Tara na nga sa may Odyssey. Bibili akong Myx Magazine. nasa cover si Jake Flynn e diba ngayon yung mall tour nya rito. Hihi."
"Hala!"
"Hala ka dyan? Tara na." then she dragged me all the way. Tenen! Doomsday na nga. -.-
Reluctant lang ako. Ayoko naman kasi eh. OP lang talaga ako kasi pagdating kay Flynn. Tss. Sana pala kung kahapon pa sinabi ni Yna ang kung anong meron dito edi sana hindi na ako sumama. Kaines lang talaga. Gets mo yon?! Haist.
"Kath tara na! Pila na tayo!" naka-grin na yaya ni Yna.
"Pila?" nanlaki mata ko.
"Yeah. Sa bonggang mini-concert ni labiduds Jake Flynn." kinikilig nyang sagot.
Napatulala nalang ako. Siguradong maraming tao run, e ayoko ng ganun lalo pa't alam kong out of place talaga ako. Bahala na. Pwedi namang manahimik nalang eh. Tama! Wala namang mangyayari eh. Pumila na kami at bumili ng ticket para sa venue. Yna paid for me since napasama lang naman daw ako rito, and I agreed naman. Ganun talaga. Nung nasa concert grounds na kami, ang iingay agad ng mga fans kahit wala pa yung star. Psh. Pang-asar lang eh noh? Ayaw ko namang iwan si Yna at walang ibang kasama. Sayang si Linds, sana silang dalawa nalang eh.
After one and a half hour na pagiintay, nag-announce na yung speaker na lalabas na raw si Flynn.
"This is it girls! The moment you've all been waiting for..."
Salita pala nung emcee tilian na, pano pa kaya kung si Flynn na yun? Tsk. Mababasag eardrums ko nito eh, pramis!
"The teenage singing sensation has finally come into new step towards higher level of his music. Let us present to you..."
The stage dimmed, and the crowds went wild. Ang ingay. Katahimikan! Lol.
"Jake Flyyyyyyn!"
"KYAAAHHHH!"
As expected mas malakas pa nag yung tilian ngayon. Grabe lang hindi ko na yata 'to kakayanin, pramis. Shet. OP na nga, basag pa eardrums. Sama mo na pati tenga. Baka mamaya pigtal na 'to. Tss.
"Uhm, hey guys!" panimula ni Flynn. Tilian nanaman ang mga babae. Grabe lang. Kayo rin naman mamalatin!
"I'm not saying that this is my first time here in Philippines to notice this, but there are lots of beautiful ladies here tonight."
"KYAAAHHHH!" Girls
Syempre nagpaganda dahil sayo. Mga pa-impress, you know. Eh si Yna lang naman maganda rito eh. Hihihi. Di ako biased. Simple lang kasi suot ni Yna, pero sobrang ganda nya. Pag naging tomboy ako liligawan ko 'to eh. Joke lang.
Ako naman naka-pants lang at simpleng t-shirt na pusa ang design. Malay ko bang dito pupunta, pati paki ko ba!
"This one's from my new album, How Do You Sleep, hope you'll like it."
Nagsimulang mag-play ang music.
"KYAAAH! We love you Jake Flynn!" sigaw nung grupo ng mga babaeng naka-tshirt na pareparehong may design na; WE.r.'da.JF's.GF
Pfffft~! Hahahaha! Nakakatawa naman yung design.
"I love you Jaaaaake! I can't sleep." sigaw nung babae. Malamang di ka makakatulog, maingay eh. Common sense naman teh.
"We already love it JF!!!"
"Nakakainlove ka! Pakasalan mo na akooo!"
"Jake! Ikaw ang ama ng aso ko, balikan mo na kami. Wuuhooo!"
Hahaha. Sari sari mga sinisigaw aba. Natawa naman ako sa huli kong narinig. Epic!
♫ She has no problem with secrets, she knows how to keep them, she never felt the need to let them show. And I've had no trouble with speaking, or trusting my instincts ♫
♫ That maybe this is one that I should know. But as I'm waiting there the devil on my shoulder stares, laughing that the one thing I can't get is what I need... ♫
"I'm what you need, Jaaaaaaaake!"
"Ako naman ang angel sa shoulder mo!!! Ay sa puso paalaaaa! Kyaaah!"
♫ She, She is the words that I can't find. How can the only thing that's killing me make me feel so alive. And I couldn't speak, I couldn't breathe to save my life. All of my chances swim like sinking ships. This time it's it I'll drown or make her mine. ♫
"YOU CAN FIND ME JF!"
"Don't drooooown!"
"Wuuuhoooo!"
♫ My vocal chords have been fighting, my mouth likes to spite me. It never says the words that come to mind. I brought a stick to a gun fight, and I'm stuck with my tongue tied. I run but I can't hide what's always there is... ♫
♫ She, She is the words that I can't find. How can the only thing that's killing me make me feel so alive. And I couldn't speak, I couldn't breathe to save my life. All of my chances swim like sinking ships. This time it's it I'll drown or make her mine ♫
♫ I can see these things I'd do, but never seem to follow through. She, She is the words that I can't find. How can the only thing that's killing me make me feel so alive ♫
"I'll kill you!!!"
"Halaaa!"
"Joke lang friend, syempre sabi kung ano pa raw yung pumapatay sa kanya sya pa tong nagpapabuhay. Kaya papatayin ko na sya sa pagmamahal. :""> Kyaaaahh!"
Convo nung dalawang magkaibigan. Nyaaah.
♫ I couldn't speak, I couldn't breathe to save my life. All of my chances swim like sinking ships. This time it's it I'll drown or make her mine. ♫
"KYAAAAAHHH!"
After nung mga iba pa nyang kinanta, nagexit na sya at lumiwanag na ang concert ground. Buti naman. Haist. Inaantok na ako. Tumitingin ako sa cellphone ko para malaman yung oras, 10:43PM. Gah! Inaantok na talaga ako.
Unti unti nang naglalabasan ang mga tao, pero nandito pa rin kami, nagaantay na lumuwag yung saan para hindi na kami makipagsiksikan.
"Uuwi na ba tayo?" tanong ko kay Yna pagkatapos kong maghikab.
"Anu ka ba! May autograph signing pa oh. Hihihi. Makikita ko na rin si Jake Flynn my laaaabs! Eto na yata ang—" napahawak sya sa tyan nya. "Tyan ko ang sakit. Shet!"
Pumunta ako sa tabi nya para hagudin yung likod nya. "Okay ka lang ba? Baka gutom ka na?"
"Hinde. Matatae nga yata ako eh."
Tiningnan ko naman sya ng what-the-hell look. Anu ba! Yung bibig mo Alyna.
"Arte mo! Oh edi majejebs. Nasabi nang matatae—" tiningnan ko nanaman sya nung look na yun. "Hehehehe. Majejebs! Sabi ko nga."
Medyo nawala na rin ang mga audience sa part namin, kaya papunta na rin kami sa labas. At dahil nga may signing event pa hindi kaagad kami nakauwi. Nakapila kami ngayon sa autograph line event. Dapat nga hindi na ako sasama eh kaso mapilit 'tong si Yna. Sabi mahirap na raw maghanapan mamaya dahil nga marami pa ring tao. Mukhang may tama naman sya kaya sumang-ayon na ako at kasalukuyang nasa Flynn's hell.
Plano ko lang bumuntot kay Yna dahil wala naman akong ipapasign kay Flynn. Papalapit na nang papalapit. Matatapos na rin to sa wakas!
"Araaay!" mahinang reklamo ni Yna sa kanyang tyan.
"Huy! Ayos ka lang ba dyan?"
"Ahh, oo. De, joke lang. Hindi yata? Ansakit talaga na eh!"
"Mag-CR ka na kaya?" suggestion ko.
"E pano 'to?" pinakita nya sakin yung album at yung magazine.
"Edi wag mo nang papirmahan. Pangit naman kung sa harap ka pa nung artista umire."
"Heh! E kasiii. Katherine, favor?" tas tsaka sya ngumiti na parang ewan.
Gumalaw na naman yung pila. Three persons away nalang turn na ni Yna.
"Tsk. Ayaw. Tiisin mo na nga lang. Ayan na oh, malapit ka na."
"Shet!" napahawak nanaman sya sa tyan. "Kath di ko na talaga kaya. Please?"
Two fans away.
"Dadalawa nalang oh. Tiisin mo na eeehh!"
"Halaaa! Shet. Kath, sorry." bigla nyang nilagay yung album at CD sa kamay ko at tumakbo na papuntang CR. So whatever happened to 'mahirap nang maghanapan' thingy?! Tss.
Isang tao nalang, turn ko na. Bakit parang kinakabahan ako? Anu ba 'to! Parang magpapasign lang eh. Pinakinggan ko muna yung babae na nasa unahan ko.
"Oh my gosh! It's really you! It's really you Jake Flynn! Kyaaaahhh! I can't believe you're right in front of me. Am I dreaming? Kyaaaahhh! I love you Jaaaake!"
Shet ang ingay nitong babaeng 'to. Tssk. Well, I'll not be like that.
Maya maya umalis na sa harapan ko yung babae. Ako na, turn ko na. Sht talaga kinakabahan ako! Bakit ba?! Si Flynn lang 'to, Si Jake Flynn na walang kwenta sa buhay mo Kath. Wala.
Lumakad na ako palapit. Slow motion pa nga ata eh. Hala, ewan! Basta ako'y naglakad papalapit. Nakatungo siya. May sinusulat ata sa papel. Malay ko naman kung ano, at ano bang paki ko?
"So hey beautiful la—" napatigil sya nang makita nya ako. Edi ako na ang hindi maganda. Pang-asar 'to!
"I know I'm not beautiful but please can you sign these?" monotone kong pagkakasabi habang tinuro yung CD at magazine.
"O-of course." tapus dinumihan na nya yung album at magazine. Ang bitter ko sa artista, bakit ba!
"So, are you a fan?" out-of-the-blue nyang tanong. "And are these yours?" ngumti pa sya.
Edi siya na itong gwapo. Gets ko na, oo. Di mo na kailangan pang gawing masyadong obvious, k?
"No. That's my friend's. Where should I go next?" Gusto ko nang makaalis dito aba.
"T-there." he's stammering. Hindi ba dapat ako yung ganyan kasi artista aya at sanay na sa maraming tao at nagiisa lang naman ako? Psh.
"Thanks." sabi ko tapos umalis na sa harapan ni Flynn.
May nag-guide naman sakin palabas pero napatigil ako nang biglang may sumigaw ng,
"Kathy!"
Napalingon ako.
Si Jake Flynn ba yung tumawag sakin? Agad agad naman nagkaroon ng commotion ang mga fans nya.
"Ang swerte nya noh?"
"Magkakilala kaya sila ni Jake my loves!"
"Nako! Magpapapalit na ako ng pangalan na Kath bukas na bukas din!"
"Mukhang wala namang reaksyon yung babae. Fan ba sya? Bakit hindi man lang sya nagffreak-out?"
"Baka bingi sya?"
"Tangek! Edi sana hindi yan lumingon nung tinawag. Pero teka sya nga ba yung tinawag?"
Oo nga naman. Ako nga ba yung tinawag? Baka naman hindi ako. Kaya naman nagpatuloy na lang ako sa paglalakad.
"Wait up!"
I'm walking, nobody's calling.
I'm walking, nobody's calling.
I'm walking, nobody's cal--
Someone grabbed me by my shoulder. Lumingon na naman ako.
"Flynn?" mahina kong salita. Kilala nya ba ako or ano? I'll be straight forward. "uhm. Do you know me or something?"
"Ye—NO!" parang siya na mismo ang nagulat sa sarili nya. "What I meant a while ago was the cat on your shirt."
Sabi ko na na ba eh. "Oh. So do you need something or what?"
He ruffled his hair. He's cute. Oo na, gwapo. Pero mas gwapo si Kenne—WOAH THERE! Bakit ba biglaang sumagi yun sa isip ko? Gaaaash!
"Uhm, here." hinawakan nya kamay ko. Oo hinawakan talaga, binuka tapos may nilagay syang panyo. "This is yours I believe." then he smiled.
"You should have thrown that away. You're a celebrity, and you shouldn't be bothered about that." I rolled my eyes. Prangka na, wala akong paki dre.
"Well I'm not like that!" napasigaw sya. Natigilan naman ako. Sya rin ay parang nabigla sa pagtaas ng tono ng kanyang boses. Fair enough. "I-I j-just... Look I'm sorry." tumungo sya at bumalik na sa kinauupuan nya kanina.
Parang nakakaguilty naman. What if iba nga talaga sya gaya ng mga sinasabi nila Yna?
Lumabas na nga ako. Naglalakad papuntang CR nang may maapakan akong malagkit. Ugh! Ano 'to?! Tch. Chewing gum. :| Kinaskas ko nalang pero may konting nadikit sa paa ko. Ano ba yan! Wala akong tissue, alangan namang panyo ko ipampahid ko? No way!
Lumakad muna ako, Baka sa cr may tissue. Pero yes! Maraming nagkalat na papel. Kumuha akong isa. Syempre tiningnan ko muna nakasulat or something.
Mukha pala ni Jake Flynn. Flyers? Or mini-posters? Basa either of the two itong hawak ko. Pumilas ako nang konting part tapus pinunasan na nag yung chewing gum paalis sa paa ko. Yes! Okay na.
But,
Seeing these posters makes me guilty even more. Aba naman! Malay ko ba kasing iba iyung lalaking iyun. Tss. Makapagsorry na lang.
Kumuha ulit ako nung papel at sinulatan sa likod;
Flynn,
Hey Mr. Self-proclaimed great singer, I'm sorry. I didn't mean all that. Even if you won't accept my sorry, who cares? I'm not a fan and mostly I do not know you at all. Well at least I've said my sorry. Good bye. Hope we WON'T meet again.
Really sincere,
Your not-fan stranger and odd-looking girl who is NOT your fan again.
Tapus na! Bahala na sa irereact nya. Di ko naman sya kilala in person. I crumpled the paper in a ball and headed back to the autograph signing event. Ang mangyayari? Alam na! Hahaha.
Nung medyo malapit na ako, nagtago ako sa may likuran ng isang poste. Ay ewan ko pala, basta kasi mukhang poste. Tapos binato ko yung papel. Hahaha!
Dapat kasi sa table ko lang papa-landing-in, pero...
Sa mukha nya tumama. Yung itsura nya? Priceless! Mukhang naiinis na ewan, syempre di kayang magalit at sobrang daming camera ang nakatutok sa kanya. Bleh.
Pero hala! Nakita nya yata akong mamatay-matay na sa katatawa? HALA. Oo nga. Kasi ngayon may papalapit na sa aking malalaking body guard. Bouncer ba? Waaaaah!
Takboooooooo!
Positive. Hinahabol nga nila ako. And worst? Mukhang di pa Filipino ang mga iyun. Madali lang sana pag-Pinoy. Gullible kasi. Joke. Pero mostly.
Takbo lang ako nang takbo hanggang sa,
Nadulas ako. Aish! Patay na!
"You cannot outrun us now young lady." sabi sakin nung isa habang itinatayo ako. Pero hindi pa rin nya kinalas hawak nya sakin.
"What are you doing sir? I didn't do anything!" sabi ko.
"Hah! Guilty!" tumawa nang konti yung isang bouncer habang tinuturo ako gamit ang index finger nya.
"Seriously?!" hindi sila sumagot. Hinigit lang nila ako pabalik dun. I don't wanna! "Am I introuble?" mahina kong tanong.
"You bet you are lady." sagot nung isa habang pinasok na ako sa sasakyan.
Woah Limousine. *O* Hihi. Sensya, first time eh.
"What am I gonna do here?"
"Just wait." sabay sarado ng pinto.
Tss. Beystos!
Nakaraan ang ilang oras may nagbukas na ng pinto.
HALA!
Shet! Mamamatay na ba ako?
"O-oy! F-flynn! Why did you bring me here?!"
Tama. Si Jake nga yung nagbukas ng pinto.
"What do you think, huh?" nagsmirk sya bago pumasok nang tuluyan at sinara ang pintuan.
"I-I, uhh..." shet! Kinakabahan na talaga ako. "I need to go home! Mom's waiting."
"What? I don't care. It's not my problem anyway."
Aray! So ganito pala yung feeling ng walang paki sayo ang kausap mo. Tss. Whatever.
"You'll be sorry Lady." nakasmirk pa rin sya.
"W-what?!" ngulat ako. "I-I'm not scared." pagmamaangan ko.
"Look who's stuttering." napatawa sya nang mahina. Pero iba kasi yung tawa nya eh. Parang nananakot na ewan.
"Tss. I'm getting out." sinubukan kong tumayo at buksan yung pinto, pero hinawakan nya ako at hinila papalapit sa kanya.
Hala! Ang gwapo nya. Este, ang lapit ng mukha nya. Shemay! Yung hininga nya. Ambahoooo!
Joke lang. Ang bango. Parang may cologne or something lang eh. Ang cool. Pero he really reminds me of someone.
Kenneth.
Ugh. Why's that he's all I could think of?! Shizzz!
"Playtime's over, lady. You're going on a date tomorrow with me!" bigla nyang sabi. Ayan, nagising tuloy ako sa pagoobserve ko sa mukha niya.
"Oka—HEY!" nilayo ko na yung sarili ko sa kanya. "Ano ka sinuswerte?" bulong ko.
"I'll be lucky if you'll say yes."
"H-huh?!" nanlaki na naman mata ko. Nakakaintindi sya ng Tagalog?
"So whether you like it or you like it, tomorrow, at seven PM there'll be a service for you."
"What if I don't like?" tinaas ko kilay ko.
"Then I'll just kidnap you." he shrugged.
Hala! Sadist yata ito eh! Aba naman!
"No!"
"Oh, yes." cool nyang pagkakasabi. At parang nasa sinabi nyang yun ay 'wala na akong magagawa' kaya nanahimik na lang ako.
"I'll get you home."
"K. Die." mahina kong sagot. Nakakainis lang kasi. Gusto ko yung crush ko ang first date ko aba! Pang-asar!
Tinuro ko na yung daan para hindi na mapatagal pa 'to. Ilang oras lumipas nakarating na rin ako sa labas ng bahay namin.
Akmang bubuksan ko na ulit yung pintuan sa may tabi ko nang buksan ni Flynn yung kanya. Whatever. Bubuksan ko rin 'to.
Ay, nakalock. Epal. So walang choice, bumaba ako sa binabaan din ni Jake.
"Bye." tumakbo na ako papasok ng gate.
"Tomorrow at Seven don't forget." sigaw nya. Di ko sinagot. "Take care of yourself Kathy."
Parang nanlambot naman ako run. Halaaaa! Bakit ganito puso ko? Anlandi! Papasok na sya sana sa limo pero tinawag ko sya.
"Jaaake! Wait."
Bumaba ulit sya. Lumabas naman ulit ako ng gate at lumapit sa kanya.
"Thank you." sabi ko.
Ngumiti sya. Kakaiba na talaga 'tong ngiting 'to. Buti na lang at gabi na at walang tao sa labas. Kundi baka magsisigaw lang mga babae rito.
"Anything for you."
Halaaaa!
"So, bye." sabi naman nya.
"Wait!"
May naaalala talaga ako sa kanya. Taong namimiss ko na. Kaya...
"Pweding pa-hug?" Nakakahiya! Shet!
Natawa sya. Pero niyapos na rin nya ako. Hindi ko sya nayakap pabalik kasi nakakulong din sa yakap nya yung dalawa kong braso.
"Is that enough?" he chuckled. "Good night Kathy."
And then he kissed the top of my head. Ganyan ka ba talaga Jake Flynn? Sweet sa mga babae?
Shet! Ayokong makasama sa epidemya. Ayokong mahawa sa plague!
Yung heart ko ang kulit kase.
It's like it's beating for someone familiar, when no one's ever really known.
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
➶ Chapter 41: Forced Date
Pagkagising na pagkagising ko, hindi na kaagad ako mapakali. Panu ba naman kasi, naiwan ko si Yna sa concert ground sa mall kagabi. Hinablot ko na ang cellphone ko at tinawagan si Yna. Ayos lang, di naman ako pala-unli kaya okay lang maubusan ng load. Plus important and urgent to, mamaya nakidnap na pala si Yna. Oh nagpakidnap sa gwapo.
Sinagot na rin nya. Kinakabahan nga ako eh, baka galit 'to or something.
"Kaaaath!" she shrieked.
"Hala! Okay ka lang?!" nagaalala kong tanong.
"Salamat pala at iniwan mo ako kagabi. Hihihihi."
"Ang landi ng tawa mo, naka-drugs ka ba?"
"Oo—ay baliw! Hinde! May gwapo lang kasi na naghatid sakin. Hahahaha. Kinikilig pa rin ako."
"Lande laaaangs. Buti naman hindi ka napano."
"Kung sya naman ang kikidnap sakin, LOVE-nap na yun. Pag naman nagkasakit ako dahil dun, LOVE-nat na yun. Pag naman nagutom ako, LOVE-banos na kakainin ko. Pag naman—"
Pinigilan ko na sya. "Hep hep! Tama na. In love ka nga. Oh anyareh ba? Sino ang kaawang guy?"
"Ang yabang mo!"
Natawa na lang ako. "Joke Lang. Sino nga? Ilan taon? Saan nakatira? Pangalan ng magulang, address at email contact."
"Hahaha. Mas malupet ka pa sa nanay ko Kath. Anyway, si Maximillion yun. Hihihi."
"Maximillion? Ang panget naman ng name. Parang bilang lang ah. Hahahaha." Napatigil naman sya sa kanyang kilig-laugh.
"Pogi naman!”
"Oh talaga? Nagkita na kayo?"
Nanahimik naman sya. "Hindeee eh." tsaka sya nag-fake cry.
"Kay, bye. Hahaha. Pero sige, may pinoproblema pa akong malupet ngayon kaya... later."
"Si Kenneth. Hahaha. Sige na. Bye bye."
Natawa lang ako then nai-end ko na yung call. Wala lang, bigla lang talaga ako kinabahan.
Nagsimba kami nung umaga tapos natulog muna ako nung hapon dahil wala naman akong gagawin, wala rin namang homeworks. Pero may pasok na ulit bukas. Hay. Di naman ako nagrereklamo pero parang nagsisimula na akong tamarin. Bakit ba, estudyante eh.
Mga five PM ginising ako ni Kuya Kev. Wala lang, kain lang daw kami, libre nya. Syempre go lang naman ako kasi medyo kuripot din 'to eh. Yun nagbihis muna ako sandali nang maayos at umalis na kami ni Kuya. Naglakad lang naman, sabi nya kase malapit lang daw. Hindi na naman ako nagreklamo, Baka magback out sa panglilibre eh.
"Kuya Kev, saan ba talaga tayo pupunta?"
"Doon oh." Turo nya run sa may stand. Bilihan din ata? Ewan.
"Ano yon?"
"Queck Queck." sagot nya.
"Que—ano?" tanong ko. Saan lupalop naman nanggaling yung pangalan na yun? Tao ba yun? Hahaha. Baduy. Pagkain ba yun? Baka lason?!
"Quail eggs yun. Basta lika na!"
Nang makalapit na kami, yun, bumili na nga si Kuya. Ako naman nakatunganga lang, ano naman kasing gagawin ko diba.
"Oh." sabay bigay sakin nung nasa papel na lalagyan na may kulay orange na bagay.
"Eto na ba yun?" tanong ko na naman.
"Yaah. Tikman mo na. Masarap. Syempre si Telle ang nagpakain sakin nyan." sabay subo na nya roon sa orange thingy.
"Lakas pala talaga ng tama mo run ah. Haha. Kelan mo ipapakilala sa family?"
Di kasi alam. Ako lang sinasabihan nun ng secrets nya eh. Si Lyka naman kasi hindi makapag-open samin. Sus. Bibigay din yun.
"Christmas Eve."
"Ano ba naman yun. Edi hindi nya makakasama pamilya nya sa Pasko?"
"Twelve midnight naman eh. Tapos sa pinakang Pasko sa kanila na siya."
"Ohh."
Kumakain na lang si kuya. Wala namang mawawala kung kakainin ko na 'to. So ayun, tinusok ko yung isa muna tapos kumagat nang konti.
"Okay ba?" Kuya
Ngumuya muna ako. Haha. "Ayos naman. Masarap pala." tapos kain na ako nang kain. Kinuha ko na nga rin yung dalawa pa ni kuya Kev eh.
"Tara na ba?" tanong nya.
"Wait lang naman! Kumakain pa eh." tapos bumili pa ako nang lima. Bubusugin ko na sarili ko.
"Grabe ka na. Monster yata ito." Kuya
"Inggit ka lang." kumain lang ako habang bumibili si kuya ng inumin. Umupo muna ako sa bench na malapit lang din sa stand.
"Buti naman!" narinig kong sabi nung babae sa likod ko ata? Sa tabi? Ay awan, basta naririnig ko.
"Oo nga. Sana magtagal pa siya ng stay dito." sagot ng isa pa.
"Sana. Sino naman kaya yung dahilan kung bakit di muna aalis si Jake Flynn dito?"
"Baka ako? Hahaha. Kembular lang."
(A/N: Hahahahahaha! Natatawa ako sa naisip kong word na yun. XD Pagpasensyahan, wag pansinin.)
"Kapal! Pero ayun, kamusta naman kayo ni—"
Chuchuchu. Di ko na pinakinggan, love life na pinaguusapan nun eh. Pero seryoso! Anyareh kay Flynn? Gawa ko ba? Sheeeet! Tinignan ko yung time sa iPhone at six 'o three na! Halaaaa! Malalagot ako kay Flynn nito. Shemay lang!
Saktong dating naman ni kuya. May dalang Sprite. Hihihi. Inum muna ako syempre!
"Kuyaaaa! Tara na!" sigaw ko nang matapos kong inumin nang mabilis yung Sprite.
"Bakit nagmamadali ka?" tanong nya sobrang confused na. Hahaha. Ang gwapo ng kuya ko.
"E kasi cute ako. Tara na!"
Hinila ko na sya hanggang tapat ng gate namin. Oo hanggang dun talaga. Bakit kasi nasa kanto pa yung Quecky Queck queck na yun eh.
Iniwan ko na si kuya sa labas at nagtatakbo na sa kwarto ko. Hala! Ano bang isusuot ko? Jeans at t-shirt na lang. :D Tamaaa!
Bubuksan ko na sana closet ko, but then biglang pumasok si mom.
"Kath. Sukat mo 'to oh, got it from Forever21."
May hawak na parang dress si mom. Hala! Ayaw ko nyan!
"Ahh, tsaka na mom. Aalis kasi ako. Hehehe." tsaka ako nag-grin.
"Saan ka naman papunta?"
"Sa... Ano... Duon sa may—"
Hala saan nga ba? Hindi ko naman masasabi na ang kasama ko ay si Jake Flynn na international star. Mamaya pagkamalan pa akong baliw ng mga tao rito eh.
"Si Kenneth ba kasama mo?" nakangiting tanong niya.
"Hala! Hindi po." napatungo na lang ako.
"Sabi mo eh. Eto na kaya suotin mo? Sige na. Go!"
Nilagay nya sa kamay ko yung damit tsaka ako pinagtutulakan sa loob ng bathroom. Shiizzz! Ayoko nito. Mamaya sabihin pa nung Flynn na yun pinaghandaan ko talaga 'to. Gaaah! Kaines.
Yung dress ay parang dirty white na tube tapos may black ribbon around by the waist. Cute. Kaso lang I don't fancy this. No choice, mapilit si mom eh kaya sinuot ko na rin. Tumingin ako sa salamin. Naiilang ako. First time kong magsuot ng ganito, honestly. Di ako sanay. Shet!
Lumabas na ako. Nandito pa rin si mom.
"You look gorgeous!" tapos inikot-ikot nya pa ako. Psh.
"No, mom. Sige na, okay na 'to. Magaantay na ako sa baba."
"Magiba ka naman ng doll shoes. Ano yan naka-slippers ka lang? Haha." then inabutan nya ako ng box. Binuksan ko, new doll shoes.
Mukhang na-tiempo pa ang pagbili sakin ah. Tss. Pangit naman. This is a forced date. Gusto ko pa naman special ang gusto kong maka-first, pero mukhang hinde!
"Wait! Aayusin ko lang sandali buhok mo." pinaupo niya ako sa harap ng salmon ko sa kwarto.
Namaaaan! Ayoko nga. Jeans at t-shirt lang pa naman ang plano ko, tas nauwi sa ganto? Tssssk! Matapos ang sandaling pagaayos, okay na. Bumaba na kami. Umupo muna ako sa living room, nagaantay. At yun, pinagtitinginan ako nila.
"Saan ka naman pupunta ate?"
"Kina Angelo bakit? Sama ka?!"
Umisnob sya, natawa na lang ako. Nanahimik na ulit sya sabay panuod sa tv. Si kuya at dad din nagtanong, si mom nalang ang sumagot.
"May date ni Kenneth." tsaka naman sila tumawa.
Dapat pala ako na lang ang sumagot eh. Asar!
Nung narinig kong may sasakyan na sa labas, nagpahatid ako kay kuya. Sabi ko wag nang ipaalam kina dad na nandito na baka kasi kung ano pang sabihin kay Flynn at baka may isipin na naman. Nasa taas na kasi sila kaya yun.
"Ingat ha. Anung oras ka uuwi?" tanong sakin ni kuya nung nasa may gate na kami.
Hindi ko alam. Text na lang kita."
"Sige. Magiingat ka, naive ka pa naman. Hahaha."
Shet akala ko seryoso na 'to. Nabatukan ko nga. Sabay tawa. "Alis na'ko. Basta text na lang kita."
Then may nagbukas pa ng pinto para sakin. Limousine na naman yung sundo. Pumasok na ako, at nakita si Mr. Cold. Wala lang, parang ang cold nya kasi before ko siya niyakap kagabi. Er. Awkward.
Tiningnan ko siya.
Shet! Parang napa-formal naman ako yata. Naka-jeans and t-shirt lang sya. Pero bagay naman sa kanya. Nandun pa rin ang signature looks and smile nya. Ang attitude ganun pa rin kaya?
"Woah. So you're really into this huh?" tapos nagsmirk sya. I guess oo, ganun pa rin. Haist.
"What?! No!" feeling ko naman namula ako. Hala lang!
"You're cute." sabay tawa niya, then ginulo nya buhok ko.
"So where are we up to?" can you believe it, SIYA yung nagtanong.
"Why me? You asked m—no. You forced me on this date, so bakit ako ang bahala dyan?!"
"You're from here." cool na naman nyang pagkakasabi habang nakatingin straight ahead.
"Ugh. I'll just go home. Ibalik mo." utos ko. Buti na lang marunong makaintindi 'to ng Tagalog. Parang si Kenneth lang ah.
TCH.
Kenneth na naman?! Shet lang!
"No. I said if you won't come I'll kidnap you. So you really don't have a choice afterall."
Nanahimik na lang ako.
***After almost ten minutes;
"Since you won't talk, I'll pick the first destination." nakangiti na nyang tanong.
"Saan?" tanong ko. Syempre para certain.
"You'll see."
***
Maya maya ay pinagbuksan na rin ako ng pintuan nung driver. Bumaba ako sa side ko, si Flynn naman ay sa kabila.
Actually I really don't know where the heaven are we.
"Are we still in the Philippines?" tanong ko. Natawa naman sya.
"I am, but you're not."
Hinampas ko sya sa likod nya, nauuna kasi syang maglakad. Ang dilim ng daan, konti lang naman yung ilaw. Parang light lang along the path, like those in movie theaters.
"Hey! Answer me sanely, please?"
This time tumigil sya. Nauntog naman ako sa likod nya sa kalalakad. Beystos. Lol. Tumingin na sya.
"I can't be in my own heart, but you can."
Ha? Teka lang. Hindi yata maprocess yun ng utak ko.
"What?" mahinang mahina kong tanong.
"Please let me take care of this moment myself. Enter my heart and lend me your ears."
Kinuha nya gently ang kamay ko at nai-lead nya ako papasok sa kung nasan man kami.
Yung puso ko, tinatraydor ako! Bakit ang soft mo Kenneth—ay Flynn pala. Para ka kasing siya eh. Sorry if I'm thinking of someone else when I'm with you.
Then this is it.
Woah. I couldn't be more amazed.
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
Sinagot na rin nya. Kinakabahan nga ako eh, baka galit 'to or something.
"Kaaaath!" she shrieked.
"Hala! Okay ka lang?!" nagaalala kong tanong.
"Salamat pala at iniwan mo ako kagabi. Hihihihi."
"Ang landi ng tawa mo, naka-drugs ka ba?"
"Oo—ay baliw! Hinde! May gwapo lang kasi na naghatid sakin. Hahahaha. Kinikilig pa rin ako."
"Lande laaaangs. Buti naman hindi ka napano."
"Kung sya naman ang kikidnap sakin, LOVE-nap na yun. Pag naman nagkasakit ako dahil dun, LOVE-nat na yun. Pag naman nagutom ako, LOVE-banos na kakainin ko. Pag naman—"
Pinigilan ko na sya. "Hep hep! Tama na. In love ka nga. Oh anyareh ba? Sino ang kaawang guy?"
"Ang yabang mo!"
Natawa na lang ako. "Joke Lang. Sino nga? Ilan taon? Saan nakatira? Pangalan ng magulang, address at email contact."
"Hahaha. Mas malupet ka pa sa nanay ko Kath. Anyway, si Maximillion yun. Hihihi."
"Maximillion? Ang panget naman ng name. Parang bilang lang ah. Hahahaha." Napatigil naman sya sa kanyang kilig-laugh.
"Pogi naman!”
"Oh talaga? Nagkita na kayo?"
Nanahimik naman sya. "Hindeee eh." tsaka sya nag-fake cry.
"Kay, bye. Hahaha. Pero sige, may pinoproblema pa akong malupet ngayon kaya... later."
"Si Kenneth. Hahaha. Sige na. Bye bye."
Natawa lang ako then nai-end ko na yung call. Wala lang, bigla lang talaga ako kinabahan.
Nagsimba kami nung umaga tapos natulog muna ako nung hapon dahil wala naman akong gagawin, wala rin namang homeworks. Pero may pasok na ulit bukas. Hay. Di naman ako nagrereklamo pero parang nagsisimula na akong tamarin. Bakit ba, estudyante eh.
Mga five PM ginising ako ni Kuya Kev. Wala lang, kain lang daw kami, libre nya. Syempre go lang naman ako kasi medyo kuripot din 'to eh. Yun nagbihis muna ako sandali nang maayos at umalis na kami ni Kuya. Naglakad lang naman, sabi nya kase malapit lang daw. Hindi na naman ako nagreklamo, Baka magback out sa panglilibre eh.
"Kuya Kev, saan ba talaga tayo pupunta?"
"Doon oh." Turo nya run sa may stand. Bilihan din ata? Ewan.
"Ano yon?"
"Queck Queck." sagot nya.
"Que—ano?" tanong ko. Saan lupalop naman nanggaling yung pangalan na yun? Tao ba yun? Hahaha. Baduy. Pagkain ba yun? Baka lason?!
"Quail eggs yun. Basta lika na!"
Nang makalapit na kami, yun, bumili na nga si Kuya. Ako naman nakatunganga lang, ano naman kasing gagawin ko diba.
"Oh." sabay bigay sakin nung nasa papel na lalagyan na may kulay orange na bagay.
"Eto na ba yun?" tanong ko na naman.
"Yaah. Tikman mo na. Masarap. Syempre si Telle ang nagpakain sakin nyan." sabay subo na nya roon sa orange thingy.
"Lakas pala talaga ng tama mo run ah. Haha. Kelan mo ipapakilala sa family?"
Di kasi alam. Ako lang sinasabihan nun ng secrets nya eh. Si Lyka naman kasi hindi makapag-open samin. Sus. Bibigay din yun.
"Christmas Eve."
"Ano ba naman yun. Edi hindi nya makakasama pamilya nya sa Pasko?"
"Twelve midnight naman eh. Tapos sa pinakang Pasko sa kanila na siya."
"Ohh."
Kumakain na lang si kuya. Wala namang mawawala kung kakainin ko na 'to. So ayun, tinusok ko yung isa muna tapos kumagat nang konti.
"Okay ba?" Kuya
Ngumuya muna ako. Haha. "Ayos naman. Masarap pala." tapos kain na ako nang kain. Kinuha ko na nga rin yung dalawa pa ni kuya Kev eh.
"Tara na ba?" tanong nya.
"Wait lang naman! Kumakain pa eh." tapos bumili pa ako nang lima. Bubusugin ko na sarili ko.
"Grabe ka na. Monster yata ito." Kuya
"Inggit ka lang." kumain lang ako habang bumibili si kuya ng inumin. Umupo muna ako sa bench na malapit lang din sa stand.
"Buti naman!" narinig kong sabi nung babae sa likod ko ata? Sa tabi? Ay awan, basta naririnig ko.
"Oo nga. Sana magtagal pa siya ng stay dito." sagot ng isa pa.
"Sana. Sino naman kaya yung dahilan kung bakit di muna aalis si Jake Flynn dito?"
"Baka ako? Hahaha. Kembular lang."
(A/N: Hahahahahaha! Natatawa ako sa naisip kong word na yun. XD Pagpasensyahan, wag pansinin.)
"Kapal! Pero ayun, kamusta naman kayo ni—"
Chuchuchu. Di ko na pinakinggan, love life na pinaguusapan nun eh. Pero seryoso! Anyareh kay Flynn? Gawa ko ba? Sheeeet! Tinignan ko yung time sa iPhone at six 'o three na! Halaaaa! Malalagot ako kay Flynn nito. Shemay lang!
Saktong dating naman ni kuya. May dalang Sprite. Hihihi. Inum muna ako syempre!
"Kuyaaaa! Tara na!" sigaw ko nang matapos kong inumin nang mabilis yung Sprite.
"Bakit nagmamadali ka?" tanong nya sobrang confused na. Hahaha. Ang gwapo ng kuya ko.
"E kasi cute ako. Tara na!"
Hinila ko na sya hanggang tapat ng gate namin. Oo hanggang dun talaga. Bakit kasi nasa kanto pa yung Quecky Queck queck na yun eh.
Iniwan ko na si kuya sa labas at nagtatakbo na sa kwarto ko. Hala! Ano bang isusuot ko? Jeans at t-shirt na lang. :D Tamaaa!
Bubuksan ko na sana closet ko, but then biglang pumasok si mom.
"Kath. Sukat mo 'to oh, got it from Forever21."
May hawak na parang dress si mom. Hala! Ayaw ko nyan!
"Ahh, tsaka na mom. Aalis kasi ako. Hehehe." tsaka ako nag-grin.
"Saan ka naman papunta?"
"Sa... Ano... Duon sa may—"
Hala saan nga ba? Hindi ko naman masasabi na ang kasama ko ay si Jake Flynn na international star. Mamaya pagkamalan pa akong baliw ng mga tao rito eh.
"Si Kenneth ba kasama mo?" nakangiting tanong niya.
"Hala! Hindi po." napatungo na lang ako.
"Sabi mo eh. Eto na kaya suotin mo? Sige na. Go!"
Nilagay nya sa kamay ko yung damit tsaka ako pinagtutulakan sa loob ng bathroom. Shiizzz! Ayoko nito. Mamaya sabihin pa nung Flynn na yun pinaghandaan ko talaga 'to. Gaaah! Kaines.
Yung dress ay parang dirty white na tube tapos may black ribbon around by the waist. Cute. Kaso lang I don't fancy this. No choice, mapilit si mom eh kaya sinuot ko na rin. Tumingin ako sa salamin. Naiilang ako. First time kong magsuot ng ganito, honestly. Di ako sanay. Shet!
Lumabas na ako. Nandito pa rin si mom.
"You look gorgeous!" tapos inikot-ikot nya pa ako. Psh.
"No, mom. Sige na, okay na 'to. Magaantay na ako sa baba."
"Magiba ka naman ng doll shoes. Ano yan naka-slippers ka lang? Haha." then inabutan nya ako ng box. Binuksan ko, new doll shoes.
Mukhang na-tiempo pa ang pagbili sakin ah. Tss. Pangit naman. This is a forced date. Gusto ko pa naman special ang gusto kong maka-first, pero mukhang hinde!
"Wait! Aayusin ko lang sandali buhok mo." pinaupo niya ako sa harap ng salmon ko sa kwarto.
Namaaaan! Ayoko nga. Jeans at t-shirt lang pa naman ang plano ko, tas nauwi sa ganto? Tssssk! Matapos ang sandaling pagaayos, okay na. Bumaba na kami. Umupo muna ako sa living room, nagaantay. At yun, pinagtitinginan ako nila.
"Saan ka naman pupunta ate?"
"Kina Angelo bakit? Sama ka?!"
Umisnob sya, natawa na lang ako. Nanahimik na ulit sya sabay panuod sa tv. Si kuya at dad din nagtanong, si mom nalang ang sumagot.
"May date ni Kenneth." tsaka naman sila tumawa.
Dapat pala ako na lang ang sumagot eh. Asar!
Nung narinig kong may sasakyan na sa labas, nagpahatid ako kay kuya. Sabi ko wag nang ipaalam kina dad na nandito na baka kasi kung ano pang sabihin kay Flynn at baka may isipin na naman. Nasa taas na kasi sila kaya yun.
"Ingat ha. Anung oras ka uuwi?" tanong sakin ni kuya nung nasa may gate na kami.
Hindi ko alam. Text na lang kita."
"Sige. Magiingat ka, naive ka pa naman. Hahaha."
Shet akala ko seryoso na 'to. Nabatukan ko nga. Sabay tawa. "Alis na'ko. Basta text na lang kita."
Then may nagbukas pa ng pinto para sakin. Limousine na naman yung sundo. Pumasok na ako, at nakita si Mr. Cold. Wala lang, parang ang cold nya kasi before ko siya niyakap kagabi. Er. Awkward.
Tiningnan ko siya.
Shet! Parang napa-formal naman ako yata. Naka-jeans and t-shirt lang sya. Pero bagay naman sa kanya. Nandun pa rin ang signature looks and smile nya. Ang attitude ganun pa rin kaya?
"Woah. So you're really into this huh?" tapos nagsmirk sya. I guess oo, ganun pa rin. Haist.
"What?! No!" feeling ko naman namula ako. Hala lang!
"You're cute." sabay tawa niya, then ginulo nya buhok ko.
"So where are we up to?" can you believe it, SIYA yung nagtanong.
"Why me? You asked m—no. You forced me on this date, so bakit ako ang bahala dyan?!"
"You're from here." cool na naman nyang pagkakasabi habang nakatingin straight ahead.
"Ugh. I'll just go home. Ibalik mo." utos ko. Buti na lang marunong makaintindi 'to ng Tagalog. Parang si Kenneth lang ah.
TCH.
Kenneth na naman?! Shet lang!
"No. I said if you won't come I'll kidnap you. So you really don't have a choice afterall."
Nanahimik na lang ako.
***After almost ten minutes;
"Since you won't talk, I'll pick the first destination." nakangiti na nyang tanong.
"Saan?" tanong ko. Syempre para certain.
"You'll see."
***
Maya maya ay pinagbuksan na rin ako ng pintuan nung driver. Bumaba ako sa side ko, si Flynn naman ay sa kabila.
Actually I really don't know where the heaven are we.
"Are we still in the Philippines?" tanong ko. Natawa naman sya.
"I am, but you're not."
Hinampas ko sya sa likod nya, nauuna kasi syang maglakad. Ang dilim ng daan, konti lang naman yung ilaw. Parang light lang along the path, like those in movie theaters.
"Hey! Answer me sanely, please?"
This time tumigil sya. Nauntog naman ako sa likod nya sa kalalakad. Beystos. Lol. Tumingin na sya.
"I can't be in my own heart, but you can."
Ha? Teka lang. Hindi yata maprocess yun ng utak ko.
"What?" mahinang mahina kong tanong.
"Please let me take care of this moment myself. Enter my heart and lend me your ears."
Kinuha nya gently ang kamay ko at nai-lead nya ako papasok sa kung nasan man kami.
Yung puso ko, tinatraydor ako! Bakit ang soft mo Kenneth—ay Flynn pala. Para ka kasing siya eh. Sorry if I'm thinking of someone else when I'm with you.
Then this is it.
Woah. I couldn't be more amazed.
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
➶ Chapter 42: I Can Wait Forever
Why did be bring me here?
I don't fancy this kind of place.
But why do I get this sudden feeling of excitement and...
Butterflies in my stomach?!
No! I can't possibly be falling for this guy's trap. I won't join those fangirls who shriek because of him.
A bandwagon definitely not a good idea to mingle with.
Medyo nag-liwanag ang paligid. At eto, parang theater ang kapaligiran. Nasa second story ako tapos nakita ko namang bumaba si Flynn diretso sa stage. What's he doing?
Nakatayo lang ako dito, frozen. Oblivious to what will happen next. Kahit na alam kong may fancy seats behind me, I ignored it. I'm having the perfect view while standing.
Then he started...
♪ You look so beautiful today. When you're sitting there it's hard for me to look away ♪
...Singing?
♪ So I try to find the words that I could say. I know distance doesn't matter but you feel so far away ♪
Yun mga mata nya, sa akin lang nakatitig. Hindi na talaga ako makagalaw. Bakit ba feeling ko malapit na sakin 'tong taong 'to? Pakiramdam ko kilala na kita.
♪ And I can't lie but every time I leave my heart turns gray. ♪
Kaso lang parang mali ako eh. Imposible naman yun. Kakakilala ko lang sayo eh. Diba Jake?
♪ And I wanna come back home to see your face tonight, 'cause I just can't take it... ♪
♪ Another day without you with me is like a blade that cuts right through me. But I can wait, I can wait forever. ♪
Yeah. I miss someone. </3 Bakit ba ganito iniisip ko?! Nakakainis lang.
♪ When you call my heart stops beating, when you're gone it won't stop bleeding. But I can wait, I can wait forever. ♪
♪ You look so beautiful today. ♪
Ngumiti sya sakin pagkakanta nya nun line na yun.
♪ It's like every time I turn around I see your face. ♪
Tinuro nya ako sabay nagwink. I felt restless. Nanghina ako dun ah.
♪ The thing I'll miss the most is waking up to see you. When I look into your eyes, man I wish that I could stay. And I can't lie but every time I leave my heart turns gray ♪
But this time parang may sadness na sa mga mata nya. He's feeling the lyrics.
♪ And I wanna come back home to see your face tonight. 'Cause I just can't take it. Another day without you with me is like a blade that cuts right through me. But I can wait, I can wait forever ♪
He stopped singing, but the music is still on background. Anu yun? Pinapatunayan ba nya na siya talaga yung kumakanta by leaving the minus one playing?
Edi siya na!
Then bigla naman siyang nagsalita.
"Katherine, I know it's hard to believe this, but...
I like you. Really, I do."
Yeah. It's hard to believe in it. E anu ba naman yun, it's way too fast!
"Think all you want but," napatawa siya ng mahina. "I think it's more than that. That's harder, right? But I'm not asking for you to believe nor speak some comment. All I want you to do is listen."
Naglakad siya papuntang gitna. Sa tapat ko. As in tapat. Height and distance is the only thing in between.
"You're special. I've never felt anything like this before to someone."
My forehead creased in deep confusion. What?! I'm not easy to fall mister!
"You're curious, I know. Close your eyes and just feel. You'll know something, feel it. Please?"
So there.
♪ I know it feels like forever. I guess that's just the price I've gotta pay, but when I come back home to feel your touch makes it better. Until that day there's nothing else that I can do. ♪
I really felt someone familiar. Ano ba! Ayoko nang maging curious. Bakit ba ganito ang nangyayari? Ang weird na. Can somebody explain?
And I just can't take it...
♪ Another day without you with me is like a blade that cuts right through me. But I can wait, I can wait forever ♪
"I hope you'll call when this heart stops beating." he did not sing. Nagsalita lang siya na parang totoo na ina-adress nya talaga yung mga ito.
"Because when you're gone, it won't stop bleeding."
"And you know that..."
"I can wait forever." he said silently.
Bumaba siya sa gitnang stairs ng stage at lalakad papunta sa part ko. Wala lang akong imik. Bakit, ano bang dapat kong sabihin? Meron ba? Wala naman eh.
Habang naglalakad sya, nagsalita ulit sya.
"You know, Katherine.
I've never expected someone to give me this kind of feeling." Mabagal lang syang naglalakad, habang nasa magkabilang bulsa ang kanyang mga kamay.
"I've been this cold guy who knows nothing about love.
I thought of it as a nonsense thing, and that there's nothing wonderful about it."
I can understand English but not his version. Anu ba! Wala akong maintindihan. Naiinis ako na ewan.
"All I know about love is family, friends, God and my career."
"Until," malapit na sya sakin. Lumapit sya nang malapit na malapit at hinawakan ang kamay ko.
"I found you."
He looked me in the eyes. We're staring at each other. But I broke the connection. I looked away and pulled my hand back.
"Is there something wrong?" tanong nya.
"Yeah. You're joking." tumawa ako nang pilit. "Stop now. Bring me home."
"Well I'm not. And I won't. Not just yet."
Nawala ang pilit kong ngiti. "You're not? Bakit?"
He shrugged. "I can't tell."
"You can't? That's absurd!" umisnob ako. "I'll be frank now."
Huminga muna ako nang malalim.
"First of all, I don't even know you. Okay?! Bear that in mind! And obviously you don't know me. Ano pala yang mga sinasabi mo ha?! Kasi ba ako na lang yung nagiisang hindi mo mapaibig gamit ang charms mo?! Insanity!"
"I never said anything. Did I?"
"That's what you're trying to do! I'm not dense, fyi! Don't mess around. Bring me home!"
Asar! Lumayo ako sa kanya. Ayoko eh. Feeling ko baka bumigay ako sa kanya kasi I feel like he's someone familiar. Someone na madaling magustuhan. Someone I know I'm comfortable with.
At tsaka,
Mahirap magmahal ng artista. Maraming issues, rumors, at kaagaw. Lalong lalo na ang time. So excuse me. I'll pass.
Lumapit sya sakin at akmang hahawakan kamay ko. Nilayo ko naman bigla.
"Don't touch me!"
Parang naoffend sya sa sinabi ko. I feel guilty.
Umatras sya. "Fine. I won't. Good bye." at tsaka siya tumakbo palabas.
Gusto kong umiyak sa totoo lang. Bakit ba parang gusto ko syang habulin? Kung may dapat pala akong kainisan, sarili ko yun.
Hinabol ko sya. Kaso hindi ko naman sya nasundan. Walang katao-tao. Nakalabas na ako ng theatre, pero wala pa rin sya. Umuwi na kaya?
Maglakad lakad lang ako. I don't know the place. Pero parang may park or something dito. Still I can see a humongous gate very far away from me. School din ba 'to? Company? May mga buildings din kasi. Wala naman akong magawa. I'll call kuya later na lang kapag nalaman ko kung nasaan ako at magpapasundo. Naglalakad muna ako papunta roon sa parang park nga. Ang laki ng place, wala nga lang tao. Yung paligid puno ng lights in different color.
May fountain sa gitna. Just like in the movie When In Rome. Kaya lang mas maganda yun, parang imitation lang 'to.
Pumunta ako roon. Inikot ko yung fountain and then I found HIM on the other side. Hindi nya ako nakikita. Kaya eto ako nagdedecide pa rin kung lalapitan ko ba.
Should I?
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
I don't fancy this kind of place.
But why do I get this sudden feeling of excitement and...
Butterflies in my stomach?!
No! I can't possibly be falling for this guy's trap. I won't join those fangirls who shriek because of him.
A bandwagon definitely not a good idea to mingle with.
Medyo nag-liwanag ang paligid. At eto, parang theater ang kapaligiran. Nasa second story ako tapos nakita ko namang bumaba si Flynn diretso sa stage. What's he doing?
Nakatayo lang ako dito, frozen. Oblivious to what will happen next. Kahit na alam kong may fancy seats behind me, I ignored it. I'm having the perfect view while standing.
Then he started...
♪ You look so beautiful today. When you're sitting there it's hard for me to look away ♪
...Singing?
♪ So I try to find the words that I could say. I know distance doesn't matter but you feel so far away ♪
Yun mga mata nya, sa akin lang nakatitig. Hindi na talaga ako makagalaw. Bakit ba feeling ko malapit na sakin 'tong taong 'to? Pakiramdam ko kilala na kita.
♪ And I can't lie but every time I leave my heart turns gray. ♪
Kaso lang parang mali ako eh. Imposible naman yun. Kakakilala ko lang sayo eh. Diba Jake?
♪ And I wanna come back home to see your face tonight, 'cause I just can't take it... ♪
♪ Another day without you with me is like a blade that cuts right through me. But I can wait, I can wait forever. ♪
Yeah. I miss someone. </3 Bakit ba ganito iniisip ko?! Nakakainis lang.
♪ When you call my heart stops beating, when you're gone it won't stop bleeding. But I can wait, I can wait forever. ♪
♪ You look so beautiful today. ♪
Ngumiti sya sakin pagkakanta nya nun line na yun.
♪ It's like every time I turn around I see your face. ♪
Tinuro nya ako sabay nagwink. I felt restless. Nanghina ako dun ah.
♪ The thing I'll miss the most is waking up to see you. When I look into your eyes, man I wish that I could stay. And I can't lie but every time I leave my heart turns gray ♪
But this time parang may sadness na sa mga mata nya. He's feeling the lyrics.
♪ And I wanna come back home to see your face tonight. 'Cause I just can't take it. Another day without you with me is like a blade that cuts right through me. But I can wait, I can wait forever ♪
He stopped singing, but the music is still on background. Anu yun? Pinapatunayan ba nya na siya talaga yung kumakanta by leaving the minus one playing?
Edi siya na!
Then bigla naman siyang nagsalita.
"Katherine, I know it's hard to believe this, but...
I like you. Really, I do."
Yeah. It's hard to believe in it. E anu ba naman yun, it's way too fast!
"Think all you want but," napatawa siya ng mahina. "I think it's more than that. That's harder, right? But I'm not asking for you to believe nor speak some comment. All I want you to do is listen."
Naglakad siya papuntang gitna. Sa tapat ko. As in tapat. Height and distance is the only thing in between.
"You're special. I've never felt anything like this before to someone."
My forehead creased in deep confusion. What?! I'm not easy to fall mister!
"You're curious, I know. Close your eyes and just feel. You'll know something, feel it. Please?"
So there.
♪ I know it feels like forever. I guess that's just the price I've gotta pay, but when I come back home to feel your touch makes it better. Until that day there's nothing else that I can do. ♪
I really felt someone familiar. Ano ba! Ayoko nang maging curious. Bakit ba ganito ang nangyayari? Ang weird na. Can somebody explain?
And I just can't take it...
♪ Another day without you with me is like a blade that cuts right through me. But I can wait, I can wait forever ♪
"I hope you'll call when this heart stops beating." he did not sing. Nagsalita lang siya na parang totoo na ina-adress nya talaga yung mga ito.
"Because when you're gone, it won't stop bleeding."
"And you know that..."
"I can wait forever." he said silently.
Bumaba siya sa gitnang stairs ng stage at lalakad papunta sa part ko. Wala lang akong imik. Bakit, ano bang dapat kong sabihin? Meron ba? Wala naman eh.
Habang naglalakad sya, nagsalita ulit sya.
"You know, Katherine.
I've never expected someone to give me this kind of feeling." Mabagal lang syang naglalakad, habang nasa magkabilang bulsa ang kanyang mga kamay.
"I've been this cold guy who knows nothing about love.
I thought of it as a nonsense thing, and that there's nothing wonderful about it."
I can understand English but not his version. Anu ba! Wala akong maintindihan. Naiinis ako na ewan.
"All I know about love is family, friends, God and my career."
"Until," malapit na sya sakin. Lumapit sya nang malapit na malapit at hinawakan ang kamay ko.
"I found you."
He looked me in the eyes. We're staring at each other. But I broke the connection. I looked away and pulled my hand back.
"Is there something wrong?" tanong nya.
"Yeah. You're joking." tumawa ako nang pilit. "Stop now. Bring me home."
"Well I'm not. And I won't. Not just yet."
Nawala ang pilit kong ngiti. "You're not? Bakit?"
He shrugged. "I can't tell."
"You can't? That's absurd!" umisnob ako. "I'll be frank now."
Huminga muna ako nang malalim.
"First of all, I don't even know you. Okay?! Bear that in mind! And obviously you don't know me. Ano pala yang mga sinasabi mo ha?! Kasi ba ako na lang yung nagiisang hindi mo mapaibig gamit ang charms mo?! Insanity!"
"I never said anything. Did I?"
"That's what you're trying to do! I'm not dense, fyi! Don't mess around. Bring me home!"
Asar! Lumayo ako sa kanya. Ayoko eh. Feeling ko baka bumigay ako sa kanya kasi I feel like he's someone familiar. Someone na madaling magustuhan. Someone I know I'm comfortable with.
At tsaka,
Mahirap magmahal ng artista. Maraming issues, rumors, at kaagaw. Lalong lalo na ang time. So excuse me. I'll pass.
Lumapit sya sakin at akmang hahawakan kamay ko. Nilayo ko naman bigla.
"Don't touch me!"
Parang naoffend sya sa sinabi ko. I feel guilty.
Umatras sya. "Fine. I won't. Good bye." at tsaka siya tumakbo palabas.
Gusto kong umiyak sa totoo lang. Bakit ba parang gusto ko syang habulin? Kung may dapat pala akong kainisan, sarili ko yun.
Hinabol ko sya. Kaso hindi ko naman sya nasundan. Walang katao-tao. Nakalabas na ako ng theatre, pero wala pa rin sya. Umuwi na kaya?
Maglakad lakad lang ako. I don't know the place. Pero parang may park or something dito. Still I can see a humongous gate very far away from me. School din ba 'to? Company? May mga buildings din kasi. Wala naman akong magawa. I'll call kuya later na lang kapag nalaman ko kung nasaan ako at magpapasundo. Naglalakad muna ako papunta roon sa parang park nga. Ang laki ng place, wala nga lang tao. Yung paligid puno ng lights in different color.
May fountain sa gitna. Just like in the movie When In Rome. Kaya lang mas maganda yun, parang imitation lang 'to.
Pumunta ako roon. Inikot ko yung fountain and then I found HIM on the other side. Hindi nya ako nakikita. Kaya eto ako nagdedecide pa rin kung lalapitan ko ba.
Should I?
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
➶ Chapter 43: His Side
/KENNETH'S PERSPECTIVE
I guess people in the Philippines are now curious of my whereabouts now. I'm sorry Kathy. I just cannot decline my producer's threat. He said that if I don't come back in L.A he will announce that death had caught me. How rude is that?! Psh.
I asked manager Louie for help but he's out of L.A and he guessed that he couldn't change the decision of that hypocrite producer of mine. He knew that I'd gone for Phil because of Tricia. Ugh! She did something that I could never forgive. Never even when the night stars fall.
So leaving for Los Angeles was the finality. I was with my cousin Max. And to my surprise, he didn't even want to go back either. I guess I've got one on my side.
When we got home, I immediately called Louie and forgot about the awful jet lag.
"Can't you do something about this?!" I half-yelled. I just want to go back.
"Sorry Jake. I... I—"
"I don't want to hear that Jake Flynn anymore! It svcks alright!"
I really am was born as Kenneth Verge. Jake Flynn is just my screen name. Why Jake? Because my real full name is Kenneth Jake Verge.
But since I got involved in this chaotic society, I forced my parents to permanently remove Jake in my real name. Just in case.
"Calm down. I'm on my way back."
"Just when?!"
"I'm on my way to the airport to check out date flights. I'll send you a message as soon as I know. I'll hung up."
"Alright."
"Wait Jake!" that stopped me from hanging up. "Don't talk to anyone just yet. Be careful with your moves, especially with Tricia. Right, got to go."
And it was him who ended the call.
"Just bllsh.t!" I cussed loudly. I'm really furious this time. The second time I cussed this hard. Memories came flashing by. I remembered when Kathy got bumped by a car, and that psycho. I even cooked that time just for her. I miss her.
"Hey man! What's up?" Max
I just rolled my eyes and sat beside him on the couch. Mom and dad aren't here. And my brother is probably hanging out with his friends.
"Dude talk."
But I still ignored him.
"Fine!" he ignored me as well in return and faced himself on his iPad.
Really, I want to go back! What if that WEIRD GUY had already made a move to Kathy? So what's my chance now? Ugh.
I really am Unlucky. Could I use some help Cupid? Tsk. Gay thing! I never knew I believed in that. Surely I'm desperately depressed.
"Pffft~!" Max. He's trying to conceal his laughter.
I smacked his shoulder hard. "What're you doing?!"
"Hah—Nothing." then he grinned.
"Yeah. Right. Spit!"
He acted really as if he'll going to spit on me. I pushed his head away by my index finger at his forehead.
"Shut up! Dude. If you're playing your own self-proclaimed stupid love game spiel, stop it. Okay? A brotherly advice."
"More like a shitty one." he rolled his eyes heavenwards. "Don't you want someone's happiness? Tss. Mind your own business!"
And then he glued his eyes once more to what he was doing previously.
***
After about three days, Louie came back. I couldn't control myself that I constantly yelled at him. He was quiet and calm that time so I felt suspicious and uneasy.
"Do you know something or what?!"
"Don't yell. Was that your Filipino friends had taught you? Man, you're more than wrong staying back there."
I felt my face heated up. "No! Tch. This is what most of my haters think of right? A piece of crap under the hood and behind the flashes of cameras, right?! Well I'll give them their thoughts!"
"Calm down." he tapped my shoulder. "I already have a plan. Let's talk when you're mild. Get yourself a rest first."
I did what I was told. I just trust him so much. I slept early and woke up at six. Family bonding was the first thing I did. I missed them. We ate at the backyard and chatted for so long. I was drinking water when I chocked because of my dad's question.
"Any girls you're interested with in the Phil, son?"
"Oo nga naman. You should invite her here some time." that's my mom. She speaks to us in that language to help us not to forget it. But still, I don't know how to speak it fluently.
"Here? Don't you think it's kind of far and tiresome?"
"So you really do have a girlfriend?!" my brother excitedly asked.
"What?!" I coughed, embarrassed of my high tone. "Sorry but, I... Uhm. Did I say that?"
"Yes po, anak. Who's the lucky girl?" mom asked with a bright smile on her face.
"No!" I said as I swallowed my lasagna. "Besides. She, uhm, likes another," I coughed, "boy. So I don't stand a chance."
"Psssh!" my brother playfully hissed. "My international superstar brother was declined by an average teenage girl. Wuuhooo! An interesting headline, don't you think Kuya?" Kith wiggled his eyebrows.
"Oh shut up!" I took another spoon before talking again. "She really doesn’t know that I'm Jake Flynn. I got home as my real self."
"And you didn't tell us?" Mom
"Sorry."
"Ang ibig sabihin ba niyan ay hindi mo nabisita ang family and friends natin back there?" It was Dad.
"Sorry." I kept on repeating. Ugh. "I'm sorry okay? I don't want to get the same treatment. That was another different place for me now, so I wanted different way of living. I just want to be normal alright?"
"You're abnormal, anyway. No changing that fact." Kith stuck his tongue out.
"Kid!" I murmured irritatedly.
***
"So what's the plan now?"
"Record another of your unreleased songs and we'll do something about it." Manager Louie
"What do you mean?"
"I'm already planning your mall tour around Asia. Be sure to do your own. I'm helping you my way, so let's just cooperate. Alright? No time for stubbornness." he responded as he typed something on his phone.
"I'll go at the studio now. If I record, what will be the next?"
"Shoot a music video of it. It's anywhere you want. And please, talk to me later? I'm clarifying something. Get out."
I just laughed. "Fine. I'll evaporate. I'm on my way to start these."
Wuhoooo! Of course it'll be Philippines. I'm going go confess, this man really own this game. I'm lucky to have him.
I rode my own convertible and drove to the studio. I'm of course a VIP there, so I didn't bother bringing any company because there'll be a lot of them there. While I was driving I notice something. My hair! It's not blonde! Oh boy! What should I do? I'm doomed.
I parked in front and did not go outside yet. I'm computing this equation on how to solve a Kenneth's hair back to Jake's hair.
I'm doomed. I'm doomed. I'm doomed. I chanted.
I'm doom--
"Hi Jake!"
I nearly jumped off my seat. "What the hell are you doing here, Tricia?!"
"Ohhh." she pouted. "Don't you want me beside you?" from the passenger seat, she leaned on me and cupped my face. I struggled to push her away from me.
"Get away!"
"Where have you been? Huh, Jake?"
"None of your business."
"You're my fame business. We're on-screen couple so we should date in public, you know."
I rolled my eyes and stared outside.
"But what did you do?! You ran away! Where to? Sht Jake! I'm left with no one. They've been asking me where you are and how are you doing. They didn't even dare to ask if I'm fine or something. That's rude!" she scoffed.
I just nodded and pretended to listen. Hahahaha!
"And the worst part? They were asking if you and I broke up. That made me irritated for days!"
"Yeah, me too." I said, and I saw her face lightened. "Saying that we're really dating and steady makes me want to puke. That's more than annoying! Quit bugging me, please."
"Your hair's black." she segued.
I looked away in guilt. "Get out! I'm wearing wig."
"For what?"
Sht. Why does she have to be so inquisitive! "Privacy cops." My self-proclaimed term for paparazzi's.
"I get you." she sighed. "So what're you recording today?"
"Untitled." she doesn't have the right to know it first.
"Cool. Sing a line." she clapped out of excitement. As if.
I snubbed her and got out of the car. She followed me from behind. I walked in not-so-obvious manner so that I can lose track of her. Thankfully, I managed to do it.
I recorded How Do You Sleep with bunch of music junkies in the studio and music directors. They're planning my music video this instance. Woah they're fast.
"So Jake, you'll work again with Tricia." the director says as he browse along his papers. "Does that sound great?"
"Change it." I ordered.
"What? We have planned this all day. And there's no way we could revise it!" he argued.
Other staffs remained silent, and the others were busy with their businesses.
"I'll do it."
"What?! Impossible!"
"Give me that." I grabbed the papers from him and read it carefully for a minute or two. "This should be easy. I'll email it to you tonight. I'll leave first." I stood up.
"This night? You're really compulsive, eh? Let's see what you got."
And with that I left.
***
A boy was lost in the middle of nowhere. He was forced to inhibit a place's ambiance to fit in everyone's lifestyle. He is not used to their culture and living, but then he met this girl who came along with him and his adventures.
He fell in love. But what hurt him more is that he's not sure about the girl's feelings towards him.
Being truly in love, he took that out of sight and remembered only his feelings for her. He tried everything to own her heart. Seemed like another boy entered her life. He would fight, but then his guardians had found him.
He refused to go with them but there are lots of barricade in between. He left without an explanation.
Ever since he moved, he can't sleep thinking about the girl and if she ended up with another boy.
It's been about a year. And he really wanted to go back and find her.
Some things happened and that made his way back to her an ease. He still doesn't know where she is and if she's already with someone else.
But what he planned to do is to stay strong in all this insomniac love.
***
That's how I revised it. I know it's a bit far from the lyrics. But hey, look at Lady Gaga. Okay?
Got from personal daze.
I emailed it to director and he said it'll be considered though the plans are still tentative. Oh c'mon. There's no way I'm going to act in a play or movies. I don't do my music videos. Artists are tasked for that, and my role is just to sing in act, that's all.
Louie announced something that made me extremely glad. But Tricia is so... What's the Filipino slang for that again? Uhm. That!
Tricia is so 'epal'
She discovered something. I'm almost into slapping her but of course I controlled myself. She's still a girl. And they need to be respected. But if she crossed the line then I'll not hesitate to do it.
"So you're hiding that's why you ain't blonde. Huh?!" Tricia
"How can you say that?!"
"I've got proofs. And that needs to be published on press!"
"What?! Are you nuts!"
"No. I'm gorgeous." she smirked. "I'll not do that in two conditions."
My heart thudded. She's dangerous, seriously.
"What?!"
"I heard that you are struggling to go back there. What's up?"
"Dang! Continue already."
"Fine! So, don't. Stay here."
I glared at her. "No! What are you thinking! No not!"
"Fine. Let's just see the reaction of your beloved Kathy." she smirked again.
Oh shit. How could she!
"No! I'll not do that. Proceed to the next. Maybe I'll agree to that!"
"Alright! Uhm. Be my official boyfriend."
"You're kidding right?! You're kidding!" I argued.
Her face gone serious. "You think so?"
"Whatever. But no! Just please leave me alone! Get out!"
She glanced a playful wicked smile before heading out.
"Bye Jake. Just be careful, honey. You'll be mine soon." she winked.
CRAP!
In several days, I lost contact of Tricia. That's good. Less of a trouble. I asked the Team Jake Flynn to favor of my ideas and conditions. Sure it was hard at first but I managed to force them in the end.
/KATHERINE'S PERSPECTIVE
Lalapitan ko na talaga siya. Kinakabahan nga lang ako, baka manigaw eh. Hehehe. De, joke.
Lumapit ako sa may pwesto nya, pero may distance pa rin naman. As in.
"Uhm," wala akong masabi kasi. Yan lang lumabas sa bibig ko para malaman nyang nasa tabi niya ako.
"Oh. Kath. Sorry. I'll send you home." tatayo sana sya pero pinigilan ko muna.
"No. I'm sorry. Let's stay?"
"Sure." at ngumiti sya. Kaso nga lang, di ko sure kung natutuwa siya o ewan eh.
"Ang ganda pala dito. Where's this? Your old school, or what?" tanong ko. May ma-topic lang. Pero nakaka-amuse talaga yung paligid. Ang ganda sa mata.
"My parent's."
"Ohh."
Ang awkward. Hindi na naman siya nagsasalita. Siguro naoffend talaga siya. Shet! Nakaka-guilty lang eh.
"Jake, I'm sorry." tsaka ako tumungo.
Ginulo niya yung buhok ko tapos tumawa. Sa wakas. Ang saya palang marinig ng tawa niya. Napangiti naman ako, pero nakatungo pa rin.
"You're smiling." pang-asar niya.
"No. I'm not."
Nagkatitigan kami. Tapos sabay natawa.
"Am I forgiven?" tanung ko.
"Huh? Why?"
"Tsk. Yung nasabi ko sayo kanina. I'm really sorry. I didn't mean to... It's just that--"
"It's fine. My fault anyway." ngumiti ulit sya.
"And one more thing." kinakabahan ako sa susunod kong sasabihin. Baka maoffend na naman. Pero wait, magtatanong muna ako.
"Do you like me?"
"What if I say..." he looked away and said, "Yes?" tumingin na siya sakin nang seryoso ang mukha. "Because I do, Kathy."
"Uhm," how should I start?! Gaaah. "Look, Jake."
I sighed.
"Maybe you're just confused with your feelings. Hindi mo ako gusto. It's way too fast. Paulit ulit na, pero yun kasi ang totoo. And..."
"I like someone else."
"No!" bigla nyang sagot. "Can't you just explain to yourself that you like me even a little?! Tell yourself!"
Ugh! Nainis ako doon ah! "Really, Jake! I like someone else. Stop bugging me!" napatayo ako sa sobrang inis.
"Really?! Who?"
"Kenneth!"
DARN!
Nadulas. Sheeeet! Pwedi na. Di naman niya kilala eh. Hala! Ano na kaya reaction nya?
"Hahahahaha! Okay, fine." tumawa lang siya. Sa pagkatingin ko, tunay yung tawa niya.
Napaupo na ako. Wala na yung inis ko.
"Yaaa! Why are you laughing?!"
"You just confessed. Uhhh. Wait no." napakamot siya sa ulo niya. Cute. Halaaaa! Joke lang!
"So will you stop?" tanong ko.
"Stop what?"
"You, liking me."
"Well it depends. If you confess to that boy, I'll go." Nakangiti siya nang malapad.
Yung ganito,
^_____^
"Wait. Bakit ganyan ka makangiti? Hindi ba dapat you should be more like, uhm, not so glad about it?" nahihiya kong sabi.
"Because I'm..." napatigil na naman siya. "Hehehehe." defensive cute laugh.
Hahahaha. Anu baaa! Bakit ba kasi nakikita ko sa kanya minsan si Kenneth?! Tsk.
"Because maybe, just maybe he's better than me. But wait, does he already know?"
"What?"
"That you like him?"
"Oh that. Well no."
"Why?"
"E hindi ko maamin eh. Mahirap."
Tumahimik kami sandali. Then nagulat ako sa sinabi niya.
"You know what, I have a sister. And that Kenneth might like her. I'll have them meet the both of them. So that, you'll be mine." he laughed.
Kainesss!
Akin si Kenneth eh!!!
Wait!
Joke lang yun. Hehehehe.
Pero basta! Hindi pwedi yun!
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
I guess people in the Philippines are now curious of my whereabouts now. I'm sorry Kathy. I just cannot decline my producer's threat. He said that if I don't come back in L.A he will announce that death had caught me. How rude is that?! Psh.
I asked manager Louie for help but he's out of L.A and he guessed that he couldn't change the decision of that hypocrite producer of mine. He knew that I'd gone for Phil because of Tricia. Ugh! She did something that I could never forgive. Never even when the night stars fall.
So leaving for Los Angeles was the finality. I was with my cousin Max. And to my surprise, he didn't even want to go back either. I guess I've got one on my side.
When we got home, I immediately called Louie and forgot about the awful jet lag.
"Can't you do something about this?!" I half-yelled. I just want to go back.
"Sorry Jake. I... I—"
"I don't want to hear that Jake Flynn anymore! It svcks alright!"
I really am was born as Kenneth Verge. Jake Flynn is just my screen name. Why Jake? Because my real full name is Kenneth Jake Verge.
But since I got involved in this chaotic society, I forced my parents to permanently remove Jake in my real name. Just in case.
"Calm down. I'm on my way back."
"Just when?!"
"I'm on my way to the airport to check out date flights. I'll send you a message as soon as I know. I'll hung up."
"Alright."
"Wait Jake!" that stopped me from hanging up. "Don't talk to anyone just yet. Be careful with your moves, especially with Tricia. Right, got to go."
And it was him who ended the call.
"Just bllsh.t!" I cussed loudly. I'm really furious this time. The second time I cussed this hard. Memories came flashing by. I remembered when Kathy got bumped by a car, and that psycho. I even cooked that time just for her. I miss her.
"Hey man! What's up?" Max
I just rolled my eyes and sat beside him on the couch. Mom and dad aren't here. And my brother is probably hanging out with his friends.
"Dude talk."
But I still ignored him.
"Fine!" he ignored me as well in return and faced himself on his iPad.
Really, I want to go back! What if that WEIRD GUY had already made a move to Kathy? So what's my chance now? Ugh.
I really am Unlucky. Could I use some help Cupid? Tsk. Gay thing! I never knew I believed in that. Surely I'm desperately depressed.
"Pffft~!" Max. He's trying to conceal his laughter.
I smacked his shoulder hard. "What're you doing?!"
"Hah—Nothing." then he grinned.
"Yeah. Right. Spit!"
He acted really as if he'll going to spit on me. I pushed his head away by my index finger at his forehead.
"Shut up! Dude. If you're playing your own self-proclaimed stupid love game spiel, stop it. Okay? A brotherly advice."
"More like a shitty one." he rolled his eyes heavenwards. "Don't you want someone's happiness? Tss. Mind your own business!"
And then he glued his eyes once more to what he was doing previously.
***
After about three days, Louie came back. I couldn't control myself that I constantly yelled at him. He was quiet and calm that time so I felt suspicious and uneasy.
"Do you know something or what?!"
"Don't yell. Was that your Filipino friends had taught you? Man, you're more than wrong staying back there."
I felt my face heated up. "No! Tch. This is what most of my haters think of right? A piece of crap under the hood and behind the flashes of cameras, right?! Well I'll give them their thoughts!"
"Calm down." he tapped my shoulder. "I already have a plan. Let's talk when you're mild. Get yourself a rest first."
I did what I was told. I just trust him so much. I slept early and woke up at six. Family bonding was the first thing I did. I missed them. We ate at the backyard and chatted for so long. I was drinking water when I chocked because of my dad's question.
"Any girls you're interested with in the Phil, son?"
"Oo nga naman. You should invite her here some time." that's my mom. She speaks to us in that language to help us not to forget it. But still, I don't know how to speak it fluently.
"Here? Don't you think it's kind of far and tiresome?"
"So you really do have a girlfriend?!" my brother excitedly asked.
"What?!" I coughed, embarrassed of my high tone. "Sorry but, I... Uhm. Did I say that?"
"Yes po, anak. Who's the lucky girl?" mom asked with a bright smile on her face.
"No!" I said as I swallowed my lasagna. "Besides. She, uhm, likes another," I coughed, "boy. So I don't stand a chance."
"Psssh!" my brother playfully hissed. "My international superstar brother was declined by an average teenage girl. Wuuhooo! An interesting headline, don't you think Kuya?" Kith wiggled his eyebrows.
"Oh shut up!" I took another spoon before talking again. "She really doesn’t know that I'm Jake Flynn. I got home as my real self."
"And you didn't tell us?" Mom
"Sorry."
"Ang ibig sabihin ba niyan ay hindi mo nabisita ang family and friends natin back there?" It was Dad.
"Sorry." I kept on repeating. Ugh. "I'm sorry okay? I don't want to get the same treatment. That was another different place for me now, so I wanted different way of living. I just want to be normal alright?"
"You're abnormal, anyway. No changing that fact." Kith stuck his tongue out.
"Kid!" I murmured irritatedly.
***
"So what's the plan now?"
"Record another of your unreleased songs and we'll do something about it." Manager Louie
"What do you mean?"
"I'm already planning your mall tour around Asia. Be sure to do your own. I'm helping you my way, so let's just cooperate. Alright? No time for stubbornness." he responded as he typed something on his phone.
"I'll go at the studio now. If I record, what will be the next?"
"Shoot a music video of it. It's anywhere you want. And please, talk to me later? I'm clarifying something. Get out."
I just laughed. "Fine. I'll evaporate. I'm on my way to start these."
Wuhoooo! Of course it'll be Philippines. I'm going go confess, this man really own this game. I'm lucky to have him.
I rode my own convertible and drove to the studio. I'm of course a VIP there, so I didn't bother bringing any company because there'll be a lot of them there. While I was driving I notice something. My hair! It's not blonde! Oh boy! What should I do? I'm doomed.
I parked in front and did not go outside yet. I'm computing this equation on how to solve a Kenneth's hair back to Jake's hair.
I'm doomed. I'm doomed. I'm doomed. I chanted.
I'm doom--
"Hi Jake!"
I nearly jumped off my seat. "What the hell are you doing here, Tricia?!"
"Ohhh." she pouted. "Don't you want me beside you?" from the passenger seat, she leaned on me and cupped my face. I struggled to push her away from me.
"Get away!"
"Where have you been? Huh, Jake?"
"None of your business."
"You're my fame business. We're on-screen couple so we should date in public, you know."
I rolled my eyes and stared outside.
"But what did you do?! You ran away! Where to? Sht Jake! I'm left with no one. They've been asking me where you are and how are you doing. They didn't even dare to ask if I'm fine or something. That's rude!" she scoffed.
I just nodded and pretended to listen. Hahahaha!
"And the worst part? They were asking if you and I broke up. That made me irritated for days!"
"Yeah, me too." I said, and I saw her face lightened. "Saying that we're really dating and steady makes me want to puke. That's more than annoying! Quit bugging me, please."
"Your hair's black." she segued.
I looked away in guilt. "Get out! I'm wearing wig."
"For what?"
Sht. Why does she have to be so inquisitive! "Privacy cops." My self-proclaimed term for paparazzi's.
"I get you." she sighed. "So what're you recording today?"
"Untitled." she doesn't have the right to know it first.
"Cool. Sing a line." she clapped out of excitement. As if.
I snubbed her and got out of the car. She followed me from behind. I walked in not-so-obvious manner so that I can lose track of her. Thankfully, I managed to do it.
I recorded How Do You Sleep with bunch of music junkies in the studio and music directors. They're planning my music video this instance. Woah they're fast.
"So Jake, you'll work again with Tricia." the director says as he browse along his papers. "Does that sound great?"
"Change it." I ordered.
"What? We have planned this all day. And there's no way we could revise it!" he argued.
Other staffs remained silent, and the others were busy with their businesses.
"I'll do it."
"What?! Impossible!"
"Give me that." I grabbed the papers from him and read it carefully for a minute or two. "This should be easy. I'll email it to you tonight. I'll leave first." I stood up.
"This night? You're really compulsive, eh? Let's see what you got."
And with that I left.
***
A boy was lost in the middle of nowhere. He was forced to inhibit a place's ambiance to fit in everyone's lifestyle. He is not used to their culture and living, but then he met this girl who came along with him and his adventures.
He fell in love. But what hurt him more is that he's not sure about the girl's feelings towards him.
Being truly in love, he took that out of sight and remembered only his feelings for her. He tried everything to own her heart. Seemed like another boy entered her life. He would fight, but then his guardians had found him.
He refused to go with them but there are lots of barricade in between. He left without an explanation.
Ever since he moved, he can't sleep thinking about the girl and if she ended up with another boy.
It's been about a year. And he really wanted to go back and find her.
Some things happened and that made his way back to her an ease. He still doesn't know where she is and if she's already with someone else.
But what he planned to do is to stay strong in all this insomniac love.
***
That's how I revised it. I know it's a bit far from the lyrics. But hey, look at Lady Gaga. Okay?
Got from personal daze.
I emailed it to director and he said it'll be considered though the plans are still tentative. Oh c'mon. There's no way I'm going to act in a play or movies. I don't do my music videos. Artists are tasked for that, and my role is just to sing in act, that's all.
Louie announced something that made me extremely glad. But Tricia is so... What's the Filipino slang for that again? Uhm. That!
Tricia is so 'epal'
She discovered something. I'm almost into slapping her but of course I controlled myself. She's still a girl. And they need to be respected. But if she crossed the line then I'll not hesitate to do it.
"So you're hiding that's why you ain't blonde. Huh?!" Tricia
"How can you say that?!"
"I've got proofs. And that needs to be published on press!"
"What?! Are you nuts!"
"No. I'm gorgeous." she smirked. "I'll not do that in two conditions."
My heart thudded. She's dangerous, seriously.
"What?!"
"I heard that you are struggling to go back there. What's up?"
"Dang! Continue already."
"Fine! So, don't. Stay here."
I glared at her. "No! What are you thinking! No not!"
"Fine. Let's just see the reaction of your beloved Kathy." she smirked again.
Oh shit. How could she!
"No! I'll not do that. Proceed to the next. Maybe I'll agree to that!"
"Alright! Uhm. Be my official boyfriend."
"You're kidding right?! You're kidding!" I argued.
Her face gone serious. "You think so?"
"Whatever. But no! Just please leave me alone! Get out!"
She glanced a playful wicked smile before heading out.
"Bye Jake. Just be careful, honey. You'll be mine soon." she winked.
CRAP!
In several days, I lost contact of Tricia. That's good. Less of a trouble. I asked the Team Jake Flynn to favor of my ideas and conditions. Sure it was hard at first but I managed to force them in the end.
/KATHERINE'S PERSPECTIVE
Lalapitan ko na talaga siya. Kinakabahan nga lang ako, baka manigaw eh. Hehehe. De, joke.
Lumapit ako sa may pwesto nya, pero may distance pa rin naman. As in.
"Uhm," wala akong masabi kasi. Yan lang lumabas sa bibig ko para malaman nyang nasa tabi niya ako.
"Oh. Kath. Sorry. I'll send you home." tatayo sana sya pero pinigilan ko muna.
"No. I'm sorry. Let's stay?"
"Sure." at ngumiti sya. Kaso nga lang, di ko sure kung natutuwa siya o ewan eh.
"Ang ganda pala dito. Where's this? Your old school, or what?" tanong ko. May ma-topic lang. Pero nakaka-amuse talaga yung paligid. Ang ganda sa mata.
"My parent's."
"Ohh."
Ang awkward. Hindi na naman siya nagsasalita. Siguro naoffend talaga siya. Shet! Nakaka-guilty lang eh.
"Jake, I'm sorry." tsaka ako tumungo.
Ginulo niya yung buhok ko tapos tumawa. Sa wakas. Ang saya palang marinig ng tawa niya. Napangiti naman ako, pero nakatungo pa rin.
"You're smiling." pang-asar niya.
"No. I'm not."
Nagkatitigan kami. Tapos sabay natawa.
"Am I forgiven?" tanung ko.
"Huh? Why?"
"Tsk. Yung nasabi ko sayo kanina. I'm really sorry. I didn't mean to... It's just that--"
"It's fine. My fault anyway." ngumiti ulit sya.
"And one more thing." kinakabahan ako sa susunod kong sasabihin. Baka maoffend na naman. Pero wait, magtatanong muna ako.
"Do you like me?"
"What if I say..." he looked away and said, "Yes?" tumingin na siya sakin nang seryoso ang mukha. "Because I do, Kathy."
"Uhm," how should I start?! Gaaah. "Look, Jake."
I sighed.
"Maybe you're just confused with your feelings. Hindi mo ako gusto. It's way too fast. Paulit ulit na, pero yun kasi ang totoo. And..."
"I like someone else."
"No!" bigla nyang sagot. "Can't you just explain to yourself that you like me even a little?! Tell yourself!"
Ugh! Nainis ako doon ah! "Really, Jake! I like someone else. Stop bugging me!" napatayo ako sa sobrang inis.
"Really?! Who?"
"Kenneth!"
DARN!
Nadulas. Sheeeet! Pwedi na. Di naman niya kilala eh. Hala! Ano na kaya reaction nya?
"Hahahahaha! Okay, fine." tumawa lang siya. Sa pagkatingin ko, tunay yung tawa niya.
Napaupo na ako. Wala na yung inis ko.
"Yaaa! Why are you laughing?!"
"You just confessed. Uhhh. Wait no." napakamot siya sa ulo niya. Cute. Halaaaa! Joke lang!
"So will you stop?" tanong ko.
"Stop what?"
"You, liking me."
"Well it depends. If you confess to that boy, I'll go." Nakangiti siya nang malapad.
Yung ganito,
^_____^
"Wait. Bakit ganyan ka makangiti? Hindi ba dapat you should be more like, uhm, not so glad about it?" nahihiya kong sabi.
"Because I'm..." napatigil na naman siya. "Hehehehe." defensive cute laugh.
Hahahaha. Anu baaa! Bakit ba kasi nakikita ko sa kanya minsan si Kenneth?! Tsk.
"Because maybe, just maybe he's better than me. But wait, does he already know?"
"What?"
"That you like him?"
"Oh that. Well no."
"Why?"
"E hindi ko maamin eh. Mahirap."
Tumahimik kami sandali. Then nagulat ako sa sinabi niya.
"You know what, I have a sister. And that Kenneth might like her. I'll have them meet the both of them. So that, you'll be mine." he laughed.
Kainesss!
Akin si Kenneth eh!!!
Wait!
Joke lang yun. Hehehehe.
Pero basta! Hindi pwedi yun!
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
➶ Chapter 44: Advice
"Yaa~! You're spacing out." Nagising naman ako. "Huh? Sorry. What is it again?"
"Nothing. Let's go." tapos hinigit na niya ako.
"Saan ba tayo kasi pupunta?" nagugutom na ako. >.< It's past our dinner time. Waaa!
And wait my dilemma's answered.
"Let's eat." tsaka nya hinigit yung chair, asking me to sit. Umupo naman ako. Syempre gutom eh, ano pa bang magagawa. It's already nine-thirty in the evening.
The setting is just like the other places. Ang ganda. It's amusing. I'm really amazed. Yung table ay nasa gitna ng flower patches. Then yung mga trees na nakapalibot din ay may lights, sparkling. Napansin ko rin na parang nasa may lapit yung place ng river. Ang sarap lang din sa pandinig nung agos ng tubig. Peaceful.
"Oh come on. I know your stomach is rumbling already. Eat." sabi nya. At ayun, kumain na rin ako. Pero habang kumakain, I'm still amazed by the surrounding.
"You like it?" tanong nya.
"What?! No." tsaka ako sumubo ng napakalaking steak.
Natawa naman siya. "So tell me Kath. What's with that Kenneth that you like him? And choosing that average boy over me?" tanong niya na may ngiti pa rin ba malapad sa mukha nya.
Ang saya niya lang ha. Weird.
"Ohh. Him. Wait, why?"
"So that I can top him. And you'll like me more than him." And this time, tumawa na talaga siya.
Kakaiba eh. Pang-asar. Akala naman nya mas magugustuhan ko siya. No way. Akala niya ha. Wait 'till you hear! Sasagot na sana ako, kaso lang may biglang tumawag kay Jake. Nag-excuse muna siya. Buti na lang. Makakapag-prepare na ako ng sasabihin ko. Akala naman kasi niya na porque't sikat lang siya eh magugustuhan na siya ng lahat.
Ano nga bang alam ko kay Kenneth? Gaaah. I need help from friends. Nilabas ko cellphone ko at nagtype.
Me
Guys, I need help. My cousin's asking about Kenneth Verge. Ano bang tingin nyo sa kanya? Walang malisya guys ha. :) Nagtatanong lang.
* Sent to many *
Guys reply agad! Baka dumating na kasi kaagad si Jake.
3 Messages Received
Franzelle
C Kenneth Verge?
Siya ung tipo ng lalaki na hindi mo makakalimutan, or rather lalaking hindi mo iisiping nag eexist. He's Sweet, no, not just sweet. He's the sweetest guy para sakin. May pagka "pusong Pinoy" Funny siya, in his own way. Haha. Ang haba na Kath. Pero alam mo ba, gagawin nya lahat para sayo.
Me
Hahaha. Thanks Franzelle. Ang haba ng sinabi mo. Siguradong magugustuhan siya ng pinsan ko.
Franzelle
Ay? Sa pinsan mo? Shizz! Wala. Sabihin mo, si Kenneth ay hindi gentleman. Palaboy, pangit, nalalaro ng barbie, sumasayaw ng ballet at isa syang beki!!!
Hahahaha. Natawa naman ako dun. Baliw talaga yang si Franzelle.
Me
Adik ka. Haha. Basta salamat.
Nung tiningnan ko naman yung iba pang messages...
Yoo Rin
Kenneth Verge? Para sa akin, cya ang man of my dreams!!!! Hahahahahahahh... Kasi bukod sa pagiging handsome nya, gusto ko yung ugali nya,,, cute ^_____^
Edi siya na ang nasa dreams mo. Di ako selos. Iyo na. >.<
Me
Thanks YooRin. Hahaha. Man of my reality ko naman siya. :p
Halaaaa! Bumabanat? O.O Joke laaaang. Tsk. Nasend na, wala na! Tsk.
Tapos tiningnan ko na yung last— weh?! Bakit may nagreply pang iba? Tssk. Pag talaga kay Verge.
Nanen
Si Kenneth ay kaisa isang lalaki na nagpatibok ng puso q,,, weh? Deh joke lang sayo yun, Kath eh. Haha. Siya'y mapagmahal, SUPER SWEET, matyaga, mabait, gwapo, matalino,, lahat lahat na, he's perfect...dagdagan pa ng charming voice.
Ay grabe naman si ate Nanen. Hahaha. After kong mabasa ang mga texts nila, sakto naman ang pagbalik ni Flynn.
"Sorry. I just have to get it. Is Kenneth like that, or what?"
"Huh?"
"I mean, nevermind. I'm better than him way one hundred times." tsaka siya tumawa nang nakakaloko.
"No, you're not." tsk.
"What makes you say so?" "Kasi nga..." huminga muna ako ng malalim. "Iba raw siyang magmahal. Sweet sya sa mga babae, DAW. Gentleman, alam ko yun. Makukit. Nakakaasar. Nakakainis. Maingay. Magulo—"
"Wait? You shifted. Hahaha."
"Patapusin mo muna ako, pwedi ba?" tumango naman siya. "Oo ganun siya. Minsan nga pang-asar na eh. Pero di mo naman masisisi utak ko kung magustuhan ko siya eh. Kasi... Wala lang. Love has no reasons. Nararamdaman lang yan. Mas maganda pa nga kung ang sagot ng isang tao kung bakit sila nainlove ay undefined eh. Para match sila ng definition of love, walang makakapagbigay ng totoong ibigsabihin nito."
Shet! Ang korni ko!
"Hahaha. Fine. I think I'll believe you. But still, if you don't confess your feelings to that Kenneth of yours, I will reconsider the date between him and my sister."
Naginit na naman ako doon. Nakakainis kaseee!
"Sinabi ng!" huminga ulit ako ng malalim.
"Woah. Chill pretty lady."
"Kasi naman eh. Aaminin ko naman na kasi eh." malumanay kong sagot.
"But why are you suddenly down or something?"
"Kasi... Hindi ko na siya nakikita." Nakaramdam ako ng lungkot bigla.
"You miss him?" tanong niya na may malapad na naman na ngiti.
"You're really freaking me out. Bakit ba ganyan ka na lang makangiti lagi ha?! Nant-trip ka yata eh!"
"No. Answer."
"Oo na. Miss ko na siya sobra. Kaya leave yourself out, 'kay?"
"Sure. I'll be back."
"Ha? Saan?"
"Uhh. Ehhh. Nothing." sabay ngiti niya. Baliw yata yang sikat na iyan. Parang hindi international star eh.
Naglakad lakad muna kami after kumain. Syempre, mahirap na Baka lumaki tyan. Joke. Pero ang lamig lang talaga eh.
"You're cold?"
Tumango ako. Kahit pa ibigay nya jacket nya, wala pa rin siya sa'kin.
"Come here." tsaka niya ako inakbayan.
O///O
Okay, what was that?!
Hindi na ako umangal. Ang lamig din kasi, mage-eleven PM na oh. Umupo kami sa may damuhan. Pagkatapos ng ilang minuto, nagsalita na rin ako.
"Sige ialis mo na. Okay na ako." Inalis naman niya. Good boy. "When will you leave?" tanong ko.
"What? It's not like I'm a burden here. Am I?"
"A little." tapos sabay kaming tumawa.
"Seriously. I don't want to leave Phil."
"Bakit naman? Sus. Dami mong arte." tinawanan ko siya.
"Because of several reasons.”
"Ano naman yun?"
"It’s a secret." binelatan niya ako at tsaka kinurot ang pisngi ko.
"Hey!"
"Katherine. If ever Kenneth likes you in return, please don't break his heart." seryoso nyang sabi. Kinabahan naman ako run.
"Huh?"
"Nothing. He's lucky to have you liking on him. Let yourself be lucky as well. Don't break him. Be happy with him."
Nginitian ko na lang siya at sinabing, "I won't break his heart. Sana wag niya ring basagin yung akin."
Natawa naman siya nang mahina. "Cool."
Nagkatinginan naman kami.
Awkward.
Yung puso ko!!!
Is he going to...
Uhm, kis--
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
"Nothing. Let's go." tapos hinigit na niya ako.
"Saan ba tayo kasi pupunta?" nagugutom na ako. >.< It's past our dinner time. Waaa!
And wait my dilemma's answered.
"Let's eat." tsaka nya hinigit yung chair, asking me to sit. Umupo naman ako. Syempre gutom eh, ano pa bang magagawa. It's already nine-thirty in the evening.
The setting is just like the other places. Ang ganda. It's amusing. I'm really amazed. Yung table ay nasa gitna ng flower patches. Then yung mga trees na nakapalibot din ay may lights, sparkling. Napansin ko rin na parang nasa may lapit yung place ng river. Ang sarap lang din sa pandinig nung agos ng tubig. Peaceful.
"Oh come on. I know your stomach is rumbling already. Eat." sabi nya. At ayun, kumain na rin ako. Pero habang kumakain, I'm still amazed by the surrounding.
"You like it?" tanong nya.
"What?! No." tsaka ako sumubo ng napakalaking steak.
Natawa naman siya. "So tell me Kath. What's with that Kenneth that you like him? And choosing that average boy over me?" tanong niya na may ngiti pa rin ba malapad sa mukha nya.
Ang saya niya lang ha. Weird.
"Ohh. Him. Wait, why?"
"So that I can top him. And you'll like me more than him." And this time, tumawa na talaga siya.
Kakaiba eh. Pang-asar. Akala naman nya mas magugustuhan ko siya. No way. Akala niya ha. Wait 'till you hear! Sasagot na sana ako, kaso lang may biglang tumawag kay Jake. Nag-excuse muna siya. Buti na lang. Makakapag-prepare na ako ng sasabihin ko. Akala naman kasi niya na porque't sikat lang siya eh magugustuhan na siya ng lahat.
Ano nga bang alam ko kay Kenneth? Gaaah. I need help from friends. Nilabas ko cellphone ko at nagtype.
Me
Guys, I need help. My cousin's asking about Kenneth Verge. Ano bang tingin nyo sa kanya? Walang malisya guys ha. :) Nagtatanong lang.
* Sent to many *
Guys reply agad! Baka dumating na kasi kaagad si Jake.
3 Messages Received
Franzelle
C Kenneth Verge?
Siya ung tipo ng lalaki na hindi mo makakalimutan, or rather lalaking hindi mo iisiping nag eexist. He's Sweet, no, not just sweet. He's the sweetest guy para sakin. May pagka "pusong Pinoy" Funny siya, in his own way. Haha. Ang haba na Kath. Pero alam mo ba, gagawin nya lahat para sayo.
Me
Hahaha. Thanks Franzelle. Ang haba ng sinabi mo. Siguradong magugustuhan siya ng pinsan ko.
Franzelle
Ay? Sa pinsan mo? Shizz! Wala. Sabihin mo, si Kenneth ay hindi gentleman. Palaboy, pangit, nalalaro ng barbie, sumasayaw ng ballet at isa syang beki!!!
Hahahaha. Natawa naman ako dun. Baliw talaga yang si Franzelle.
Me
Adik ka. Haha. Basta salamat.
Nung tiningnan ko naman yung iba pang messages...
Yoo Rin
Kenneth Verge? Para sa akin, cya ang man of my dreams!!!! Hahahahahahahh... Kasi bukod sa pagiging handsome nya, gusto ko yung ugali nya,,, cute ^_____^
Edi siya na ang nasa dreams mo. Di ako selos. Iyo na. >.<
Me
Thanks YooRin. Hahaha. Man of my reality ko naman siya. :p
Halaaaa! Bumabanat? O.O Joke laaaang. Tsk. Nasend na, wala na! Tsk.
Tapos tiningnan ko na yung last— weh?! Bakit may nagreply pang iba? Tssk. Pag talaga kay Verge.
Nanen
Si Kenneth ay kaisa isang lalaki na nagpatibok ng puso q,,, weh? Deh joke lang sayo yun, Kath eh. Haha. Siya'y mapagmahal, SUPER SWEET, matyaga, mabait, gwapo, matalino,, lahat lahat na, he's perfect...dagdagan pa ng charming voice.
Ay grabe naman si ate Nanen. Hahaha. After kong mabasa ang mga texts nila, sakto naman ang pagbalik ni Flynn.
"Sorry. I just have to get it. Is Kenneth like that, or what?"
"Huh?"
"I mean, nevermind. I'm better than him way one hundred times." tsaka siya tumawa nang nakakaloko.
"No, you're not." tsk.
"What makes you say so?" "Kasi nga..." huminga muna ako ng malalim. "Iba raw siyang magmahal. Sweet sya sa mga babae, DAW. Gentleman, alam ko yun. Makukit. Nakakaasar. Nakakainis. Maingay. Magulo—"
"Wait? You shifted. Hahaha."
"Patapusin mo muna ako, pwedi ba?" tumango naman siya. "Oo ganun siya. Minsan nga pang-asar na eh. Pero di mo naman masisisi utak ko kung magustuhan ko siya eh. Kasi... Wala lang. Love has no reasons. Nararamdaman lang yan. Mas maganda pa nga kung ang sagot ng isang tao kung bakit sila nainlove ay undefined eh. Para match sila ng definition of love, walang makakapagbigay ng totoong ibigsabihin nito."
Shet! Ang korni ko!
"Hahaha. Fine. I think I'll believe you. But still, if you don't confess your feelings to that Kenneth of yours, I will reconsider the date between him and my sister."
Naginit na naman ako doon. Nakakainis kaseee!
"Sinabi ng!" huminga ulit ako ng malalim.
"Woah. Chill pretty lady."
"Kasi naman eh. Aaminin ko naman na kasi eh." malumanay kong sagot.
"But why are you suddenly down or something?"
"Kasi... Hindi ko na siya nakikita." Nakaramdam ako ng lungkot bigla.
"You miss him?" tanong niya na may malapad na naman na ngiti.
"You're really freaking me out. Bakit ba ganyan ka na lang makangiti lagi ha?! Nant-trip ka yata eh!"
"No. Answer."
"Oo na. Miss ko na siya sobra. Kaya leave yourself out, 'kay?"
"Sure. I'll be back."
"Ha? Saan?"
"Uhh. Ehhh. Nothing." sabay ngiti niya. Baliw yata yang sikat na iyan. Parang hindi international star eh.
Naglakad lakad muna kami after kumain. Syempre, mahirap na Baka lumaki tyan. Joke. Pero ang lamig lang talaga eh.
"You're cold?"
Tumango ako. Kahit pa ibigay nya jacket nya, wala pa rin siya sa'kin.
"Come here." tsaka niya ako inakbayan.
O///O
Okay, what was that?!
Hindi na ako umangal. Ang lamig din kasi, mage-eleven PM na oh. Umupo kami sa may damuhan. Pagkatapos ng ilang minuto, nagsalita na rin ako.
"Sige ialis mo na. Okay na ako." Inalis naman niya. Good boy. "When will you leave?" tanong ko.
"What? It's not like I'm a burden here. Am I?"
"A little." tapos sabay kaming tumawa.
"Seriously. I don't want to leave Phil."
"Bakit naman? Sus. Dami mong arte." tinawanan ko siya.
"Because of several reasons.”
"Ano naman yun?"
"It’s a secret." binelatan niya ako at tsaka kinurot ang pisngi ko.
"Hey!"
"Katherine. If ever Kenneth likes you in return, please don't break his heart." seryoso nyang sabi. Kinabahan naman ako run.
"Huh?"
"Nothing. He's lucky to have you liking on him. Let yourself be lucky as well. Don't break him. Be happy with him."
Nginitian ko na lang siya at sinabing, "I won't break his heart. Sana wag niya ring basagin yung akin."
Natawa naman siya nang mahina. "Cool."
Nagkatinginan naman kami.
Awkward.
Yung puso ko!!!
Is he going to...
Uhm, kis--
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
➶ Chapter 45: His smile and Himself
* Beeep! *
An interference. Buti na lang! Kung hindi, baka nakanakaw na ng halik 'tong mongoloid na 'to.
"Sooo great, Carl." sarcastic na sabi niya run sa nagddrive ng kotse. Natawa na lang ako. Nakita ko rin naman na tumawa yung lalaki kaya wala naman sigurong away na magaganap. Bumaba yung lalaki at bumulong kay Flynn. "Ohh, right." sabi niya run sa lalaki. Tumingin siya sakin. "We'll get you home. Let's go?"
Tumango lang ako. Inaantok na rin naman ako eh. Sana tulog na sila pag uwi ko para wala nang tanung tanong. Lalo pa't hindi nila alam na si Flynn ang kasama ko ngayon. Kenneth kasi ng Kenneth. Tss.
Nung nasa labas na kami ng tapat ng bahay, bumaba rin siya.
"Thanks." sabi ko na lang. Psh. Kasi naman, in the first place eh forced date 'to! Buti siya napapayag nya ako.
"No. I should be the one asking for thanks. So... Thank you." tsaka siya ngumiti.
"Fine. Sige. Pasok na ako." tumalikod na ako at binuksan yung gate.
"Wait!"
Pagkaharap ko, ang lapit agad nya sakin. Itutuloy na ba nya yung K-word na binalak nya kanina? Gaaahd, no!
Closer.
Layo.
He's stepping more closer.
Layo pa, Kath!
Hala! I'm blocked! Wala nang aatrasan pa. Shemay!
Ayan na pooo!
Hinarap ko yung mukha ko sa left at tsaka pumikit. Ayos pa sana kung sa cheeks lang eh! Tsssss!
"M-may p-pasok pa ako b-bukas. Uhm. B-bye!" tinulak ko siya tapos tumakbo na agad agad sa bahay.
"Bye KATH!" sigaw niya.
Woooh! Hiningal ako run ah. Grabe lang kasi. Totoo bang nangyari 'to? I just had a forced date with an international conceited star? Felt surreal in some ways.
Pagkapasok ko ng sala, nandun si Kuya. Naka-nganga na at natutulog. Hahahahaha! Epic face!
"KUYA!"
"I do, Telle!!!"
Tumawa ako nang malakas. "Feeling ka! Kasal agad?"
Mukhang nagising na naman si Kuya at umupo na. "Paki mo ba?!"
"Feeler ka kasi." umupo na rin muna ako sa tabi niya.
"Oh. Anung nangyari naman sa date na yan ha?"
"Eh teka lang muna. Kilala mo ba ang kasama ko?"
Napakamot sya sa ulo. "Uhmm. Sino nga ba?"
"Oh see. Pero wag na. Di ka rin naman maniniwala eh. Psh."
"Lanja! Nagtanong ka pa. Sino nga?"
"E ayoko! Bakit ba!"
"Ib-black mail kita."
"Isusumbong kita kay ate Telle."
"Hehehehehe. De, joke lang. Sino na nga muna kasi?"
"Si Jake Flynn."
"Lanja ka! Sino nga?" tsaka niya ako pinagtawanan.
"Oo nga. Siya nga kasi!"
"Don't tell me may gusto ka na rin dyan sa kinaaayawan mong singer na yan?"
"Wala nga! Eh pero kasi siya nga itong namilit eh. Kaya nga forced date ang tawag ko."
"E ikaw yata itong feeler eh." tumawa na naman siya. "Sige. Ika'y matulog na rin. At baka mamaya si Taylor Lautner na kadate mo dyan." Umakyat na siya sa hagdan.
"Ang yabang mo forever!!!"
"Wag kang maingay! May date kami bukas ni Lucy Hale. Sshhh."
Natawa na lang ako. Bakit pa ako nageexplain, e alam ko na naman na hindi yun mga maniniwala eh.
***Kinabukasan;
"Katheriiiiiiine!"
Ano ba yun?! Ang ingay! Inaantok pa ako eh. Tss. Alarm clock ba yun? Lumilindol ba? Shemay naman ohhh!
"Wakey! Wakey!”
"Kath! Huy gising!"
Minulat ko isa kong mata. Si Yna. Minulat ko pa yung isa, nakita ko si Lindsay.
Back to slee--
"HEY! WAKE UP ALREADY!"
Napatayo tuloy ako bigla. "Problema nyo ba?"
"Spill!" excited na sabi ni Yna.
"Right. Speak up." si Linds naman.
"Ano ba? Di ko kayo magets eh." napalingon ako sa side table ko. Six-thirty na! Malelate kami.
"Gaaah! Wait lang. As in wait lang talaga!" nagtatakbo ako sa kwarto. Kuha ng damit dito, ayos ng gamit duon.
"Bakit ka ba kasi nalate ng gising ha? May pinuntahan ka ba kagabi?" nakasmirk si Yna habang nagtatanong.
"H-ha? Hinde, wala! Napuyat lang." sabi ko habang inaayos yung bag ko. Tumakbo na ako sa loob ng bathroom. Pero lumabas na naman kasi naiwan ko na naman yung towel, at yung damit ko. Bago ako makapasok ng bathroom, nagulat ako sa sinabi ni Linds.
"Tama! Siya nga ang kadate.”
"H-ha?" singit ko.
"Guilty ka teh?" Yna
"A-ano ka! Nagtatanong lang eh. Makaligo na nga!" and there pumasok na ako at nagready for like only fifteen minutes. Syempre kailangan paspasan.
***
"Talk." sabay sabi nila Yna at Linds pagkapasok ko sa kotse.
"Magsalita." tinagalog ko lang. Haha.
"Baliw." Linds
"Pero kasiiii.... Eeehhh!" nagfake cry na si Yna.
Alam na kaya nila na kasama ko si Flynn kagabi? Aysus. Imposible naman ata yun. Wala naman ibang nakakaalam eh. Miske nga pamilya ko ayaw maniwala eh.
"Problema mo Yna?" natatawa kong tanong. Sinimulan na rin ni Lindsay yung engine.
"Ikaw. HUHUHU!"
"Oh? Bakit ako?"
"Kasi naman ehhh. Bakit di mo samin sinasabi! Waaahh!"
"Ano ba kasi?" I won't talk first. Mahirap na, baka iba pala yung tinutukoy nito.
"Si Jake Flynn my loves!"
Patay. Alam na nga. "Oh. What about him?" play safe muna. Hehehe.
"Kadate mo kagabi! Waaahhh."
"Ang ingay mo Yna!" Linds
"Paki mo. Kasi naman ehhh. Huhuhu! Yun na yun eh. Di ko na nga siya na-meet tapos, tapos... Waahhh!"
"Makikita mo rin yun aba." sabi ko na lang. Di ko naman kasi kasalanang nakidnap ako nung artistang yun. OA lang.
***
Pagkarating naming school, medyo magulo pa rin. Siguro dahil sa naganap na Intramurals last week. Bahala na sila roon, that's not my concern. Wala na naman pala raw masyadong klase ngayon dahil may mga tasks ang teachers. So depende nalang talaga sa mga masisipag na prof. kung magtuturo. Nakakatamad!
Pakiramdam ko pagod ako kahit hindi naman ako athlete. Feeler. Pero gutom ako, syempre di nag-breakfast eh. Puyat ba naman. Kanina ngang Geometry natulog lang ako eh. Oh well, papel. Para kasing nagiging sleeping pills ang klase. Tsaka na muna ako sisipagin. Wala naman yung prof. namin sa subject before lunch kaya napaagap ang break namin ngayon. Woooh! Thanks Intramurals! Niligtas nyo ako sa discussions and whatsoever pahirap na gawain.
"Tayo'y matulog." unconsciously kong pagyayaya sa kanila.
"Ano ka naman Kath?" Linds
"OA teh? Hahaha."
"Bahala nga kayo!" tumalikod ako at naglakad. Katatapos lang naman namin maglunch eh. At panigurado namang walang klase sa next hour.
"Wui joke lang!" habol naman nung dalawa.
"Matutulog ako basta." sabi ko na lang habang nglalakad pa rin.
"Saan? Clinic?" Yna
"Oy di ako tulad nyong sakit ang ginagawang excuse para nakatulog sa clinic ha."
"E saan?" Lindsay
"Sa sahig."
"Baliw! Saan nga?" Yna
"De, joke. Sa damo."
"Ansabe ng damo mo. Saan ba yan?" Yna
"Sa bayan." di na ako nakausap nang maayos. Syempre kasi antok na antok eh.
"May saltik yata ito ngayon! Parang alam ko na kung saan." Linds
"Oh?"
"Sa school garden ba?"
Nagnod na lang ako. Pero sa kabilang garden ako pupunta. Secret lang kasi yung lagi naming pinupuntahan ni Kenneth, kasi syempre para peaceful. And don't get me wrong! Hindi sa para masolo ko yung place with Kenneth ha. Kasi wala lang. Hiding place kumbaga.
Malapit na kami eh. Dada lang sila ng dada. Ako'y inaantok talaga. Wuuuuh! Gusto kong magising aba!
Nung makalabas na kami nauna pa silang humiga sa damuhan eh.
"Haaaaaay!" pagssigh ni Yna nang malakas.
"OA?"
"Bakit ba. Kanya kanyang trip." tsaka siya bumelat.
Si Linds naman nakaupo lang. Ako nakatayo pa rin dito. Wala. Inaantok pa rin. Umupo na rin ako sa tabi ni Linds. Nagreready'ng matulog. Syemperds.
Papahiga na ako sana nang biglang sumigaw si Lindsay.
"Uy! Si Kenneth!" sabi niya habang nakatingin sa glass door entrance papasok ng school. Napalingon naman ako.
I can't believe it.
Si Kenneth nga. Talaga? Oh namamalik-mata lang kami?
May kausap siya. Yung dean ng school. Nakangiti siya at natatawa naman yung dean. Strict yun ha. Ngayon ko lang nakitang tumawa. Lahat nalang. Papansin si Kenneth eh. Naiinis ako sa kanya! Ewan ko kung bakit!
"Woi Kath. Lingon lingon aba! Baka pati yung pinto matunaw. Hahaha!" Yna
Napalingon naman ako sa kanila at yumuko.
"Sus! Puntahan mo na nga. Wag kang gumaya sakin." Linds
"Anung gumaya?! Baliw!" at ayun nagtawanan na kami. Tapos nung napalingon naman ako sa may entrance, nakatingin na pala si Kenneth.
Hala!
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
An interference. Buti na lang! Kung hindi, baka nakanakaw na ng halik 'tong mongoloid na 'to.
"Sooo great, Carl." sarcastic na sabi niya run sa nagddrive ng kotse. Natawa na lang ako. Nakita ko rin naman na tumawa yung lalaki kaya wala naman sigurong away na magaganap. Bumaba yung lalaki at bumulong kay Flynn. "Ohh, right." sabi niya run sa lalaki. Tumingin siya sakin. "We'll get you home. Let's go?"
Tumango lang ako. Inaantok na rin naman ako eh. Sana tulog na sila pag uwi ko para wala nang tanung tanong. Lalo pa't hindi nila alam na si Flynn ang kasama ko ngayon. Kenneth kasi ng Kenneth. Tss.
Nung nasa labas na kami ng tapat ng bahay, bumaba rin siya.
"Thanks." sabi ko na lang. Psh. Kasi naman, in the first place eh forced date 'to! Buti siya napapayag nya ako.
"No. I should be the one asking for thanks. So... Thank you." tsaka siya ngumiti.
"Fine. Sige. Pasok na ako." tumalikod na ako at binuksan yung gate.
"Wait!"
Pagkaharap ko, ang lapit agad nya sakin. Itutuloy na ba nya yung K-word na binalak nya kanina? Gaaahd, no!
Closer.
Layo.
He's stepping more closer.
Layo pa, Kath!
Hala! I'm blocked! Wala nang aatrasan pa. Shemay!
Ayan na pooo!
Hinarap ko yung mukha ko sa left at tsaka pumikit. Ayos pa sana kung sa cheeks lang eh! Tsssss!
"M-may p-pasok pa ako b-bukas. Uhm. B-bye!" tinulak ko siya tapos tumakbo na agad agad sa bahay.
"Bye KATH!" sigaw niya.
Woooh! Hiningal ako run ah. Grabe lang kasi. Totoo bang nangyari 'to? I just had a forced date with an international conceited star? Felt surreal in some ways.
Pagkapasok ko ng sala, nandun si Kuya. Naka-nganga na at natutulog. Hahahahaha! Epic face!
"KUYA!"
"I do, Telle!!!"
Tumawa ako nang malakas. "Feeling ka! Kasal agad?"
Mukhang nagising na naman si Kuya at umupo na. "Paki mo ba?!"
"Feeler ka kasi." umupo na rin muna ako sa tabi niya.
"Oh. Anung nangyari naman sa date na yan ha?"
"Eh teka lang muna. Kilala mo ba ang kasama ko?"
Napakamot sya sa ulo. "Uhmm. Sino nga ba?"
"Oh see. Pero wag na. Di ka rin naman maniniwala eh. Psh."
"Lanja! Nagtanong ka pa. Sino nga?"
"E ayoko! Bakit ba!"
"Ib-black mail kita."
"Isusumbong kita kay ate Telle."
"Hehehehehe. De, joke lang. Sino na nga muna kasi?"
"Si Jake Flynn."
"Lanja ka! Sino nga?" tsaka niya ako pinagtawanan.
"Oo nga. Siya nga kasi!"
"Don't tell me may gusto ka na rin dyan sa kinaaayawan mong singer na yan?"
"Wala nga! Eh pero kasi siya nga itong namilit eh. Kaya nga forced date ang tawag ko."
"E ikaw yata itong feeler eh." tumawa na naman siya. "Sige. Ika'y matulog na rin. At baka mamaya si Taylor Lautner na kadate mo dyan." Umakyat na siya sa hagdan.
"Ang yabang mo forever!!!"
"Wag kang maingay! May date kami bukas ni Lucy Hale. Sshhh."
Natawa na lang ako. Bakit pa ako nageexplain, e alam ko na naman na hindi yun mga maniniwala eh.
***Kinabukasan;
"Katheriiiiiiine!"
Ano ba yun?! Ang ingay! Inaantok pa ako eh. Tss. Alarm clock ba yun? Lumilindol ba? Shemay naman ohhh!
"Wakey! Wakey!”
"Kath! Huy gising!"
Minulat ko isa kong mata. Si Yna. Minulat ko pa yung isa, nakita ko si Lindsay.
Back to slee--
"HEY! WAKE UP ALREADY!"
Napatayo tuloy ako bigla. "Problema nyo ba?"
"Spill!" excited na sabi ni Yna.
"Right. Speak up." si Linds naman.
"Ano ba? Di ko kayo magets eh." napalingon ako sa side table ko. Six-thirty na! Malelate kami.
"Gaaah! Wait lang. As in wait lang talaga!" nagtatakbo ako sa kwarto. Kuha ng damit dito, ayos ng gamit duon.
"Bakit ka ba kasi nalate ng gising ha? May pinuntahan ka ba kagabi?" nakasmirk si Yna habang nagtatanong.
"H-ha? Hinde, wala! Napuyat lang." sabi ko habang inaayos yung bag ko. Tumakbo na ako sa loob ng bathroom. Pero lumabas na naman kasi naiwan ko na naman yung towel, at yung damit ko. Bago ako makapasok ng bathroom, nagulat ako sa sinabi ni Linds.
"Tama! Siya nga ang kadate.”
"H-ha?" singit ko.
"Guilty ka teh?" Yna
"A-ano ka! Nagtatanong lang eh. Makaligo na nga!" and there pumasok na ako at nagready for like only fifteen minutes. Syempre kailangan paspasan.
***
"Talk." sabay sabi nila Yna at Linds pagkapasok ko sa kotse.
"Magsalita." tinagalog ko lang. Haha.
"Baliw." Linds
"Pero kasiiii.... Eeehhh!" nagfake cry na si Yna.
Alam na kaya nila na kasama ko si Flynn kagabi? Aysus. Imposible naman ata yun. Wala naman ibang nakakaalam eh. Miske nga pamilya ko ayaw maniwala eh.
"Problema mo Yna?" natatawa kong tanong. Sinimulan na rin ni Lindsay yung engine.
"Ikaw. HUHUHU!"
"Oh? Bakit ako?"
"Kasi naman ehhh. Bakit di mo samin sinasabi! Waaahh!"
"Ano ba kasi?" I won't talk first. Mahirap na, baka iba pala yung tinutukoy nito.
"Si Jake Flynn my loves!"
Patay. Alam na nga. "Oh. What about him?" play safe muna. Hehehe.
"Kadate mo kagabi! Waaahhh."
"Ang ingay mo Yna!" Linds
"Paki mo. Kasi naman ehhh. Huhuhu! Yun na yun eh. Di ko na nga siya na-meet tapos, tapos... Waahhh!"
"Makikita mo rin yun aba." sabi ko na lang. Di ko naman kasi kasalanang nakidnap ako nung artistang yun. OA lang.
***
Pagkarating naming school, medyo magulo pa rin. Siguro dahil sa naganap na Intramurals last week. Bahala na sila roon, that's not my concern. Wala na naman pala raw masyadong klase ngayon dahil may mga tasks ang teachers. So depende nalang talaga sa mga masisipag na prof. kung magtuturo. Nakakatamad!
Pakiramdam ko pagod ako kahit hindi naman ako athlete. Feeler. Pero gutom ako, syempre di nag-breakfast eh. Puyat ba naman. Kanina ngang Geometry natulog lang ako eh. Oh well, papel. Para kasing nagiging sleeping pills ang klase. Tsaka na muna ako sisipagin. Wala naman yung prof. namin sa subject before lunch kaya napaagap ang break namin ngayon. Woooh! Thanks Intramurals! Niligtas nyo ako sa discussions and whatsoever pahirap na gawain.
"Tayo'y matulog." unconsciously kong pagyayaya sa kanila.
"Ano ka naman Kath?" Linds
"OA teh? Hahaha."
"Bahala nga kayo!" tumalikod ako at naglakad. Katatapos lang naman namin maglunch eh. At panigurado namang walang klase sa next hour.
"Wui joke lang!" habol naman nung dalawa.
"Matutulog ako basta." sabi ko na lang habang nglalakad pa rin.
"Saan? Clinic?" Yna
"Oy di ako tulad nyong sakit ang ginagawang excuse para nakatulog sa clinic ha."
"E saan?" Lindsay
"Sa sahig."
"Baliw! Saan nga?" Yna
"De, joke. Sa damo."
"Ansabe ng damo mo. Saan ba yan?" Yna
"Sa bayan." di na ako nakausap nang maayos. Syempre kasi antok na antok eh.
"May saltik yata ito ngayon! Parang alam ko na kung saan." Linds
"Oh?"
"Sa school garden ba?"
Nagnod na lang ako. Pero sa kabilang garden ako pupunta. Secret lang kasi yung lagi naming pinupuntahan ni Kenneth, kasi syempre para peaceful. And don't get me wrong! Hindi sa para masolo ko yung place with Kenneth ha. Kasi wala lang. Hiding place kumbaga.
Malapit na kami eh. Dada lang sila ng dada. Ako'y inaantok talaga. Wuuuuh! Gusto kong magising aba!
Nung makalabas na kami nauna pa silang humiga sa damuhan eh.
"Haaaaaay!" pagssigh ni Yna nang malakas.
"OA?"
"Bakit ba. Kanya kanyang trip." tsaka siya bumelat.
Si Linds naman nakaupo lang. Ako nakatayo pa rin dito. Wala. Inaantok pa rin. Umupo na rin ako sa tabi ni Linds. Nagreready'ng matulog. Syemperds.
Papahiga na ako sana nang biglang sumigaw si Lindsay.
"Uy! Si Kenneth!" sabi niya habang nakatingin sa glass door entrance papasok ng school. Napalingon naman ako.
I can't believe it.
Si Kenneth nga. Talaga? Oh namamalik-mata lang kami?
May kausap siya. Yung dean ng school. Nakangiti siya at natatawa naman yung dean. Strict yun ha. Ngayon ko lang nakitang tumawa. Lahat nalang. Papansin si Kenneth eh. Naiinis ako sa kanya! Ewan ko kung bakit!
"Woi Kath. Lingon lingon aba! Baka pati yung pinto matunaw. Hahaha!" Yna
Napalingon naman ako sa kanila at yumuko.
"Sus! Puntahan mo na nga. Wag kang gumaya sakin." Linds
"Anung gumaya?! Baliw!" at ayun nagtawanan na kami. Tapos nung napalingon naman ako sa may entrance, nakatingin na pala si Kenneth.
Hala!
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
➶ Chapter 46: Finally
"Wag kang magpanic. Di ka nyan kita." biglang sabi ni Linds. Bigla naman akong napatigil.
Oo nga naman. Two-way glass door pala ito. I heaved a sigh. Phew. Kamuntikan na.
"May paghinga nang malalim teh?" Yna
I sneered. "Baliw ka."
"Sus! Sundan mo na kaya?" Linds
"Ayaw ko."
"OA. Pakipot ka pa. Hahaha." Yna
"Kahit kelan ka talaga! Pero seriously, wag muna tayong papasok pabalik ha?" I pleaded.
"How come?" Yna
"Nuuuhks! Umi-English ang nenang." my turn to tease, and laugh.
"Yabang mo! Tara na nga Linds. Iwan na natin 'to!" Yna whined.
"Weeehhh? Joke lang eh. Pag siya! Pero rito muna tayo ha?" I grinned innocently.
"Sige." maikling sagot ni Linds. Siya lang naman kasi matinong kausap eh. Baliw kasi si Yna.
"Bleeeh." pang-asar ko kay Alyna.
"Che!"
At ayun, umidlip kaming tatlo.
"KAAAAAATH!"
"...ERIIIIINE!"
Napatayo naman agad kami bigla, pero inaantok pa rin.
"Heck was that?!" iritadong tanong ni Lindsay. Naku pu.
"Hinahanap ka ni Kenneth our loves!" sabi ni ate Myla, higher year samin, senior.
"Oo nga! Ang effort nya ha." sabi naman ni ate NorHoney.
"Ganun naman talaga si Kenneth eh. Bongga!" sabi ni Yna tsaka nakipag-high five kina ate. Grabe lang.
"Kelan mo naman ba balak puntahan iyung si Kenneth? Nandun yata siya ngayon sa cafeteria." Ate Myla
"Wala. Next time na." matabang kong sagot. Di ko kasi alam irreact ko aba. Nandyan na siya, oo. Walang pasabi. Umalis siya nang walang reason. Oh e ano pa't ako ang pupunta sa kanya?! Tss. Bakit ko ba nasasabi 'to! Anong karapatan ko nga pala! Kaines!
"Denial ka Kath. Kunin mo na baka mamaya may mang-agaw pa. Hahaha." ate NorHoney
"Naku. Iyo na po ate." sabay tawa ko.
"Wag po kayong maniniwala rito kay Kath. Pakipot nga lang talaga." Linds
"Thanks ha. Thanks a lot." I threw at Linds sarcastically.
"Welcome." natatawa naman niyang sagot.
"Ay naku. Bahala ka talaga Kath. Sayang si bebe Kenneth. Joke. So sige, una na muna kami at may klase pa." ate NorHoney
"Oo nga. Hinanap lang talaga namin ikaw kasi gawa ni Kenneth. Hihihi. So, see you around." ate Myla
"Ay. Salamat po. Sige, I'll see you later." then I flashed them a smile. Tapos nagwave naman yung dalawa kina ate.
Nung makalabas na sila, tinignan lang ako nitong dalawang babaeng kasama ko.
"Tingin kayo?"
"Wala naman." Linds
"May pasala-salamat epek ka pa ha. Uyyy!" syempre sino pa ba? Si Yna.
"Baliw!"
Bigla namang kumalam ang tyan ko nang malakas. Nung una wala silang reaction. Pero after thirteen seconds, "HAHAHAHAHAHAHA!"
"Epic ka Kath!" tawang tawang sabi ni Yna.
"Kasi naman eh. Kumain na nga tayo." natatawang si Lindsay.
"Yabang nyo! Bili nyo nalang ako, tapos balikan kayo rito. Deal?"
"Ay sya. Tara na nga Linds. Bigla akong nag-crave ng pizza." pagyayaya ni Yna.
Umalis na sila at syempre naiwan ako rito. Peace at last. Pero sheet lungs! Gutom na gutom na ako. Ang tagal naman nila. Wait, OA mats na. Alam kong kakalabas lang nila, kaso lang gutom na talaga ako.
Tumayo ako at sumandal sa may puno. Medyo nagkukulimlim pero di naman gano'ng masyado. Lumamig din ang hangin, pero masarap sa pakiramdam. Pumikit ulit ako pero napamulat ulit kasi may babaeng biglang dumating nang padabog dito.
"WAAAHHH! Naiinis akoooooo!" sigaw nung babae. Nang makakuha ako ng view, nakita ko si Jessah pala, ang anak ng may-ari ng school.
Gusto ko sanang lapitan kaso lang baka pati ako ay kagalitan nun eh, kaya papalipasin ko na lang muna siguro yung mood nya.
"Ang... Bakit ba... Wait! Paano ba kasi mag-emote?! Diba kapag broken-hearted ang mga tao nagiging korni o ano man?! Potek! Bakit ba hindi ako marunong eh! Nakakainis!" iritado nyang sigaw.
Kakaiba rin 'to eh. Gustong mag-emote. Haha. Ano naman kayang problema nito sa buhay? Broken-hearted? Nasisira ba ang puso? Edi sana pala dead-oh na siya sa lagay na yan. Haha. De, joke lang. Nababalitaan din naman sa school na spoiled siya, minsan hindi na pumapasok, tapos medyo masungit din. Magandang babae, second year pa lang pero marami na raw yang naging boyfriend. Well sabi lang naman nila. Bahala sila kung ano mang ichismis nila. Basta wala akong pakielam.
"Nyemas naman kasing mga lalaki eh! Nauso pa! Oh wait?! Ako ba may kasalanan kung bakit ako nagkakaganito? Feeling ko. Pero..." nakita ko siyang napapaisip. "Eh basta! Feel kong mag-emote ngayon! Kaso di nga ako marunong eh!!! Kainesss!"
Ang ingay na niya. Mapatigil na nga. I just hope na wag nya akong sungitan.
"Alam mo Jessah, wala kang mapapala sa pageemote na yan. Kasi alam mo kung ano yan sa'kin?"
"What?!" medyo masungit yung tono, pero medyo friendly din nang konti. Yung parang mas mild 'to kesa sa tone kapag nakikipagusap siya sa iba. Siguro nadala lang siya ng emosyon.
"Ew."
"Eww?" nagtataka niyang tanong.
"Yes, eww. Kadiri eh. Wag kang maging emotional kung di mo feel. Papangit ang approach." natawa ako at what a relief kasi naggiggle siya nang konti.
"Fine. I won't force."
"That's good. Just shut up."
"Okay." she sighed.
Matapos ang ilang minuto ay nagsalita na rin sya. "Alam mo parehas lang tayo eh. I find those emo rudes and like ew. Haha. Pero ewan ko kung anong naisipan ko't gusto kong maramdaman yung nararamdaman nila."
"Eh bakit nga ba nagkakaganyan ka?"
"I honestly do not know. All I know is I can't love, really."
"Sus. Lahat ng tao kaya. Hindi man sa tao, pwedi rin sa bagay na sobrang importante sayo o yung bagay na lagi mong ginagawa."
"Eeeh. It's far different. I mean, this in love feeling you feel towards another. It's painful yet magical."
"You're somewhat corny. Haha."
"Ugh. Kaysa naman ho sa emo. Hahaha."
Unti-unti na niyang nakakalimutan problema nya oh.
"So tell me, what's the story behind all this?" tanong ko.
"Why should I? Are you gonna publish it or something?"
"You kind of reminded me of someone with your first line. So if you don't want to get kicked up, spit."
"Haha. Fine. It all started when... Uhm. That's not a good introduction. Let me think first." natawa lang siya sa sarili niya.
"Ganito kasi yun." nagsigh muna siya. "I was like a girl that had several fling relationships with guys. I don't exactly know the feeling to be felt when in love so I never consider them as my ex-boyfriends. Friendzoneds, perhaps?" tumingin siya sa itaas.
"I met this guy. He's just like the others. Plain simple, a bit boring and he wants a serious relationship. I actually don't want to get involved with that kind of thing. Not my intention at the moment. I was planning to stop this whole madness but I was forced to love this guy. Maybe because of my pride and ego."
"Marami talagang nagagawa ang pride." sabi ko.
"Tell me about it. And you see, my parents thought I was happy doing this so they didn't mind it. I couldn't explain how annoyed I am with them. Sure they're busy but sh!t, I want a mom and dad. But enough about them."
"So who forced you to love this guy anyway?" curious ako eh.
"His brother."
"Oh gee. Life intruder."
"Don't push it in I already know that. He's insane! He saw me crying right here in this place. He thought I was crying because I got the taste of my own medicine. But it's a different problem. I got angry and placed myself up the limit. He said I could not love when I was satisfied that time that I could. But now? Here I am realizing that I can't."
"You can."
"Oh really?! That's a lie. I can't. Maybe this is the last time I'll be here. If I get to feel this so-called wonderful thing called love, I'll be back."
"But I doubt it." mahina nyang sabi.
"Just trust Jessah. You'll find him soon. But for the meantime, I have to eat lunch."
"Oh yeah. And by the way, hinahanap ka nga pala ni Kenneth. You should find him also."
"Also?" tanong ko naman.
"Duh. You're deeply numb and dumb. Sabi mo sakin mahahanap ko rin ang para sakin. Bakit ikaw nahanap mo na di mo naman pinapansin. Think Kath! Go. Shoo. Go away. Hahaha."
I just rolled my eyes. "Bye. Enjoy your last day here. Because you'll never know, you might not even come back." I joked.
"Oh shut up! Get out."
Nagtawanan lang kami sandali tapos pumasok na rin ako. And dang! Nakalimutan kong nagtatago nga pala ako. Tss. Ayoko pa talagang magpakita. Maybe tomorrow when I completely composed myself.
Naglalakad ako papuntang homeroom namin nang pinagtitinginan. What's up with them? Sure binabati naman ako ng iba kapag dumadaan pero ba't iba ngayon? What the fat is wrong with them? Gaaah! I looked at them in return para mailang din sila. Some looked away, yung iba naman ay matatag pa rin. Nakakainis! Nakakailang kasi.
"Hey miss Katherine!"
"Uhm, hi." patuloy pa rin ako sa paglakad.
"Ako nga pala si Paula." nakangiti nyang sabi, so ngumiti na rin ako.
"Nakita mo na si Kenneth? Kanina ka pa hinahanap nun ah." sabi niya.
"No. And please wag ka pong maingay."
"Bakit?"
"I'm in hiding." nag-shh sign ako sa kanya.
"Bakit ulit? Halos kanina pa nagtatanong yun ah."
"Eh basta po."
"Oh sige. Ikaw bahala." ngumiti naman siya.
"Salamat nalang Paula." ngitian ko rin siya syempre.
Pagkatapos ay dumiretso na ako agad sa homeroom. Siguro naman wala si Kenneth dun at sabi ay nasa cafeteria raw.
Nung dumating ako sa room, nandun yung prof. namin sa Socstud. Akala ko nga late ako eh, pero wala naman palang pinapagawa kaya ayos lang. Mga nagkkwentuhan lang naman sila tapos yung iba nakikipagtawanan kay sir. A good luck.
Tinext ko na rin sila Lindsay kung nasaan na at bakit ang tagal nila. Sabi naman eh kasi marami raw studyante ngayon. Weird. Nung hindi na ako makapaghintay, lumabas na muna akong room at dumiretso sa locker area ko.
"Kath, may notes ka ba sa Physics nyo?"
Nung pagkasara ko ng locker ko, nakita ko si ate Aishiquh. Fourth year din.
"Meron. Kaso lang po naiwan ko po eh. Book na lang po, okay lang?"
"Sige."
So yung libro ko na nga lang muna sa Physics ang binigay ko. Tiningnan tingnan muna nya yung libro bago sinabing okay na at kung pwedi raw ay hiramin nya muna. Sabi ko naman syempre, di naman kasi kami nagklase kanina eh.
"Balik ko nalang sayo kapag okay na. Baka sa Thursday. Kay Kenneth ko nalang kaya ibigay? Tutal may gagawin naman kami sa org. namin eh."
"NO!" napalakas yata sigaw ko. Hala. "Ahm. Ibig ko pong sabihin eh sa'kin mo nalang po ibigay. Hehe." tsaka ako ngumiti.
"Ha? Eh diba bumalik na naman si Kenneth? Pero sige, try kong sayo ibigay."
"Salamat ate Aishiquh." then I smiled again.
"Sure. Sige, una na ako. You know, busy stuff. Graduating eh."
I waved her good bye. Magisa na naman ako. Ang tagal kasi talaga nung dalawa, di ko naman masundan. Kainis talaga! Kung may kakausap naman sa'kin it's either walang sense o tungkol kay Kenneth ang sasabihin. Tsk.
Maya maya nagtext si Yna sakin na baka hindi na raw sila makabalik kasi siksikan daw doon. Ang OA lang eh. Pati tuloy ang tyan ko umo-OA na. Gutom na akooo!
"You want?"
Then I looked up. Wait! Ano ba 'tong nakikita ko!
"Nagha-hallucinate yata ako. Baka naman nagugutom lang ako o nagugutom lang talaga?" tanong ko sa sarili ko. Natawa naman yung lalaking nagoffer ng sandwich.
"Hindi Kath."
"Pero kasi...
Jap?"
Si Jap nga ba 'to? Nasa school namin? Shemay! Inaantok pa yata ako.
"Yes, Katherine." natawa na naman siya, pero mahina lang. "Kamusta na?"
I'm still in shock.
"Hi Kath. Yuhoo!" kinaway niya yung kamay niya sa mukha ko.
"Oh, Jake!"
"Hahaha. Akala ko sasabihin mo nanaman yung full name ko eh. Pero okay na rin ang Jake. Kung ikaw lang din ba ang magsasabi eh."
"Baliw ka. So bakit ka nga ba nandito?"
"Inutusan kasi ako ng pulisya. May kukunin lang ako at ikukulong. And fortunately, kausap ko na siya kaya di na ako mahihirapan." tumingin siya sakin ng nakakaloko.
"H-ha? S-sino ba?" nauutal kong tanong tapos tsaka ko tinuro sarili ko. Nag-nod naman siya. Bakit akooo? The eff.
"Ikaw nga. Ikulong na raw kita sa puso ko." tapos tumawa nanaman siya.
Nabatukan ko nga. "Kahit kelan ka talaga!" pero natawa na rin naman ako. Yun nga lang, di ko binibigyan ng malisya yung sinabi nya.
"Kuyaaaa! Why are you so tagal." may cute na batang tumawag kay Jap. Di naman bata, siguro mga third-grade elementary 'to.
"Oh. Sorry." tapos tumingin naman sakin si Jap. "Kath, this is Andeng, sister of my bestfriend. And Andeng, this is ate Kath."
"Hello." nahihiya kong sabi.
"Okay." parang nangisnob siya? Halaaa. Tas mayamaya nanlaki mata niya sakin. "I think I know you! My ate knows you!"
"Talaga? Sino ba ate mo?"
"Si ate—"
"That's enough Andeng. Let's go na." awat ni Jap kay Andeng tas tumingin na ulit sya sakin. "Let's talk next grading, okay? I'm sure I'll meet you there."
"Ha?" Di ko pa nga kasi gets.
"Punta lang kami sa school pres. Then we'll leave na rin. Bye Kath. Eat this ha." binigay nya sakin yung sandwich at tuluyan nang umalis.
Kinain ko na rin. Syempre I won't let myself starve to death. Di ko na alam kung saan ako pupunta. Bahala na talaga, makadiretso na sa cafeteria. Magtatago na lang ako nang sobra.
***
"Kath!" sigaw ni Lindsay. Buti naman. Marami ngang tao ngayon dito, palibhasa walang mga klase. Nilapitan ko yung dalawa na nasa usual place namin dito.
Hinablot ko yung pizza'ng isusubo palang ni Yna. "HEY!"
"What?" pang-inis kong tanong habang ngumunguya.
"Ew. Stop it! Anyway, nakita mo na siya?"
"OH PLEASE! Lahat nalang ba ng tao rito siya ang tinutukoy?!" napatayo ako at nagtinginan naman sakin ang mga tao.
Matatauhan na kaya sila? Owyes! Wahoo!
"Uy si Kath!"
"Nakausap na kaya siya ni Kenneth mah labs?"
"Ang ganda ni Kath. Pengeng piso! Wuuuh!"
Konek koya? Haha. Pero wait!
BWISEEEEET! Akala ko magkakaron ng epek yung ginawa ko. Tss! Umupo nalang ako at kumain na parang di nakakain ng ilang linggo.
"Kath, g-gusto mo w-water?" Pagaalok ni Yna na natatakot kunwari.
Kainis ah! "Yna, g-gusto m-mo p-po ba ng SAPAK?!"
"Ito naman di mabiro. Hahaha!"
"Well I'm not in the mood." sabay kagat na naman. Gutom as hell eh.
"Eh Katherine naman kasi. Kung kinakausap mo na lang ba kasi si Kenneth edi natatapos na." sabi ni Lindsay. Hala. Di ko 'to masisigawan, nakakatakot beybeh.
"Bakit ako ang kakausap? I don't need something from him. He should approach me first."
"Eh pano ka naman kasi makakausap eh di ka naman nagpapakita."
"I-I'm not h-hiding, excuse me." sabay friendly roll-eyes. Mahirap na, baka mahalata.
"Liar."
"Okay payn! Di na ho magtatago."
"Pupunta ka ba mamaya, Kath?" tanong ni Yna.
"Saan naman?"
"Awards Night later here and Victory Ball na rin."
"Ohh. No.” Ayoko. Nakakatamad kaya.
"Bakit?"
"Paki mo."
"Huhuhu." she faked a cry. "Parang nagtatanung lang eh."
"Tsk. E wala lang. Tinatamad."
"Yun lang?" Yna
"Duh. E ikaw Linds, pupunta ka?"
"Duuuh! Malamang pupunta sya. Swimmer na nga diba. Tsssk." Yna
"Ha, Linds?"
"Yabang mo Kaaaaath!" Yna
"Si Linds kasi tinatanong ko. Hahaha."
"Kdie." Yna. -3-
"Yep. I'll go. Sama ka na kasi. Kahit silip lang?" Lindsay
"Osige na nga. Itatry ko."
"WAAAH! Bakit pag si Lindsay yung nagyaya, pumapayag ka?" T.T Yna
"Woy hindi ka kaya nagyaya! Tinanong mo lang kaya kung pupunta ako."
"Okay. Easy ka lang teh."
At ayun nga napapayag nila akong pumunta. Wala talaga akong balak. As in. Kaso lang nung naalala kong varsity nga pala si Linds eh napaisip ako. So yun, wala naman akong ginawa na after lunch. Naisipan namin na umuwi na kasi nirequire lahat ng boys na tumulong pagaayos sa open ground for tonight. That means wala na talagang magkklase. And whatever happened to my hiding scheme, it just went ease hanggang sa makapasok na ako ng kwarto.
Nagpalit na rin ako ng simpleng damit. Skinny lang, kahit anong top at vans. Tapos diretso na kina Linds. Doon muna kami habang nagaantay para maggabi. Usual stuffs lang naman ang inatupag namin. Si Lindsay simple lang din kahit alam namin na may award sya or something.
So we ate dinner na rin before going out. Pagdating naming school marami na rin ang fully ready na. Excited sila eh. Haha. Si Yna ang sanhi kung bakit kami napaghulihan. Sabi raw para naman may silbi yung Fashionably Late spiel. Nakakainis na nakakatawa kaya pinabayaan nalang namin. At eto late nga kami. Sinalubong naman agad ni Nathan si Lindsay.
"Hi babes." akmang kikiss si Nathan sa cheeks ni Linds pero nabatukan agad 'to.
"Babes ka dyan. Baliw."
"Sige na naman oh. Isa lang please?" tsaka naman ngumiti nang malapad. "Ibabalik ko rin naman eh."
"Heh. Later."
"Talaga? Wuuuh! Dalawa na dapat yun." Nathan
Kahit kelan talaga ang kulit nitong dalawa.
"Oh, Yna. Kath!" tsaka palang nya kami napansin.
"Yow yow!" Yna
"Oy." Ganda ng bati ko noh.
"Para ka namang patay na bata Kath." Nathan
"I know. Don't rub it in."
Natawa nalang kami. May humigit naman kay Yna, nagulat nga kami eh. Sabi kailangan daw ang tulong nya. Edi kami nalang tatlo. Feeling ko naman sabit lang ako. So parehas nga silang varsity, pero kung tatanggalin yun, they're still a couple. So sabit nga lang ako, two times pa. Ang galing shet.
Mayamaya may nagsalita na rin sa makeshift stage. "All players and varsities, please proceed to your corresponding seats. The awarding will begin in any moment. Thank you."
Pano naman ako? YNAAAA!!!
"Kath gusto mo sumama ka nalang samin?" Nathan
May sarili kasing seats sila, eh kaming students kahit saan na. Kahit humiga ka pa sa daan, ayos lang eh. Kaso walaaaa. Where am I supposed to go?
"Oo nga Kath." Lindsay
"Hindeee. Wag na. Hehe. Di naman ako kasali eh."
"At least you're known as Valedict of all time. Okay na yan." Lindsay
"Naflattered naman ako run. Haha. Pero wag na talaga. I'll meet Yna nalang somewhere."
Pagkatapos ng pilitan moments ay naggive up na rin sila. Ayoko talaga. Malay ko, baka antukin lang ako run edi nakakahiya diba. At least kung di nakaupo pwedi pa akong maggala kung saan.
Ayun nagsimula na nga ang awarding. Di ko na sasabihin at di ko naman mga kilala yung mga yun. Nandito rin pala ang taga ibang school. So free talaga ang school namin sa audiences. Aba! Mahiya naman sila at bigatin na school ang naglaban. Ang daming tao. Both students and parents, I think, have gone wild. Hindi naman na ako umupo kasi di naman ako magtatagal. Aantayin ko lang na tawagin si Lindsay pati na rin si Nathan.
Nasa Volleyball palang naman eh, kaya tumayo muna ako at pumasok ng school. Hahanapin ko muna si Yna at baka kung napano na yun.
"Kath!"
Paglingon ko, si Yna. Mabuti naman.
"Saan ka ba kasi nanggaling?" tanong ko.
"Sa backstage nga. Kinailangan nila ang aking expertise. Mouhahaha." proud nyang sabi.
"Ay teh, meron ka?"
"Yabang!"
Ayun inantay na nga namin. Di ko talaga kilala yung iba. Feeling ko pati mga suplada at suplado mga estudyante sa ibang school. Wala lang, nasa mukha kasi nila. Haha. Makalipas ilang oras ay eto na ang inaantay namin. Matagal kasi pinagsasalita pa yung MVPs eh. Yung iba nga parang kinwento na ang talambuhay eh. Submit mo nalang sa MMK dre.
Si Nathan ang MVP sa swimming. Si Lindsay naman may laban din kaso lang nagkasakit sya diba kaya ayun. Pero okay lang naman siguro sa kanya, si Nathan naman yun eh.
Sinabitan si Nathan ng medal at binigyan ng trophy. Ayan, magsspeech na si Nathan.
"Hi. Good evening. Nathan Carlo Verdida po." nagsalita siya na parang di sya kinakabahan. Oh well, papel. Baka naman di talaga siya kinakabahan.
"I really did not expect to get this award. At first, I thought I will be just a somebody tonight. But when people started to congratulate me this morning even before this night, I got excitedly nervous. Sure I was a trained swimmer since I was a kid, pero di ko naman naisip na makukuha ko 'to ngayon." tinukoy nya yung medal and trophy. "Whenever I'm in a competition, I am eager to win. That's what I always think before diving into the water, to get out as the winner. Nitong naging laban ko na 'to, hindi ko yan naisip. Broken hearted eh." umakto naman syang parang nasaktan, at marami namang natawa.
"Syempre, sino ba namang di maaapektuhan ng pagibig diba. Sabi ko sa sarili ko, even if I win, will I be happy? These material gold things will be just things because it's the feeling of happiness that gives great value to it. Eh pano ba yun hindi ako masaya nun. That's the reason. Pero I still won. Inborn kaya?" may mga natawa na naman. Speech lang yata ni Nathan ang nakakatuwang pakinggan eh. "After the game, I was happy. Forced, to be honest. I got my family and friends to support so what's there to be gloomy about. Nung kinulong ako ng mga kaibigan ko sa pool area, dun na natapos lahat. I got my true happiness."
"Lindsay Gonzales. An amazon, a snob lady, and hard to please. Sure she may be that but she's also the only one that completes my heart." may napa-aww. May kinilig at may nakatitig lang. Teh baka matunaw. "She's a great swimmer, too. Kaya siguro kung hahabulin ko sya by water, mahihirapan siguro ako. Haha. But even so, I would cross seven seas without anything but myself just to catch her. She's my inspiration, my warmth when I'm cold from practice and my air when underwater." marami ang natouch kaya't ang iba ay nagpalakpakan.
Tumingin naman sa direksyon namin si Lindsay nang namumula. Haha. Proud yata sa manliligaw eh.
"KINIKILIG AKO! SHEEET!" :">
"Wag ka ngang maingay Alyna."
"Che! Bitter!"
Di ako bitter. Kinikilig nga ako sa kanila eh. Hihi. Sasaya rin ako. Pero ewan ko nga lang kung kelan at kung sino ang magpapasaya.
"So, Lindsay. Sasagutin mo na ba ako?" tanong ni Nathan sa mic habang nasa stage pa. Hala. Haha.
"GO LINDSAAAAY!" pagccheer ng mga tao.
"Aba. Tinalo pa tayong kaibigan ni Linds ha. Tsk. Wait lang. Wait lang talaga!"
"SAGUTIN MO NA LINDS, BESTFRIEND, SISSY NAMIN NI KATH. AT HUWAG NA HUWAG KANG PAPAYAG NA MAAGAW PA SI NA—"
Hinila ko paupo si Yna at tsaka tinakpan ang bibig. "Baliw ka ba! Psh."
"Syempre. Proud noh. Eh nakakakilig kasi eh. Hihihi."
Hindi naman makaimik si Lindsay. Halata naman eh, kaya nagsalita nalang ulit si Nathan.
"Uy joke lang. As long as you're mine, I'm good. Because forever I will be yours. Kaya boys ha, wag na wag nyong popormahan ang mahal ko. Kundi! Haha. Peace mga dre."
"So salamat po sa gabing ito. To all other swimmers, you are also the best. Just believe in yourself. And one day, kayo na pala ang nagsspeech dito sa stage nang hindi nyo namamalayan. Believe."
Malakas na palakpakan ang tumapos ng speech ni Nathan. Nakipagkamay ulit yung mga school presidents at high officers ng bawat school bago bumaba si Nathan.
Pagkatapos nun ay di ko na alam ang nangyari kina Linds at Nathan. Niyaya kasi ni Nathan si Linds kung saan, kaya yun. Wala na naman kaming aabangan pa ni Yna kaya pumasok muna kaming school. Marami pa ring studyante, mga nakatambay sa sari-sariling rooms kaya hindi nakakatakot dito. Nagpart ways muna kami ni Yna kasi may tumawag na naman sa kanya.
Papaliko na sana ako nang may marinig akong naguusap. Familiar yung boses kaya napatigil agad ako.
"So are you free to tutor me this weekend?" tanong ng isang babae. Di ko pa rin tinitingnan.
"I'm not really sure." sagot ni—ay nung lalaki pala.
"Aww. Please, please! Try!"
"Fine. We'll see, Annika."
"Okay. But teach me first the last topic."
And confirmed! Si Kenneth nga na may kausap na babaeng di ko kilala. Ang ganda nung babae. Nakakapagselos eh! Gaaaah! First time kong nasabi yun! Nakakaines!
"Selos ka noh."
Muntik na akong mapatalon dun ah. Pagkatalikod ko, may babae ulit. Si ate Kassy Aya lang pala. Vice President ng Seniors' Org.
"Hindi po ate." nagsmile na lang ako.
"Eh bakit nakaganyan kamay mo?"
Tiningnan ko. Naka-kuyom na pala. Sensya naman. Malay ko ba. "Malamig po kasi eh. Hehehe."
"Sus. I hate liars Kath." Uh-oh. Nakakatakot din si ate eh. Halaaa.
"Fine. Nagseselos na nga po ako. Wag ka pong maingay ha."
"Naman. Bakit kasi di mo pa lapitan?"
"Wag na po muna. May kausap pa eh." paga-alibi ko.
"Kaibigan ko si Annika, gusto mo tawagin ko na sya?"
"Ay hindi na po. Oka—"
"Annika!" tinawag na nya. Kaya naman agad akong nagtago. Ayun, di ko na alam ang pinagusapan nila. Ang nakita ko nalang ay lumakad na sila palayo.
I'm doomed! Ako rin nga makaalis na rito, bago pa mahuli ang lahat. Nagtip-toe ako. Syempre kailangan hindi maingay. Nakaka-tense eh.
"Is someone there?" tanong niya.
Lakad Lang. Shet wala akong mapagtataguan. Puro lockers nandito at malayo pa ang unang room na pweding pasukan. Halaaaa.
"Kathy!!!!"
Fine. Tumigil na ako sa paglalakad. Tutal namiss ko naman siya eh. Humarap na ako. Mas gumwapo siya. Ewan ko pero mas nagkaron sya ng appeal sakin ngayon.
I sighed first.
"Hi Kenneth."
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
Oo nga naman. Two-way glass door pala ito. I heaved a sigh. Phew. Kamuntikan na.
"May paghinga nang malalim teh?" Yna
I sneered. "Baliw ka."
"Sus! Sundan mo na kaya?" Linds
"Ayaw ko."
"OA. Pakipot ka pa. Hahaha." Yna
"Kahit kelan ka talaga! Pero seriously, wag muna tayong papasok pabalik ha?" I pleaded.
"How come?" Yna
"Nuuuhks! Umi-English ang nenang." my turn to tease, and laugh.
"Yabang mo! Tara na nga Linds. Iwan na natin 'to!" Yna whined.
"Weeehhh? Joke lang eh. Pag siya! Pero rito muna tayo ha?" I grinned innocently.
"Sige." maikling sagot ni Linds. Siya lang naman kasi matinong kausap eh. Baliw kasi si Yna.
"Bleeeh." pang-asar ko kay Alyna.
"Che!"
At ayun, umidlip kaming tatlo.
"KAAAAAATH!"
"...ERIIIIINE!"
Napatayo naman agad kami bigla, pero inaantok pa rin.
"Heck was that?!" iritadong tanong ni Lindsay. Naku pu.
"Hinahanap ka ni Kenneth our loves!" sabi ni ate Myla, higher year samin, senior.
"Oo nga! Ang effort nya ha." sabi naman ni ate NorHoney.
"Ganun naman talaga si Kenneth eh. Bongga!" sabi ni Yna tsaka nakipag-high five kina ate. Grabe lang.
"Kelan mo naman ba balak puntahan iyung si Kenneth? Nandun yata siya ngayon sa cafeteria." Ate Myla
"Wala. Next time na." matabang kong sagot. Di ko kasi alam irreact ko aba. Nandyan na siya, oo. Walang pasabi. Umalis siya nang walang reason. Oh e ano pa't ako ang pupunta sa kanya?! Tss. Bakit ko ba nasasabi 'to! Anong karapatan ko nga pala! Kaines!
"Denial ka Kath. Kunin mo na baka mamaya may mang-agaw pa. Hahaha." ate NorHoney
"Naku. Iyo na po ate." sabay tawa ko.
"Wag po kayong maniniwala rito kay Kath. Pakipot nga lang talaga." Linds
"Thanks ha. Thanks a lot." I threw at Linds sarcastically.
"Welcome." natatawa naman niyang sagot.
"Ay naku. Bahala ka talaga Kath. Sayang si bebe Kenneth. Joke. So sige, una na muna kami at may klase pa." ate NorHoney
"Oo nga. Hinanap lang talaga namin ikaw kasi gawa ni Kenneth. Hihihi. So, see you around." ate Myla
"Ay. Salamat po. Sige, I'll see you later." then I flashed them a smile. Tapos nagwave naman yung dalawa kina ate.
Nung makalabas na sila, tinignan lang ako nitong dalawang babaeng kasama ko.
"Tingin kayo?"
"Wala naman." Linds
"May pasala-salamat epek ka pa ha. Uyyy!" syempre sino pa ba? Si Yna.
"Baliw!"
Bigla namang kumalam ang tyan ko nang malakas. Nung una wala silang reaction. Pero after thirteen seconds, "HAHAHAHAHAHAHA!"
"Epic ka Kath!" tawang tawang sabi ni Yna.
"Kasi naman eh. Kumain na nga tayo." natatawang si Lindsay.
"Yabang nyo! Bili nyo nalang ako, tapos balikan kayo rito. Deal?"
"Ay sya. Tara na nga Linds. Bigla akong nag-crave ng pizza." pagyayaya ni Yna.
Umalis na sila at syempre naiwan ako rito. Peace at last. Pero sheet lungs! Gutom na gutom na ako. Ang tagal naman nila. Wait, OA mats na. Alam kong kakalabas lang nila, kaso lang gutom na talaga ako.
Tumayo ako at sumandal sa may puno. Medyo nagkukulimlim pero di naman gano'ng masyado. Lumamig din ang hangin, pero masarap sa pakiramdam. Pumikit ulit ako pero napamulat ulit kasi may babaeng biglang dumating nang padabog dito.
"WAAAHHH! Naiinis akoooooo!" sigaw nung babae. Nang makakuha ako ng view, nakita ko si Jessah pala, ang anak ng may-ari ng school.
Gusto ko sanang lapitan kaso lang baka pati ako ay kagalitan nun eh, kaya papalipasin ko na lang muna siguro yung mood nya.
"Ang... Bakit ba... Wait! Paano ba kasi mag-emote?! Diba kapag broken-hearted ang mga tao nagiging korni o ano man?! Potek! Bakit ba hindi ako marunong eh! Nakakainis!" iritado nyang sigaw.
Kakaiba rin 'to eh. Gustong mag-emote. Haha. Ano naman kayang problema nito sa buhay? Broken-hearted? Nasisira ba ang puso? Edi sana pala dead-oh na siya sa lagay na yan. Haha. De, joke lang. Nababalitaan din naman sa school na spoiled siya, minsan hindi na pumapasok, tapos medyo masungit din. Magandang babae, second year pa lang pero marami na raw yang naging boyfriend. Well sabi lang naman nila. Bahala sila kung ano mang ichismis nila. Basta wala akong pakielam.
"Nyemas naman kasing mga lalaki eh! Nauso pa! Oh wait?! Ako ba may kasalanan kung bakit ako nagkakaganito? Feeling ko. Pero..." nakita ko siyang napapaisip. "Eh basta! Feel kong mag-emote ngayon! Kaso di nga ako marunong eh!!! Kainesss!"
Ang ingay na niya. Mapatigil na nga. I just hope na wag nya akong sungitan.
"Alam mo Jessah, wala kang mapapala sa pageemote na yan. Kasi alam mo kung ano yan sa'kin?"
"What?!" medyo masungit yung tono, pero medyo friendly din nang konti. Yung parang mas mild 'to kesa sa tone kapag nakikipagusap siya sa iba. Siguro nadala lang siya ng emosyon.
"Ew."
"Eww?" nagtataka niyang tanong.
"Yes, eww. Kadiri eh. Wag kang maging emotional kung di mo feel. Papangit ang approach." natawa ako at what a relief kasi naggiggle siya nang konti.
"Fine. I won't force."
"That's good. Just shut up."
"Okay." she sighed.
Matapos ang ilang minuto ay nagsalita na rin sya. "Alam mo parehas lang tayo eh. I find those emo rudes and like ew. Haha. Pero ewan ko kung anong naisipan ko't gusto kong maramdaman yung nararamdaman nila."
"Eh bakit nga ba nagkakaganyan ka?"
"I honestly do not know. All I know is I can't love, really."
"Sus. Lahat ng tao kaya. Hindi man sa tao, pwedi rin sa bagay na sobrang importante sayo o yung bagay na lagi mong ginagawa."
"Eeeh. It's far different. I mean, this in love feeling you feel towards another. It's painful yet magical."
"You're somewhat corny. Haha."
"Ugh. Kaysa naman ho sa emo. Hahaha."
Unti-unti na niyang nakakalimutan problema nya oh.
"So tell me, what's the story behind all this?" tanong ko.
"Why should I? Are you gonna publish it or something?"
"You kind of reminded me of someone with your first line. So if you don't want to get kicked up, spit."
"Haha. Fine. It all started when... Uhm. That's not a good introduction. Let me think first." natawa lang siya sa sarili niya.
"Ganito kasi yun." nagsigh muna siya. "I was like a girl that had several fling relationships with guys. I don't exactly know the feeling to be felt when in love so I never consider them as my ex-boyfriends. Friendzoneds, perhaps?" tumingin siya sa itaas.
"I met this guy. He's just like the others. Plain simple, a bit boring and he wants a serious relationship. I actually don't want to get involved with that kind of thing. Not my intention at the moment. I was planning to stop this whole madness but I was forced to love this guy. Maybe because of my pride and ego."
"Marami talagang nagagawa ang pride." sabi ko.
"Tell me about it. And you see, my parents thought I was happy doing this so they didn't mind it. I couldn't explain how annoyed I am with them. Sure they're busy but sh!t, I want a mom and dad. But enough about them."
"So who forced you to love this guy anyway?" curious ako eh.
"His brother."
"Oh gee. Life intruder."
"Don't push it in I already know that. He's insane! He saw me crying right here in this place. He thought I was crying because I got the taste of my own medicine. But it's a different problem. I got angry and placed myself up the limit. He said I could not love when I was satisfied that time that I could. But now? Here I am realizing that I can't."
"You can."
"Oh really?! That's a lie. I can't. Maybe this is the last time I'll be here. If I get to feel this so-called wonderful thing called love, I'll be back."
"But I doubt it." mahina nyang sabi.
"Just trust Jessah. You'll find him soon. But for the meantime, I have to eat lunch."
"Oh yeah. And by the way, hinahanap ka nga pala ni Kenneth. You should find him also."
"Also?" tanong ko naman.
"Duh. You're deeply numb and dumb. Sabi mo sakin mahahanap ko rin ang para sakin. Bakit ikaw nahanap mo na di mo naman pinapansin. Think Kath! Go. Shoo. Go away. Hahaha."
I just rolled my eyes. "Bye. Enjoy your last day here. Because you'll never know, you might not even come back." I joked.
"Oh shut up! Get out."
Nagtawanan lang kami sandali tapos pumasok na rin ako. And dang! Nakalimutan kong nagtatago nga pala ako. Tss. Ayoko pa talagang magpakita. Maybe tomorrow when I completely composed myself.
Naglalakad ako papuntang homeroom namin nang pinagtitinginan. What's up with them? Sure binabati naman ako ng iba kapag dumadaan pero ba't iba ngayon? What the fat is wrong with them? Gaaah! I looked at them in return para mailang din sila. Some looked away, yung iba naman ay matatag pa rin. Nakakainis! Nakakailang kasi.
"Hey miss Katherine!"
"Uhm, hi." patuloy pa rin ako sa paglakad.
"Ako nga pala si Paula." nakangiti nyang sabi, so ngumiti na rin ako.
"Nakita mo na si Kenneth? Kanina ka pa hinahanap nun ah." sabi niya.
"No. And please wag ka pong maingay."
"Bakit?"
"I'm in hiding." nag-shh sign ako sa kanya.
"Bakit ulit? Halos kanina pa nagtatanong yun ah."
"Eh basta po."
"Oh sige. Ikaw bahala." ngumiti naman siya.
"Salamat nalang Paula." ngitian ko rin siya syempre.
Pagkatapos ay dumiretso na ako agad sa homeroom. Siguro naman wala si Kenneth dun at sabi ay nasa cafeteria raw.
Nung dumating ako sa room, nandun yung prof. namin sa Socstud. Akala ko nga late ako eh, pero wala naman palang pinapagawa kaya ayos lang. Mga nagkkwentuhan lang naman sila tapos yung iba nakikipagtawanan kay sir. A good luck.
Tinext ko na rin sila Lindsay kung nasaan na at bakit ang tagal nila. Sabi naman eh kasi marami raw studyante ngayon. Weird. Nung hindi na ako makapaghintay, lumabas na muna akong room at dumiretso sa locker area ko.
"Kath, may notes ka ba sa Physics nyo?"
Nung pagkasara ko ng locker ko, nakita ko si ate Aishiquh. Fourth year din.
"Meron. Kaso lang po naiwan ko po eh. Book na lang po, okay lang?"
"Sige."
So yung libro ko na nga lang muna sa Physics ang binigay ko. Tiningnan tingnan muna nya yung libro bago sinabing okay na at kung pwedi raw ay hiramin nya muna. Sabi ko naman syempre, di naman kasi kami nagklase kanina eh.
"Balik ko nalang sayo kapag okay na. Baka sa Thursday. Kay Kenneth ko nalang kaya ibigay? Tutal may gagawin naman kami sa org. namin eh."
"NO!" napalakas yata sigaw ko. Hala. "Ahm. Ibig ko pong sabihin eh sa'kin mo nalang po ibigay. Hehe." tsaka ako ngumiti.
"Ha? Eh diba bumalik na naman si Kenneth? Pero sige, try kong sayo ibigay."
"Salamat ate Aishiquh." then I smiled again.
"Sure. Sige, una na ako. You know, busy stuff. Graduating eh."
I waved her good bye. Magisa na naman ako. Ang tagal kasi talaga nung dalawa, di ko naman masundan. Kainis talaga! Kung may kakausap naman sa'kin it's either walang sense o tungkol kay Kenneth ang sasabihin. Tsk.
Maya maya nagtext si Yna sakin na baka hindi na raw sila makabalik kasi siksikan daw doon. Ang OA lang eh. Pati tuloy ang tyan ko umo-OA na. Gutom na akooo!
"You want?"
Then I looked up. Wait! Ano ba 'tong nakikita ko!
"Nagha-hallucinate yata ako. Baka naman nagugutom lang ako o nagugutom lang talaga?" tanong ko sa sarili ko. Natawa naman yung lalaking nagoffer ng sandwich.
"Hindi Kath."
"Pero kasi...
Jap?"
Si Jap nga ba 'to? Nasa school namin? Shemay! Inaantok pa yata ako.
"Yes, Katherine." natawa na naman siya, pero mahina lang. "Kamusta na?"
I'm still in shock.
"Hi Kath. Yuhoo!" kinaway niya yung kamay niya sa mukha ko.
"Oh, Jake!"
"Hahaha. Akala ko sasabihin mo nanaman yung full name ko eh. Pero okay na rin ang Jake. Kung ikaw lang din ba ang magsasabi eh."
"Baliw ka. So bakit ka nga ba nandito?"
"Inutusan kasi ako ng pulisya. May kukunin lang ako at ikukulong. And fortunately, kausap ko na siya kaya di na ako mahihirapan." tumingin siya sakin ng nakakaloko.
"H-ha? S-sino ba?" nauutal kong tanong tapos tsaka ko tinuro sarili ko. Nag-nod naman siya. Bakit akooo? The eff.
"Ikaw nga. Ikulong na raw kita sa puso ko." tapos tumawa nanaman siya.
Nabatukan ko nga. "Kahit kelan ka talaga!" pero natawa na rin naman ako. Yun nga lang, di ko binibigyan ng malisya yung sinabi nya.
"Kuyaaaa! Why are you so tagal." may cute na batang tumawag kay Jap. Di naman bata, siguro mga third-grade elementary 'to.
"Oh. Sorry." tapos tumingin naman sakin si Jap. "Kath, this is Andeng, sister of my bestfriend. And Andeng, this is ate Kath."
"Hello." nahihiya kong sabi.
"Okay." parang nangisnob siya? Halaaa. Tas mayamaya nanlaki mata niya sakin. "I think I know you! My ate knows you!"
"Talaga? Sino ba ate mo?"
"Si ate—"
"That's enough Andeng. Let's go na." awat ni Jap kay Andeng tas tumingin na ulit sya sakin. "Let's talk next grading, okay? I'm sure I'll meet you there."
"Ha?" Di ko pa nga kasi gets.
"Punta lang kami sa school pres. Then we'll leave na rin. Bye Kath. Eat this ha." binigay nya sakin yung sandwich at tuluyan nang umalis.
Kinain ko na rin. Syempre I won't let myself starve to death. Di ko na alam kung saan ako pupunta. Bahala na talaga, makadiretso na sa cafeteria. Magtatago na lang ako nang sobra.
***
"Kath!" sigaw ni Lindsay. Buti naman. Marami ngang tao ngayon dito, palibhasa walang mga klase. Nilapitan ko yung dalawa na nasa usual place namin dito.
Hinablot ko yung pizza'ng isusubo palang ni Yna. "HEY!"
"What?" pang-inis kong tanong habang ngumunguya.
"Ew. Stop it! Anyway, nakita mo na siya?"
"OH PLEASE! Lahat nalang ba ng tao rito siya ang tinutukoy?!" napatayo ako at nagtinginan naman sakin ang mga tao.
Matatauhan na kaya sila? Owyes! Wahoo!
"Uy si Kath!"
"Nakausap na kaya siya ni Kenneth mah labs?"
"Ang ganda ni Kath. Pengeng piso! Wuuuh!"
Konek koya? Haha. Pero wait!
BWISEEEEET! Akala ko magkakaron ng epek yung ginawa ko. Tss! Umupo nalang ako at kumain na parang di nakakain ng ilang linggo.
"Kath, g-gusto mo w-water?" Pagaalok ni Yna na natatakot kunwari.
Kainis ah! "Yna, g-gusto m-mo p-po ba ng SAPAK?!"
"Ito naman di mabiro. Hahaha!"
"Well I'm not in the mood." sabay kagat na naman. Gutom as hell eh.
"Eh Katherine naman kasi. Kung kinakausap mo na lang ba kasi si Kenneth edi natatapos na." sabi ni Lindsay. Hala. Di ko 'to masisigawan, nakakatakot beybeh.
"Bakit ako ang kakausap? I don't need something from him. He should approach me first."
"Eh pano ka naman kasi makakausap eh di ka naman nagpapakita."
"I-I'm not h-hiding, excuse me." sabay friendly roll-eyes. Mahirap na, baka mahalata.
"Liar."
"Okay payn! Di na ho magtatago."
"Pupunta ka ba mamaya, Kath?" tanong ni Yna.
"Saan naman?"
"Awards Night later here and Victory Ball na rin."
"Ohh. No.” Ayoko. Nakakatamad kaya.
"Bakit?"
"Paki mo."
"Huhuhu." she faked a cry. "Parang nagtatanung lang eh."
"Tsk. E wala lang. Tinatamad."
"Yun lang?" Yna
"Duh. E ikaw Linds, pupunta ka?"
"Duuuh! Malamang pupunta sya. Swimmer na nga diba. Tsssk." Yna
"Ha, Linds?"
"Yabang mo Kaaaaath!" Yna
"Si Linds kasi tinatanong ko. Hahaha."
"Kdie." Yna. -3-
"Yep. I'll go. Sama ka na kasi. Kahit silip lang?" Lindsay
"Osige na nga. Itatry ko."
"WAAAH! Bakit pag si Lindsay yung nagyaya, pumapayag ka?" T.T Yna
"Woy hindi ka kaya nagyaya! Tinanong mo lang kaya kung pupunta ako."
"Okay. Easy ka lang teh."
At ayun nga napapayag nila akong pumunta. Wala talaga akong balak. As in. Kaso lang nung naalala kong varsity nga pala si Linds eh napaisip ako. So yun, wala naman akong ginawa na after lunch. Naisipan namin na umuwi na kasi nirequire lahat ng boys na tumulong pagaayos sa open ground for tonight. That means wala na talagang magkklase. And whatever happened to my hiding scheme, it just went ease hanggang sa makapasok na ako ng kwarto.
Nagpalit na rin ako ng simpleng damit. Skinny lang, kahit anong top at vans. Tapos diretso na kina Linds. Doon muna kami habang nagaantay para maggabi. Usual stuffs lang naman ang inatupag namin. Si Lindsay simple lang din kahit alam namin na may award sya or something.
So we ate dinner na rin before going out. Pagdating naming school marami na rin ang fully ready na. Excited sila eh. Haha. Si Yna ang sanhi kung bakit kami napaghulihan. Sabi raw para naman may silbi yung Fashionably Late spiel. Nakakainis na nakakatawa kaya pinabayaan nalang namin. At eto late nga kami. Sinalubong naman agad ni Nathan si Lindsay.
"Hi babes." akmang kikiss si Nathan sa cheeks ni Linds pero nabatukan agad 'to.
"Babes ka dyan. Baliw."
"Sige na naman oh. Isa lang please?" tsaka naman ngumiti nang malapad. "Ibabalik ko rin naman eh."
"Heh. Later."
"Talaga? Wuuuh! Dalawa na dapat yun." Nathan
Kahit kelan talaga ang kulit nitong dalawa.
"Oh, Yna. Kath!" tsaka palang nya kami napansin.
"Yow yow!" Yna
"Oy." Ganda ng bati ko noh.
"Para ka namang patay na bata Kath." Nathan
"I know. Don't rub it in."
Natawa nalang kami. May humigit naman kay Yna, nagulat nga kami eh. Sabi kailangan daw ang tulong nya. Edi kami nalang tatlo. Feeling ko naman sabit lang ako. So parehas nga silang varsity, pero kung tatanggalin yun, they're still a couple. So sabit nga lang ako, two times pa. Ang galing shet.
Mayamaya may nagsalita na rin sa makeshift stage. "All players and varsities, please proceed to your corresponding seats. The awarding will begin in any moment. Thank you."
Pano naman ako? YNAAAA!!!
"Kath gusto mo sumama ka nalang samin?" Nathan
May sarili kasing seats sila, eh kaming students kahit saan na. Kahit humiga ka pa sa daan, ayos lang eh. Kaso walaaaa. Where am I supposed to go?
"Oo nga Kath." Lindsay
"Hindeee. Wag na. Hehe. Di naman ako kasali eh."
"At least you're known as Valedict of all time. Okay na yan." Lindsay
"Naflattered naman ako run. Haha. Pero wag na talaga. I'll meet Yna nalang somewhere."
Pagkatapos ng pilitan moments ay naggive up na rin sila. Ayoko talaga. Malay ko, baka antukin lang ako run edi nakakahiya diba. At least kung di nakaupo pwedi pa akong maggala kung saan.
Ayun nagsimula na nga ang awarding. Di ko na sasabihin at di ko naman mga kilala yung mga yun. Nandito rin pala ang taga ibang school. So free talaga ang school namin sa audiences. Aba! Mahiya naman sila at bigatin na school ang naglaban. Ang daming tao. Both students and parents, I think, have gone wild. Hindi naman na ako umupo kasi di naman ako magtatagal. Aantayin ko lang na tawagin si Lindsay pati na rin si Nathan.
Nasa Volleyball palang naman eh, kaya tumayo muna ako at pumasok ng school. Hahanapin ko muna si Yna at baka kung napano na yun.
"Kath!"
Paglingon ko, si Yna. Mabuti naman.
"Saan ka ba kasi nanggaling?" tanong ko.
"Sa backstage nga. Kinailangan nila ang aking expertise. Mouhahaha." proud nyang sabi.
"Ay teh, meron ka?"
"Yabang!"
Ayun inantay na nga namin. Di ko talaga kilala yung iba. Feeling ko pati mga suplada at suplado mga estudyante sa ibang school. Wala lang, nasa mukha kasi nila. Haha. Makalipas ilang oras ay eto na ang inaantay namin. Matagal kasi pinagsasalita pa yung MVPs eh. Yung iba nga parang kinwento na ang talambuhay eh. Submit mo nalang sa MMK dre.
Si Nathan ang MVP sa swimming. Si Lindsay naman may laban din kaso lang nagkasakit sya diba kaya ayun. Pero okay lang naman siguro sa kanya, si Nathan naman yun eh.
Sinabitan si Nathan ng medal at binigyan ng trophy. Ayan, magsspeech na si Nathan.
"Hi. Good evening. Nathan Carlo Verdida po." nagsalita siya na parang di sya kinakabahan. Oh well, papel. Baka naman di talaga siya kinakabahan.
"I really did not expect to get this award. At first, I thought I will be just a somebody tonight. But when people started to congratulate me this morning even before this night, I got excitedly nervous. Sure I was a trained swimmer since I was a kid, pero di ko naman naisip na makukuha ko 'to ngayon." tinukoy nya yung medal and trophy. "Whenever I'm in a competition, I am eager to win. That's what I always think before diving into the water, to get out as the winner. Nitong naging laban ko na 'to, hindi ko yan naisip. Broken hearted eh." umakto naman syang parang nasaktan, at marami namang natawa.
"Syempre, sino ba namang di maaapektuhan ng pagibig diba. Sabi ko sa sarili ko, even if I win, will I be happy? These material gold things will be just things because it's the feeling of happiness that gives great value to it. Eh pano ba yun hindi ako masaya nun. That's the reason. Pero I still won. Inborn kaya?" may mga natawa na naman. Speech lang yata ni Nathan ang nakakatuwang pakinggan eh. "After the game, I was happy. Forced, to be honest. I got my family and friends to support so what's there to be gloomy about. Nung kinulong ako ng mga kaibigan ko sa pool area, dun na natapos lahat. I got my true happiness."
"Lindsay Gonzales. An amazon, a snob lady, and hard to please. Sure she may be that but she's also the only one that completes my heart." may napa-aww. May kinilig at may nakatitig lang. Teh baka matunaw. "She's a great swimmer, too. Kaya siguro kung hahabulin ko sya by water, mahihirapan siguro ako. Haha. But even so, I would cross seven seas without anything but myself just to catch her. She's my inspiration, my warmth when I'm cold from practice and my air when underwater." marami ang natouch kaya't ang iba ay nagpalakpakan.
Tumingin naman sa direksyon namin si Lindsay nang namumula. Haha. Proud yata sa manliligaw eh.
"KINIKILIG AKO! SHEEET!" :">
"Wag ka ngang maingay Alyna."
"Che! Bitter!"
Di ako bitter. Kinikilig nga ako sa kanila eh. Hihi. Sasaya rin ako. Pero ewan ko nga lang kung kelan at kung sino ang magpapasaya.
"So, Lindsay. Sasagutin mo na ba ako?" tanong ni Nathan sa mic habang nasa stage pa. Hala. Haha.
"GO LINDSAAAAY!" pagccheer ng mga tao.
"Aba. Tinalo pa tayong kaibigan ni Linds ha. Tsk. Wait lang. Wait lang talaga!"
"SAGUTIN MO NA LINDS, BESTFRIEND, SISSY NAMIN NI KATH. AT HUWAG NA HUWAG KANG PAPAYAG NA MAAGAW PA SI NA—"
Hinila ko paupo si Yna at tsaka tinakpan ang bibig. "Baliw ka ba! Psh."
"Syempre. Proud noh. Eh nakakakilig kasi eh. Hihihi."
Hindi naman makaimik si Lindsay. Halata naman eh, kaya nagsalita nalang ulit si Nathan.
"Uy joke lang. As long as you're mine, I'm good. Because forever I will be yours. Kaya boys ha, wag na wag nyong popormahan ang mahal ko. Kundi! Haha. Peace mga dre."
"So salamat po sa gabing ito. To all other swimmers, you are also the best. Just believe in yourself. And one day, kayo na pala ang nagsspeech dito sa stage nang hindi nyo namamalayan. Believe."
Malakas na palakpakan ang tumapos ng speech ni Nathan. Nakipagkamay ulit yung mga school presidents at high officers ng bawat school bago bumaba si Nathan.
Pagkatapos nun ay di ko na alam ang nangyari kina Linds at Nathan. Niyaya kasi ni Nathan si Linds kung saan, kaya yun. Wala na naman kaming aabangan pa ni Yna kaya pumasok muna kaming school. Marami pa ring studyante, mga nakatambay sa sari-sariling rooms kaya hindi nakakatakot dito. Nagpart ways muna kami ni Yna kasi may tumawag na naman sa kanya.
Papaliko na sana ako nang may marinig akong naguusap. Familiar yung boses kaya napatigil agad ako.
"So are you free to tutor me this weekend?" tanong ng isang babae. Di ko pa rin tinitingnan.
"I'm not really sure." sagot ni—ay nung lalaki pala.
"Aww. Please, please! Try!"
"Fine. We'll see, Annika."
"Okay. But teach me first the last topic."
And confirmed! Si Kenneth nga na may kausap na babaeng di ko kilala. Ang ganda nung babae. Nakakapagselos eh! Gaaaah! First time kong nasabi yun! Nakakaines!
"Selos ka noh."
Muntik na akong mapatalon dun ah. Pagkatalikod ko, may babae ulit. Si ate Kassy Aya lang pala. Vice President ng Seniors' Org.
"Hindi po ate." nagsmile na lang ako.
"Eh bakit nakaganyan kamay mo?"
Tiningnan ko. Naka-kuyom na pala. Sensya naman. Malay ko ba. "Malamig po kasi eh. Hehehe."
"Sus. I hate liars Kath." Uh-oh. Nakakatakot din si ate eh. Halaaa.
"Fine. Nagseselos na nga po ako. Wag ka pong maingay ha."
"Naman. Bakit kasi di mo pa lapitan?"
"Wag na po muna. May kausap pa eh." paga-alibi ko.
"Kaibigan ko si Annika, gusto mo tawagin ko na sya?"
"Ay hindi na po. Oka—"
"Annika!" tinawag na nya. Kaya naman agad akong nagtago. Ayun, di ko na alam ang pinagusapan nila. Ang nakita ko nalang ay lumakad na sila palayo.
I'm doomed! Ako rin nga makaalis na rito, bago pa mahuli ang lahat. Nagtip-toe ako. Syempre kailangan hindi maingay. Nakaka-tense eh.
"Is someone there?" tanong niya.
Lakad Lang. Shet wala akong mapagtataguan. Puro lockers nandito at malayo pa ang unang room na pweding pasukan. Halaaaa.
"Kathy!!!!"
Fine. Tumigil na ako sa paglalakad. Tutal namiss ko naman siya eh. Humarap na ako. Mas gumwapo siya. Ewan ko pero mas nagkaron sya ng appeal sakin ngayon.
I sighed first.
"Hi Kenneth."
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
➶ Chapter 47: Dance
"I-I c-can't believe you're... Y-you're really..." I looked down and sighed. Up again to face him. "Here."
I was expecting a jolly Kenneth. But what's here is a different one.
"Oh, hey. I'm... I'm here." he smiled weakly. "Fresh and new."
"Oh. So... Anong—"
Wait, should I ask? Kasi kung tutuusin, wala naman akong karapatang magalit o magtampo kung bakit hindi manlang siya nagpaalam nung umalis siya, o di kaya nag-warn muna like that. Pero wala eh. Nakakahiya naman kasi kung aasta akong parang kung sino when I'm precisely just a somebody to him. At least I'm not nobody.
"Ah, wala pala." ngumiti na lang din ako.
Kami na lang pala ang tao sa hallway. Hindi na naman siya nagsasalita eh. Nakakapanibago lang talaga. As in. What does he meant by fresh and NEW? Did he change his persona? Wag naman sana, he's better the old way.
"What is it? Spit."
"Wala wala. Hehehe. So, you came back. What happened?" I looked at him curiously and then snapped out after a second. "Not that I'm concerned or something. Did you get scared of our bet?" I teased.
"Nah." natawa siya ng mahina. This time hindi ko alam kung totoo ba yung tawang yun. He's too complicated now. "Let's watch outside?" pagyayaya niya.
"Ah, sige. Tara." syempre pumayag na ako. Nakakatakot na rin naman kasing maglakad palabas magisa. YUN LANG ang reason of acceptance.
Pagkalabas namin, awarding pa rin naman. Alam ko naman na walang pakielam 'tong si mokong sa nagaganap eh, di naman nya kilala yung mga umaakyat sa stage. Naglakad kami papuntang open ground. Maraming estudyanteng bumabati kay Kenneth. Di ko kilala most, pero sure ako na yung iba ay hindi taga-Sermount. Lande eh! Joke lang.
May group of girls, na di ko mawari kung saang lupalop ng mundo nanggaling, na tumawag kay Kenneth. Inantay ko naman siya habang nakikipagusap siya roon sa mga flirt! Tch.
Whatever. Paki ko? Wuuh! Maya maya may nag-approach namang taga-ibang school sa'kin. Yung ibang lalaki, nice. Yung iba naman friendly pero pa-impress. Tapos yung iba ay bastos na compulsive.
"Miss sige na. Number lang oh." pangungulit nung tatlong bakulaw sa'kin.
"Paulit-ulit? Fourteen nga diba. Ayan nakapagbigay na akong number. Kaya bye-bye!"
May bigla namang umakbay sakin. Siniko ko naman agad yung tyan. Pagkatingin ko si Kenneth pala. Aba! Sensya naman. Malay ko bang siya iyun, baka kasi mamaya isa na pala 'to sa mga bakulaw eh.
I mouthed, "Sorry." Pero hindi niya pa rin tinatanggal yung pagkaka-akbay niya. So I weirdly looked at him.
He looked at me as if he answers like, just go with the flow. So hindi nalang din ako umimik.
"Hey dudes. Sorry she's taken. That might sound protective, yes. But to be honest, I'M SELFISH and I want her all to myself."
Narinig ko naman ang pagkabigla nung mga kausap na babae kanina ni Kenneth. At medyo nag-back off na rin 'tong mga bakulaw. Hoho! Go mokong! Wuuuh!
"Uhm, thanks." sabi ko na lang.
"Anytime." nakangiti nyang sagot. And I don't know but that made me sighed in relief.
"Uhh." I made an awkward sound. Haha. Kasi naman, nakaakbay pa rin. E wala na naman yung mga epal diba. "Your... Kenneth your... Uhhh."
Lumalakad kami na parang KAMI. Eh hindi namaaaan! Mga mata nung mga flirts oh! Parang mangangain na ewan eh. Pero there's this part of me na ayaw umangal, yun bang okay lang kahit ganito. Holooo! Anu bang nangyayari sa'kin!
Nakarating kami sa medyo hulihan. Wala masyadong tao rito kaya medyo kumportable ako. Nagkamustahan lang naman kami tapos ayun. Dead air na naman. Ang hirap pala ng ganito. Bakit ba kasi parang nagbago sya at naiilang na ako sa kanya? Tss.
"So..." panimula ko. "Saan ka na nagsstudy?"
"University back in L.A."
"Oh." parang na-disappoint naman ako. Akala ko bumalik sya para rito na ulit pero mali pala. "Edi ibigsabihin aalis ka rin ulit?"
"What, you're gonna miss me?" then he smirked.
"Yabaaang." tas nagtawanan nalang kami.
"Pero seriously?" tanong ko naman ulit.
"Yah. But..." tumingin sya sakin. "I'll stay if THIS someone begs."
"Beg? Don't you think it's too much? Haha."
"Hmm. We'll see." tumawa na naman siya.
So far hindi na naman awkward. Bumabalik na sya sa Kenneth na unang nakilala ko. Wag ka ngang ganyan! Naiinlove ako eh, kaines!
What?!
Naiinlove ako eh, kaines!
NAIINLOVE ako eh, kaines!
Naiinlove?!
NAIINLOVE?!!!!
Abaaaa!
"Hey." he snapped his fingers in front of me. Ayan natauhan na.
"S-sorry."
"Haha. You're cute!" tsaka nya ginulo buhok ko.
"Che." feeling ko naginit naman ang mukha ko. Bakit ba ganun?!
"Have you ever felt this feeling that even when there's nothing to do with this person, you still want to be with them?" tanong nya.
"Like now?—Uhh! I mean, no! Psssh!" then I looked away. Yung bibig ko aba!
"You spilled it." tapos natawa na naman sya.
Nahawa naman ako. "Pero alam mo nakakapagtampo ka."
"Huh?"
"Di ka manlang nagsasabi na di ka na pala rito magaaral. Tapos ngayon babalik ka? Para lang pala magvisit o ano kasi aalis ka rin naman pala."
"W-what do you mean? Did you miss me?" tapos tumawa na naman siya. Sorry but I don't feel like laughing right now.
"I actually did."
"Hahaha—wait, what?"
Ngayon ko lang narealize ang mga pinagsasasabi ko. Bigla nalang akong nagtakip ng mukha. Nakakahiya eh!
"Don't even try to make me repeat it again!" nakatakip pa rin kamay ko sa mukha. Sheeeez!
"Oh. Okay." humina boses nya at parang medyo naging malungkot. "I... I gotta go. Nobody missed me, so yeah. I'll see you—"
"NAMISS KASI KITA OKAY?! AS IN!" napasigaw ako na ewan. May taong mga napatingin, pero dahil maingay nga ang paligid konti lang ang nakapansin.
"Alam mo yung kahit saan, kahit anong gawin ko ikaw ang naiisip ko ha?! Nakakainis ka rin eh! Bakit hindi ka umalis sa isip ko?! Kaines 'to!" pinalo-palo ko sya. "Tapos alam mo ba nakipagdate sa'kin yung si Jake Flynn. Yung sikat. At shetlang! Parang ikaw yun eh. Oh baka sadyang miss lang kita nang sobra. Grabe ha! Walang binatbat pala yung sikat ba yun sayo pagdating sa'kin eh. Hahahaha! Pero wag kang magalala, mas pogi sayo si Flynn."
Hinde, biro lang. Mas gwapo ka Kenneth.
"Really? You had a date with him? And you actually think he's handsome than me?" he chuckled. "And what about the part where you can't get me out of your mind? Hahaha. Gahd, I'm really really falling."
Ano bang problema nito? Ang gulo. Di ko maintindihan kung anong expression ah.
"Kasi naman! Bakit ka ba tumatawa! Kaines ka!"
"Nothing. I'm just glad that you missed me."
"So t'was your plan, huh? To make me feel incomplete without you?"
He crossed his arms and with his chin way up high, he said, "Uh-huh."
"Baliw."
"Sayo."
"I know ri— ha? Since when did you learn that?!" out of the blue ba naman kasi eh.
"I'm still a Filipino Kath. Haha."
"Fine." I pouted.
"Hey don't do that!"
"Why not?"
"I might not control myself." tapos tumingin sya sa ibang direksyon. Haha. Ang cute eh! Para kasing namula sya.
"Whyyy?" tanong ko na parang nangaasar.
"Ugh. Don't entice me."
Haha. Di ko man gets pero ang cute nya kasi. Parang naiinis na nahihiya lang eh.
Tapos na yung awarding ceremony, at pinayagan nang magparty ang mga estudyante. Na-announce na rin naman na walang pasok bukas. Buti naman, dahil kung meron malamang konti lang ang papasok nun.
"You should join Yna and Lindsay." sabi nya. Eeehh. Ayoko. Gusto ko rito.
"What? Sending me away? Haha."
"NO! Uhh. No, really. I just thought that maybe you're bored being here with me. So, yeah. You could go."
"Nah. Lindsay's probably with Nathan and Yna is obviously partying already."
Nakaupo pa rin kami, tinitignan lang yung mga wild sa gitna. May biglang humawak sa kamay ko. Ang lamig ng kamay niya. Bakit nya hinawakan pala? Naiilang ako pero ayokong umimik baka kasi tanggalin nya eh. Halaaa! Kelan pa ako naging ganto?!!!
After several party songs, naging soft naman yung tumugtog. Nakahawak pa rin siya sa kamay ko. As in hindi ko lang ginagalaw kamay ko, baka isipin nun gusto ko na ring humawak sa kamay nya. Psh. No waaay! Okay I admit, SLIGHT WAAAY!
"K-kath?"
"Bakit?"
"Can I take you in the middle?"
"Huh?"
"Uhm. Sorry. I don't know how to do this. C-can w-we..." tinanggal na nya yung kamay nya. Waah! Bakeet?
Tumayo siya at tumalikod. Kitang kita ko naman na nagbuntong hininga muna sya bago humarap ulit sakin.
"May I have this dance?" inalok nya yung palad nya. "Take my hand."
Agad ko namang inabot. Mahirap na, baka nga raw may umagaw. Sabi Nina ate Myla at ate NorHoney. Pero joke lang, di naman sakin si Kenneth eh.
"You own my hand tonight."
Pakiramdam ko nagiinit ngayon ang mukha ko. Halaaa! Pumunta kami ng gitna nang hindi inaalis ang tingin sa isa't isa. Ang lakas ng kabog ng puso ko. May heart disease na ba ako or something? This is definitely weird. Hinawakan nya ako sa waist, at pinatong ko naman ang isa kong kamay sa balikat nya. And our other hands kept twisted with each other.
♫ Take my hand, I'll take the lead. And every turn will be safe with me. Don't be afraid, afraid to fall. You know I'll catch you through it all. ♫
Yes please. I won't be afraid if you're there, waiting for a catch. I won't hesitate to fall for I know even if it'll hurt, it's worth it.
♫ And you can't keep us apart; even a thousand miles, can't keep us apart. Cause my heart is wherever you are. ♫
My heart really is wherever you are. It's always like that. It annoys me yet makes me feel much more uneasy without you around.
♫ It's like catching lightning the chances of finding someone like you. It's one in a million, the chances of feeling the way we do. ♫
Where can I ever find someone like you? Nah. You're already here, so what's the point of looking for another?
♫ And with every step together, we just keep on getting better. So can I have this dance, can I have this dance. ♫
Were already here, savoring the moment.
♫ No mountains too high enough, oceans too wide. 'Cause together or not, our dance won't stop. Let it rain, let it pour. What we have is worth fighting for. You know I believe, that we were meant to be. ♫
Are we? Do you believe? Cause I do. No barricade can ever divide us, I think. :)
♫ It's like catching lightning the chances of finding someone like you. It's one in a million, the chances of feeling the way we do. ♫
Yeah, I'd catch that. Out of billions, it's already here. You're already here.
♫ And with every step together, we just keep on getting better. So can I have this dance. Can I have this dance. ♫
Nakatayo nalang kami. Nakatungo na sya sa balikat ko habang head up lang ako. I'll admit this for the very first time. KINIKILIG AKO!
It's not everyday that I'm dancing with this guy. Bakit gain feeling. Siguro from the start naging denial ako nang sobra kaya pakiramdam ko naging mabilis ang lahat when the truth is everything's at slow motion.
I can feel this electricity-like feeling. Bakit ganito ka ba Kenneth. As in! Nanghihina ako in a wonderful way. Peculiar but great.
"Can we go out tomorrow?"
H-ha?
"Like, you and me? Together."
"S-sure." sabi ko nalang.
There's no point in denying this time. I really like this guy. Took me several months to figure out. So now it's my time to feel the moments. I just hope he'd be there to catch.
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
I was expecting a jolly Kenneth. But what's here is a different one.
"Oh, hey. I'm... I'm here." he smiled weakly. "Fresh and new."
"Oh. So... Anong—"
Wait, should I ask? Kasi kung tutuusin, wala naman akong karapatang magalit o magtampo kung bakit hindi manlang siya nagpaalam nung umalis siya, o di kaya nag-warn muna like that. Pero wala eh. Nakakahiya naman kasi kung aasta akong parang kung sino when I'm precisely just a somebody to him. At least I'm not nobody.
"Ah, wala pala." ngumiti na lang din ako.
Kami na lang pala ang tao sa hallway. Hindi na naman siya nagsasalita eh. Nakakapanibago lang talaga. As in. What does he meant by fresh and NEW? Did he change his persona? Wag naman sana, he's better the old way.
"What is it? Spit."
"Wala wala. Hehehe. So, you came back. What happened?" I looked at him curiously and then snapped out after a second. "Not that I'm concerned or something. Did you get scared of our bet?" I teased.
"Nah." natawa siya ng mahina. This time hindi ko alam kung totoo ba yung tawang yun. He's too complicated now. "Let's watch outside?" pagyayaya niya.
"Ah, sige. Tara." syempre pumayag na ako. Nakakatakot na rin naman kasing maglakad palabas magisa. YUN LANG ang reason of acceptance.
Pagkalabas namin, awarding pa rin naman. Alam ko naman na walang pakielam 'tong si mokong sa nagaganap eh, di naman nya kilala yung mga umaakyat sa stage. Naglakad kami papuntang open ground. Maraming estudyanteng bumabati kay Kenneth. Di ko kilala most, pero sure ako na yung iba ay hindi taga-Sermount. Lande eh! Joke lang.
May group of girls, na di ko mawari kung saang lupalop ng mundo nanggaling, na tumawag kay Kenneth. Inantay ko naman siya habang nakikipagusap siya roon sa mga flirt! Tch.
Whatever. Paki ko? Wuuh! Maya maya may nag-approach namang taga-ibang school sa'kin. Yung ibang lalaki, nice. Yung iba naman friendly pero pa-impress. Tapos yung iba ay bastos na compulsive.
"Miss sige na. Number lang oh." pangungulit nung tatlong bakulaw sa'kin.
"Paulit-ulit? Fourteen nga diba. Ayan nakapagbigay na akong number. Kaya bye-bye!"
May bigla namang umakbay sakin. Siniko ko naman agad yung tyan. Pagkatingin ko si Kenneth pala. Aba! Sensya naman. Malay ko bang siya iyun, baka kasi mamaya isa na pala 'to sa mga bakulaw eh.
I mouthed, "Sorry." Pero hindi niya pa rin tinatanggal yung pagkaka-akbay niya. So I weirdly looked at him.
He looked at me as if he answers like, just go with the flow. So hindi nalang din ako umimik.
"Hey dudes. Sorry she's taken. That might sound protective, yes. But to be honest, I'M SELFISH and I want her all to myself."
Narinig ko naman ang pagkabigla nung mga kausap na babae kanina ni Kenneth. At medyo nag-back off na rin 'tong mga bakulaw. Hoho! Go mokong! Wuuuh!
"Uhm, thanks." sabi ko na lang.
"Anytime." nakangiti nyang sagot. And I don't know but that made me sighed in relief.
"Uhh." I made an awkward sound. Haha. Kasi naman, nakaakbay pa rin. E wala na naman yung mga epal diba. "Your... Kenneth your... Uhhh."
Lumalakad kami na parang KAMI. Eh hindi namaaaan! Mga mata nung mga flirts oh! Parang mangangain na ewan eh. Pero there's this part of me na ayaw umangal, yun bang okay lang kahit ganito. Holooo! Anu bang nangyayari sa'kin!
Nakarating kami sa medyo hulihan. Wala masyadong tao rito kaya medyo kumportable ako. Nagkamustahan lang naman kami tapos ayun. Dead air na naman. Ang hirap pala ng ganito. Bakit ba kasi parang nagbago sya at naiilang na ako sa kanya? Tss.
"So..." panimula ko. "Saan ka na nagsstudy?"
"University back in L.A."
"Oh." parang na-disappoint naman ako. Akala ko bumalik sya para rito na ulit pero mali pala. "Edi ibigsabihin aalis ka rin ulit?"
"What, you're gonna miss me?" then he smirked.
"Yabaaang." tas nagtawanan nalang kami.
"Pero seriously?" tanong ko naman ulit.
"Yah. But..." tumingin sya sakin. "I'll stay if THIS someone begs."
"Beg? Don't you think it's too much? Haha."
"Hmm. We'll see." tumawa na naman siya.
So far hindi na naman awkward. Bumabalik na sya sa Kenneth na unang nakilala ko. Wag ka ngang ganyan! Naiinlove ako eh, kaines!
What?!
Naiinlove ako eh, kaines!
NAIINLOVE ako eh, kaines!
Naiinlove?!
NAIINLOVE?!!!!
Abaaaa!
"Hey." he snapped his fingers in front of me. Ayan natauhan na.
"S-sorry."
"Haha. You're cute!" tsaka nya ginulo buhok ko.
"Che." feeling ko naginit naman ang mukha ko. Bakit ba ganun?!
"Have you ever felt this feeling that even when there's nothing to do with this person, you still want to be with them?" tanong nya.
"Like now?—Uhh! I mean, no! Psssh!" then I looked away. Yung bibig ko aba!
"You spilled it." tapos natawa na naman sya.
Nahawa naman ako. "Pero alam mo nakakapagtampo ka."
"Huh?"
"Di ka manlang nagsasabi na di ka na pala rito magaaral. Tapos ngayon babalik ka? Para lang pala magvisit o ano kasi aalis ka rin naman pala."
"W-what do you mean? Did you miss me?" tapos tumawa na naman siya. Sorry but I don't feel like laughing right now.
"I actually did."
"Hahaha—wait, what?"
Ngayon ko lang narealize ang mga pinagsasasabi ko. Bigla nalang akong nagtakip ng mukha. Nakakahiya eh!
"Don't even try to make me repeat it again!" nakatakip pa rin kamay ko sa mukha. Sheeeez!
"Oh. Okay." humina boses nya at parang medyo naging malungkot. "I... I gotta go. Nobody missed me, so yeah. I'll see you—"
"NAMISS KASI KITA OKAY?! AS IN!" napasigaw ako na ewan. May taong mga napatingin, pero dahil maingay nga ang paligid konti lang ang nakapansin.
"Alam mo yung kahit saan, kahit anong gawin ko ikaw ang naiisip ko ha?! Nakakainis ka rin eh! Bakit hindi ka umalis sa isip ko?! Kaines 'to!" pinalo-palo ko sya. "Tapos alam mo ba nakipagdate sa'kin yung si Jake Flynn. Yung sikat. At shetlang! Parang ikaw yun eh. Oh baka sadyang miss lang kita nang sobra. Grabe ha! Walang binatbat pala yung sikat ba yun sayo pagdating sa'kin eh. Hahahaha! Pero wag kang magalala, mas pogi sayo si Flynn."
Hinde, biro lang. Mas gwapo ka Kenneth.
"Really? You had a date with him? And you actually think he's handsome than me?" he chuckled. "And what about the part where you can't get me out of your mind? Hahaha. Gahd, I'm really really falling."
Ano bang problema nito? Ang gulo. Di ko maintindihan kung anong expression ah.
"Kasi naman! Bakit ka ba tumatawa! Kaines ka!"
"Nothing. I'm just glad that you missed me."
"So t'was your plan, huh? To make me feel incomplete without you?"
He crossed his arms and with his chin way up high, he said, "Uh-huh."
"Baliw."
"Sayo."
"I know ri— ha? Since when did you learn that?!" out of the blue ba naman kasi eh.
"I'm still a Filipino Kath. Haha."
"Fine." I pouted.
"Hey don't do that!"
"Why not?"
"I might not control myself." tapos tumingin sya sa ibang direksyon. Haha. Ang cute eh! Para kasing namula sya.
"Whyyy?" tanong ko na parang nangaasar.
"Ugh. Don't entice me."
Haha. Di ko man gets pero ang cute nya kasi. Parang naiinis na nahihiya lang eh.
Tapos na yung awarding ceremony, at pinayagan nang magparty ang mga estudyante. Na-announce na rin naman na walang pasok bukas. Buti naman, dahil kung meron malamang konti lang ang papasok nun.
"You should join Yna and Lindsay." sabi nya. Eeehh. Ayoko. Gusto ko rito.
"What? Sending me away? Haha."
"NO! Uhh. No, really. I just thought that maybe you're bored being here with me. So, yeah. You could go."
"Nah. Lindsay's probably with Nathan and Yna is obviously partying already."
Nakaupo pa rin kami, tinitignan lang yung mga wild sa gitna. May biglang humawak sa kamay ko. Ang lamig ng kamay niya. Bakit nya hinawakan pala? Naiilang ako pero ayokong umimik baka kasi tanggalin nya eh. Halaaa! Kelan pa ako naging ganto?!!!
After several party songs, naging soft naman yung tumugtog. Nakahawak pa rin siya sa kamay ko. As in hindi ko lang ginagalaw kamay ko, baka isipin nun gusto ko na ring humawak sa kamay nya. Psh. No waaay! Okay I admit, SLIGHT WAAAY!
"K-kath?"
"Bakit?"
"Can I take you in the middle?"
"Huh?"
"Uhm. Sorry. I don't know how to do this. C-can w-we..." tinanggal na nya yung kamay nya. Waah! Bakeet?
Tumayo siya at tumalikod. Kitang kita ko naman na nagbuntong hininga muna sya bago humarap ulit sakin.
"May I have this dance?" inalok nya yung palad nya. "Take my hand."
Agad ko namang inabot. Mahirap na, baka nga raw may umagaw. Sabi Nina ate Myla at ate NorHoney. Pero joke lang, di naman sakin si Kenneth eh.
"You own my hand tonight."
Pakiramdam ko nagiinit ngayon ang mukha ko. Halaaa! Pumunta kami ng gitna nang hindi inaalis ang tingin sa isa't isa. Ang lakas ng kabog ng puso ko. May heart disease na ba ako or something? This is definitely weird. Hinawakan nya ako sa waist, at pinatong ko naman ang isa kong kamay sa balikat nya. And our other hands kept twisted with each other.
♫ Take my hand, I'll take the lead. And every turn will be safe with me. Don't be afraid, afraid to fall. You know I'll catch you through it all. ♫
Yes please. I won't be afraid if you're there, waiting for a catch. I won't hesitate to fall for I know even if it'll hurt, it's worth it.
♫ And you can't keep us apart; even a thousand miles, can't keep us apart. Cause my heart is wherever you are. ♫
My heart really is wherever you are. It's always like that. It annoys me yet makes me feel much more uneasy without you around.
♫ It's like catching lightning the chances of finding someone like you. It's one in a million, the chances of feeling the way we do. ♫
Where can I ever find someone like you? Nah. You're already here, so what's the point of looking for another?
♫ And with every step together, we just keep on getting better. So can I have this dance, can I have this dance. ♫
Were already here, savoring the moment.
♫ No mountains too high enough, oceans too wide. 'Cause together or not, our dance won't stop. Let it rain, let it pour. What we have is worth fighting for. You know I believe, that we were meant to be. ♫
Are we? Do you believe? Cause I do. No barricade can ever divide us, I think. :)
♫ It's like catching lightning the chances of finding someone like you. It's one in a million, the chances of feeling the way we do. ♫
Yeah, I'd catch that. Out of billions, it's already here. You're already here.
♫ And with every step together, we just keep on getting better. So can I have this dance. Can I have this dance. ♫
Nakatayo nalang kami. Nakatungo na sya sa balikat ko habang head up lang ako. I'll admit this for the very first time. KINIKILIG AKO!
It's not everyday that I'm dancing with this guy. Bakit gain feeling. Siguro from the start naging denial ako nang sobra kaya pakiramdam ko naging mabilis ang lahat when the truth is everything's at slow motion.
I can feel this electricity-like feeling. Bakit ganito ka ba Kenneth. As in! Nanghihina ako in a wonderful way. Peculiar but great.
"Can we go out tomorrow?"
H-ha?
"Like, you and me? Together."
"S-sure." sabi ko nalang.
There's no point in denying this time. I really like this guy. Took me several months to figure out. So now it's my time to feel the moments. I just hope he'd be there to catch.
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
➶ Chapter 48: And she fell
It's a good thing na walang klase ngayon. Ewan ko. Ang saya ko lang talaga ngayon. It's Tuesday and no classes! Yay. Pero pupunta ata kaming school? Sabi lang ng class president.
So nagready na nga ako at dumiretso na rin sa school. Of course with Lindsay and Yna. Nabanggit din naman nila kung anong ginawa nila last night para naman hindi ako clueless. Nagparty nga si Yna with her org. mates, at magkasama nga si Linds and Nathan. Okay naman sakin yun. At least... Haha.
"E ikaw Kath, kamusta naman ang slow dance nyo ni Kenneth?" sabay tawa nung dalwa.
"H-ha? Nakita nyo yun? Wala yun!" nahihiya kasi ako. Shemay!
"Naman! Ang daming nagpicture sa inyo ah. Bongga ka." Alyna
"W-weh? G-gusto mo sapak Yna?!" pagtataray ko na medyo nahihiya.
"Syempre ayoko. Kaya hindi makahanap ng kamahalan eh. Hahaha!"
Lanja itong si Yna puro kung ano ano lumalabas sa bibig.
"Kamahalan ka dyan! Arte oh."
***
Pagkarating naming school, nakita ko agad sa parking lot ang silver porsche Carrera ni Kenneth. I know it's his.
Nag reason out ako kina Linds para makababa agad ako. Sabi ko naman ay naiihi na talaga ako nang sobra kahit wala sa itsura ko. Haha. Di naman kasi ako pang-theatre eh.
"Hi."
"Ay palakang tumahol!" leshe. Nagulat pa ako.
"Haha. As long as I can remember, frogs don't bark."
"Ehh! Kasi ikaw." napatakip nalang ako ng mukha.
"What?" tumawa na naman sya. Grabe! I'm mesmerized. Lels.
"Don't hide." Hinawakan naman nay yung kamay ko tapos inalis ito at tiningnan ako sa mata. "Now that's a perfect view."
I looked away quickly. Syempre nakakahiya! Para syang nagbibigay ng motibo ah. Teka lang! Wag kang gumanyan Kenneth. Baka magsimula akong umasa tapos hindi naman pala AKO ang gusto mo.
"I-I have to go to the c.r. Excuse me." pagdadahilan ko. Ang kanina kong alibi ay totoo na ngayon.
Naglakad ako nang mabilis nung una pero napatakbo rin naman ako. Totoong nag-cr nga ako. Wala namang tao kaya ayun nakapag-emote ako. Joke lang. Naghilamos na rin ako. Ewan, para siguro mahimasmasan ang kabaliwan ko.
"Haaay! Kenneth! Bakit ba kita kasi naging crush. Yeah, I mean it. Kaso di ko maiconfess sayo. Mahirap yata yun! Bahala na nga. I'll just savor the moments then I'll stay away."
Yun! Tama. Kasi naman, papasayahin ko muna sarili ko bago ako bumalik sa rati kong gawain. Minsan lang naman kasi eh. Lumabas ako tapos nakita ko na naman sya, nagaabang. Pero nahihiya na talaga ako! Nakakainis lang.
"What took you so long, and who are you talking with?"
Sarili ko! Waaah. Narinig nya. Tsk.
"No one. Hehehe." defensive laugh.
"Oh. Let's go?"
Tumango lang ako. Nagulat naman ako nung bigla nyang hinawakan ang kamay ko. Parang nung first day lang ah. Déjà vu.
"Chansing, is that what you're doing to me?" pang-asar ko sa kanya. Haha.
Natawa naman sya. "You remembered."
Umiwas na lang ako ng tingin. Kasiii.
***
Natapos ang All Saints' Day nang... Maayos? Ay ewan. Kasi naman ho, kasama ko na naman si Kenneth sa Vigan nun. Ewan ko ba. E kasi naman eh, napilit sya ng lolo ko. Nakakwentuhan pala niya kasi nung nagpunta kami rati. Ang bongga yata ng lolo ko, nag-English kaya yun? Hahaha.
At ngayong magde-December na, malapit na raw magsimula ang mga periodical exams para sa third quarter. Todo review naman ako. At syempre Sina Yna at Lindsay at petiks lang, pero syempre naghahapit din naman. Ako, at si Kenneth? Grabe lang. Naalala pa rin pala nya yung dare o hamon nya. Pero syempre dapat mataasan ko sya. Wala pang nakakatalo sakin kaya good luck, mokong.
At nandito naman kami ngayon sa college library ulit. Parang napapadalas ata ang 'History repeats itself' ah? Good naman. Haha. Kung dati may mga babaeng nasa harapan namin, ngayon ako lang ang tao sa paligid nya. Haha. Eh kasi nasa sulok na kami.
"Technological evolution has four phases which it..." mahina nyang basa. Tapos bigla nalang nyang hinawakan kamay ko habang patuloy lang sya sa pagbasa.
Magkatapat kami. Nagulat naman ako. Hindi ako umiimik, sya naman eh nagbabasa pa rin kahit nagtaka na ako sa ginawa nya.
"Just read." he said. No, more like commanded. "Could I?" tinukoy nya yung kamay naming magkadikit. Parang nakapatong lang yung left hand nya sa kaliwang kamay ko rin. Pero nakahawak yung kanya, and mine stayed the way it was before.
HALAAA! >///<
Babalik naman ako sa tinanung nya. Di naman ako sumagot, pero napa-tango ako. Sheeeet!
"Great. I can now concentrate with ease." tsaka naman sya ngumiti. Gravy!
"Woi anu yan?!!!"
Natanggal naman yung magkadikit naming kamay. Sina Yna at Linds pala. Halaaa! Hinawakan na naman kasi ni Kenneth kamay ko.
"W-wala. Hehehehe." halata na naman ang defensive laugh ko. Tsssk!
"So pag magrereview kailangan pa talagang magkahawak-kamay?" Yna
"O-oy h-hindi aaahh!"
"E ano yan? Holding finger?" Linds
"Eeeh! Yabang mo Linds. Pero seriously it's not what you think guys." tiningnan ko naman si Kenneth, asking him for a back-up.
At ang baliw! Tinaas pa nya yung kamay naming magkahawak. Ay mali! Yung kamay nyang nakahawak sa kamay ko. At ayun, nagconclude na naman yung dalawang echusera hanggang sa hindi na kami nakatapos.
***
A week after, natapos na rin kami sa exams for third grading. Ang bilis nga eh. Tinanong naman namin kung bakit, sabi raw may mahalang mangyayari daw na may kinalaman ang inter-schools na naglaban daw nun nung Intramurals. Wala naman kaming magagawa eh.
Napapadalas na rin ang bonding namin ni Kenneth. Wala nang masyadong asaran like before. Napalitan ng ilangan. Oh ako lang? Ay ewan!
"Kath, want to go grab some ice cream?" alok nya.
"Saan naman this time?"
Sus, tatanong pa ako, eh kahit saan namang ice cream parlor ay okay basta ikaw ang kasama. Hahahaha! Nagiging mais ako sa kanya eh. Pero syempre di ko pinapahalata.
"Crazy Crepes. Sounds great?"
Tapos ayun. Naglakad nalang kami palabas ng campus. Magc-commute nalang muna kami since nakakaexite yung ganon. Habang naglalakad kami, nakita na naman namin yung mga first years na lalaki. Mga bata pa, cute. Hahaha. Pero ang kukult. Kinukulit ako.
"Uy uy! Ate Kath!" tawag ni Riley. "Kelan mo ba ako sasagutin po kasi?"
Natawa na lang ako. Di naman yan manliligaw eh, talagang makulit lang. At halata naman kasi may 'PO' pa syang nalalaman. Pero kasing age ko lang din yan, mukhang bata lang talaga.
Bigla na namang humawak sa kamay ko si Kenneth. Halaaa namaaan, man! Haha. :))
"Oh bakit?" bulong ko sa kanya.
"I'm jealous."
Nagulat naman ako sa sinabi nya, pakiramdam ko namula ako. Pero di ako maga-assume. Malay ko pala ang gusto lang nyang sabihin ay nagseselos sya kasi baka may iba na akong nakausap na lalaki. Haha. I rarely talk to other boys. Mahirap na, baka bastos.
"Uyyy. Selos sya oh." pang-asar ko sa kanya. Pero syempre joke lang yan. Double meaning. :)) Napalakas naman yung pang-asar ko kaya nagreact naman yung mga bata. Bata talaga tawag ko. Haha.
"Waaah! Bakit ate Kath, kayo na po ba ni Kuya Kenneth?!" Si Franco naman.
"Hindi naman po yun totoo diba?" si Sean yata? Hehe. Di ko sila kabisado. Pero basta lima sila.
Umakbay naman ngayon sakin si Kenneth. Sasagot na sana ako sa mga bata pero inunahan ako nitong mokong na 'to. "We're together, yes! Wanna bet?!" parang galit na batang sabi ni Kenneth. Waaa! Bakit ba ang cute nya at the same time gwapooo?!
"Pwedi hati tayo kuya?" sabay grin nang nakakaloko ni Riley.
Nilayo nya ako tapos nilagay sa likuran nya. Sumilip ako sa may balikat nya. Ang hirap! Tangkad eh.
"No. I'm selfish."
Hahahaha. Natatawa lang ako rito.
O kinikilig?
Ay ewan! Basta in between.
Pagkatapos nilang magusap usap, hinigit ko na rin si Kenneth. Mahirap na.
Nakaupo na kami't lahat at kumakain, parang may patampo effect pa rin sya. :"> Ano ba kasi Kenneth! Wag kang ganyan, baka ma-fall ako nang sagad at mag-assume and umasa.
"Uy Kenneth!" tawag ko. Di nya pa rin kasi ginagalaw yung ice cream nya.
"I'm not answering."
I chuckled. Hahaha. Hindi pala ha. "Ay baliw."
"Sayo."
Hahaha—"Weeeeh?"
"Psh. Forget it. You have lots of boys out there. Go swim on them. Tch!" tapos tsaka sya lumingon sa ibang direction. Hahaha. Eh kasi! Ang cute nya talaga. Grabe lang po!
"Aba! Ay sya. Kukuhain lang ako ng bathing suit. Teka lang talaga." kunwari naman kukuha talaga ako.
"H-hey! Where do you think you're going?" sigaw nya.
"Duh. I'm getting IT." tsaka ko nai-wiggle yung eye brows ko. :))
"Pssssh! Get back here!"
Tumakbo naman na ako.Mouhahaha!
Pumunta ako sa parking area. Wala lang. Pang-galit. :)) Nakaharap lang ako sa bintana, nagaayos. Haha. Tapos...
May yumakap mula sa likod ko. Tiningnan ko yung salamin, at expected sya nga. Syempre kung iba 'to edi naupakan ko na.
Para naman akong nakuryente. >///<
"H-hoy! A-ano yan ha! C-cha-chansing ka boy!"
"Pssh." mahilig sya sa ganyan ngayon ah. Hahaha. Cute. "Kathy." yung ulo nya ay pinatong nya sa balikat ko habang nakayakap.
Kung hindi ko lang 'to crush eh, nasapak ko na to! Chansing! Nakikiliti tuloy ako. Tsk. >///<
"O-oh?!" kunwari masungit.
"Psh. Nevermind." kumalas sya tapos sya naman itong lumakad palayo. Syempre hinabol ko naman. Nagtampo na yata nang sobra.
"Kenneth naman eh!" hinawakan ko yung braso nya para mapatigil sya. Tumingin sya sakin, expressionless.
"Nagseselos ka ba talaga? Joke lang yata nila yun."
"So you're not sure, huh?"
"Yes, but... Ah ewan! Wag mo nang intindihin yun. Mga bata eh."
"They're already grown up first years!"
"Woah. Easy ka lang. Basta hindi yun. Talagang mga friendly lang. At isa pa," napatigil muna ako saglit. "Tayo ba?"
Feeling ko namula ako sa sarili kong tanong. Eh kasi! Hindi naman kami diba. Bakit parang KAMI sa inaasta namin? Gaaaah! Nag-grin sya bigla tapos tinanggal nya yung kamay ko sa braso nya at hinawakan. Yung sya pa mismo nagayos ng kamay ko para magkahawak na kami totally. Oh my gash!
"You want?" tsaka siya tumawa nang malakas. Probably because he saw me shocked with eyes so wide.
"Heh. Baliw!"
Tapos ginulo nya yung buhok ko. Magkahawak kamay na naman kaming bumalik sa ice cream parlor at inubos na yun. And! Hindi pa rin nya talaga binibitawan kamay ko. Grabe naman kaseee!
Bumalik kami sa school nang ganito pa rin. Sabi ko nga kay Kenneth na bitiwan na kamay ko, e ayaw. Wala. Ang dami kasing nagtatanong ah. Psh. Nakakahiya. Atensyon kasi. Tsktsk.
Nagklase na rin kami. Lumapit na ng pwesto sakin si Kenneth. Ewan ko kung anong problema nito. Pero ayoko talagang mag-assume!
"Bakit ka ba kasi lumapit sakin? Mangongopya ka ba?" pang-asar ko sa kanya.
"Heeey! Of course not! I'm Kenneth for your information."
"So?"
"You're so masungit." Haha. Ang cute nun pagkakasabi nya ng masungit.
"Haha. Ang cute mo eh."
"Really?" naggrin na naman sya.
"De, joke lang."
Hahahaha.
After class, principal gathered us to the auditorium. May ia-announce raw na sobrang importante. Edi ayun pumunta naman kami. Sya itong boss eh. Like a boss. Haha.
Tapos eto na. Magkalapit na naman kami. Si Kenneth sa right side ko, tapos sa left naman sina Yna at Lindsay. Nakakahalata na raw sila. Sabi ko naman ay wala namang meron na dapat nilang mahalata o malaman. Basta sabihin nalang daw nila after the announcement.
May nangungulit sa katabi ni Kenneth. Naiilang ako! Ang ingay kasi nung babae. YUN LANG. Psh.
"Ssshh!" saway ko sa kanila.
"I'm sorry, Denise. My girlfriend's jealous." sabay akbay nya sakin. Halaaa. Kinilig ako shet. Psh.
Pero Kenneth ano ba talaga?
May nararamdaman ka ba o,
Pa-fall ka lang din?
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
So nagready na nga ako at dumiretso na rin sa school. Of course with Lindsay and Yna. Nabanggit din naman nila kung anong ginawa nila last night para naman hindi ako clueless. Nagparty nga si Yna with her org. mates, at magkasama nga si Linds and Nathan. Okay naman sakin yun. At least... Haha.
"E ikaw Kath, kamusta naman ang slow dance nyo ni Kenneth?" sabay tawa nung dalwa.
"H-ha? Nakita nyo yun? Wala yun!" nahihiya kasi ako. Shemay!
"Naman! Ang daming nagpicture sa inyo ah. Bongga ka." Alyna
"W-weh? G-gusto mo sapak Yna?!" pagtataray ko na medyo nahihiya.
"Syempre ayoko. Kaya hindi makahanap ng kamahalan eh. Hahaha!"
Lanja itong si Yna puro kung ano ano lumalabas sa bibig.
"Kamahalan ka dyan! Arte oh."
***
Pagkarating naming school, nakita ko agad sa parking lot ang silver porsche Carrera ni Kenneth. I know it's his.
Nag reason out ako kina Linds para makababa agad ako. Sabi ko naman ay naiihi na talaga ako nang sobra kahit wala sa itsura ko. Haha. Di naman kasi ako pang-theatre eh.
"Hi."
"Ay palakang tumahol!" leshe. Nagulat pa ako.
"Haha. As long as I can remember, frogs don't bark."
"Ehh! Kasi ikaw." napatakip nalang ako ng mukha.
"What?" tumawa na naman sya. Grabe! I'm mesmerized. Lels.
"Don't hide." Hinawakan naman nay yung kamay ko tapos inalis ito at tiningnan ako sa mata. "Now that's a perfect view."
I looked away quickly. Syempre nakakahiya! Para syang nagbibigay ng motibo ah. Teka lang! Wag kang gumanyan Kenneth. Baka magsimula akong umasa tapos hindi naman pala AKO ang gusto mo.
"I-I have to go to the c.r. Excuse me." pagdadahilan ko. Ang kanina kong alibi ay totoo na ngayon.
Naglakad ako nang mabilis nung una pero napatakbo rin naman ako. Totoong nag-cr nga ako. Wala namang tao kaya ayun nakapag-emote ako. Joke lang. Naghilamos na rin ako. Ewan, para siguro mahimasmasan ang kabaliwan ko.
"Haaay! Kenneth! Bakit ba kita kasi naging crush. Yeah, I mean it. Kaso di ko maiconfess sayo. Mahirap yata yun! Bahala na nga. I'll just savor the moments then I'll stay away."
Yun! Tama. Kasi naman, papasayahin ko muna sarili ko bago ako bumalik sa rati kong gawain. Minsan lang naman kasi eh. Lumabas ako tapos nakita ko na naman sya, nagaabang. Pero nahihiya na talaga ako! Nakakainis lang.
"What took you so long, and who are you talking with?"
Sarili ko! Waaah. Narinig nya. Tsk.
"No one. Hehehe." defensive laugh.
"Oh. Let's go?"
Tumango lang ako. Nagulat naman ako nung bigla nyang hinawakan ang kamay ko. Parang nung first day lang ah. Déjà vu.
"Chansing, is that what you're doing to me?" pang-asar ko sa kanya. Haha.
Natawa naman sya. "You remembered."
Umiwas na lang ako ng tingin. Kasiii.
***
Natapos ang All Saints' Day nang... Maayos? Ay ewan. Kasi naman ho, kasama ko na naman si Kenneth sa Vigan nun. Ewan ko ba. E kasi naman eh, napilit sya ng lolo ko. Nakakwentuhan pala niya kasi nung nagpunta kami rati. Ang bongga yata ng lolo ko, nag-English kaya yun? Hahaha.
At ngayong magde-December na, malapit na raw magsimula ang mga periodical exams para sa third quarter. Todo review naman ako. At syempre Sina Yna at Lindsay at petiks lang, pero syempre naghahapit din naman. Ako, at si Kenneth? Grabe lang. Naalala pa rin pala nya yung dare o hamon nya. Pero syempre dapat mataasan ko sya. Wala pang nakakatalo sakin kaya good luck, mokong.
At nandito naman kami ngayon sa college library ulit. Parang napapadalas ata ang 'History repeats itself' ah? Good naman. Haha. Kung dati may mga babaeng nasa harapan namin, ngayon ako lang ang tao sa paligid nya. Haha. Eh kasi nasa sulok na kami.
"Technological evolution has four phases which it..." mahina nyang basa. Tapos bigla nalang nyang hinawakan kamay ko habang patuloy lang sya sa pagbasa.
Magkatapat kami. Nagulat naman ako. Hindi ako umiimik, sya naman eh nagbabasa pa rin kahit nagtaka na ako sa ginawa nya.
"Just read." he said. No, more like commanded. "Could I?" tinukoy nya yung kamay naming magkadikit. Parang nakapatong lang yung left hand nya sa kaliwang kamay ko rin. Pero nakahawak yung kanya, and mine stayed the way it was before.
HALAAA! >///<
Babalik naman ako sa tinanung nya. Di naman ako sumagot, pero napa-tango ako. Sheeeet!
"Great. I can now concentrate with ease." tsaka naman sya ngumiti. Gravy!
"Woi anu yan?!!!"
Natanggal naman yung magkadikit naming kamay. Sina Yna at Linds pala. Halaaa! Hinawakan na naman kasi ni Kenneth kamay ko.
"W-wala. Hehehehe." halata na naman ang defensive laugh ko. Tsssk!
"So pag magrereview kailangan pa talagang magkahawak-kamay?" Yna
"O-oy h-hindi aaahh!"
"E ano yan? Holding finger?" Linds
"Eeeh! Yabang mo Linds. Pero seriously it's not what you think guys." tiningnan ko naman si Kenneth, asking him for a back-up.
At ang baliw! Tinaas pa nya yung kamay naming magkahawak. Ay mali! Yung kamay nyang nakahawak sa kamay ko. At ayun, nagconclude na naman yung dalawang echusera hanggang sa hindi na kami nakatapos.
***
A week after, natapos na rin kami sa exams for third grading. Ang bilis nga eh. Tinanong naman namin kung bakit, sabi raw may mahalang mangyayari daw na may kinalaman ang inter-schools na naglaban daw nun nung Intramurals. Wala naman kaming magagawa eh.
Napapadalas na rin ang bonding namin ni Kenneth. Wala nang masyadong asaran like before. Napalitan ng ilangan. Oh ako lang? Ay ewan!
"Kath, want to go grab some ice cream?" alok nya.
"Saan naman this time?"
Sus, tatanong pa ako, eh kahit saan namang ice cream parlor ay okay basta ikaw ang kasama. Hahahaha! Nagiging mais ako sa kanya eh. Pero syempre di ko pinapahalata.
"Crazy Crepes. Sounds great?"
Tapos ayun. Naglakad nalang kami palabas ng campus. Magc-commute nalang muna kami since nakakaexite yung ganon. Habang naglalakad kami, nakita na naman namin yung mga first years na lalaki. Mga bata pa, cute. Hahaha. Pero ang kukult. Kinukulit ako.
"Uy uy! Ate Kath!" tawag ni Riley. "Kelan mo ba ako sasagutin po kasi?"
Natawa na lang ako. Di naman yan manliligaw eh, talagang makulit lang. At halata naman kasi may 'PO' pa syang nalalaman. Pero kasing age ko lang din yan, mukhang bata lang talaga.
Bigla na namang humawak sa kamay ko si Kenneth. Halaaa namaaan, man! Haha. :))
"Oh bakit?" bulong ko sa kanya.
"I'm jealous."
Nagulat naman ako sa sinabi nya, pakiramdam ko namula ako. Pero di ako maga-assume. Malay ko pala ang gusto lang nyang sabihin ay nagseselos sya kasi baka may iba na akong nakausap na lalaki. Haha. I rarely talk to other boys. Mahirap na, baka bastos.
"Uyyy. Selos sya oh." pang-asar ko sa kanya. Pero syempre joke lang yan. Double meaning. :)) Napalakas naman yung pang-asar ko kaya nagreact naman yung mga bata. Bata talaga tawag ko. Haha.
"Waaah! Bakit ate Kath, kayo na po ba ni Kuya Kenneth?!" Si Franco naman.
"Hindi naman po yun totoo diba?" si Sean yata? Hehe. Di ko sila kabisado. Pero basta lima sila.
Umakbay naman ngayon sakin si Kenneth. Sasagot na sana ako sa mga bata pero inunahan ako nitong mokong na 'to. "We're together, yes! Wanna bet?!" parang galit na batang sabi ni Kenneth. Waaa! Bakit ba ang cute nya at the same time gwapooo?!
"Pwedi hati tayo kuya?" sabay grin nang nakakaloko ni Riley.
Nilayo nya ako tapos nilagay sa likuran nya. Sumilip ako sa may balikat nya. Ang hirap! Tangkad eh.
"No. I'm selfish."
Hahahaha. Natatawa lang ako rito.
O kinikilig?
Ay ewan! Basta in between.
Pagkatapos nilang magusap usap, hinigit ko na rin si Kenneth. Mahirap na.
Nakaupo na kami't lahat at kumakain, parang may patampo effect pa rin sya. :"> Ano ba kasi Kenneth! Wag kang ganyan, baka ma-fall ako nang sagad at mag-assume and umasa.
"Uy Kenneth!" tawag ko. Di nya pa rin kasi ginagalaw yung ice cream nya.
"I'm not answering."
I chuckled. Hahaha. Hindi pala ha. "Ay baliw."
"Sayo."
Hahaha—"Weeeeh?"
"Psh. Forget it. You have lots of boys out there. Go swim on them. Tch!" tapos tsaka sya lumingon sa ibang direction. Hahaha. Eh kasi! Ang cute nya talaga. Grabe lang po!
"Aba! Ay sya. Kukuhain lang ako ng bathing suit. Teka lang talaga." kunwari naman kukuha talaga ako.
"H-hey! Where do you think you're going?" sigaw nya.
"Duh. I'm getting IT." tsaka ko nai-wiggle yung eye brows ko. :))
"Pssssh! Get back here!"
Tumakbo naman na ako.Mouhahaha!
Pumunta ako sa parking area. Wala lang. Pang-galit. :)) Nakaharap lang ako sa bintana, nagaayos. Haha. Tapos...
May yumakap mula sa likod ko. Tiningnan ko yung salamin, at expected sya nga. Syempre kung iba 'to edi naupakan ko na.
Para naman akong nakuryente. >///<
"H-hoy! A-ano yan ha! C-cha-chansing ka boy!"
"Pssh." mahilig sya sa ganyan ngayon ah. Hahaha. Cute. "Kathy." yung ulo nya ay pinatong nya sa balikat ko habang nakayakap.
Kung hindi ko lang 'to crush eh, nasapak ko na to! Chansing! Nakikiliti tuloy ako. Tsk. >///<
"O-oh?!" kunwari masungit.
"Psh. Nevermind." kumalas sya tapos sya naman itong lumakad palayo. Syempre hinabol ko naman. Nagtampo na yata nang sobra.
"Kenneth naman eh!" hinawakan ko yung braso nya para mapatigil sya. Tumingin sya sakin, expressionless.
"Nagseselos ka ba talaga? Joke lang yata nila yun."
"So you're not sure, huh?"
"Yes, but... Ah ewan! Wag mo nang intindihin yun. Mga bata eh."
"They're already grown up first years!"
"Woah. Easy ka lang. Basta hindi yun. Talagang mga friendly lang. At isa pa," napatigil muna ako saglit. "Tayo ba?"
Feeling ko namula ako sa sarili kong tanong. Eh kasi! Hindi naman kami diba. Bakit parang KAMI sa inaasta namin? Gaaaah! Nag-grin sya bigla tapos tinanggal nya yung kamay ko sa braso nya at hinawakan. Yung sya pa mismo nagayos ng kamay ko para magkahawak na kami totally. Oh my gash!
"You want?" tsaka siya tumawa nang malakas. Probably because he saw me shocked with eyes so wide.
"Heh. Baliw!"
Tapos ginulo nya yung buhok ko. Magkahawak kamay na naman kaming bumalik sa ice cream parlor at inubos na yun. And! Hindi pa rin nya talaga binibitawan kamay ko. Grabe naman kaseee!
Bumalik kami sa school nang ganito pa rin. Sabi ko nga kay Kenneth na bitiwan na kamay ko, e ayaw. Wala. Ang dami kasing nagtatanong ah. Psh. Nakakahiya. Atensyon kasi. Tsktsk.
Nagklase na rin kami. Lumapit na ng pwesto sakin si Kenneth. Ewan ko kung anong problema nito. Pero ayoko talagang mag-assume!
"Bakit ka ba kasi lumapit sakin? Mangongopya ka ba?" pang-asar ko sa kanya.
"Heeey! Of course not! I'm Kenneth for your information."
"So?"
"You're so masungit." Haha. Ang cute nun pagkakasabi nya ng masungit.
"Haha. Ang cute mo eh."
"Really?" naggrin na naman sya.
"De, joke lang."
Hahahaha.
After class, principal gathered us to the auditorium. May ia-announce raw na sobrang importante. Edi ayun pumunta naman kami. Sya itong boss eh. Like a boss. Haha.
Tapos eto na. Magkalapit na naman kami. Si Kenneth sa right side ko, tapos sa left naman sina Yna at Lindsay. Nakakahalata na raw sila. Sabi ko naman ay wala namang meron na dapat nilang mahalata o malaman. Basta sabihin nalang daw nila after the announcement.
May nangungulit sa katabi ni Kenneth. Naiilang ako! Ang ingay kasi nung babae. YUN LANG. Psh.
"Ssshh!" saway ko sa kanila.
"I'm sorry, Denise. My girlfriend's jealous." sabay akbay nya sakin. Halaaa. Kinilig ako shet. Psh.
Pero Kenneth ano ba talaga?
May nararamdaman ka ba o,
Pa-fall ka lang din?
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
➶ Chapter 49: She's Jealous, alright
Halos mawindang naman ako sa takot nang mawalan ng kuryente sa loob ng auditorium. Napakapit tuloy ako nang mahigpit kay Lindsay. Grabe lang!
"Huy! Dyan ka kay Kenneth yumakap. Dala-dalawa kayong nakakapit, para kayong mga unggoy." Lindsay
"Eh salagay takot eh, masisisi mo ba? HUHU." si Yna. Takot nga rin pala ito.
"Psh! Wag nga kayo!" ramdam naming tumayo si Lindsay. Syempre natanggal kasi yung pagkakayapos namin sa kanya.
"L-Linds! S-San ka pupunta?! H-huy!" sigaw ko. Wala na akong makapitan! sabi pa naman nila ay may 'something' daw dito. Waaah!
"Uuwi na." matipid nyang sagot.
"Pano kami?" Yna
"Commute. Bye!"
Halaaa! Pano na ako? May naglabas ng phones nila for source of light, pero ayoko. Baka mamaya may biglang gumulat sakin eh. Sa kwarto ko lang naman o sa bahay ako sanay nang walang ilaw. Grabeee!
"WAAHHH!" sigaw ni Yna. Narinig ko namang kinausap nya si Charmaine na katabi nya sa kabila. Buti paaa!
"Kathy."
Hindi ako umiimik. Pano ba naman kasi ngayon lang nag-react! Bahala ka! Mokong ka eh!
"Are you scared?"
Oo. Bakit, yayakapin mo ako?
>///< Joke lang! Hindi nalang ako sumagot.
"Wait, Denise. Don't hug me, release." mahinahon nyang sabi.
O.O Edi sila na magkayakap! PSSSH! Sila na talaga! Nakakainis! Kanina naglalandian, ngayon naman nagyayakapan?! Tch! Kaya naman pala hindi nagrereact kanina pa eh, may kayakap na pala! Ok payn! As if I care!
"Now. Kathy? Are you alright?"
"Yeah." parang nawala takot ko at napaltan ng inis. Kinapa nya yung kamay ko at hinawakan. "Feel better?"
"I am better." Bitter. Tch!
"What's wrong?"
"Wala." sabay tanggal ng kamay ko sa pagkakahawak nya.
"Tough."
"Whatever."
Nauna na akong lumabas nung nagkaroon ng temporary light. Delayed ang annoucement. Lahat ay pinauwi na, may paparating daw kasing bagyo. Ano ba yan! Kabuong December eh. Naitext ko si Yna na sa homeroom nalang kami magkita at magpasundo nalang kami since wala na nga si Lindsay. May problema kaya yun? Weird eh.
Maya maya may tumawag sakin. Pagkalingon ko, si Kenneth LANG pala. Problem?!
"Oh?"
"What happened?"
"Ha?"
"Why did you left without waiting?"
I rolled my eyes. "So kailangan may hintayan? Psh. Nagmamadali lang ako."
"Oh." ngumiti naman sya. He didn't notice the hint of sarcasm. Great. Psh. "Let's go home?"
"Anung let's? I'm not going with you. Kuya Kev's on his way na."
"H-hey! What's with the attitude, huh?!" medyo iritado nyang tanong. As if I care!
"Wala! Paki mo ba?!"
"Tch! You're so stubborn, Katherine! What's your problem?!"
Nakakatakot. Tinawag nya ako sa real name ko. I was taken aback, but of course I did not let him notice it.
"Wag mo nang alamin! Wala ka rin namang magagawa!"
"How could you say that? How can we fix things if you're letting me stood oblivious of the situation?!"
I sighed to calm myself down. "Whatever. Bumalik ka na run at makipagyakapan dun sa Clarisse? Maris? Denise? O kung sino man yun!"
And he laughed. Hard.
"Don't laugh! I'm serious here!" sigaw ko sa kanya.
Instead of doing me a favor, he laughed even more. "HAHAHAHAHAHA! Kathy! Yo—HAHA—re HAHAHAHA! Jeal-Hahahaha!—ous!"
Pakiramdam ko namula ako. Tumungo ako para itago ko ang mukha ko. Pero grabe nga, bakit ako ganitong affected? Oo, alam kong crush ko na siya. Pero parang iba na. Tch. Di naman nya ako girlfriend o ka-MU manlang para magselos nang ganun diba. Pero kasi! Di ko mapigilan eh!
And at last, nag-calm down na siya.
"Now, makakausap ka na ba nang maayos?" I mentally slapped my forehead. Mali! "Ay. Joke. Aalis na nga pala ako."
"Kath, you're actually," he paused to looked at me with curiosity and sincerity at the same time. "Jealous?" then he grinned.
"Tch. Oo, bakit?! Psh. Aalis na talaga ako. Bye."
Pero hinawakan nya yung wrist ko at binalik ako sa direksyon nya. Nakakailang kasi napadikit ako sa kanya, as in!
"Uhh." I made an awkward sound. Eh ang awkward din kasi nung situation eh.
Mayamaya ay bigla nalang niya akong niyakap. >///< O-ok-ay?
"Don't be. You're the only one that can own Kenneth Verge." tapos hinarap nya yung mukha ko sa kanya. Umiwas ako kasi pakiramdam ko ay namumula ako. Grabe lang!
"Oh."
"So, kiss?"
Hinataw ko sya nang malakas sa braso. "H-hoy! Baliw!"
At ayun, nagkabati na ulit kami. Ang babaw at ang malupit pa ay hindi nga kami, pero ba't ganun? Pa-fall eh! Eh ako naman itong si eng eng na nahuhulog pa lalo.
Next days were hell. Ang iba naming prof. ay biglaang nagpa-exam, as in walang sinabing specific date kaya gulat kami. Ayos lang, diba nga nagrereview kami ni Kenneth nang sabay? Hihi. Oh gash! Anyareh sakin?
***
"YESSS!" sabay sabay nilang sigaw pagka-dismissal bell.
"Yes." mahina ko namang sabi. Sa wakas at tapos na ang third quarter exams. Panibagong set of honors na naman 'to. Sana lang mataasan ko si Kenneth. Ewan ko nga kung bakit pa namin 'to tinuloy pa eh. Trip lang? Ang pangit naman. And the last time I checked wala namang kaparusahan o kapalit 'to? Ang gulo kasi sabay din kaming magreview at magkalapit lang sa upuan. Grabe na.
"Oy mokong. Tanong lang, bakit pa nga ba tayo nagpapataasan ng rank? Anu yon trip lang?"
He chuckled. "Of course there's a catch. The one who got the higher honor will get one major order to the lower one."
"Oh. May pautos-utos ka pang nalalaman dyan ha. Magingat ka na." and so I smirked.
"You wish!"
"Oh yes." I winked.
"Aaahh! Don't do that!" tapos napatakip siya ng mukha. Hala?
"B-bakit? Huy!"
"I might do something. Tch. Please don't be such a cute little brat."
"Cute naman eh, edi okay lang maging brat. Malay mo mafall ka rin sa ka-cutan ko." syempre hininaan ko lang yung huli kong sinabi.
"Huh? What was that again?" nakangiti sya. Pero hindi naman niya narinig talaga siguro yung sinabi ko nung huli diba? Nakakahiya lang talaga kasi if ever!
"Wala lang."
"Ohhh. Let's go on a date." bigla niyang sabi. Nagulat din naman ako. Biglang naiba kasi yung pinaguusapab.
"Date ka dyan! Neknek mo po." and I stuck my tongue out.
"Please?"
Tcccch! "Oo na. Sige na. Tara na! Saan ba?" napabigay tuloy ako. Kainesss!
"I'll take you to—" his cellphone cut him down, may tumatawag. "Hold on a minute, I just have to take this."
And he answered his call.
Minsan naiisip ko na parang ang weird nitong si Kenneth. Ewan ko lang, pero basta! Kakaiba!
Hindi ako basta basta naffall sa isang lalaki. As in choosy ako, halata naman eh. Nababaliw na yata ako kasi miske ako naiinis sa sarili ko. Napakamapili ko sa ganto. Alam ko naman pati na hindi naman dapat may love interest ka, pero kasi wala, nakakainis lang ako.
Pero NOON yun. Pakiramdam ko nahuhulog na talaga ako nang tuluyan sa kanya. Tch! At hindi ko maipaliwanag yung nararamdaman ko. Naiinis? Kasi na-fall ako. Masaya? Kasi na-fall din ako. Oh diba, pang-adik. E salagay ganun eh. Wala nang maagawa.
Nag-end na yung call ni Kenneth. "I, uh. Kathy..."
May bad news ba? Gahd, no.
"H-ha?" kabado kong tanong.
"I... I can't take you on a date today. Sorry." tapos yumuko siya.
Nakahinga na ako nang maayos. Phew. Akala ko naman kung ano eh. Yun lang pala. I laughed. "Sus! Yan lang pala eh. Ayos lang. In fact, mas natuwa pa ako. Hindi mo ako pala mailalabas." I told him jokingly.
He pouted. Gaaaaash! "Psh. Fine, maybe next time. So I have to go now."
"Uuwi ka na?" tanong ko. Medyo maagap pa kasi. Wala na rin naman kasing klase kasi nga katatapos lang ng exam.
"No. Heading to my aunt's place."
"Oh bakit?"
Para siyang nahihiya na ewan. Hahaha. Cute. "B-babysitting."
Processing...
Processing...
Processing...
"Wa-wait! Can you?"
"A little." and then he shrugged.
"Ilan taon yung aalagaan mo?"
"Two or four? I can't remember. I only attend her first birthday."
"Ohh. So wait! You're telling me na yung little skills mo in babysitting will be used on a two or four year old kid? Hala!"
Totoo naman eh, hala! Nakakatakot kaya. May experience na kasi ako, kina Tita rin. Inalagaan ko si baby Sarah nun. She was around six that time. Oh diba, mas malaki na compare sa aalagaan ni Kenneth. Pero kasi something happened. I forgot to lock the door when I left for the kitchen to grab her drink. Pagkabalik ko wala na siya. Kabang kaba ako nun. Pero syempre hindi ko muna sinabi. Tumakbo ako palabas. Nung nakarating ako sa kanto nakita kong papatawid siya sa daan. Kamuntikan na rin sya nun pero buti nalang may matandang babae na pinigil sa kanya. My recklessness. Ugh.
"Yep." he answered. "I think I can handle this. I jut have to lock her in my room, then that's it!" napaisip naman siya bigla. "Heeey! I think we can have a date after all."
Bigla ko naman siyang nabatukan. "Nahihibang ka na ba? Ikukulong ba naman eh. De saltik yata ito."
"I was just kidding." pang defense niya. "Alright. I'll take good care of her. So see you tomorrow, girlfriend."
"See yo—HEY!"
"Hahaha. Kidding!"
Then I waved goodbye. Pero bumalik na naman siya.
"Uhhh... Kathy?" hesitation is plastered on his face. "Can you... Uhm. How should I say this? Uhm... Kathy—"
I broke him off. "Spit it already."
"Kathy can you please go with me?" nagmamadali niyang sabi.
"Go?"
"Uhm, yeah. We'll be alone, like, you know." tapos tines-baba niya yung eyebrows niya.
"BALIW!"
Tapos tawa na siya nang tawa.
"Hahaha—okay I'm alright now." huminga muna siya nang malalim. Ayan okay na. "Please?"
Wala naman sigurong mawawala kung papayag ako diba. So,
"Let's go."
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
"Huy! Dyan ka kay Kenneth yumakap. Dala-dalawa kayong nakakapit, para kayong mga unggoy." Lindsay
"Eh salagay takot eh, masisisi mo ba? HUHU." si Yna. Takot nga rin pala ito.
"Psh! Wag nga kayo!" ramdam naming tumayo si Lindsay. Syempre natanggal kasi yung pagkakayapos namin sa kanya.
"L-Linds! S-San ka pupunta?! H-huy!" sigaw ko. Wala na akong makapitan! sabi pa naman nila ay may 'something' daw dito. Waaah!
"Uuwi na." matipid nyang sagot.
"Pano kami?" Yna
"Commute. Bye!"
Halaaa! Pano na ako? May naglabas ng phones nila for source of light, pero ayoko. Baka mamaya may biglang gumulat sakin eh. Sa kwarto ko lang naman o sa bahay ako sanay nang walang ilaw. Grabeee!
"WAAHHH!" sigaw ni Yna. Narinig ko namang kinausap nya si Charmaine na katabi nya sa kabila. Buti paaa!
"Kathy."
Hindi ako umiimik. Pano ba naman kasi ngayon lang nag-react! Bahala ka! Mokong ka eh!
"Are you scared?"
Oo. Bakit, yayakapin mo ako?
>///< Joke lang! Hindi nalang ako sumagot.
"Wait, Denise. Don't hug me, release." mahinahon nyang sabi.
O.O Edi sila na magkayakap! PSSSH! Sila na talaga! Nakakainis! Kanina naglalandian, ngayon naman nagyayakapan?! Tch! Kaya naman pala hindi nagrereact kanina pa eh, may kayakap na pala! Ok payn! As if I care!
"Now. Kathy? Are you alright?"
"Yeah." parang nawala takot ko at napaltan ng inis. Kinapa nya yung kamay ko at hinawakan. "Feel better?"
"I am better." Bitter. Tch!
"What's wrong?"
"Wala." sabay tanggal ng kamay ko sa pagkakahawak nya.
"Tough."
"Whatever."
Nauna na akong lumabas nung nagkaroon ng temporary light. Delayed ang annoucement. Lahat ay pinauwi na, may paparating daw kasing bagyo. Ano ba yan! Kabuong December eh. Naitext ko si Yna na sa homeroom nalang kami magkita at magpasundo nalang kami since wala na nga si Lindsay. May problema kaya yun? Weird eh.
Maya maya may tumawag sakin. Pagkalingon ko, si Kenneth LANG pala. Problem?!
"Oh?"
"What happened?"
"Ha?"
"Why did you left without waiting?"
I rolled my eyes. "So kailangan may hintayan? Psh. Nagmamadali lang ako."
"Oh." ngumiti naman sya. He didn't notice the hint of sarcasm. Great. Psh. "Let's go home?"
"Anung let's? I'm not going with you. Kuya Kev's on his way na."
"H-hey! What's with the attitude, huh?!" medyo iritado nyang tanong. As if I care!
"Wala! Paki mo ba?!"
"Tch! You're so stubborn, Katherine! What's your problem?!"
Nakakatakot. Tinawag nya ako sa real name ko. I was taken aback, but of course I did not let him notice it.
"Wag mo nang alamin! Wala ka rin namang magagawa!"
"How could you say that? How can we fix things if you're letting me stood oblivious of the situation?!"
I sighed to calm myself down. "Whatever. Bumalik ka na run at makipagyakapan dun sa Clarisse? Maris? Denise? O kung sino man yun!"
And he laughed. Hard.
"Don't laugh! I'm serious here!" sigaw ko sa kanya.
Instead of doing me a favor, he laughed even more. "HAHAHAHAHAHA! Kathy! Yo—HAHA—re HAHAHAHA! Jeal-Hahahaha!—ous!"
Pakiramdam ko namula ako. Tumungo ako para itago ko ang mukha ko. Pero grabe nga, bakit ako ganitong affected? Oo, alam kong crush ko na siya. Pero parang iba na. Tch. Di naman nya ako girlfriend o ka-MU manlang para magselos nang ganun diba. Pero kasi! Di ko mapigilan eh!
And at last, nag-calm down na siya.
"Now, makakausap ka na ba nang maayos?" I mentally slapped my forehead. Mali! "Ay. Joke. Aalis na nga pala ako."
"Kath, you're actually," he paused to looked at me with curiosity and sincerity at the same time. "Jealous?" then he grinned.
"Tch. Oo, bakit?! Psh. Aalis na talaga ako. Bye."
Pero hinawakan nya yung wrist ko at binalik ako sa direksyon nya. Nakakailang kasi napadikit ako sa kanya, as in!
"Uhh." I made an awkward sound. Eh ang awkward din kasi nung situation eh.
Mayamaya ay bigla nalang niya akong niyakap. >///< O-ok-ay?
"Don't be. You're the only one that can own Kenneth Verge." tapos hinarap nya yung mukha ko sa kanya. Umiwas ako kasi pakiramdam ko ay namumula ako. Grabe lang!
"Oh."
"So, kiss?"
Hinataw ko sya nang malakas sa braso. "H-hoy! Baliw!"
At ayun, nagkabati na ulit kami. Ang babaw at ang malupit pa ay hindi nga kami, pero ba't ganun? Pa-fall eh! Eh ako naman itong si eng eng na nahuhulog pa lalo.
Next days were hell. Ang iba naming prof. ay biglaang nagpa-exam, as in walang sinabing specific date kaya gulat kami. Ayos lang, diba nga nagrereview kami ni Kenneth nang sabay? Hihi. Oh gash! Anyareh sakin?
***
"YESSS!" sabay sabay nilang sigaw pagka-dismissal bell.
"Yes." mahina ko namang sabi. Sa wakas at tapos na ang third quarter exams. Panibagong set of honors na naman 'to. Sana lang mataasan ko si Kenneth. Ewan ko nga kung bakit pa namin 'to tinuloy pa eh. Trip lang? Ang pangit naman. And the last time I checked wala namang kaparusahan o kapalit 'to? Ang gulo kasi sabay din kaming magreview at magkalapit lang sa upuan. Grabe na.
"Oy mokong. Tanong lang, bakit pa nga ba tayo nagpapataasan ng rank? Anu yon trip lang?"
He chuckled. "Of course there's a catch. The one who got the higher honor will get one major order to the lower one."
"Oh. May pautos-utos ka pang nalalaman dyan ha. Magingat ka na." and so I smirked.
"You wish!"
"Oh yes." I winked.
"Aaahh! Don't do that!" tapos napatakip siya ng mukha. Hala?
"B-bakit? Huy!"
"I might do something. Tch. Please don't be such a cute little brat."
"Cute naman eh, edi okay lang maging brat. Malay mo mafall ka rin sa ka-cutan ko." syempre hininaan ko lang yung huli kong sinabi.
"Huh? What was that again?" nakangiti sya. Pero hindi naman niya narinig talaga siguro yung sinabi ko nung huli diba? Nakakahiya lang talaga kasi if ever!
"Wala lang."
"Ohhh. Let's go on a date." bigla niyang sabi. Nagulat din naman ako. Biglang naiba kasi yung pinaguusapab.
"Date ka dyan! Neknek mo po." and I stuck my tongue out.
"Please?"
Tcccch! "Oo na. Sige na. Tara na! Saan ba?" napabigay tuloy ako. Kainesss!
"I'll take you to—" his cellphone cut him down, may tumatawag. "Hold on a minute, I just have to take this."
And he answered his call.
Minsan naiisip ko na parang ang weird nitong si Kenneth. Ewan ko lang, pero basta! Kakaiba!
Hindi ako basta basta naffall sa isang lalaki. As in choosy ako, halata naman eh. Nababaliw na yata ako kasi miske ako naiinis sa sarili ko. Napakamapili ko sa ganto. Alam ko naman pati na hindi naman dapat may love interest ka, pero kasi wala, nakakainis lang ako.
Pero NOON yun. Pakiramdam ko nahuhulog na talaga ako nang tuluyan sa kanya. Tch! At hindi ko maipaliwanag yung nararamdaman ko. Naiinis? Kasi na-fall ako. Masaya? Kasi na-fall din ako. Oh diba, pang-adik. E salagay ganun eh. Wala nang maagawa.
Nag-end na yung call ni Kenneth. "I, uh. Kathy..."
May bad news ba? Gahd, no.
"H-ha?" kabado kong tanong.
"I... I can't take you on a date today. Sorry." tapos yumuko siya.
Nakahinga na ako nang maayos. Phew. Akala ko naman kung ano eh. Yun lang pala. I laughed. "Sus! Yan lang pala eh. Ayos lang. In fact, mas natuwa pa ako. Hindi mo ako pala mailalabas." I told him jokingly.
He pouted. Gaaaaash! "Psh. Fine, maybe next time. So I have to go now."
"Uuwi ka na?" tanong ko. Medyo maagap pa kasi. Wala na rin naman kasing klase kasi nga katatapos lang ng exam.
"No. Heading to my aunt's place."
"Oh bakit?"
Para siyang nahihiya na ewan. Hahaha. Cute. "B-babysitting."
Processing...
Processing...
Processing...
"Wa-wait! Can you?"
"A little." and then he shrugged.
"Ilan taon yung aalagaan mo?"
"Two or four? I can't remember. I only attend her first birthday."
"Ohh. So wait! You're telling me na yung little skills mo in babysitting will be used on a two or four year old kid? Hala!"
Totoo naman eh, hala! Nakakatakot kaya. May experience na kasi ako, kina Tita rin. Inalagaan ko si baby Sarah nun. She was around six that time. Oh diba, mas malaki na compare sa aalagaan ni Kenneth. Pero kasi something happened. I forgot to lock the door when I left for the kitchen to grab her drink. Pagkabalik ko wala na siya. Kabang kaba ako nun. Pero syempre hindi ko muna sinabi. Tumakbo ako palabas. Nung nakarating ako sa kanto nakita kong papatawid siya sa daan. Kamuntikan na rin sya nun pero buti nalang may matandang babae na pinigil sa kanya. My recklessness. Ugh.
"Yep." he answered. "I think I can handle this. I jut have to lock her in my room, then that's it!" napaisip naman siya bigla. "Heeey! I think we can have a date after all."
Bigla ko naman siyang nabatukan. "Nahihibang ka na ba? Ikukulong ba naman eh. De saltik yata ito."
"I was just kidding." pang defense niya. "Alright. I'll take good care of her. So see you tomorrow, girlfriend."
"See yo—HEY!"
"Hahaha. Kidding!"
Then I waved goodbye. Pero bumalik na naman siya.
"Uhhh... Kathy?" hesitation is plastered on his face. "Can you... Uhm. How should I say this? Uhm... Kathy—"
I broke him off. "Spit it already."
"Kathy can you please go with me?" nagmamadali niyang sabi.
"Go?"
"Uhm, yeah. We'll be alone, like, you know." tapos tines-baba niya yung eyebrows niya.
"BALIW!"
Tapos tawa na siya nang tawa.
"Hahaha—okay I'm alright now." huminga muna siya nang malalim. Ayan okay na. "Please?"
Wala naman sigurong mawawala kung papayag ako diba. So,
"Let's go."
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
➶ Chapter 50: With You
"Mommy Kathy!!!"
"Kenneth anu ba? Kanina pa 'to ah." sigaw ko kay Kenneth. Hindi naman ako galit o ano. Pero kasi Mommy Kathy ba naman daw ang iturong tawag sakin ni Gabe.
"What?" pa-inosente nyang tanong. Haaay! Psh. "What can I do? He's calling me Dad, so you have to be his Mom."
Parang namula naman ako dun ah. Grabe lang! Pigilin niyo ako, baka bumigay ako!
"And besides, who else can be his second mom? Suites you perfectly." then he winked.
Mamatay na yata ako rito! Waaahhh! Kung pwedi lang umuwi na agad eh. Kaso nakakahiya naman. Na-meet ko pa yung mommy ni Gabe at sinabing aalagaan naman namin. Namin talaga. Psh. Filipina naman din mommy ni Gabe, fluent sa Tagalog kaya sobrang nakakailang yung mga tanong at sinabi niya sakin.
Sabi raw bagay daw kami ni Kenneth. Kung kami na raw ba. At dahil daw ba magpapakasal na kami kaya nagppractice nang magalaga ng bata. SPELL EPIC?! Yun yun eh! Grabe kasi. Pero alam ko naman ding biro lang yun. Pero syempre nakakailang pa rin naman.
"Mommy Kathy!!! I want milk!" cute nyang pagkakasabi.
Tiningnan ko si Kenneth, wala, enjoy lang siya sa pagpanuod sakin na kulitin ni Gabe.
"Wait here, okay?" nakangiti kong sabi sa kanya, and then I patted his head.
Tinanung ko si Kenneth Kung paano gawin yung milk ni Gabe. Hindi raw niya alam kaya ako na raw bahala. Nakakaines! Pano ba 'to? Ay bahala na. Dumiretso na ako sa beverage area at nagsimulang magexperiment.
O.O
Akala ko simple lang pero kasi ang daming containers dito. Magkakaparehas ng kulay yung laman kaya hindi ko malaman kung ano ba rito ang gatas. Psh. Alangan namang buksan at tikman ko lahat. Ang baluga naman yata nun. Hahahaha. What a term.
After almost half an hour, I think, I figured out which is which. Pagkalabas ko naman sa sala, nakakaines lang ang nakita ko. Tch.
Natutulog na sa couch yung dalawa. Aba! Hindi manlang ako hinintay, eh? Sayang naman 'to at ang effort KO. Alangan namang gisingin ko pa si Gabe kaya nilapag ko nalang yung bottle. Hindi naman siguro mapapanis yun. At kung mapanis at mainom man, di ko na kasalanan, natulog sila eh. Haha. Joke lang.
Nakahiga silang dalawa sa couch habang ang isang braso ni Kenneth ang nagsisilbing unan ni Gabe. Parang nakaakbay si Kenneth, pero nakahiga nga lang. Malaki naman yung couch kaya umupo ako sa may ulunan nung dalawa. Ano bang gagawin ko? Hmm. Makapag Temple Run na nga lang.
Matapos ang ilang pagsigaw ko dahil sa thrill ay inantok na rin ako. Boring na eh. Paulit ulit din naman kasi. I laid myself comfortably, pero nakaupo lang. Di na kasya eh. And there, the next thing I knew ay sobrang antok na ako to the point na napapikit na ako nang tuluyan.
/BABY GABE'S PERSPECTIVE
Uwaaa! Hihi. Good morning sunshine! Yay! Uh—no. It's just dark outside. Is it already night? Oh noooo! What if I see ghost?
"Waaahh." I screamed softly and cuddled more with daddy Kenneth. Hihi. So handsome! And mommy Kathy is so pretty. They're a match.
Wait! Mommy Kathy is having trouble sleeping! Oh no! And I'm so comfortable in daddy's arm.
Aha! Hihihi. Evil grin.
I stood up. Hmm. Is mommy Kath heavy? I'll try.
I tried putting mommy Kath in my place a while ago, in daddy Kenneth's side, but she's just heavy. And I'm just a cute little five-year-old boy. Hmm. Aha! :D
Sorry but I won't give up. I love them two.
I shook daddy Kenneth a bit to have him in his subconscious state.
"Daddy! Daddy!" I opened his eyes with my hands. Hahaha!
"Uh? What?" he answered sleepily. And now's my chance.
"Mommy Kathy wants to sleep beside you. Please cuddle her. She's uncomfortable, look!" I pointed at mommy.
"Ohh. She said that?"
"Uh-huh." Hihihi. Sorry if I lied. But hey, I'm just a cute little five-year-old boy.
Daddy Kenneth smiled at me. And then he carried mommy Kathy beside him, cuddling her. And I'm so happy when mommy Kathy hugged daddy Kenneth back while facing each other. :"">
Now that's the plan of a cute little five-year-old boy!
/KENNETH'S PERSPECTIVE
I felt this sudden joy when Gabe said that Kathy wanted to sleep beside me. Gah. I'm so gay. Nah, I'M SO IN LOVE WITH HER.
Seriously.
First girl who made me feel like this. She's one extraordinary girl. How does she do that?
Magic.
"Haaah." she yawned. Uh-oh. She's waking up, and we're still cuddling each other. Hmm. What's the big deal?
I stared at her. I knew baby Gabe is not serious about Kathy wanted me to put her beside me, but I still believed in it because I wanted to.
:D
"GAAAAHHH!"
I knew she would freak out. She's really pretty even when she just woke up. I hugged her tight so that we'd still be like this. >:)
"Let go! Kenneth ano ba?! Isa!" she's struggling.
I pretended to yawn. "I'm still sleepy. Sleep with me." and then I rested my head in her shoulder like it's my pillow or something.
"K-keneth k-kaseee!"
"No can do." I smelt her hair. My senses kind of loved it, it's like the smell of my mom.
"Eehhh. Kasi! Tatayo na ako!"
"Keep quiet Kathy, or I'll shut you up with my mouth." and then I laughed hard.
"Kase namaaaaaaan!"
"Ohh. Keeping loud huh? You really want me to kiss you, do you?" I chuckled. She turned red, I saw.
"Che! Osya, matulog ka na. Tatahimik na po." she turned silent as she said.
How I love being in this place. Thanks baby Gabe, you really are my nephew. ;)
I'm actually not sleepy anymore. I opened my left eye to check if Kathy's awake or not. But I did the wrong move, seems like she's staring at me so I'm doomed!
"Di ka naman pala matutulog eeehh!"
"But why are you staring at me?" I asked her.
"H-ha? S-sinong may sabi?! Kapal neto!"
I just chuckled. "If you say so."
Baby Gabe coughed cutely, probably reminding us that he's still in the picture.
"Huy! Si Gabe oh, nakatingin." Kathy whisphered.
"Are you two making a baby? Huh, huh, huh?" he asked in his most annoying, but still cute, way.
We quickly stood up, and sat properly. We don't really want to corrupt his mind with such things.
"Heeeey! Why did you stand up? I'm trying to learn here!" he crossed his arms and got playfully mad at us.
I thought Kathy would be furiously shock at Gabe's thought, but she's not. She laughed hard, really.
"Learn? Baby Gabe, it's not what you think." then she signed Gabe to come forward her, so he did. "Look, we're not trying to do anything, okay? We're just sleeping that's all." and she ruffled his hair.
"Hmp." Baby Gabe.
"Don't be like that or I'll kiss you." Kathy threatened Gabe.
"Hmp." Gabe repeated while smiling.
"Ohh. I get it. Haha!" And so Kathy kissed Gabe on his cheek.
I felt this awkward jealously so I imitated Gabe's infamous; "Hmp."
She laughed real hard. "Sorry Kenneth. But you're not as cute as this little one." she then kissed Gabe again on his other cheek.
"Hmmmmp!"
/KATHERINE'S PERSPECTIVE
After that day, pinabalik ulit kami ng mommy ni Gabe sa kanila kasi hinahanap daw kami. So kami naman itong pumayag kasi wala namang gagawin eh. Mga tinamad ang teachers at sa Monday nalang daw magsstart ng fourth grading. Sabi rin na required kaming pumunta sa Sunday kasi yun ba mismo ang recognition for third grading, then the big announcement. Psh. Sus!
Nandito na nga kami kina baby Gabe, kami nalang ulit tatlo. Nagdate parents ni Gabe kasi aayaw daw makagulo sa'ming tatlo. Haha. Ang baliw lang.
"Kenneth!" saway ko sa kanya. Pano ba naman kasi kung ano anong tinuturo. Kanina sabi ba naman ni Kenneth magiging macho si Gabe kapag nalunok niya ang isang basket ball. Like, seriously?
"Are you trying to kill him?!" tanong ko. Nakakainis kasi!
"Woah. Easy there Kath. We're just goofing around."
"Tsk." tsaka ako lumabas sa terrace. I need some air.
Bakit ba kasi ganyan yang lalaking yan! Di maintindihan ang ugali, sobra! Psh. Pero bakit ganun, hindi ako natuturn off sa mga ginagawa niya? An in fact, nacucutan pa ako? Hala. Grabe na! Erase, erase!
"Hey." bigla niyang dating. At umakbay pa ang mokong.
"Psh." inalis ko naman. Binalik nanaman niya. Inalis ko ulit, and he placed it back. "Ano ba!"
"Why sudden change of mood, love?" calm niyang pagtatanong.
"Love mo yourself!" tinanggal ko ulit balikat niya, at mabuti naman na hindi na niya binalik pa.
"I love you more."
"I love you more yours—" napahinto naman ako.
Silence.
"W-what I meant was, do you know the m-movie t-titled I Love You More?"
Yun naman lang pala eh. Akala ko... HAYY! Wag mag-assume.
"No." tinipid ko nalang. Ayoko nang magsalita.
"So, let's go inside?"
"Una ka na."
"Tsk." hinawakan niya kamay ko at hinigit na sa loob.
Pagkapasok namin nakita kong nanunuod ng Handy Many si baby Gabe. Cute. Tinatry pa nga nyang gayahin yung song eh. Hihi. Pwedi ko na po ba siyang ampunin? Haha. Kidding!
"Hi baby Gabe." nakasmile kong bati sa kanya. Wala lang, nilapitan ko lang tapos sabay kaming manunuod.
"Hello mommy Kathy! Uno, dos, tres, cuatro…" binati niya lang ako sandali sabay kanta na ulit. Well at least binati.
Dito na rin kami nagdinner ni Kenneth. Ewan ko pero hindi ko pa rin siya pinapansin. Nakakainis kasi. Pati ba naman ang kalokohan niya ay ituturo sa bata. Psh. Hayaan na nga. Nakakawalang gana lang eh.
Pinapatulog na namin ngayon si Gabe. Eight-thirty na rin kasi at darating na rin ang parents niya. Baka rin naman hinahanap na ako sa bahay.
"Kenneth ikaw nalang magpatulog kay Gabe. Uuwi na ako, baka kasi hinahanap na ako."
Ang paalam ko lang kasi ay lalabas lang ako kasi wala namang pasok. Pinayagan naman ako kaya eto. I just can't resist baby Gabe.
"I'll tell your parents." sabi ni Kenneth.
"Huwag na! Baka magalit pa sakin yun. Sasabihin ko nalang galing ako kina Lindsay."
"Do you really want to lie?" may pangongonsensya sa tono niya. Tsk! Naman oh! "Don't worry. I got this." he continued. Tapos nilabas na niya phone niya at nagcall. Since when did he get my parent's number? Hala.
Medyo naalimpungatan si Gabe. "Mommy Kathy, are you leaving?"
"Yes baby. But I'll be back, soon." and I flashed him a smile. I hummed a lullaby to make him fall asleep again.
Saktong balik naman ni Kenneth. "You really like Gabe, huh?"
"Oo naman. Cute eh." Kidding. Talagang napalapit lang loob ko sa kanya.
"So you like me too?" tsaka naman siya nagpacute. Hala wag! Baka bumigay na naman ako. Psh.
"In your nightmare." tsaka lumabas na naman ako sa may terrace. Dito ko na aantayin parents ni Gabe.
May upuan naman dito ang table, so umupo naman nga ako. Ang lamig lang. I checked my phone, wala namang texts from mom nor dad. Si kuya lang, sabi ay umuwi na raw ako kaagad at kay Kenneth lang sasama at hindi sa iba. Biased? Bahala na.
"What did you tell him?" tanong ko nalang bigla nung maramdaman ko ang presensya niya.
"Who?"
"Don't play innocent on me. My brother, of course."
"Oh. Right." he chuckled. And I don't even know what's that for. "I told him that you're here with me, and that I'll take you home safe and sound."
"Sounds fair enough. Playing safe, huh?"
"What?"
"Nothing. I just thought you're making a good impression. But never mind."
"Mind reader."
"Like, really?" mind reader? Ako? Hala.
"Uh—nothing." tapos ngumiti nalang siya.
Umupo na siya sa tabi ko and then silence na. Wala akong sasabihin kaya tahimik. Inantok tuloy ako. Tumigin ako sa taas, at ayun may stars naman. Actually may lagi nga akong tinitignan dito eh. Yung kakaibang star na malapit sa tatlong magkakalapit. Basta yun yun, sariling trip. Nung nakita ko, napangiti naman ako.
"What do you have in mind?" tanong niya bigla.
"H-ha?" napatingin naman ako sa kanya. Nangiti rin naman. Psh. "Wala lang."
Silence ulit. Pero siya rin naman ang bumasag sa katahimikan eh. "You know when I was a kid I used to wish on a star."
Sige na, hindi na ako magiging mean kaya magsasalita na rin ako. "Well did it come true?"
"Fortunately yes."
"What's it about?" it's rude for me to stay quiet when someone's telling, right? So I blew it all up.
"My stuff turtle." pfft! Haha. Natawa ako nang biglaan kaya napasama ang tingin niya sakin. Nag peace-sign naman ako kaagad kaya pinalagpas na niya.
"Go on." pagpapatuloy ko sa kanya.
"I used to play at game zones at the mall in L.A when I was around five or six. Even though I can't play very well, I'm enjoying it. My mom asked me in the middle of my game that we have to go move to the stuff toy shop because we're meeting someone there."
"At first I complained but I didn't have a choice, so I let it all go. I was so reluctant that time that I almost throw all stuffs away." parang nagulat naman ako nun. At napansin din naman ni Kenneth. "Yeah, wild huh?" natawa nalang siya. "But what pacified me that time is my favorite turtle stuff I saw. An up until now I have it."
"So where's the wish part."
"I'm getting there." pinitik naman niya noo ko. Ouch. "So yeah. I saw a cute girl buying the same turtle as mine. I felt sudden joy that time." tapos napangiti naman siya. Nakakainis! Tch.
"Psh. Lande." I murmured.
"I'm not. You're just jealous." tapos tumawa na naman siya.
"Che!"
And he continued. "The girl smiled at me and waved her turtle to me as if she was a puppeteer. I got ecstatic that time that I followed her and her mom and I almost got lost. Fortunately I didn't."
Sayang! Sana nawala ka na. Pshhhhh!!!
"After we got home, I look up in the sky and smile the whole time like a complete psycho. And there I saw the stars. You know what's annoying about falling stars?"
I just shrugged.
"They're so rare that even when it's possible to be seen, it turned out all fake for me. You see one, you miss it. Then you'll regret. What's the point of it? Absurd. So in that moment I made my own wish outlet, which is the stars."
"What did you wish for?"
"Simple. I wished to see the girl and her turtle again. Even just the slightest glance would be fine. But you know what? It came true. It was literally granted. Why? Yes, I saw her. But worst part is that the slight of what I meant surely became true as well. I saw her near the park when we're driving through. She's on the swing with turtle on her arms. How I wish I could l get out going to the park but this agenda sucks."
So he wished about the girl, huh? Fine. I don't care anyways. But whatever that agenda may be that impeded him from getting out, thanks to that. Kidding.
"What agenda?"
"Uhh, ahm. You know. Stuffs, like—this and that."
Wala naman akong nagets kaya nag-Oo nalang ako. Tumingala nanaman ako. Wala kasing nahawa at alangan namang kung saan saan pa ako tumingin. Nakita ko yung favorite star ko, paulit ulit. What if I make a wish? Wala namang mawawala diba. Plus, baka nga mag-work pa.
"There's my star." tinuro naman niya yung star na malapit sa favorite ko. Ayos ah. "I'm planning on making a wish right now. But I'm not quite sure if it's right."
"As far as I know there's no wrong wishes, except if it involve negative schemes."
"So there's still wrong."
Edi ikaw na tama. "Yeah, right. Fine." natahimik na naman ulit kami. Pero dahil nga umaatake ang paging curious ko, nagtanong na naman ako. "What are you planning to wish for?"
"It's a secret."
Sus. Lagi naman eh. Nanahimik na lang ulit ako. Ayoko nang mangulit at bigla yata akong nawalan ng gana. I hate turtles! Ugh. Lol. Kidding. Meron din naman kasi akong turtle stuff, and I really don't know where I got it, but it's cute.
"Since it's not to be wished for, I'll tell." sabi niya. "I really am fond of taking care of kids, I'm used to. It's not that obvious because I'm so cool." tiningnan ko naman siya nang masama. "Alright, kidding. I'm so hot." napaubo naman ako. "Okay. I'm just an average. Happy?" and I grinned. "So yeah. But you know why I asked you to babysit with me?"
"Kasi natatakot kana mapagalitan kapag may nangyari kay baby Gabe?" tsaka ako tumawa.
"Close enough." he chuckled." but seriously, no. It's that..." he paused.
"It's that I want to see how it feels to take care of a little one with you. So therefore I'll have an insight of my planned future."
His what?
"Future with you."
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars
"Kenneth anu ba? Kanina pa 'to ah." sigaw ko kay Kenneth. Hindi naman ako galit o ano. Pero kasi Mommy Kathy ba naman daw ang iturong tawag sakin ni Gabe.
"What?" pa-inosente nyang tanong. Haaay! Psh. "What can I do? He's calling me Dad, so you have to be his Mom."
Parang namula naman ako dun ah. Grabe lang! Pigilin niyo ako, baka bumigay ako!
"And besides, who else can be his second mom? Suites you perfectly." then he winked.
Mamatay na yata ako rito! Waaahhh! Kung pwedi lang umuwi na agad eh. Kaso nakakahiya naman. Na-meet ko pa yung mommy ni Gabe at sinabing aalagaan naman namin. Namin talaga. Psh. Filipina naman din mommy ni Gabe, fluent sa Tagalog kaya sobrang nakakailang yung mga tanong at sinabi niya sakin.
Sabi raw bagay daw kami ni Kenneth. Kung kami na raw ba. At dahil daw ba magpapakasal na kami kaya nagppractice nang magalaga ng bata. SPELL EPIC?! Yun yun eh! Grabe kasi. Pero alam ko naman ding biro lang yun. Pero syempre nakakailang pa rin naman.
"Mommy Kathy!!! I want milk!" cute nyang pagkakasabi.
Tiningnan ko si Kenneth, wala, enjoy lang siya sa pagpanuod sakin na kulitin ni Gabe.
"Wait here, okay?" nakangiti kong sabi sa kanya, and then I patted his head.
Tinanung ko si Kenneth Kung paano gawin yung milk ni Gabe. Hindi raw niya alam kaya ako na raw bahala. Nakakaines! Pano ba 'to? Ay bahala na. Dumiretso na ako sa beverage area at nagsimulang magexperiment.
O.O
Akala ko simple lang pero kasi ang daming containers dito. Magkakaparehas ng kulay yung laman kaya hindi ko malaman kung ano ba rito ang gatas. Psh. Alangan namang buksan at tikman ko lahat. Ang baluga naman yata nun. Hahahaha. What a term.
After almost half an hour, I think, I figured out which is which. Pagkalabas ko naman sa sala, nakakaines lang ang nakita ko. Tch.
Natutulog na sa couch yung dalawa. Aba! Hindi manlang ako hinintay, eh? Sayang naman 'to at ang effort KO. Alangan namang gisingin ko pa si Gabe kaya nilapag ko nalang yung bottle. Hindi naman siguro mapapanis yun. At kung mapanis at mainom man, di ko na kasalanan, natulog sila eh. Haha. Joke lang.
Nakahiga silang dalawa sa couch habang ang isang braso ni Kenneth ang nagsisilbing unan ni Gabe. Parang nakaakbay si Kenneth, pero nakahiga nga lang. Malaki naman yung couch kaya umupo ako sa may ulunan nung dalawa. Ano bang gagawin ko? Hmm. Makapag Temple Run na nga lang.
Matapos ang ilang pagsigaw ko dahil sa thrill ay inantok na rin ako. Boring na eh. Paulit ulit din naman kasi. I laid myself comfortably, pero nakaupo lang. Di na kasya eh. And there, the next thing I knew ay sobrang antok na ako to the point na napapikit na ako nang tuluyan.
/BABY GABE'S PERSPECTIVE
Uwaaa! Hihi. Good morning sunshine! Yay! Uh—no. It's just dark outside. Is it already night? Oh noooo! What if I see ghost?
"Waaahh." I screamed softly and cuddled more with daddy Kenneth. Hihi. So handsome! And mommy Kathy is so pretty. They're a match.
Wait! Mommy Kathy is having trouble sleeping! Oh no! And I'm so comfortable in daddy's arm.
Aha! Hihihi. Evil grin.
I stood up. Hmm. Is mommy Kath heavy? I'll try.
I tried putting mommy Kath in my place a while ago, in daddy Kenneth's side, but she's just heavy. And I'm just a cute little five-year-old boy. Hmm. Aha! :D
Sorry but I won't give up. I love them two.
I shook daddy Kenneth a bit to have him in his subconscious state.
"Daddy! Daddy!" I opened his eyes with my hands. Hahaha!
"Uh? What?" he answered sleepily. And now's my chance.
"Mommy Kathy wants to sleep beside you. Please cuddle her. She's uncomfortable, look!" I pointed at mommy.
"Ohh. She said that?"
"Uh-huh." Hihihi. Sorry if I lied. But hey, I'm just a cute little five-year-old boy.
Daddy Kenneth smiled at me. And then he carried mommy Kathy beside him, cuddling her. And I'm so happy when mommy Kathy hugged daddy Kenneth back while facing each other. :"">
Now that's the plan of a cute little five-year-old boy!
/KENNETH'S PERSPECTIVE
I felt this sudden joy when Gabe said that Kathy wanted to sleep beside me. Gah. I'm so gay. Nah, I'M SO IN LOVE WITH HER.
Seriously.
First girl who made me feel like this. She's one extraordinary girl. How does she do that?
Magic.
"Haaah." she yawned. Uh-oh. She's waking up, and we're still cuddling each other. Hmm. What's the big deal?
I stared at her. I knew baby Gabe is not serious about Kathy wanted me to put her beside me, but I still believed in it because I wanted to.
:D
"GAAAAHHH!"
I knew she would freak out. She's really pretty even when she just woke up. I hugged her tight so that we'd still be like this. >:)
"Let go! Kenneth ano ba?! Isa!" she's struggling.
I pretended to yawn. "I'm still sleepy. Sleep with me." and then I rested my head in her shoulder like it's my pillow or something.
"K-keneth k-kaseee!"
"No can do." I smelt her hair. My senses kind of loved it, it's like the smell of my mom.
"Eehhh. Kasi! Tatayo na ako!"
"Keep quiet Kathy, or I'll shut you up with my mouth." and then I laughed hard.
"Kase namaaaaaaan!"
"Ohh. Keeping loud huh? You really want me to kiss you, do you?" I chuckled. She turned red, I saw.
"Che! Osya, matulog ka na. Tatahimik na po." she turned silent as she said.
How I love being in this place. Thanks baby Gabe, you really are my nephew. ;)
I'm actually not sleepy anymore. I opened my left eye to check if Kathy's awake or not. But I did the wrong move, seems like she's staring at me so I'm doomed!
"Di ka naman pala matutulog eeehh!"
"But why are you staring at me?" I asked her.
"H-ha? S-sinong may sabi?! Kapal neto!"
I just chuckled. "If you say so."
Baby Gabe coughed cutely, probably reminding us that he's still in the picture.
"Huy! Si Gabe oh, nakatingin." Kathy whisphered.
"Are you two making a baby? Huh, huh, huh?" he asked in his most annoying, but still cute, way.
We quickly stood up, and sat properly. We don't really want to corrupt his mind with such things.
"Heeeey! Why did you stand up? I'm trying to learn here!" he crossed his arms and got playfully mad at us.
I thought Kathy would be furiously shock at Gabe's thought, but she's not. She laughed hard, really.
"Learn? Baby Gabe, it's not what you think." then she signed Gabe to come forward her, so he did. "Look, we're not trying to do anything, okay? We're just sleeping that's all." and she ruffled his hair.
"Hmp." Baby Gabe.
"Don't be like that or I'll kiss you." Kathy threatened Gabe.
"Hmp." Gabe repeated while smiling.
"Ohh. I get it. Haha!" And so Kathy kissed Gabe on his cheek.
I felt this awkward jealously so I imitated Gabe's infamous; "Hmp."
She laughed real hard. "Sorry Kenneth. But you're not as cute as this little one." she then kissed Gabe again on his other cheek.
"Hmmmmp!"
/KATHERINE'S PERSPECTIVE
After that day, pinabalik ulit kami ng mommy ni Gabe sa kanila kasi hinahanap daw kami. So kami naman itong pumayag kasi wala namang gagawin eh. Mga tinamad ang teachers at sa Monday nalang daw magsstart ng fourth grading. Sabi rin na required kaming pumunta sa Sunday kasi yun ba mismo ang recognition for third grading, then the big announcement. Psh. Sus!
Nandito na nga kami kina baby Gabe, kami nalang ulit tatlo. Nagdate parents ni Gabe kasi aayaw daw makagulo sa'ming tatlo. Haha. Ang baliw lang.
"Kenneth!" saway ko sa kanya. Pano ba naman kasi kung ano anong tinuturo. Kanina sabi ba naman ni Kenneth magiging macho si Gabe kapag nalunok niya ang isang basket ball. Like, seriously?
"Are you trying to kill him?!" tanong ko. Nakakainis kasi!
"Woah. Easy there Kath. We're just goofing around."
"Tsk." tsaka ako lumabas sa terrace. I need some air.
Bakit ba kasi ganyan yang lalaking yan! Di maintindihan ang ugali, sobra! Psh. Pero bakit ganun, hindi ako natuturn off sa mga ginagawa niya? An in fact, nacucutan pa ako? Hala. Grabe na! Erase, erase!
"Hey." bigla niyang dating. At umakbay pa ang mokong.
"Psh." inalis ko naman. Binalik nanaman niya. Inalis ko ulit, and he placed it back. "Ano ba!"
"Why sudden change of mood, love?" calm niyang pagtatanong.
"Love mo yourself!" tinanggal ko ulit balikat niya, at mabuti naman na hindi na niya binalik pa.
"I love you more."
"I love you more yours—" napahinto naman ako.
Silence.
"W-what I meant was, do you know the m-movie t-titled I Love You More?"
Yun naman lang pala eh. Akala ko... HAYY! Wag mag-assume.
"No." tinipid ko nalang. Ayoko nang magsalita.
"So, let's go inside?"
"Una ka na."
"Tsk." hinawakan niya kamay ko at hinigit na sa loob.
Pagkapasok namin nakita kong nanunuod ng Handy Many si baby Gabe. Cute. Tinatry pa nga nyang gayahin yung song eh. Hihi. Pwedi ko na po ba siyang ampunin? Haha. Kidding!
"Hi baby Gabe." nakasmile kong bati sa kanya. Wala lang, nilapitan ko lang tapos sabay kaming manunuod.
"Hello mommy Kathy! Uno, dos, tres, cuatro…" binati niya lang ako sandali sabay kanta na ulit. Well at least binati.
Dito na rin kami nagdinner ni Kenneth. Ewan ko pero hindi ko pa rin siya pinapansin. Nakakainis kasi. Pati ba naman ang kalokohan niya ay ituturo sa bata. Psh. Hayaan na nga. Nakakawalang gana lang eh.
Pinapatulog na namin ngayon si Gabe. Eight-thirty na rin kasi at darating na rin ang parents niya. Baka rin naman hinahanap na ako sa bahay.
"Kenneth ikaw nalang magpatulog kay Gabe. Uuwi na ako, baka kasi hinahanap na ako."
Ang paalam ko lang kasi ay lalabas lang ako kasi wala namang pasok. Pinayagan naman ako kaya eto. I just can't resist baby Gabe.
"I'll tell your parents." sabi ni Kenneth.
"Huwag na! Baka magalit pa sakin yun. Sasabihin ko nalang galing ako kina Lindsay."
"Do you really want to lie?" may pangongonsensya sa tono niya. Tsk! Naman oh! "Don't worry. I got this." he continued. Tapos nilabas na niya phone niya at nagcall. Since when did he get my parent's number? Hala.
Medyo naalimpungatan si Gabe. "Mommy Kathy, are you leaving?"
"Yes baby. But I'll be back, soon." and I flashed him a smile. I hummed a lullaby to make him fall asleep again.
Saktong balik naman ni Kenneth. "You really like Gabe, huh?"
"Oo naman. Cute eh." Kidding. Talagang napalapit lang loob ko sa kanya.
"So you like me too?" tsaka naman siya nagpacute. Hala wag! Baka bumigay na naman ako. Psh.
"In your nightmare." tsaka lumabas na naman ako sa may terrace. Dito ko na aantayin parents ni Gabe.
May upuan naman dito ang table, so umupo naman nga ako. Ang lamig lang. I checked my phone, wala namang texts from mom nor dad. Si kuya lang, sabi ay umuwi na raw ako kaagad at kay Kenneth lang sasama at hindi sa iba. Biased? Bahala na.
"What did you tell him?" tanong ko nalang bigla nung maramdaman ko ang presensya niya.
"Who?"
"Don't play innocent on me. My brother, of course."
"Oh. Right." he chuckled. And I don't even know what's that for. "I told him that you're here with me, and that I'll take you home safe and sound."
"Sounds fair enough. Playing safe, huh?"
"What?"
"Nothing. I just thought you're making a good impression. But never mind."
"Mind reader."
"Like, really?" mind reader? Ako? Hala.
"Uh—nothing." tapos ngumiti nalang siya.
Umupo na siya sa tabi ko and then silence na. Wala akong sasabihin kaya tahimik. Inantok tuloy ako. Tumigin ako sa taas, at ayun may stars naman. Actually may lagi nga akong tinitignan dito eh. Yung kakaibang star na malapit sa tatlong magkakalapit. Basta yun yun, sariling trip. Nung nakita ko, napangiti naman ako.
"What do you have in mind?" tanong niya bigla.
"H-ha?" napatingin naman ako sa kanya. Nangiti rin naman. Psh. "Wala lang."
Silence ulit. Pero siya rin naman ang bumasag sa katahimikan eh. "You know when I was a kid I used to wish on a star."
Sige na, hindi na ako magiging mean kaya magsasalita na rin ako. "Well did it come true?"
"Fortunately yes."
"What's it about?" it's rude for me to stay quiet when someone's telling, right? So I blew it all up.
"My stuff turtle." pfft! Haha. Natawa ako nang biglaan kaya napasama ang tingin niya sakin. Nag peace-sign naman ako kaagad kaya pinalagpas na niya.
"Go on." pagpapatuloy ko sa kanya.
"I used to play at game zones at the mall in L.A when I was around five or six. Even though I can't play very well, I'm enjoying it. My mom asked me in the middle of my game that we have to go move to the stuff toy shop because we're meeting someone there."
"At first I complained but I didn't have a choice, so I let it all go. I was so reluctant that time that I almost throw all stuffs away." parang nagulat naman ako nun. At napansin din naman ni Kenneth. "Yeah, wild huh?" natawa nalang siya. "But what pacified me that time is my favorite turtle stuff I saw. An up until now I have it."
"So where's the wish part."
"I'm getting there." pinitik naman niya noo ko. Ouch. "So yeah. I saw a cute girl buying the same turtle as mine. I felt sudden joy that time." tapos napangiti naman siya. Nakakainis! Tch.
"Psh. Lande." I murmured.
"I'm not. You're just jealous." tapos tumawa na naman siya.
"Che!"
And he continued. "The girl smiled at me and waved her turtle to me as if she was a puppeteer. I got ecstatic that time that I followed her and her mom and I almost got lost. Fortunately I didn't."
Sayang! Sana nawala ka na. Pshhhhh!!!
"After we got home, I look up in the sky and smile the whole time like a complete psycho. And there I saw the stars. You know what's annoying about falling stars?"
I just shrugged.
"They're so rare that even when it's possible to be seen, it turned out all fake for me. You see one, you miss it. Then you'll regret. What's the point of it? Absurd. So in that moment I made my own wish outlet, which is the stars."
"What did you wish for?"
"Simple. I wished to see the girl and her turtle again. Even just the slightest glance would be fine. But you know what? It came true. It was literally granted. Why? Yes, I saw her. But worst part is that the slight of what I meant surely became true as well. I saw her near the park when we're driving through. She's on the swing with turtle on her arms. How I wish I could l get out going to the park but this agenda sucks."
So he wished about the girl, huh? Fine. I don't care anyways. But whatever that agenda may be that impeded him from getting out, thanks to that. Kidding.
"What agenda?"
"Uhh, ahm. You know. Stuffs, like—this and that."
Wala naman akong nagets kaya nag-Oo nalang ako. Tumingala nanaman ako. Wala kasing nahawa at alangan namang kung saan saan pa ako tumingin. Nakita ko yung favorite star ko, paulit ulit. What if I make a wish? Wala namang mawawala diba. Plus, baka nga mag-work pa.
"There's my star." tinuro naman niya yung star na malapit sa favorite ko. Ayos ah. "I'm planning on making a wish right now. But I'm not quite sure if it's right."
"As far as I know there's no wrong wishes, except if it involve negative schemes."
"So there's still wrong."
Edi ikaw na tama. "Yeah, right. Fine." natahimik na naman ulit kami. Pero dahil nga umaatake ang paging curious ko, nagtanong na naman ako. "What are you planning to wish for?"
"It's a secret."
Sus. Lagi naman eh. Nanahimik na lang ulit ako. Ayoko nang mangulit at bigla yata akong nawalan ng gana. I hate turtles! Ugh. Lol. Kidding. Meron din naman kasi akong turtle stuff, and I really don't know where I got it, but it's cute.
"Since it's not to be wished for, I'll tell." sabi niya. "I really am fond of taking care of kids, I'm used to. It's not that obvious because I'm so cool." tiningnan ko naman siya nang masama. "Alright, kidding. I'm so hot." napaubo naman ako. "Okay. I'm just an average. Happy?" and I grinned. "So yeah. But you know why I asked you to babysit with me?"
"Kasi natatakot kana mapagalitan kapag may nangyari kay baby Gabe?" tsaka ako tumawa.
"Close enough." he chuckled." but seriously, no. It's that..." he paused.
"It's that I want to see how it feels to take care of a little one with you. So therefore I'll have an insight of my planned future."
His what?
"Future with you."
Unlucky Cupid
© 2011-2012 ilovestars